Κατα Ματθαιον 14
1 εν εκεινω τω καιρω ηκουσεν ηρωδης ο τετραρχης την ακοην ιησου
ತದಾನೀಂ ರಾಜಾ ಹೇರೋದ್ ಯೀಶೋ ರ್ಯಶಃ ಶ್ರುತ್ವಾ ನಿಜದಾಸೇಯಾನ್ ಜಗಾದ್,
2 και ειπεν τοις παισιν αυτου ουτος εστιν ιωαννης ο βαπτιστης αυτος ηγερθη απο των νεκρων και δια τουτο αι δυναμεις ενεργουσιν εν αυτω
ಏಷ ಮಜ್ಜಯಿತಾ ಯೋಹನ್, ಪ್ರಮಿತೇಭಯಸ್ತಸ್ಯೋತ್ಥಾನಾತ್ ತೇನೇತ್ಥಮದ್ಭುತಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಪ್ರಕಾಶ್ಯತೇ|
3 ο γαρ ηρωδης κρατησας τον ιωαννην εδησεν αυτον και εθετο εν φυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου
ಪುರಾ ಹೇರೋದ್ ನಿಜಭ್ರಾತು: ಫಿಲಿಪೋ ಜಾಯಾಯಾ ಹೇರೋದೀಯಾಯಾ ಅನುರೋಧಾದ್ ಯೋಹನಂ ಧಾರಯಿತ್ವಾ ಬದ್ಧಾ ಕಾರಾಯಾಂ ಸ್ಥಾಪಿತವಾನ್|
4 ελεγεν γαρ αυτω ο ιωαννης ουκ εξεστιν σοι εχειν αυτην
ಯತೋ ಯೋಹನ್ ಉಕ್ತವಾನ್, ಏತ್ಸಯಾಃ ಸಂಗ್ರಹೋ ಭವತೋ ನೋಚಿತಃ|
5 και θελων αυτον αποκτειναι εφοβηθη τον οχλον οτι ως προφητην αυτον ειχον
ತಸ್ಮಾತ್ ನೃಪತಿಸ್ತಂ ಹನ್ತುಮಿಚ್ಛನ್ನಪಿ ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ವಿಭಯಾಞ್ಚಕಾರ; ಯತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಯೋಹನಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಂ ಮೇನಿರೇ|
6 γενεσιων δε αγομενων του ηρωδου ωρχησατο η θυγατηρ της ηρωδιαδος εν τω μεσω και ηρεσεν τω ηρωδη
ಕಿನ್ತು ಹೇರೋದೋ ಜನ್ಮಾಹೀಯಮಹ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಹೇರೋದೀಯಾಯಾ ದುಹಿತಾ ತೇಷಾಂ ಸಮಕ್ಷಂ ನೃತಿತ್ವಾ ಹೇರೋದಮಪ್ರೀಣ್ಯತ್|
7 οθεν μεθ ορκου ωμολογησεν αυτη δουναι ο εαν αιτησηται
ತಸ್ಮಾತ್ ಭೂಪತಿಃ ಶಪಥಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ ಇತಿ ಪ್ರತ್ಯಜ್ಞಾಸೀತ್, ತ್ವಯಾ ಯದ್ ಯಾಚ್ಯತೇ, ತದೇವಾಹಂ ದಾಸ್ಯಾಮಿ|
8 η δε προβιβασθεισα υπο της μητρος αυτης δος μοι φησιν ωδε επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου
ಸಾ ಕುಮಾರೀ ಸ್ವೀಯಮಾತುಃ ಶಿಕ್ಷಾಂ ಲಬ್ಧಾ ಬಭಾಷೇ, ಮಜ್ಜಯಿತುರ್ಯೋಹನ ಉತ್ತಮಾಙ್ಗಂ ಭಾಜನೇ ಸಮಾನೀಯ ಮಹ್ಯಂ ವಿಶ್ರಾಣಯ|
9 και ελυπηθη ο βασιλευς δια δε τους ορκους και τους συνανακειμενους εκελευσεν δοθηναι
ತತೋ ರಾಜಾ ಶುಶೋಚ, ಕಿನ್ತು ಭೋಜನಾಯೋಪವಿಶತಾಂ ಸಙ್ಗಿನಾಂ ಸ್ವಕೃತಶಪಥಸ್ಯ ಚಾನುರೋಧಾತ್ ತತ್ ಪ್ರದಾತುಮ ಆದಿದೇಶ|
10 και πεμψας απεκεφαλισεν τον ιωαννην εν τη φυλακη
ಪಶ್ಚಾತ್ ಕಾರಾಂ ಪ್ರತಿ ನರಂ ಪ್ರಹಿತ್ಯ ಯೋಹನ ಉತ್ತಮಾಙ್ಗಂ ಛಿತ್ತ್ವಾ
11 και ηνεχθη η κεφαλη αυτου επι πινακι και εδοθη τω κορασιω και ηνεγκεν τη μητρι αυτης
