Κατα Μαρκον 13
1 και εκπορευομενου αυτου εκ του ιερου λεγει αυτω εις των μαθητων αυτου διδασκαλε ιδε ποταποι λιθοι και ποταπαι οικοδομαι
| اَنَنْتَرَں مَنْدِرادْ بَہِرْگَمَنَکالے تَسْیَ شِشْیانامیکَسْتَں وْیاہرِتَوانْ ہے گُرو پَشْیَتُ کِیدرِشاح پاشاناح کِیدرِکْ چَ نِچَیَنَں۔ |
2 και ο ιησους αποκριθεις ειπεν αυτω βλεπεις ταυτας τας μεγαλας οικοδομας ου μη αφεθη λιθος επι λιθω ος ου μη καταλυθη
| تَدا یِیشُسْتَمْ اَوَدَتْ تْوَں کِمیتَدْ برِہَنِّچَیَنَں پَشْیَسِ؟ اَسْیَیکَپاشانوپِ دْوِتِییَپاشانوپَرِ نَ سْتھاسْیَتِ سَرْوّے دھَحکْشیپْسْیَنْتے۔ |
3 και καθημενου αυτου εις το ορος των ελαιων κατεναντι του ιερου επηρωτων αυτον κατ ιδιαν πετρος και ιακωβος και ιωαννης και ανδρεας
| اَتھَ یَسْمِنْ کالے جَیتُنْگِرَو مَنْدِرَسْیَ سَمُّکھے سَ سَمُپَوِشْٹَسْتَسْمِنْ کالے پِتَرو یاکُوبْ یوہَنْ آنْدْرِیَشْچَیتے تَں رَہَسِ پَپْرَچّھُح، |
4 ειπε ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη παντα ταυτα συντελεισθαι
| ایتا گھَٹَناح کَدا بھَوِشْیَنْتِ؟ تَتھَیتَتْسَرْوّاساں سِدّھیُپَکْرَمَسْیَ وا کِں چِہْنَں؟ تَدَسْمَبھْیَں کَتھَیَتُ بھَوانْ۔ |
5 ο δε ιησους αποκριθεις αυτοις ηρξατο λεγειν βλεπετε μη τις υμας πλανηση
| تَتو یاشُسْتانْ وَکْتُماریبھے، کوپِ یَتھا یُشْمانْ نَ بھْرامَیَتِ تَتھاتْرَ یُویَں ساوَدھانا بھَوَتَ۔ |
6 πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες οτι εγω ειμι και πολλους πλανησουσιν
| یَتَح کھْرِیشْٹوہَمِتِ کَتھَیِتْوا مَمَ نامْنانیکے سَماگَتْیَ لوکاناں بھْرَمَں جَنَیِشْیَنْتِ؛ |
7 οταν δε ακουσητε πολεμους και ακοας πολεμων μη θροεισθε δει γαρ γενεσθαι αλλ ουπω το τελος
| کِنْتُ یُویَں رَنَسْیَ وارْتّاں رَناڈَمْبَرَنْچَ شْرُتْوا ما وْیاکُلا بھَوَتَ، گھَٹَنا ایتا اَوَشْیَمّاوِنْیَح؛ کِنْتْواپاتَتو نَ یُگانْتو بھَوِشْیَتِ۔ |
8 εγερθησεται γαρ εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν και εσονται σεισμοι κατα τοπους και εσονται λιμοι και ταραχαι αρχαι ωδινων ταυτα
| دیشَسْیَ وِپَکْشَتَیا دیشو راجْیَسْیَ وِپَکْشَتَیا چَ راجْیَمُتّھاسْیَتِ، تَتھا سْتھانے سْتھانے بھُومِکَمْپو دُرْبھِکْشَں مَہاکْلیشاشْچَ سَمُپَسْتھاسْیَنْتِ، سَرْوَّ ایتے دُحکھَسْیارَمْبھاح۔ |
9 βλεπετε δε υμεις εαυτους παραδωσουσιν γαρ υμας εις συνεδρια και εις συναγωγας δαρησεσθε και επι ηγεμονων και βασιλεων σταθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις
