< Κατα Μαρκον 5 >

1 και ηλθον εις το περαν της θαλασσης εις την χωραν των γαδαρηνων
ଡା଼ୟୁ ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ସୀସୁୟାଁ ଗାଲିଲି ଆତାଲାତି ଗରାସିୟ ରା଼ଜିତା ଏଗାହାଚେରି ।
2 και εξελθοντι αυτω εκ του πλοιου ευθεως απηντησεν αυτω εκ των μνημειων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω
ଜୀସୁ ଡଂଗଟି ରେ଼ପନିଏ ର଼ ବୂତୁ ଆଲ୍‌ଗା ମାଚାସି ମାଡ଼୍‌ହା ମୁହ୍‌ନି ଟା଼ୟୁଟି ହ଼ଚାୱା଼ହାନା ଜୀସୁଇଁ ବେଟାଆ଼ତେସି ।
3 ος την κατοικησιν ειχεν εν τοις μνημασιν και ουτε αλυσεσιν ουδεις εδυνατο αυτον δησαι
ଏ଼ୱାସି ମାଡ଼୍‌ହା ମୁହ୍‌ନି ଟା଼ୟୁତା ବାସା କିହିମାଚେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଆମ୍ବାଆସି ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ହିକ୍‌ଣିୟାଁ ତଲେ ଦସାଲି ଆ଼ଡିହିଲାଆତେରି;
4 δια το αυτον πολλακις πεδαις και αλυσεσιν δεδεσθαι και διεσπασθαι υπ αυτου τας αλυσεις και τας πεδας συντετριφθαι και ουδεις αυτον ισχυεν δαμασαι
ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ହା଼ରେକା ଦେବା ହିକ୍‌ଣିୟାଁ ତଲେ ଦସାମାଚେରି, ସାମା ଏ଼ ହିକ୍‌ଣିୟାଁ ଡାପ୍‌ହାନା କୁଟୁକୁଟା କିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଦସା ଇଟାଲି ଆମ୍ବାଆରାକି ଜିକେଏ ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁ ହିଲାଆତେ ।
5 και δια παντος νυκτος και ημερας εν τοις ορεσιν και εν τοις μνημασιν ην κραζων και κατακοπτων εαυτον λιθοις
ଏ଼ୱାସି ଲା଼ଆଁୟାଁ ମାଦେନା ବାରେବେ଼ଲା ମାଡ଼୍‌ହା ମୁହ୍‌ନି ଟା଼ୟୁତା ଅ଼ଡ଼େ ହ଼ରୁତା ଡ଼ୟାନା କିର୍‌ଡ଼ି ମାଚେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ୱାଲ୍‌କାତଲେ କତ୍‌ହା କଡିହିଁ ରା଼ଣାରାକା କିହା କଡିମାଚେସି ।
6 ιδων δε τον ιησουν απο μακροθεν εδραμεν και προσεκυνησεν αυτω
ଏ଼ୱାସି ହେକଟିଏ ଜୀସୁଇଁ ମେସାନା ହଟି ହଟିହିଁ ୱା଼ହାନା ଏ଼ୱାଣି କଡାଣା ରିହାଁ ଜହରା କିତେସି,
7 και κραξας φωνη μεγαλη ειπεν τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του υψιστου ορκιζω σε τον θεον μη με βασανισης
ଅ଼ଡ଼େ କାଜା ଗିୟାଁତଲେ କିର୍‌ଡ଼ିହିଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ବାଡ଼୍‌ୟୁଗାଟି ମାହାପୂରୁ ମୀର୍‌ଏଣାତି ଜୀସୁ, ନୀ ତଲେ ନାଙ୍ଗେ ଏ଼ନାୟି ମାଚେ? ନିଙ୍ଗେ ମାହାପୂରୁ ଦ଼ରୁତଲେ ପାର୍‌ମାଣା କିହିମାଞ୍ଜାଇଁ, ନାଙ୍ଗେ କସ୍ତ ହିୟାଆନି ।”
8 ελεγεν γαρ αυτω εξελθε το πνευμα το ακαθαρτον εκ του ανθρωπου
ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏ଼ନାଆଁ ଇଞ୍ଜାଲି ହାଜିମାଚେସି, “ଏ଼ ପ଼ଲ୍‌ଆ ବୂତୁତି ଈୱାଣି ତା଼ଣାଟି ହ଼ଚାହାଲାମୁ ।”
9 και επηρωτα αυτον τι σοι ονομα και απεκριθη λεγων λεγεων ονομα μοι οτι πολλοι εσμεν
ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଚେସି, “ନୀ ଦ଼ରୁ ଏ଼ନାୟି?” ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ ଦ଼ରୁ ‘ମାନ୍ଦା’ ଇଚିହିଁ ମା଼ମ୍ବୁ ହା଼ରେକା ଜା଼ଣାତମି ।”
10 και παρεκαλει αυτον πολλα ινα μη αυτους αποστειλη εξω της χωρας
