Κατα Μαρκον 2
1 και εισηλθεν παλιν εις καπερναουμ δι ημερων και ηκουσθη οτι εις οικον εστιν
ತದನನ್ತರಂ ಯೀಶೈ ಕತಿಪಯದಿನಾನಿ ವಿಲಮ್ಬ್ಯ ಪುನಃ ಕಫರ್ನಾಹೂಮ್ನಗರಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟೇ ಸ ಗೃಹ ಆಸ್ತ ಇತಿ ಕಿಂವದನ್ತ್ಯಾ ತತ್ಕ್ಷಣಂ ತತ್ಸಮೀಪಂ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ಆಗತ್ಯ ಸಮುಪತಸ್ಥುಃ,
2 και ευθεως συνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετι χωρειν μηδε τα προς την θυραν και ελαλει αυτοις τον λογον
ತಸ್ಮಾದ್ ಗೃಹಮಧ್ಯೇ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಕೃತೇ ಸ್ಥಾನಂ ನಾಭವದ್ ದ್ವಾರಸ್ಯ ಚತುರ್ದಿಕ್ಷ್ವಪಿ ನಾಭವತ್, ತತ್ಕಾಲೇ ಸ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಕಥಾಂ ಪ್ರಚಾರಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ|
3 και ερχονται προς αυτον παραλυτικον φεροντες αιρομενον υπο τεσσαρων
ತತಃ ಪರಂ ಲೋಕಾಶ್ಚತುರ್ಭಿ ರ್ಮಾನವೈರೇಕಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ವಾಹಯಿತ್ವಾ ತತ್ಸಮೀಪಮ್ ಆನಿನ್ಯುಃ|
4 και μη δυναμενοι προσεγγισαι αυτω δια τον οχλον απεστεγασαν την στεγην οπου ην και εξορυξαντες χαλωσιν τον κραββατον εφ ω ο παραλυτικος κατεκειτο
ಕಿನ್ತು ಜನಾನಾಂ ಬಹುತ್ವಾತ್ ತಂ ಯೀಶೋಃ ಸಮ್ಮುಖಮಾನೇತುಂ ನ ಶಕ್ನುವನ್ತೋ ಯಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಸ ಆಸ್ತೇ ತದುಪರಿಗೃಹಪೃಷ್ಠಂ ಖನಿತ್ವಾ ಛಿದ್ರಂ ಕೃತ್ವಾ ತೇನ ಮಾರ್ಗೇಣ ಸಶಯ್ಯಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಮ್ ಅವರೋಹಯಾಮಾಸುಃ|
5 ιδων δε ο ιησους την πιστιν αυτων λεγει τω παραλυτικω τεκνον αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου
ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ವಿಶ್ವಾಸಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಬಭಾಷೇ ಹೇ ವತ್ಸ ತವ ಪಾಪಾನಾಂ ಮಾರ್ಜನಂ ಭವತು|
6 ησαν δε τινες των γραμματεων εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταις καρδιαις αυτων
ತದಾ ಕಿಯನ್ತೋಽಧ್ಯಾಪಕಾಸ್ತತ್ರೋಪವಿಶನ್ತೋ ಮನೋಭಿ ರ್ವಿತರ್ಕಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ, ಏಷ ಮನುಷ್ಯ ಏತಾದೃಶೀಮೀಶ್ವರನಿನ್ದಾಂ ಕಥಾಂ ಕುತಃ ಕಥಯತಿ?
7 τι ουτος ουτως λαλει βλασφημιας τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη εις ο θεος
ಈಶ್ವರಂ ವಿನಾ ಪಾಪಾನಿ ಮಾರ್ಷ್ಟುಂ ಕಸ್ಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮ್ ಆಸ್ತೇ?