| کِنْتُ یُویَمْ آتْمارْتھے ساوَدھاناسْتِشْٹھَتَ، یَتو لوکا راجَسَبھایاں یُشْمانْ سَمَرْپَیِشْیَنْتِ، تَتھا بھَجَنَگرِہے پْرَہَرِشْیَنْتِ؛ یُویَں مَدَرْتھے دیشادھِپانْ بھُوپاںشْچَ پْرَتِ ساکْشْیَدانایَ تیشاں سَمُّکھے اُپَسْتھاپَیِشْیَدھْوے۔ |
10 και εις παντα τα εθνη δει πρωτον κηρυχθηναι το ευαγγελιον
| شیشِیبھَوَناتْ پُورْوَّں سَرْوّانْ دیشِییانْ پْرَتِ سُسَںوادَح پْرَچارَیِشْیَتے۔ |
11 οταν δε αγαγωσιν υμας παραδιδοντες μη προμεριμνατε τι λαλησητε μηδε μελετατε αλλ ο εαν δοθη υμιν εν εκεινη τη ωρα τουτο λαλειτε ου γαρ εστε υμεις οι λαλουντες αλλα το πνευμα το αγιον
| کِنْتُ یَدا تے یُشْمانْ دھرِتْوا سَمَرْپَیِشْیَنْتِ تَدا یُویَں یَدْیَدْ اُتَّرَں داسْیَتھَ، تَدَگْرَ تَسْیَ وِویچَنَں ما کُرُتَ تَدَرْتھَں کِنْچِدَپِ ما چِنْتَیَتَ چَ، تَدانِیں یُشْماکَں مَنَحسُ یَدْیَدْ واکْیَمْ اُپَسْتھاپَیِشْیَتے تَدیوَ وَدِشْیَتھَ، یَتو یُویَں نَ تَدْوَکْتارَح کِنْتُ پَوِتْرَ آتْما تَسْیَ وَکْتا۔ |
12 παραδωσει δε αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησονται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους
| تَدا بھْراتا بھْراتَرَں پِتا پُتْرَں گھاتَنارْتھَں پَرَہَسْتیشُ سَمَرْپَیِشْیَتے، تَتھا پَتْیانِ ماتاپِتْرو رْوِپَکْشَتَیا تَو گھاتَیِشْیَنْتِ۔ |
13 και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται
| مَمَ نامَہیتوح سَرْوّیشاں سَوِدھے یُویَں جُگُپْسِتا بھَوِشْیَتھَ، کِنْتُ یَح کَشْچِتْ شیشَپَرْیَّنْتَں دھَیرْیَّمْ آلَمْبِشْیَتے سَایوَ پَرِتْراسْیَتے۔ |
14 οταν δε ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν υπο δανιηλ του προφητου εστως οπου ου δει ο αναγινωσκων νοειτω τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη
| دانِییلْبھَوِشْیَدْوادِنا پْروکْتَں سَرْوَّناشِ جُگُپْسِتَنْچَ وَسْتُ یَدا تْوَیوگْیَسْتھانے وِدْیَمانَں دْرَکْشَتھَ (یو جَنَح پَٹھَتِ سَ بُدھْیَتاں) تَدا یے یِہُودِییَدیشے تِشْٹھَنْتِ تے مَہِیدھْرَں پْرَتِ پَلایَنْتاں؛ |
15 ο δε επι του δωματος μη καταβατω εις την οικιαν μηδε εισελθετω αραι τι εκ της οικιας αυτου
| تَتھا یو نَرو گرِہوپَرِ تِشْٹھَتِ سَ گرِہَمَدھْیَں ناوَروہَتُ، تَتھا کِمَپِ وَسْتُ گْرَہِیتُں مَدھْییگرِہَں نَ پْرَوِشَتُ؛ |
16 και ο εις τον αγρον ων μη επιστρεψατω εις τα οπισω αραι το ιματιον αυτου
| تَتھا چَ یو نَرَح کْشیتْرے تِشْٹھَتِ سوپِ سْوَوَسْتْرَں گْرَہِیتُں پَراورِتْیَ نَ وْرَجَتُ۔ |
17 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις
| تَدانِیں گَرْبّھَوَتِیناں سْتَنْیَداتْرِینانْچَ یوشِتاں دُرْگَتِ رْبھَوِشْیَتِ۔ |
18 προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνος
| یُشْماکَں پَلایَنَں شِیتَکالے یَتھا نَ بھَوَتِ تَدَرْتھَں پْرارْتھَیَدھْوَں۔ |
19 εσονται γαρ αι ημεραι εκειναι θλιψις οια ου γεγονεν τοιαυτη απ αρχης κτισεως ης εκτισεν ο θεος εως του νυν και ου μη γενηται
| یَتَسْتَدا یادرِشِی دُرْگھَٹَنا گھَٹِشْیَتے تادرِشِی دُرْگھَٹَنا اِیشْوَرَسرِشْٹیح پْرَتھَمَمارَبھْیادْیَ یاوَتْ کَداپِ نَ جاتا نَ جَنِشْیَتے چَ۔ |
20 και ει μη κυριος εκολοβωσεν τας ημερας ουκ αν εσωθη πασα σαρξ αλλα δια τους εκλεκτους ους εξελεξατο εκολοβωσεν τας ημερας
| اَپَرَنْچَ پَرَمیشْوَرو یَدِ تَسْیَ سَمَیَسْیَ سَںکْشیپَں نَ کَروتِ تَرْہِ کَسْیاپِ پْرانَبھرِتو رَکْشا بھَوِتُں نَ شَکْشْیَتِ، کِنْتُ یانْ جَنانْ مَنونِیتانْ اَکَروتْ تیشاں سْوَمَنونِیتاناں ہیتوح سَ تَدَنیہَسَں سَںکْشیپْسْیَتِ۔ |
21 [και] τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστος η ιδου εκει μη πιστευετε
| اَنْیَچَّ پَشْیَتَ کھْرِیشْٹوتْرَ سْتھانے وا تَتْرَ سْتھانے وِدْیَتے، تَسْمِنْکالے یَدِ کَشْچِدْ یُشْمانْ ایتادرِشَں واکْیَں وْیاہَرَتِ، تَرْہِ تَسْمِنْ واکْیے بھَیوَ وِشْوَسِتَ۔ |
22 εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια και τερατα προς το αποπλαναν ει δυνατον και τους εκλεκτους
| یَتونیکے مِتھْیاکھْرِیشْٹا مِتھْیابھَوِشْیَدْوادِنَشْچَ سَمُپَسْتھایَ بَہُونِ چِہْنانْیَدْبھُتانِ کَرْمّانِ چَ دَرْشَیِشْیَنْتِ؛ تَتھا یَدِ سَمْبھَوَتِ تَرْہِ مَنونِیتَلوکانامَپِ مِتھْیامَتِں جَنَیِشْیَنْتِ۔ |
23 υμεις δε βλεπετε ιδου προειρηκα υμιν παντα
| پَشْیَتَ گھَٹَناتَح پُورْوَّں سَرْوَّکارْیَّسْیَ وارْتّاں یُشْمَبھْیَمَدامْ، یُویَں ساوَدھاناسْتِشْٹھَتَ۔ |
24 αλλ εν εκειναις ταις ημεραις μετα την θλιψιν εκεινην ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης
| اَپَرَنْچَ تَسْیَ کْلیشَکالَسْیاوْیَوَہِتے پَرَکالے بھاسْکَرَح سانْدھَکارو بھَوِشْیَتِ تَتھَیوَ چَنْدْرَشْچَنْدْرِکاں نَ داسْیَتِ۔ |
25 και οι αστερες του ουρανου εσονται εκπιπτοντες και αι δυναμεις αι εν τοις ουρανοις σαλευθησονται
| نَبھَحسْتھانِ نَکْشَتْرانِ پَتِشْیَنْتِ، وْیومَمَنْڈَلَسْتھا گْرَہاشْچَ وِچَلِشْیَنْتِ۔ |
26 και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελαις μετα δυναμεως πολλης και δοξης
| تَدانِیں مَہاپَراکْرَمینَ مَہَیشْوَرْیّینَ چَ میگھَمارُہْیَ سَمایانْتَں مانَوَسُتَں مانَواح سَمِیکْشِشْیَنْتے۔ |
27 και τοτε αποστελει τους αγγελους αυτου και επισυναξει τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρου γης εως ακρου ουρανου