୧୦ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀସୁ ଏ଼ନିକିଁ ଏ଼ ପ଼ଲ୍‌ଆ ବୂତୁୟାଁଣି ଏ଼ ରା଼ଜିଟି ଅ଼ର ରା଼ଜିତା ପାଣ୍ତଅସି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱି ଜୀସୁଇଁ ହା଼ରେକା ବାତିମା଼ଲିତୁ ।
11 ην δε εκει προς τω ορει αγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη
୧୧ଏମ୍ବାଆଁ ହ଼ରୁ ଦାରିତା ର଼ ମାନ୍ଦା ପାଜିୟାଁ ମେୟିଁମାଚୁ ।
12 και παρεκαλεσαν αυτον παντες οι δαιμονες λεγοντες πεμψον ημας εις τους χοιρους ινα εις αυτους εισελθωμεν
୧୨ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ ବୂତୁୟାଁ ବାତିମା଼ଲିହିଁ ଏଲେଇଚୁ, “ମାଙ୍ଗେ ଏ଼ ପାଜିୟାଁ ମାନ୍ଦାତା ହ଼ଡାଲି ପାଣ୍ତାମୁ ।”
13 και επετρεψεν αυτοις ευθεως ο ιησους και εξελθοντα τα πνευματα τα ακαθαρτα εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν ησαν δε ως δισχιλιοι και επνιγοντο εν τη θαλασση
୧୩ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ହୁକୁମି ହୀହାଲିଏ, ଏ଼ ପ଼ଲ୍‌ଆ ବୂତୁୟାଁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ହ଼ଚାନା ପାଜିୟାଁ ମାନ୍ଦା ବିତ୍ରା ହ଼ଟୁ; ଏମ୍ବାଟିଏ ମାନ୍ଦା ପାଜିୟାଁ ତବେ ହଟାନା ଡାଗେ ମାଚି ସାମ୍‌ଦୁରିତା ମେଦାନା ହା଼ହାହାଚୁ, ବାରେ ରୀ ମା଼ଣା ପାଜିୟାଁ ମାଚୁ ।
14 οι δε βοσκοντες τους χοιρους εφυγον και ανηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους και εξηλθον ιδειν τι εστιν το γεγονος
୧୪ଏ଼ ପାଜିୟାଁ ମେଚିମାଚି ଗ଼ଡ଼୍‌କା ଗା଼ଡ଼ାତା ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ସ୍‌କାଣାଁ ଏ଼ କାତା ୱେସ୍‌କା ହାଚେରି; ଏମ୍ବାଟିଏ ଲ଼କୁ ଏ଼ନାଆଁ ଆ଼ହାମାନେ ଇଞ୍ଜିଁ ସିନିକିହାଲି ୱା଼ତେରି ।
15 και ερχονται προς τον ιησουν και θεωρουσιν τον δαιμονιζομενον καθημενον και ιματισμενον και σωφρονουντα τον εσχηκοτα τον λεγεωνα και εφοβηθησαν
୧୫ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଜୀସୁ ଡାଗେ ୱା଼ହାନା, ଏ଼ ବୂତୁ ଆଲ୍‌ଗା ମାଚାଣାଇଁ ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆରାକି ନ଼କେଏ ମାନ୍ଦା ବୂତୁୟାଁ ଆସାମାଚୁ, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ହିମ୍ବରି ହୁଚାନା ନେହିଁ ମ଼ନତଲେ କୁଗାମାଚାଣି ମେସାନା ଆଜିତେରି ।
16 διηγησαντο δε αυτοις οι ιδοντες πως εγενετο τω δαιμονιζομενω και περι των χοιρων
୧୬ଆମ୍ବାଆରି ମେସାମାଚେରି, ବୂତୁ ଆଲ୍‌ଗା ମାଚାସି ଏ଼ନିକିଁ ନେହିଁଆ଼ତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ପାଜିୟାଁ ଏ଼ନିକିଁ ନା଼ସା ଆ଼ତୁ ଏ଼ ବାରେ ୱେସ୍ତେରି ।
17 και ηρξαντο παρακαλειν αυτον απελθειν απο των οριων αυτων
୧୭ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଜୀସୁଇଁ ତାମି ହାନ୍ଦିଟି ହାଜାଲି ବାତିମା଼ଲିତେରି ।
18 και εμβαντος αυτου εις το πλοιον παρεκαλει αυτον ο δαιμονισθεις ινα η μετ αυτου
୧୮ଡା଼ୟୁ ଜୀସୁ ଡଂଗତା ହ଼ଚିମାଚାଟି ଆମିନି ଗାଟାଣାକି ବୂତୁ ଆଲ୍‌ଗାମାଚେ, ଏ଼ୱାସି ତାମିତଲେ ଡ଼ୟାଲି ତାକି ବାତିମା଼ଲିତେସି ।
