Κατα Μαρκον 3
1 και εισηλθεν παλιν εις την συναγωγην και ην εκει ανθρωπος εξηραμμενην εχων την χειρα
Une autre fois, il entra dans une synagogue, où se trouvait un homme qui avait la main paralysée.
2 και παρετηρουν αυτον ει τοις σαββασιν θεραπευσει αυτον ινα κατηγορησωσιν αυτου
Ils l'observèrent pour voir si, un jour de sabbat, il le guérirait; ils voulaient un prétexte à accusation.
3 και λεγει τω ανθρωπω τω εξηραμμενην εχοντι την χειρα εγειραι εις το μεσον
Jésus alors s'adressa à l'homme dont la main était paralysée: «Lève-toi au milieu de nous tous!»
4 και λεγει αυτοις εξεστιν τοις σαββασιν αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι οι δε εσιωπων
Puis il leur dit: «Aux jours de sabbat, est-il permis de faire le bien ou de faire le mal? de sauver une vie ou de la perdre?» Ils gardèrent le silence.
5 και περιβλεψαμενος αυτους μετ οργης συλλυπουμενος επι τη πωρωσει της καρδιας αυτων λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα σου και εξετεινεν και αποκατεσταθη η χειρ αυτου υγιης ως η αλλη
Alors, jetant sur eux un regard de colère, affligé d'un tel aveuglement de coeur, il dit à l'homme: «Étends la main!» Il l'étendit et sa main fut guérie.
6 και εξελθοντες οι φαρισαιοι ευθεως μετα των ηρωδιανων συμβουλιον εποιουν κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν
Quant aux Pharisiens, ils sortirent et allèrent immédiatement se concerter avec les Hérodiens sur les moyens de le perdre.
7 και ο ιησους ανεχωρησεν μετα των μαθητων αυτου προς την θαλασσαν και πολυ πληθος απο της γαλιλαιας ηκολουθησαν αυτω και απο της ιουδαιας
Jésus se retira, avec ses disciples, du côté de la mer; et une foule considérable, venue de Galilée et de Judée, l'y suivit.
8 και απο ιεροσολυμων και απο της ιδουμαιας και περαν του ιορδανου και οι περι τυρον και σιδωνα πληθος πολυ ακουσαντες οσα εποιει ηλθον προς αυτον
C'était une multitude immense, arrivant de Jérusalem, de l'Idumée, des terres situées au delà du Jourdain, des environs de Tyr et de Sidon, qui, à la nouvelle de ce qu'il faisait, venait à lui.
9 και ειπεν τοις μαθηταις αυτου ινα πλοιαριον προσκαρτερη αυτω δια τον οχλον ινα μη θλιβωσιν αυτον
Il dit alors à ses disciples de lui procurer une barque à cause de la foule qui risquait de l'étouffer.
10 πολλους γαρ εθεραπευσεν ωστε επιπιπτειν αυτω ινα αυτου αψωνται οσοι ειχον μαστιγας
Il en guérissait, en effet, un grand nombre, et alors tous ceux qui avaient quelque mal se précipitaient sur lui, afin de le toucher.
11 και τα πνευματα τα ακαθαρτα οταν αυτον εθεωρει προσεπιπτεν αυτω και εκραζεν λεγοντα οτι συ ει ο υιος του θεου
Quant aux Esprits impurs, lorsqu'ils le voyaient, ils tombaient devant lui et s'écriaient: «Tu es le Fils de Dieu»;
12 και πολλα επετιμα αυτοις ινα μη φανερον αυτον ποιησωσιν
et, par de sévères menaces, il leur interdisait de le faire connaître.
13 και αναβαινει εις το ορος και προσκαλειται ους ηθελεν αυτος και απηλθον προς αυτον
Ensuite il gravit la montagne; il appela ceux qu'il lui plut de désigner lui-même et ils vinrent à lui.
14 και εποιησεν δωδεκα ινα ωσιν μετ αυτου και ινα αποστελλη αυτους κηρυσσειν
Alors il en choisit douze, auxquels il donna le nom d'apôtres, pour être avec lui et pour recevoir mission de prêcher,
15 και εχειν εξουσιαν θεραπευειν τας νοσους και εκβαλλειν τα δαιμονια
avec le pouvoir de chasser les démons.
