Κατα Ματθαιον 19
1 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους μετηρεν απο της γαλιλαιας και ηλθεν εις τα ορια της ιουδαιας περαν του ιορδανου
Quand Jésus eut achevé ces discours, il quitta la Galilée et se rendit sur la frontière de la Judée, de l'autre côté du Jourdain.
2 και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι και εθεραπευσεν αυτους εκει
De grandes multitudes le suivirent et, il y fit des guérisons.
3 και προσηλθον αυτω οι φαρισαιοι πειραζοντες αυτον και λεγοντες αυτω ει εξεστιν ανθρωπω απολυσαι την γυναικα αυτου κατα πασαν αιτιαν
Les Pharisiens vinrent à lui et, pour le mettre à l'épreuve, ils lui dirent: «Est-il permis de répudier sa femme pour un motif quelconque?»
4 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ουκ ανεγνωτε οτι ο ποιησας απ αρχης αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους
Il répondit par ces paroles: «N'avez-vous pas lu que, à l'origine, le Créateur a fait un couple, mâle et femelle?»
5 και ειπεν ενεκεν τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα [αυτου] και την μητερα και προσκολληθησεται τη γυναικι αυτου και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν
et il a dit: «A cause de cela l'homme laissera son père et sa mère pour s'attacher à sa femme et ils seront deux dans une seule chair.»
6 ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα σαρξ μια ο ουν ο θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετω
Ainsi ils ne sont plus deux, mais une seule chair. Donc, ce que Dieu a uni, qu'un homme ne le sépare point.» —
7 λεγουσιν αυτω τι ουν μωσης ενετειλατο δουναι βιβλιον αποστασιου και απολυσαι αυτην
«Alors pourquoi, dirent-ils, Moïse a-t-il prescrit de donner à la femme un acte de divorce et de la répudier?»
8 λεγει αυτοις οτι μωσης προς την σκληροκαρδιαν υμων επετρεψεν υμιν απολυσαι τας γυναικας υμων απ αρχης δε ου γεγονεν ουτως
Il répondit: «C'est à cause de la dureté de vos coeurs que Moïse vous a permis de répudier vos femmes. Mais, à l'origine, il n'en était pas ainsi.
9 λεγω δε υμιν οτι ος αν απολυση την γυναικα αυτου μη επι πορνεια και γαμηση αλλην μοιχαται και ο απολελυμενην γαμησας μοιχαται
Or, je vous le dis: qui répudie sa femme, si ce n'est pour infidélité, et en épouse une autre, commet un adultère.»
10 λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ει ουτως εστιν η αιτια του ανθρωπου μετα της γυναικος ου συμφερει γαμησαι
Les disciples lui dirent: «Si telle est la condition de l'homme vis-à-vis de la femme, il vaut mieux ne pas se marier.»
11 ο δε ειπεν αυτοις ου παντες χωρουσιν τον λογον τουτον αλλ οις δεδοται
Il leur dit: «Tout le monde n'est pas capable de cette résolution, mais seulement ceux à qui cela est donné.
12 εισιν γαρ ευνουχοι οιτινες εκ κοιλιας μητρος εγεννηθησαν ουτως και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισθησαν υπο των ανθρωπων και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισαν εαυτους δια την βασιλειαν των ουρανων ο δυναμενος χωρειν χωρειτω
Il y a des eunuques qui sont tels dès leur naissance, dès les entrailles de leur mère; il en est d'autres que les hommes ont faits eunuques; et enfin il y en a qui se sont faits eunuques eux-mêmes en vue du Royaume des cieux. Que celui qui a la force d'en arriver là, y arrive!»
13 τοτε προσηνεχθη αυτω παιδια ινα τας χειρας επιθη αυτοις και προσευξηται οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοις
Alors on lui amena des enfants pour qu'il leur imposât les mains en priant. Comme les disciples blâmaient ceux qui les lui amenaient,
14 ο δε ιησους ειπεν αφετε τα παιδια και μη κωλυετε αυτα ελθειν προς με των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια των ουρανων
Jésus leur dit: «Laissez les enfants et ne les empêchez point de venir à moi, car c'est à ceux qui leur ressemblent qu'appartient le Royaume des cieux.»
15 και επιθεις αυτοις τας χειρας επορευθη εκειθεν
Puis il leur imposa les mains et partit de là.