19 ο δε ιησους ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε εις τον οικον σου προς τους σους και αναγγειλον αυτοις οσα σοι ο κυριος πεποιηκεν και ηλεησεν σε
୧୯ସାମା ଜୀସୁ ହେଲ ହୀଆନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନୀ ଇଜ ନୀ ଲ଼କୁତା଼ଣା ହାଲାମୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ପ୍ରବୁ ନିଙ୍ଗେତାକି ଏ଼ନି କାମା ଅ଼ଡ଼େ ନିଙ୍ଗେତାକି ଏମିନି କାର୍ମା କିହାମାଞ୍ଜାନେସି, ଏ଼ ବାରେ ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେହ୍‌ମୁ ।”
20 και απηλθεν και ηρξατο κηρυσσειν εν τη δεκαπολει οσα εποιησεν αυτω ο ιησους και παντες εθαυμαζον
୨୦ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ହାଜାନା, ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାକି ଏ଼ନି କାମା କିହାମାଚେସି, ଏ଼ୱାସି ଦେକାପଲିତା ୱେ଼କ୍‌ହାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେସି; ଏମ୍ବାଟିଏ ବାରେଜା଼ଣା କାବା ଆ଼ତେରି ।
21 και διαπερασαντος του ιησου εν τω πλοιω παλιν εις το περαν συνηχθη οχλος πολυς επ αυτον και ην παρα την θαλασσαν
୨୧ଜୀସୁ ଡଂଗଟି ଗା଼ଣ୍‌ଚାନା ଅ଼ରୱାକି ୱେଣ୍ତେ ୱା଼ତେସି, ମାନ୍ଦା ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ରୁଣ୍ତା ଆ଼ତେରି; ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ସାମ୍‌ଦୁରି ଗାଟୁତା ଡ଼ୟିତେସି ।
22 και ιδου ερχεται εις των αρχισυναγωγων ονοματι ιαειρος και ιδων αυτον πιπτει προς τους ποδας αυτου
୨୨ଏଚିବେ଼ଲା ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁତି କାଜାରି ବିତ୍ରାଟି ଜାୟିରସ ଦ଼ରୁଗାଟାସି ରଅସି ଜୀସୁଇଁ ମେସାନା ଏ଼ୱାଣି କଡାଣା ରୀତେସି,
23 και παρεκαλει αυτον πολλα λεγων οτι το θυγατριον μου εσχατως εχει ινα ελθων επιθης αυτη τας χειρας οπως σωθη και ζησεται
୨୩ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ରେକା ବାତିମା଼ଲିହିଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ ମା଼ଙ୍ଗା ହା଼ନିହ଼ଗେ ଆ଼ହାମାନେ; ଏ଼ଦି ଏ଼ନିକିଁ ନେହିଁ ଆ଼ହାନା ନୀଡିନେ, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନୀନୁ ୱା଼ହାନା ଏ଼ଦାନି ଲାକ କେୟୁ ଇଟାମୁ ।”
24 και απηλθεν μετ αυτου και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς και συνεθλιβον αυτον
୨୪ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣିତଲେ ହାଚେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାଣିତଲେ ହାଜାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣି ମୁହେଁ ମୁହେଁ ୱିସ୍‌ପି ଆ଼ହିମାଚେରି ।
25 και γυνη τις ουσα εν ρυσει αιματος ετη δωδεκα
୨୫ଏଚିବେ଼ଲାତା ର଼ ଇୟା ବା଼ର ବାର୍ସା ପାତେକା ନେତେରି ୱା଼ଙ୍ଗିନି ର଼ଗତା ନେତେରି ଡୂଙ୍ଗାଆନା ନେହିଁ ଆ଼ହି ହିଲାଆତେ,
26 και πολλα παθουσα υπο πολλων ιατρων και δαπανησασα τα παρ αυτης παντα και μηδεν ωφεληθεισα αλλα μαλλον εις το χειρον ελθουσα