16 και επεθηκεν τω σιμωνι ονομα πετρον
Voici les douze qu'il choisit: Simon, à qui il donna le nom de Pierre; —
17 και ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον του ιακωβου και επεθηκεν αυτοις ονοματα βοανεργες ο εστιν υιοι βροντης
Jacques, fils de Zébédée, et Jean, frère de Jacques, auxquels il donna le nom de Boanergès, c'est-à-dire fils du tonnerre; —
18 και ανδρεαν και φιλιππον και βαρθολομαιον και ματθαιον και θωμαν και ιακωβον τον του αλφαιου και θαδδαιον και σιμωνα τον κανανιτην
André; — Philippe; — Barthélemy; — Matthieu; — Thomas; — Jacques, fils d'Alphée; — Thaddée; — Simon le Cananite;
19 και ιουδαν ισκαριωτην ος και παρεδωκεν αυτον και ερχονται εις οικον
Judas l'Iskariôte, celui-là même qui le trahit. Ensuite il entra dans une maison
20 και συνερχεται παλιν οχλος ωστε μη δυνασθαι αυτους μητε αρτον φαγειν
et la foule y accourut encore à tel point qu'ils ne pouvaient pas même manger.
21 και ακουσαντες οι παρ αυτου εξηλθον κρατησαι αυτον ελεγον γαρ οτι εξεστη
Ceux de sa parenté, l'ayant appris, vinrent pour l'emmener avec eux. On disait, en effet, qu'il avait perdu l'esprit.
22 και οι γραμματεις οι απο ιεροσολυμων καταβαντες ελεγον οτι βεελζεβουλ εχει και οτι εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια
Quant aux Scribes, ceux qui étaient descendus de Jérusalem, ils disaient: «Il a en lui Beelzéboul», et: «C'est par le prince des démons qu'il chasse les démons.»
23 και προσκαλεσαμενος αυτους εν παραβολαις ελεγεν αυτοις πως δυναται σατανας σαταναν εκβαλλειν
Alors il les appela à lui et leur dit en paraboles: «Comment Satan peut-il chasser Satan?
24 και εαν βασιλεια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι η βασιλεια εκεινη
Si un royaume est divisé contre lui, même, ce royaume ne peut subsister.
25 και εαν οικια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι η οικια εκεινη
Si une maison est divisée contre elle-même, cette maison ne pourra subsister;
26 και ει ο σατανας ανεστη εφ εαυτον και μεμερισται ου δυναται σταθηναι αλλα τελος εχει
de même si Satan se livre bataille à lui-même et se divise, il ne peut subsister, il touche à sa fin.
27 ουδεις δυναται τα σκευη του ισχυρου εισελθων εις την οικιαν αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαν αυτου διαρπαση
Nul ne peut entrer dans la maison du guerrier et piller ce qu'il possède, s'il n'a tout d'abord chargé de liens le guerrier; ce n'est qu'alors qu'il pourra piller sa maison.»
28 αμην λεγω υμιν οτι παντα αφεθησεται τα αμαρτηματα τοις υιοις των ανθρωπων και βλασφημιαι οσας αν βλασφημησωσιν
En vérité, je vous le dis, toutes sortes de péchés seront pardonnés aux fils des hommes, ainsi que les blasphèmes aux blasphémateurs;
30 οτι ελεγον πνευμα ακαθαρτον εχει
(C'était parce qu'ils disaient: «Il a en lui un Esprit impur).»
31 ερχονται ουν οι αδελφοι και η μητηρ αυτου και εξω εστωτες απεστειλαν προς αυτον φωνουντες αυτον
Ce fut alors qu'arrivèrent sa mère et ses frères, qui, se tenant dehors, le firent demander.
32 και εκαθητο οχλος περι αυτον ειπον δε αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου και αι αδελφαι σου εξω ζητουσιν σε
Quantité de gens étaient assis autour de lui, lorsqu'on lui dit: «Voilà dehors ta mère et tes frères qui te cherchent.»
33 και απεκριθη αυτοις λεγων τις εστιν η μητηρ μου η οι αδελφοι μου
Il répondit ainsi: «Qui est ma mère et qui sont mes frères?»
34 και περιβλεψαμενος κυκλω τους περι αυτον καθημενους λεγει ιδε η μητηρ μου και οι αδελφοι μου
Puis il regarda ceux qui étaient assis en cercle autour de lui et dit: «Voici ma mère et mes frères;
35 ος γαρ αν ποιηση το θελημα του θεου ουτος αδελφος μου και αδελφη μου και μητηρ εστιν
faire la volonté de Dieu, c'est être mon frère, c'est être ma soeur, c'est être ma mère.»
