Κατα Μαρκον 1
1 αρχη του ευαγγελιου ιησου χριστου υιου του θεου
Commencement de l'Evangile de Jésus-Christ, Fils de Dieu.
2 ως γεγραπται εν τοις προφηταις ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σου εμπροσθεν σου
Selon ce qui est écrit dans Esaïe, le prophète, «voici j'envoie devant toi mon messager pour te préparer le chemin;
3 φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου
C'est une voie qui crie au désert: «Préparez le chemin du Seigneur faites-lui des sentiers droits, »
4 εγενετο ιωαννης βαπτιζων εν τη ερημω και κηρυσσων βαπτισμα μετανοιας εις αφεσιν αμαρτιων
Jean parut, baptisant au désert, et prêchant le baptême de repentance pour le pardon des péchés.
5 και εξεπορευετο προς αυτον πασα η ιουδαια χωρα και οι ιεροσολυμιται και εβαπτιζοντο παντες εν τω ιορδανη ποταμω υπ αυτου εξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτων
Toutes les campagnes de la Judée et tous les habitants de Jérusalem se rendaient vers lui, et se faisaient baptiser par lui dans le fleuve du Jourdain, confessant leurs péchés.
6 ην δε ο ιωαννης ενδεδυμενος τριχας καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου και εσθιων ακριδας και μελι αγριον
Jean avait un vêtement de poil de chameau, et une ceinture de cuir autour des reins; il mangeait des sauterelles et du miel sauvage.
7 και εκηρυσσεν λεγων ερχεται ο ισχυροτερος μου οπισω μου ου ουκ ειμι ικανος κυψας λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου
Il prêchait, disant: «Il vient après moi, celui qui est plus puissant que moi, et je ne suis pas digne de délier, en me baissant, la courroie de ses sandales.
8 εγω μεν εβαπτισα υμας εν υδατι αυτος δε βαπτισει υμας εν πνευματι αγιω
Pour moi, je vous ai baptisés d'eau, mais il vous baptisera d'esprit saint.»
9 και εγενετο εν εκειναις ταις ημεραις ηλθεν ιησους απο ναζαρετ της γαλιλαιας και εβαπτισθη υπο ιωαννου εις τον ιορδανην
En ce temps-là, Jésus vint de Nazareth ville de Galilée, et il fut baptisé par Jean dans le Jourdain.
10 και ευθεως αναβαινων απο του υδατος ειδεν σχιζομενους τους ουρανους και το πνευμα ωσει περιστεραν καταβαινον επ αυτον
Au moment où il sortait de l'eau, il vit les cieux s'entr'ouvrir, et l'Esprit, comme une colombe, descendre sur lui.
11 και φωνη εγενετο εκ των ουρανων συ ει ο υιος μου ο αγαπητος εν ω ευδοκησα
Et une voix sortit des cieux, disant: «Tu es mon Fils bien-aimé; c'est en toi que j'ai mis toute mon affection.»
12 και ευθυς το πνευμα αυτον εκβαλλει εις την ερημον
Aussitôt après, Jésus fut poussé par l'Esprit au désert,
13 και ην εκει εν τη ερημω ημερας τεσσαρακοντα πειραζομενος υπο του σατανα και ην μετα των θηριων και οι αγγελοι διηκονουν αυτω
et il y passa quarante jours, tenté par Satan. Il était avec les bêtes sauvages, et les anges le servaient.
14 μετα δε το παραδοθηναι τον ιωαννην ηλθεν ο ιησους εις την γαλιλαιαν κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειας του θεου
Après que Jean eut été mis en prison, Jésus se rendit en Galilée, prêchant l'évangile de Dieu,
15 και λεγων οτι πεπληρωται ο καιρος και ηγγικεν η βασιλεια του θεου μετανοειτε και πιστευετε εν τω ευαγγελιω
et disant: «Le temps est venu, et le royaume de Dieu est proche. Repentez- vous, et croyez à la bonne nouvelle.»