୨୬ଇଞ୍ଜାଁ ଅସଗୂରୁ ତା଼ଣା ହାଜାନା ଜିକେଏ ହା଼ରେକା ଟାକାୟାଁ କାର୍ଚୁ କିହାମାଚେ, ଅ଼ଡ଼େ ଜିକେଏ ନେହିଁ ଆ଼ହାହିଲାଆତେ, ସାମା ହା଼ରେକା କସ୍ତ ବେଟାଆ଼ହି ମାଚେ ।
27 ακουσασα περι του ιησου ελθουσα εν τω οχλω οπισθεν ηψατο του ιματιου αυτου
୨୭ଏ଼ଦି ଜୀସୁତି କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ଲ଼କୁ ମାନ୍ଦାତା ୱା଼ହାନା ଡା଼ୟୁ ୱାକିଟି ଏ଼ୱାଣି ହିମ୍ବରି ଡୀଗିତେ;
28 ελεγεν γαρ οτι καν των ιματιων αυτου αψωμαι σωθησομαι
୨୮ଇଚିହିଁ ଏ଼ଦି ଏଲେ ଇଞ୍ଜିମାଚେ, “ଏ଼ୱାଣି ହିମ୍ବରି ଡୀଗିତିହିଁ ନେହିଁ ଆ଼ଇଁ ।”
29 και ευθεως εξηρανθη η πηγη του αιματος αυτης και εγνω τω σωματι οτι ιαται απο της μαστιγος
୨୯ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ଏ଼ଦାଣି ନେତେରି ବ଼ନାୟି ଡୂଙ୍ଗିତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ଦି ର଼ଗଟି ନେହିଁ ଆ଼ହାମାନେ ଏ଼ଦାଆଁ ତାନି ଆଙ୍ଗାତା ପୁଞ୍ଜା କଡିତେ ।
30 και ευθεως ο ιησους επιγνους εν εαυτω την εξ αυτου δυναμιν εξελθουσαν επιστραφεις εν τω οχλω ελεγεν τις μου ηψατο των ιματιων
୩୦ଦେବୁଣିଏ ଜୀସୁ ତାନି ଆଙ୍ଗାଟି ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁ ହାଚାଣି ହିୟାଁତା ପୁଞ୍ଜାନା, ଲ଼କୁ ମାନ୍ଦାତା ୱେଣ୍ତେ ସିନିକିହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଏମ୍ବାଆୟି ନା଼ ହିମ୍ବରି ଡୀଗାତେ?”
31 και ελεγον αυτω οι μαθηται αυτου βλεπεις τον οχλον συνθλιβοντα σε και λεγεις τις μου ηψατο
୩୧ଏମ୍ବାଟିଏ ତାନି ସୀସୁୟାଁ ଏଲେଇଚେରି, “ନୀନୁତ ମେସିମାଞ୍ଜି ଲ଼କୁ ଏ଼ନିକିଁ ନୀ ମୁହେଁ ଆ଼ହିମାନେରି, ଅ଼ଡ଼େ ଏଲେ ଇଞ୍ଜିମାଞ୍ଜି ଆମ୍ବାଆୟି ନାଙ୍ଗେ ଡୀଗାତେ?”
32 και περιεβλεπετο ιδειν την τουτο ποιησασαν
୩୨ସାମା ଏମ୍ବାଆୟି ତାଙ୍ଗେ ଡୀଗିତେ ଏ଼ଦାଆଁ ମେସାଲି ଜୀସୁ ସା଼ରିସୁଟୁ ସିନିକିତେସି ।
33 η δε γυνη φοβηθεισα και τρεμουσα ειδυια ο γεγονεν επ αυτη ηλθεν και προσεπεσεν αυτω και ειπεν αυτω πασαν την αληθειαν
୩୩ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ ଇୟା ୱା଼ହାନା ତାଙ୍ଗେତାକି ଏ଼ନାୟି ଆ଼ହାମାନେ ଏ଼ଦାଆଁ ପୁଞ୍ଜା ଆଜିତାକି ତୀର୍‌ଗିହିଁ ୱା଼ହାଁ ତାନି କଡାଣା ରିହାନା ବାରେ ସାତା କାତା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେସ୍ତେ ।
34 ο δε ειπεν αυτη θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε υπαγε εις ειρηνην και ισθι υγιης απο της μαστιγος σου
୩୪ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ ଇୟାନି ଏଲେଇଚେସି, “ଆଲ ମା଼ଙ୍ଗା ନୀ ନାମୁ ନିଙ୍ଗେ ନେହିଁ କିହାମାଞ୍ଜାନେ; ହିତ୍‌ଡ଼ି ତଲେ ହାଲାମୁ ଇଞ୍ଜାଁ ନୀ ର଼ଗଟି ନେହିଁଆ଼ମୁ ।”
35 ετι αυτου λαλουντος ερχονται απο του αρχισυναγωγου λεγοντες οτι η θυγατηρ σου απεθανεν τι ετι σκυλλεις τον διδασκαλον
୩୫ଜୀସୁ ଈ କାତା ୱେସିମାଚାଟି, ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁତି କାଜାଣା ଇଜଟି ରଅସି ୱା଼ହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନୀ ମା଼ଙ୍ଗା ହା଼ତେୟିଏ ଗୂରୁଇଁ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ନାଆଁତାକି କସ୍ତ ହୀହିମାଞ୍ଜି?”