16 και ιδου εις προσελθων ειπεν αυτω διδασκαλε αγαθε τι αγαθον ποιησω ινα εχω ζωην αιωνιον (aiōnios g166)
S'approchant de lui, quelqu'un lui dit: «Maître, que dois-je faire e de bon pour avoir la vie éternelle?» (aiōnios g166)
17 ο δε ειπεν αυτω τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος ει δε θελεις εισελθειν εις την ζωην τηρησον τας εντολας
Il lui répondit: «Pourquoi m'interroges-tu sur ce qui est bon? Un seul être est bon. Si tu veux entrer dans la vie, observe les commandements. —
18 λεγει αυτω ποιας ο δε ιησους ειπεν το ου φονευσεις ου μοιχευσεις ου κλεψεις ου ψευδομαρτυρησεις
«Lesquels?» dit-il. Jésus répondit: «Ceux-ci: Tu ne seras point meurtrier; tu ne seras point adultère; tu ne seras point voleur; tu ne rendras point de faux témoignage;
19 τιμα τον πατερα και την μητερα και αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον
honore ton père et ta mère et: tu aimeras ton prochain comme toi-même.»
20 λεγει αυτω ο νεανισκος παντα ταυτα εφυλαξαμην εκ νεοτητος μου τι ετι υστερω
Le jeune homme lui dit: «Tout cela je l'ai observé; que me manque-t-il encore?»
21 εφη αυτω ο ιησους ει θελεις τελειος ειναι υπαγε πωλησον σου τα υπαρχοντα και δος πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανω και δευρο ακολουθει μοι
Jésus lui répondit: «Si tu veux être parfait, va vendre ce que tu possèdes, donnes-en le prix à des pauvres: tu auras alors un trésor dans les cieux; viens ensuite et suis-moi.»
22 ακουσας δε ο νεανισκος τον λογον απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχων κτηματα πολλα
Le jeune homme, entendant ces paroles, s'en alla tout triste, car il avait beaucoup de biens.
23 ο δε ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου αμην λεγω υμιν οτι δυσκολως πλουσιος εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων
Jésus dit alors à ses disciples: «Je vous le dis en vérité, un riche entrera difficilement dans le Royaume des cieux.
24 παλιν δε λεγω υμιν ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια τρυπηματος ραφιδος διελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν
Oui, je vous le répète, il est plus facile à un chameau de passer par le trou d'une aiguille qu'à un riche d'entrer dans le Royaume de Dieu.»
25 ακουσαντες δε οι μαθηται αυτου εξεπλησσοντο σφοδρα λεγοντες τις αρα δυναται σωθηναι
Ces paroles consternèrent les disciples: «Qui donc pourra être sauvé?» dirent-ils.
26 εμβλεψας δε ο ιησους ειπεν αυτοις παρα ανθρωποις τουτο αδυνατον εστιν παρα δε θεω παντα δυνατα [εστιν]
Jésus leur répondit en les regardant: Aux hommes, cela est impossible; mais à Dieu, tout est possible.»
27 τοτε αποκριθεις ο πετρος ειπεν αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμεν σοι τι αρα εσται ημιν
Pierre s'adressa alors à lui et lui dit: «Et nous, nous avons tout quitté; nous t'avons suivi; qu'y aura-t-il pour nous?»
28 ο δε ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι υμεις οι ακολουθησαντες μοι εν τη παλιγγενεσια οταν καθιση ο υιος του ανθρωπου επι θρονου δοξης αυτου καθισεσθε και υμεις επι δωδεκα θρονους κρινοντες τας δωδεκα φυλας του ισραηλ
Jésus leur répondit: «le vous le dis en vérité, lorsque, dans le Renouvellement de toutes choses le Fils de l'homme, siégera sur le trône de sa gloire, vous aussi, vous, qui m'avez suivi, vous siégerez sur douze trônes, jugeant les douze tribus d'Israël;
29 και πας ος αφηκεν οικιας η αδελφους η αδελφας η πατερα η μητερα η γυναικα η τεκνα η αγρους ενεκεν του ονοματος μου εκατονταπλασιονα ληψεται και ζωην αιωνιον κληρονομησει (aiōnios g166)
et quiconque, à cause de mon nom, aura quitté des frères, des soeurs, un père, une mère, des enfants, des terres, des maisons, recevra beaucoup plus et possédera la vie éternelle. (aiōnios g166)
30 πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και εσχατοι πρωτοι
Plusieurs des premiers seront derniers et des derniers premiers;