8 και ευθεως επιγνους ο ιησους τω πνευματι αυτου οτι ουτως αυτοι διαλογιζονται εν εαυτοις ειπεν αυτοις τι ταυτα διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων
ಇತ್ಥಂ ತೇ ವಿತರ್ಕಯನ್ತಿ ಯೀಶುಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಂ ಮನಸಾ ತದ್ ಬುದ್ವ್ವಾ ತಾನವದದ್ ಯೂಯಮನ್ತಃಕರಣೈಃ ಕುತ ಏತಾನಿ ವಿತರ್ಕಯಥ?
9 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω αφεωνται σου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειραι και αρον σου τον κραββατον και περιπατει
ತದನನ್ತರಂ ಯೀಶುಸ್ತತ್ಸ್ಥಾನಾತ್ ಪುನಃ ಸಮುದ್ರತಟಂ ಯಯೌ; ಲೋಕನಿವಹೇ ತತ್ಸಮೀಪಮಾಗತೇ ಸ ತಾನ್ ಸಮುಪದಿದೇಶ|
10 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου αφιεναι επι της γης αμαρτιας λεγει τω παραλυτικω
ಕಿನ್ತು ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಪಾಪಾನಿ ಮಾರ್ಷ್ಟುಂ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಸ್ಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮಸ್ತಿ, ಏತದ್ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಜ್ಞಾಪಯಿತುಂ (ಸ ತಸ್ಮೈ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನೇ ಕಥಯಾಮಾಸ)
11 σοι λεγω εγειραι και αρον τον κραββατον σου και υπαγε εις τον οικον σου
ಉತ್ತಿಷ್ಠ ತವ ಶಯ್ಯಾಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಸ್ವಗೃಹಂ ಯಾಹಿ, ಅಹಂ ತ್ವಾಮಿದಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯಾಮಿ|
12 και ηγερθη ευθεως και αρας τον κραββατον εξηλθεν εναντιον παντων ωστε εξιστασθαι παντας και δοξαζειν τον θεον λεγοντας οτι ουδεποτε ουτως ειδομεν
ತತಃ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ಶಯ್ಯಾಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಜಗಾಮ; ಸರ್ವ್ವೇ ವಿಸ್ಮಿತಾ ಏತಾದೃಶಂ ಕರ್ಮ್ಮ ವಯಮ್ ಕದಾಪಿ ನಾಪಶ್ಯಾಮ, ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವೇಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಮಬ್ರುವನ್|
13 και εξηλθεν παλιν παρα την θαλασσαν και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον και εδιδασκεν αυτους
ತದನನ್ತರಂ ಯೀಶುಸ್ತತ್ಸ್ಥಾನಾತ್ ಪುನಃ ಸಮುದ್ರತಟಂ ಯಯೌ; ಲೋಕನಿವಹೇ ತತ್ಸಮೀಪಮಾಗತೇ ಸ ತಾನ್ ಸಮುಪದಿದೇಶ|
14 και παραγων ειδεν λευιν τον του αλφαιου καθημενον επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω
ಅಥ ಗಚ್ಛನ್ ಕರಸಞ್ಚಯಗೃಹ ಉಪವಿಷ್ಟಮ್ ಆಲ್ಫೀಯಪುತ್ರಂ ಲೇವಿಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಮಾಹೂಯ ಕಥಿತವಾನ್ ಮತ್ಪಶ್ಚಾತ್ ತ್ವಾಮಾಮಚ್ಛ ತತಃ ಸ ಉತ್ಥಾಯ ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಯಯೌ|
15 και εγενετο εν τω κατακεισθαι αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτου ησαν γαρ πολλοι και ηκολουθησαν αυτω
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶೌ ತಸ್ಯ ಗೃಹೇ ಭೋಕ್ತುಮ್ ಉಪವಿಷ್ಟೇ ಬಹವಃ ಕರಮಞ್ಚಾಯಿನಃ ಪಾಪಿನಶ್ಚ ತೇನ ತಚ್ಛಿಷ್ಯೈಶ್ಚ ಸಹೋಪವಿವಿಶುಃ, ಯತೋ ಬಹವಸ್ತತ್ಪಶ್ಚಾದಾಜಗ್ಮುಃ|
16 και οι γραμματεις και οι φαρισαιοι ιδοντες αυτον εσθιοντα μετα των τελωνων και αμαρτωλων ελεγον τοις μαθηταις αυτου τι οτι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιει και πινει
ತದಾ ಸ ಕರಮಞ್ಚಾಯಿಭಿಃ ಪಾಪಿಭಿಶ್ಚ ಸಹ ಖಾದತಿ, ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾಧ್ಯಾಪಕಾಃ ಫಿರೂಶಿನಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾನೂಚುಃ ಕರಮಞ್ಚಾಯಿಭಿಃ ಪಾಪಿಭಿಶ್ಚ ಸಹಾಯಂ ಕುತೋ ಭುಂಕ್ತೇ ಪಿವತಿ ಚ?