36 ο δε ιησους ευθεως ακουσας τον λογον λαλουμενον λεγει τω αρχισυναγωγω μη φοβου μονον πιστευε
୩୬ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ୱେନାଆତିଲେହେଁ ଆ଼ହାନା ଜାୟିରସଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆଜାଆନି ସାମା ନାମାମୁ ।”
37 και ουκ αφηκεν ουδενα αυτω συνακολουθησαι ει μη πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον ιακωβου
୩୭ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ପିତର, ଜାକୁବ, ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ତାୟି ଜହନ ପିସ୍‌ପେ ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ତାନିତଲେ ଅ଼ଆତେସି ।
38 και ερχεται εις τον οικον του αρχισυναγωγου και θεωρει θορυβον κλαιοντας και αλαλαζοντας πολλα
୩୮ଏ଼ୱାରି ଜାୟିରସ ଇଜ ଏଜାଲିଏ, ଏମ୍ବାଆଁ ହା଼ରେକା କା଼ଲ୍‌ୱି ଆ଼ହିଁ ଡ଼ୀହିମାନାଣି ମେସ୍ତେସି,
39 και εισελθων λεγει αυτοις τι θορυβεισθε και κλαιετε το παιδιον ουκ απεθανεν αλλα καθευδει
୩୯ଇଞ୍ଜାଁ ବିତ୍ରା ହାଜାନା ଏ଼ୱାସିକାଣି ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ନାଆଁତାକି କା଼ଲ୍‌ୱି ଆ଼ହିଁ ଡ଼ୀହି ମାଞ୍ଜେରି, ଈ ପ଼ଦା ହା଼ହାହିଲେଏ ସାମା ଇଦା କିହାମାନେ” ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ କାକ୍‌ହେରି ।
40 και κατεγελων αυτου ο δε εκβαλων παντας παραλαμβανει τον πατερα του παιδιου και την μητερα και τους μετ αυτου και εισπορευεται οπου ην το παιδιον ανακειμενον
୪୦ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଲାଜା କିହାନା କାକ୍‌ହେରି, ସାମା ଏ଼ୱାସି ବାରେତି ପାଙ୍ଗାତା ପାଣ୍ତାନା ପ଼ଦାନି ଇୟା ଆ଼ବା ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ତୀନି ଜା଼ଣା ସୀସୁୟାଁ ତଲେ ଏ଼ ପ଼ଦା ମାଚି ତା଼ଣା ହାଚେରି,
41 και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αυτη ταλιθα κουμι ο εστιν μεθερμηνευομενον το κορασιον σοι λεγω εγειραι
୪୧ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ ପ଼ଦାନି କେୟୁ ଆସାନା ଏ଼ଦାନି ଏଲେଇଚେସି, “ଟଲିତା କୁମ୍‌” ଇଚିହିଁ “ଆଲ ମା଼ଙ୍ଗା ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗେ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ ନିଙ୍ଗାମୁ ।”
42 και ευθεως ανεστη το κορασιον και περιεπατει ην γαρ ετων δωδεκα και εξεστησαν εκστασει μεγαλη
୪୨ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ପ଼ଦା ନିଙ୍ଗାନା ତା଼କିତେ (ଇଚିହିଁ ଏ଼ଦି ବା଼ର ବାର୍ସା ଆ଼ହାମାଚେ) ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ହା଼ରେକା କାବା ଆ଼ତେରି ।
43 και διεστειλατο αυτοις πολλα ινα μηδεις γνω τουτο και ειπεν δοθηναι αυτη φαγειν
୪୩ଇଞ୍ଜାଁ ଈ କାତା ଏ଼ନିକିଁ ଆମ୍ବାଆରି ପୁନଅରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଜାଣ୍ତେ ହୁକୁମି ହୀତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ “ପ଼ଦାନାକି ଏ଼ନାଆଁ ତିଞ୍ଜାଲି ହୀଦୁ” ଇଚେସି ।

< Κατα Μαρκον 5 >