16 περιπατων δε παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας ειδεν σιμωνα και ανδρεαν τον αδελφον αυτου του σιμωνος βαλλοντας αμφιβληστρον εν τη θαλασση ησαν γαρ αλιεις
Comme il passait le long de la mer de Galilée, il vit Simon et André, frère de Simon, qui péchaient au filet dans la mer, car ils étaient pêcheurs;
17 και ειπεν αυτοις ο ιησους δευτε οπισω μου και ποιησω υμας γενεσθαι αλιεις ανθρωπων
et Jésus leur dit: «Venez, suivez-moi, et je vous ferai pêcheurs d'hommes.»
18 και ευθεως αφεντες τα δικτυα αυτων ηκολουθησαν αυτω
Aussitôt ils quittèrent leurs filets, et le suivirent.
19 και προβας εκειθεν ολιγον ειδεν ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αυτους εν τω πλοιω καταρτιζοντας τα δικτυα
Étant allé un peu plus loin, il vit Jacques, fils de Zébédée, et Jean, son frère, qui raccommodaient leurs filets dans leur barque.
20 και ευθεως εκαλεσεν αυτους και αφεντες τον πατερα αυτων ζεβεδαιον εν τω πλοιω μετα των μισθωτων απηλθον οπισω αυτου
Il les appela aussitôt; et eux, laissant Zébédée, leur père, dans la barque avec les ouvriers, le suivirent.
21 και εισπορευονται εις καπερναουμ και ευθεως τοις σαββασιν εισελθων εις την συναγωγην εδιδασκεν
Ils se rendirent à Capernaoum. Dès le sabbat, Jésus entra dans la synagogue, et y enseigna.
22 και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις
Et l'on était frappé de son enseignement; car il enseignait avec autorité, et non comme les scribes.
23 και ην εν τη συναγωγη αυτων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω και ανεκραξεν
Dès que Jésus eut parlé, un homme qui avait un esprit impur, et qui se trouvait dans la synagogue,
24 λεγων εα τι ημιν και σοι ιησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημας οιδα σε τις ει ο αγιος του θεου
s'écria: «Qu'y a-t-il entre nous et toi, Jésus de Nazareth? Tu es venu nous faire périr. Je te connais, tu es le Saint de Dieu.»
25 και επετιμησεν αυτω ο ιησους λεγων φιμωθητι και εξελθε εξ αυτου
Jésus le tança. «Tais-toi, lui dit-il, et sors de cet homme.»
26 και σπαραξαν αυτον το πνευμα το ακαθαρτον και κραξαν φωνη μεγαλη εξηλθεν εξ αυτου
Et l'esprit impur, ayant jeté cet homme dans des convulsions, sortit en poussant un grand cri.
27 και εθαμβηθησαν παντες ωστε συζητειν προς εαυτους λεγοντας τι εστιν τουτο τις η διδαχη η καινη αυτη οτι κατ εξουσιαν και τοις πνευμασιν τοις ακαθαρτοις επιτασσει και υπακουουσιν αυτω
Tous les assistants furent dans la stupéfaction, de sorte qu'ils discutaient entre eux, et disaient: «Qu'est-ce donc? Un enseignement nouveau! Il commande avec autorité même aux esprits impurs, et ils lui obéissent!
28 εξηλθεν δε η ακοη αυτου ευθυς εις ολην την περιχωρον της γαλιλαιας
Et sa renommée se répandit aussitôt de tous côtés, dans tous les lieux qui avoisinent la Galilée.
29 και ευθεως εκ της συναγωγης εξελθοντες ηλθον εις την οικιαν σιμωνος και ανδρεου μετα ιακωβου και ιωαννου
En sortant de la synagogue, ils allèrent avec Jacques et Jean dans la maison de Simon et d'André.