ತತ್ ಭಾಜನ ಆನಾಯ್ಯ ತಸ್ಯೈ ಕುಮಾರ್ಯ್ಯೈ ವ್ಯಶ್ರಾಣಯತ್, ತತಃ ಸಾ ಸ್ವಜನನ್ಯಾಃ ಸಮೀಪಂ ತನ್ನಿನಾಯ|
12 και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηραν το σωμα και εθαψαν αυτο και ελθοντες απηγγειλαν τω ιησου
ಪಶ್ಚಾತ್ ಯೋಹನಃ ಶಿಷ್ಯಾ ಆಗತ್ಯ ಕಾಯಂ ನೀತ್ವಾ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸುಸ್ತತೋ ಯೀಶೋಃ ಸನ್ನಿಧಿಂ ವ್ರಜಿತ್ವಾ ತದ್ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಬಭಾಷಿರೇ|
13 και ακουσας ο ιησους ανεχωρησεν εκειθεν εν πλοιω εις ερημον τοπον κατ ιδιαν και ακουσαντες οι οχλοι ηκολουθησαν αυτω πεζη απο των πολεων
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುರಿತಿ ನಿಶಭ್ಯ ನಾವಾ ನಿರ್ಜನಸ್ಥಾನಮ್ ಏಕಾಕೀ ಗತವಾನ್, ಪಶ್ಚಾತ್ ಮಾನವಾಸ್ತತ್ ಶ್ರುತ್ವಾ ನಾನಾನಗರೇಭ್ಯ ಆಗತ್ಯ ಪದೈಸ್ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಈಯುಃ|
14 και εξελθων ο ιησους ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτοις και εθεραπευσεν τους αρρωστους αυτων
ತದಾನೀಂ ಯೀಶು ರ್ಬಹಿರಾಗತ್ಯ ಮಹಾನ್ತಂ ಜನನಿವಹಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ತೇಷು ಕಾರುಣಿಕಃ ಮನ್ ತೇಷಾಂ ಪೀಡಿತಜನಾನ್ ನಿರಾಮಯಾನ್ ಚಕಾರ|
15 οψιας δε γενομενης προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου λεγοντες ερημος εστιν ο τοπος και η ωρα ηδη παρηλθεν απολυσον τους οχλους ινα απελθοντες εις τας κωμας αγορασωσιν εαυτοις βρωματα
ತತಃ ಪರಂ ಸನ್ಧ್ಯಾಯಾಂ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತದನ್ತಿಕಮಾಗತ್ಯ ಕಥಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ, ಇದಂ ನಿರ್ಜನಸ್ಥಾನಂ ವೇಲಾಪ್ಯವಸನ್ನಾ; ತಸ್ಮಾತ್ ಮನುಜಾನ್ ಸ್ವಸ್ವಗ್ರಾಮಂ ಗನ್ತುಂ ಸ್ವಾರ್ಥಂ ಭಕ್ಷ್ಯಾಣಿ ಕ್ರೇತುಞ್ಚ ಭವಾನ್ ತಾನ್ ವಿಸೃಜತು|
16 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ου χρειαν εχουσιν απελθειν δοτε αυτοις υμεις φαγειν
ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತಾನವಾದೀತ್, ತೇಷಾಂ ಗಮನೇ ಪ್ರಯೋಜನಂ ನಾಸ್ತಿ, ಯೂಯಮೇವ ತಾನ್ ಭೋಜಯತ|
17 οι δε λεγουσιν αυτω ουκ εχομεν ωδε ει μη πεντε αρτους και δυο ιχθυας
ತದಾ ತೇ ಪ್ರತ್ಯವದನ್, ಅಸ್ಮಾಕಮತ್ರ ಪೂಪಪಞ್ಚಕಂ ಮೀನದ್ವಯಞ್ಚಾಸ್ತೇ|
18 ο δε ειπεν φερετε μοι αυτους ωδε
ತದಾನೀಂ ತೇನೋಕ್ತಂ ತಾನಿ ಮದನ್ತಿಕಮಾನಯತ|
19 και κελευσας τους οχλους ανακλιθηναι επι τους χορτους λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κλασας εδωκεν τοις μαθηταις τους αρτους οι δε μαθηται τοις οχλοις