| اَنْیَچَّ سَ نِجَدُوتانْ پْرَہِتْیَ نَبھوبھُومْیوح سِیماں یاوَدْ جَگَتَشْچَتُرْدِگْبھْیَح سْوَمَنونِیتَلوکانْ سَںگْرَہِیشْیَتِ۔ |
28 απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν αυτης ηδη ο κλαδος απαλος γενηται και εκφυη τα φυλλα γινωσκετε οτι εγγυς το θερος εστιν
| اُڈُمْبَرَتَرو رْدرِشْٹانْتَں شِکْشَدھْوَں یَدوڈُمْبَرَسْیَ تَرو رْنَوِیناح شاکھا جایَنْتے پَلَّوادِینِ چَ رْنِگَچّھَنْتِ، تَدا نِداگھَکالَح سَوِدھو بھَوَتِیتِ یُویَں جْناتُں شَکْنُتھَ۔ |
29 ουτως και υμεις οταν ταυτα ιδητε γινομενα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις
| تَدْوَدْ ایتا گھَٹَنا درِشْٹْوا سَ کالو دْوارْیُّپَسْتھِتَ اِتِ جانِیتَ۔ |
30 αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη μεχρις ου παντα ταυτα γενηται
| یُشْمانَہَں یَتھارْتھَں وَدامِ، آدھُنِکَلوکاناں گَمَناتْ پُورْوَّں تانِ سَرْوّانِ گھَٹِشْیَنْتے۔ |
31 ο ουρανος και η γη παρελευσεται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν
| دْیاواپرِتھِوْیو رْوِچَلِتَیوح سَتْیو رْمَدِییا وانِی نَ وِچَلِشْیَتِ۔ |
32 περι δε της ημερας εκεινης η ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι οι εν ουρανω ουδε ο υιος ει μη ο πατηρ
| اَپَرَنْچَ سْوَرْگَسْتھَدُوتَگَنو وا پُتْرو وا تاتادَنْیَح کوپِ تَں دِوَسَں تَں دَنْڈَں وا نَ جْناپَیَتِ۔ |
33 βλεπετε αγρυπνειτε και προσευχεσθε ουκ οιδατε γαρ ποτε ο καιρος εστιν
| اَتَح سَ سَمَیَح کَدا بھَوِشْیَتِ، ایتَجّنانابھاوادْ یُویَں ساوَدھاناسْتِشْٹھَتَ، سَتَرْکاشْچَ بھُوتْوا پْرارْتھَیَدھْوَں؛ |
34 ως ανθρωπος αποδημος αφεις την οικιαν αυτου και δους τοις δουλοις αυτου την εξουσιαν και εκαστω το εργον αυτου και τω θυρωρω ενετειλατο ινα γρηγορη
| یَدْوَتْ کَشْچِتْ پُمانْ سْوَنِویشَنادْ دُورَدیشَں پْرَتِ یاتْراکَرَنَکالے داسیشُ سْوَکارْیَّسْیَ بھارَمَرْپَیِتْوا سَرْوّانْ سْوے سْوے کَرْمَّنِ نِیوجَیَتِ؛ اَپَرَں دَووارِکَں جاگَرِتُں سَمادِشْیَ یاتِ، تَدْوَنْ نَرَپُتْرَح۔ |
35 γρηγορειτε ουν ουκ οιδατε γαρ ποτε ο κυριος της οικιας ερχεται οψε η μεσονυκτιου η αλεκτοροφωνιας η πρωι
| گرِہَپَتِح سایَںکالے نِشِیتھے وا ترِتِییَیامے وا پْراتَحکالے وا کَداگَمِشْیَتِ تَدْ یُویَں نَ جانِیتھَ؛ |
36 μη ελθων εξαιφνης ευρη υμας καθευδοντας
| سَ ہَٹھاداگَتْیَ یَتھا یُشْمانْ نِدْرِتانْ نَ پَشْیَتِ، تَدَرْتھَں جاگَرِتاسْتِشْٹھَتَ۔ |
37 α δε υμιν λεγω πασιν λεγω γρηγορειτε
| یُشْمانَہَں یَدْ وَدامِ تَدیوَ سَرْوّانْ وَدامِ، جاگَرِتاسْتِشْٹھَتیتِ۔ |