30 η δε πενθερα σιμωνος κατεκειτο πυρεσσουσα και ευθεως λεγουσιν αυτω περι αυτης
La belle-mère de Simon était couchée, ayant la fièvre. Aussitôt on parla d'elle à Jésus:
31 και προσελθων ηγειρεν αυτην κρατησας της χειρος αυτης και αφηκεν αυτην ο πυρετος ευθεως και διηκονει αυτοις
il s'approcha, et la saisissant par la main, il la fit lever. A l'instant la fièvre la quitta, et elle les servit.
32 οψιας δε γενομενης οτε εδυ ο ηλιος εφερον προς αυτον παντας τους κακως εχοντας και τους δαιμονιζομενους
Le soir, quand le soleil fut couché, on amena à Jésus tous ceux qui étaient malades, ainsi que les démoniaques;
33 και η πολις ολη επισυνηγμενη ην προς την θυραν
et toute la ville se pressait à sa porte.
34 και εθεραπευσεν πολλους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις και δαιμονια πολλα εξεβαλεν και ουκ ηφιεν λαλειν τα δαιμονια οτι ηδεισαν αυτον
Il guérit un grand nombre de malades atteints de divers maux, et il chassa beaucoup de démons. Il imposait silence aux démons, parce qu'ils le connaissaient.
35 και πρωι εννυχον λιαν αναστας εξηλθεν και απηλθεν εις ερημον τοπον κακει προσηυχετο
Le lendemain matin, s’étant levé bien avant le jour, il sortit, alla dans un lieu solitaire, et il y pria.
36 και κατεδιωξαν αυτον ο σιμων και οι μετ αυτου
Simon et ceux qui étaient ordinairement avec lui, se mirent à sa recherche,
37 και ευροντες αυτον λεγουσιν αυτω οτι παντες σε ζητουσιν
et l'ayant trouvé, ils lui dirent: «Tout le monde te cherche.»
38 και λεγει αυτοις αγωμεν εις τας εχομενας κωμοπολεις ινα και εκει κηρυξω εις τουτο γαρ εξεληλυθα
Il leur répondit: «Allons ailleurs, dans les bourgades qui sont plus loin, afin que j'y prêche aussi, car c'est dans ce but que je suis sorti.»
39 και ην κηρυσσων εν ταις συναγωγαις αυτων εις ολην την γαλιλαιαν και τα δαιμονια εκβαλλων
Et il allait par toute la Galilée, prêchant dans les synagogues et chassant les démons.
40 και ερχεται προς αυτον λεπρος παρακαλων αυτον και γονυπετων αυτον και λεγων αυτω οτι εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι
Un lépreux vint vers lui, pour lui adresser une prière; il se jeta à ses pieds, et lui dit: «Si tu le veux, tu peux me rendre net.»
41 ο δε ιησους σπλαγχνισθεις εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου και λεγει αυτω θελω καθαρισθητι
Jésus, ému de compassion, avança la main, le toucha et lui dit: «Je le veux, sois net.»
42 και ειποντος αυτου ευθεως απηλθεν απ αυτου η λεπρα και εκαθαρισθη
A peine eut-il parlé, que la lèpre quitta cet homme, et il devint net.
43 και εμβριμησαμενος αυτω ευθεως εξεβαλεν αυτον
Jésus le renvoya sur-le-champ, en lui disant d'un ton sévère:
44 και λεγει αυτω ορα μηδενι μηδεν ειπης αλλ υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου α προσεταξεν μωσης εις μαρτυριον αυτοις
«Garde-toi d'en rien dire à personne; mais, va, montre-toi au sacrificateur, et offre pour ta guérison, ce que Moïse a ordonné pour l'attester au peuple.»
45 ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσειν πολλα και διαφημιζειν τον λογον ωστε μηκετι αυτον δυνασθαι φανερως εις πολιν εισελθειν αλλ εξω εν ερημοις τοποις ην και ηρχοντο προς αυτον πανταχοθεν
Cet homme s'en étant allé, se mit à publier et à répandre partout la nouvelle, de sorte que Jésus ne pouvait plus entrer publiquement dans une ville, mais il se tenait en dehors, dans des lieux solitaires; et l’on venait vers lui de toutes parts.