ಅನನ್ತರಂ ಸ ಮನುಜಾನ್ ಯವಸೋಪರ್ಯ್ಯುಪವೇಷ್ಟುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯಾಮಾಸ; ಅಪರ ತತ್ ಪೂಪಪಞ್ಚಕಂ ಮೀನದ್ವಯಞ್ಚ ಗೃಹ್ಲನ್ ಸ್ವರ್ಗಂ ಪ್ರತಿ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯೇಶ್ವರೀಯಗುಣಾನ್ ಅನೂದ್ಯ ಭಂಕ್ತ್ವಾ ಶಿಷ್ಯೇಭ್ಯೋ ದತ್ತವಾನ್, ಶಿಷ್ಯಾಶ್ಚ ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ದದುಃ|
20 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν και ηραν το περισσευον των κλασματων δωδεκα κοφινους πληρεις
ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಭುಕ್ತ್ವಾ ಪರಿತೃಪ್ತವನ್ತಃ, ತತಸ್ತದವಶಿಷ್ಟಭಕ್ಷ್ಯೈಃ ಪೂರ್ಣಾನ್ ದ್ವಾದಶಡಲಕಾನ್ ಗೃಹೀತವನ್ತಃ|
21 οι δε εσθιοντες ησαν ανδρες ωσει πεντακισχιλιοι χωρις γυναικων και παιδιων
ತೇ ಭೋಕ್ತಾರಃ ಸ್ತ್ರೀರ್ಬಾಲಕಾಂಶ್ಚ ವಿಹಾಯ ಪ್ರಾಯೇಣ ಪಞ್ಚ ಸಹಸ್ರಾಣಿ ಪುಮಾಂಸ ಆಸನ್|
22 και ευθεως ηναγκασεν ο ιησους τους μαθητας εμβηναι εις το πλοιον και προαγειν αυτον εις το περαν εως ου απολυση τους οχλους
ತದನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ಲೋಕಾನಾಂ ವಿಸರ್ಜನಕಾಲೇ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ತರಣಿಮಾರೋಢುಂ ಸ್ವಾಗ್ರೇ ಪಾರಂ ಯಾತುಞ್ಚ ಗಾಢಮಾದಿಷ್ಟವಾನ್|
23 και απολυσας τους οχλους ανεβη εις το ορος κατ ιδιαν προσευξασθαι οψιας δε γενομενης μονος ην εκει
ತತೋ ಲೋಕೇಷು ವಿಸೃಷ್ಟೇಷು ಸ ವಿವಿಕ್ತೇ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಗಿರಿಮೇಕಂ ಗತ್ವಾ ಸನ್ಧ್ಯಾಂ ಯಾವತ್ ತತ್ರೈಕಾಕೀ ಸ್ಥಿತವಾನ್|
24 το δε πλοιον ηδη μεσον της θαλασσης ην βασανιζομενον υπο των κυματων ην γαρ εναντιος ο ανεμος
ಕಿನ್ತು ತದಾನೀಂ ಸಮ್ಮುಖವಾತತ್ವಾತ್ ಸರಿತ್ಪತೇ ರ್ಮಧ್ಯೇ ತರಙ್ಗೈಸ್ತರಣಿರ್ದೋಲಾಯಮಾನಾಭವತ್|
25 τεταρτη δε φυλακη της νυκτος απηλθεν προς αυτους ο ιησους περιπατων επι της θαλασσης
ತದಾ ಸ ಯಾಮಿನ್ಯಾಶ್ಚತುರ್ಥಪ್ರಹರೇ ಪದ್ಭ್ಯಾಂ ವ್ರಜನ್ ತೇಷಾಮನ್ತಿಕಂ ಗತವಾನ್|
26 και ιδοντες αυτον οι μαθηται επι την θαλασσαν περιπατουντα εταραχθησαν λεγοντες οτι φαντασμα εστιν και απο του φοβου εκραξαν
ಕಿನ್ತು ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತಂ ಸಾಗರೋಪರಿ ವ್ರಜನ್ತಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಸಮುದ್ವಿಗ್ನಾ ಜಗದುಃ, ಏಷ ಭೂತ ಇತಿ ಶಙ್ಕಮಾನಾ ಉಚ್ಚೈಃ ಶಬ್ದಾಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ ಚ|