17 και ακουσας ο ιησους λεγει αυτοις ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες ουκ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν
ತದ್ವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಅರೋಗಿಲೋಕಾನಾಂ ಚಿಕಿತ್ಸಕೇನ ಪ್ರಯೋಜನಂ ನಾಸ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ರೋಗಿಣಾಮೇವ; ಅಹಂ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾನಾಹ್ವಾತುಂ ನಾಗತಃ ಕಿನ್ತು ಮನೋ ವ್ಯಾವರ್ತ್ತಯಿತುಂ ಪಾಪಿನ ಏವ|
18 και ησαν οι μαθηται ιωαννου και οι των φαρισαιων νηστευοντες και ερχονται και λεγουσιν αυτω δια τι οι μαθηται ιωαννου και οι των φαρισαιων νηστευουσιν οι δε σοι μαθηται ου νηστευουσιν
ತತಃ ಪರಂ ಯೋಹನಃ ಫಿರೂಶಿನಾಞ್ಚೋಪವಾಸಾಚಾರಿಶಿಷ್ಯಾ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಯೋಹನಃ ಫಿರೂಶಿನಾಞ್ಚ ಶಿಷ್ಯಾ ಉಪವಸನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಭವತಃ ಶಿಷ್ಯಾ ನೋಪವಸನ್ತಿ ಕಿಂ ಕಾರಣಮಸ್ಯ?
19 και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν νηστευειν οσον χρονον μεθ εαυτων εχουσιν τον νυμφιον ου δυνανται νηστευειν
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಬಭಾಷೇ ಯಾವತ್ ಕಾಲಂ ಸಖಿಭಿಃ ಸಹ ಕನ್ಯಾಯಾ ವರಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ತಾವತ್ಕಾಲಂ ತೇ ಕಿಮುಪವಸ್ತುಂ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ? ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ವರಸ್ತೈಃ ಸಹ ತಿಷ್ಠತಿ ತಾವತ್ಕಾಲಂ ತ ಉಪವಸ್ತುಂ ನ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ|
20 ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις
ಯಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ತೇಭ್ಯಃ ಸಕಾಶಾದ್ ವರೋ ನೇಷ್ಯತೇ ಸ ಕಾಲ ಆಗಚ್ಛತಿ, ತಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ತೇ ಜನಾ ಉಪವತ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
21 και ουδεις επιβλημα ρακους αγναφου επιρραπτει επι ιματιω παλαιω ει δε μη αιρει το πληρωμα αυτου το καινον του παλαιου και χειρον σχισμα γινεται
ಕೋಪಿ ಜನಃ ಪುರಾತನವಸ್ತ್ರೇ ನೂತನವಸ್ತ್ರಂ ನ ಸೀವ್ಯತಿ, ಯತೋ ನೂತನವಸ್ತ್ರೇಣ ಸಹ ಸೇವನೇ ಕೃತೇ ಜೀರ್ಣಂ ವಸ್ತ್ರಂ ಛಿದ್ಯತೇ ತಸ್ಮಾತ್ ಪುನ ರ್ಮಹತ್ ಛಿದ್ರಂ ಜಾಯತೇ|
22 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη ρησσει ο οινος ο νεος τους ασκους και ο οινος εκχειται και οι ασκοι απολουνται αλλα οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον
ಕೋಪಿ ಜನಃ ಪುರಾತನಕುತೂಷು ನೂತನಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಂ ನ ಸ್ಥಾಪಯತಿ, ಯತೋ ನೂತನದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಸ್ಯ ತೇಜಸಾ ತಾಃ ಕುತ್ವೋ ವಿದೀರ್ಯ್ಯನ್ತೇ ತತೋ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಶ್ಚ ಪತತಿ ಕುತ್ವಶ್ಚ ನಶ್ಯನ್ತಿ, ಅತಏವ ನೂತನದ್ರಾಕ್ಷಾರಸೋ ನೂತನಕುತೂಷು ಸ್ಥಾಪನೀಯಃ|
23 και εγενετο παραπορευεσθαι αυτον εν τοις σαββασιν δια των σποριμων και ηρξαντο οι μαθηται αυτου οδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας
ತದನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ಯದಾ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಶಸ್ಯಕ್ಷೇತ್ರೇಣ ಗಚ್ಛತಿ ತದಾ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾ ಗಚ್ಛನ್ತಃ ಶಸ್ಯಮಞ್ಜರೀಶ್ಛೇತ್ತುಂ ಪ್ರವೃತ್ತಾಃ|
24 και οι φαρισαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουσιν εν τοις σαββασιν ο ουκ εξεστιν
ಅತಃ ಫಿರೂಶಿನೋ ಯೀಶವೇ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ ಪಶ್ಯತು ವಿಶ್ರಾಮವಾಸರೇ ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ ತದ್ ಇಮೇ ಕುತಃ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ?
25 και αυτος ελεγεν αυτοις ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ οτε χρειαν εσχεν και επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου
ತದಾ ಸ ತೇಭ್ಯೋಽಕಥಯತ್ ದಾಯೂದ್ ತತ್ಸಂಙ್ಗಿನಶ್ಚ ಭಕ್ಷ್ಯಾಭಾವಾತ್ ಕ್ಷುಧಿತಾಃ ಸನ್ತೋ ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಕೃತವನ್ತಸ್ತತ್ ಕಿಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ನ ಪಠಿತಮ್?
26 πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου επι αβιαθαρ αρχιερεως και τους αρτους της προθεσεως εφαγεν ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη τοις ιερευσιν και εδωκεν και τοις συν αυτω ουσιν
ಅಬಿಯಾಥರ್ನಾಮಕೇ ಮಹಾಯಾಜಕತಾಂ ಕುರ್ವ್ವತಿ ಸ ಕಥಮೀಶ್ವರಸ್ಯಾವಾಸಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಯೇ ದರ್ಶನೀಯಪೂಪಾ ಯಾಜಕಾನ್ ವಿನಾನ್ಯಸ್ಯ ಕಸ್ಯಾಪಿ ನ ಭಕ್ಷ್ಯಾಸ್ತಾನೇವ ಬುಭುಜೇ ಸಙ್ಗಿಲೋಕೇಭ್ಯೋಽಪಿ ದದೌ|
27 και ελεγεν αυτοις το σαββατον δια τον ανθρωπον εγενετο ουχ ο ανθρωπος δια το σαββατον
ಸೋಽಪರಮಪಿ ಜಗಾದ, ವಿಶ್ರಾಮವಾರೋ ಮನುಷ್ಯಾರ್ಥಮೇವ ನಿರೂಪಿತೋಽಸ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಮನುಷ್ಯೋ ವಿಶ್ರಾಮವಾರಾರ್ಥಂ ನೈವ|
28 ωστε κυριος εστιν ο υιος του ανθρωπου και του σαββατου
ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೋ ವಿಶ್ರಾಮವಾರಸ್ಯಾಪಿ ಪ್ರಭುರಾಸ್ತೇ|