27 ευθεως δε ελαλησεν αυτοις ο ιησους λεγων θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε
ತದೈವ ಯೀಶುಸ್ತಾನವದತ್, ಸುಸ್ಥಿರಾ ಭವತ, ಮಾ ಭೈಷ್ಟ, ಏಷೋಽಹಮ್|
28 αποκριθεις δε αυτω ο πετρος ειπεν κυριε ει συ ει κελευσον με προς σε ελθειν επι τα υδατα
ತತಃ ಪಿತರ ಇತ್ಯುಕ್ತವಾನ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಯದಿ ಭವಾನೇವ, ತರ್ಹಿ ಮಾಂ ಭವತ್ಸಮೀಪಂ ಯಾತುಮಾಜ್ಞಾಪಯತು|
29 ο δε ειπεν ελθε και καταβας απο του πλοιου ο πετρος περιεπατησεν επι τα υδατα ελθειν προς τον ιησουν
ತತಃ ತೇನಾದಿಷ್ಟಃ ಪಿತರಸ್ತರಣಿತೋಽವರುಹ್ಯ ಯೀಶೇರನ್ತಿಕಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ತೋಯೋಪರಿ ವವ್ರಾಜ|
30 βλεπων δε τον ανεμον ισχυρον εφοβηθη και αρξαμενος καταποντιζεσθαι εκραξεν λεγων κυριε σωσον με
ಕಿನ್ತು ಪ್ರಚಣ್ಡಂ ಪವನಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಭಯಾತ್ ತೋಯೇ ಮಂಕ್ತುಮ್ ಆರೇಭೇ, ತಸ್ಮಾದ್ ಉಚ್ಚೈಃ ಶಬ್ದಾಯಮಾನಃ ಕಥಿತವಾನ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಮಾಮವತು|
31 ευθεως δε ο ιησους εκτεινας την χειρα επελαβετο αυτου και λεγει αυτω ολιγοπιστε εις τι εδιστασας
ಯೀಶುಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಕರಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ತಂ ಧರನ್ ಉಕ್ತವಾನ್, ಹ ಸ್ತೋಕಪ್ರತ್ಯಯಿನ್ ತ್ವಂ ಕುತಃ ಸಮಶೇಥಾಃ?
32 και εμβαντων αυτων εις το πλοιον εκοπασεν ο ανεμος
ಅನನ್ತರಂ ತಯೋಸ್ತರಣಿಮಾರೂಢಯೋಃ ಪವನೋ ನಿವವೃತೇ|
33 οι δε εν τω πλοιω ελθοντες προσεκυνησαν αυτω λεγοντες αληθως θεου υιος ει
ತದಾನೀಂ ಯೇ ತರಣ್ಯಾಮಾಸನ್, ತ ಆಗತ್ಯ ತಂ ಪ್ರಣಭ್ಯ ಕಥಿತವನ್ತಃ, ಯಥಾರ್ಥಸ್ತ್ವಮೇವೇಶ್ವರಸುತಃ|
34 και διαπερασαντες ηλθον εις την γην γεννησαρετ
ಅನನ್ತರಂ ಪಾರಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತೇ ಗಿನೇಷರನ್ನಾಮಕಂ ನಗರಮುಪತಸ್ಥುಃ,
35 και επιγνοντες αυτον οι ανδρες του τοπου εκεινου απεστειλαν εις ολην την περιχωρον εκεινην και προσηνεγκαν αυτω παντας τους κακως εχοντας
ತದಾ ತತ್ರತ್ಯಾ ಜನಾ ಯೀಶುಂ ಪರಿಚೀಯ ತದ್ದೇಶ್ಸ್ಯ ಚತುರ್ದಿಶೋ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಹಿತ್ಯ ಯತ್ರ ಯಾವನ್ತಃ ಪೀಡಿತಾ ಆಸನ್, ತಾವತಏವ ತದನ್ತಿಕಮಾನಯಾಮಾಸುಃ|
36 και παρεκαλουν αυτον ινα μονον αψωνται του κρασπεδου του ιματιου αυτου και οσοι ηψαντο διεσωθησαν
ಅಪರಂ ತದೀಯವಸನಸ್ಯ ಗ್ರನ್ಥಿಮಾತ್ರಂ ಸ್ಪ್ರಷ್ಟುಂ ವಿನೀಯ ಯಾವನ್ತೋ ಜನಾಸ್ತತ್ ಸ್ಪರ್ಶಂ ಚಕ್ರಿರೇ, ತೇ ಸರ್ವ್ವಏವ ನಿರಾಮಯಾ ಬಭೂವುಃ|
