< Κατα Λουκαν 16 >

1 ελεγεν δε και προς τους μαθητας αυτου ανθρωπος τις ην πλουσιος ος ειχεν οικονομον και ουτος διεβληθη αυτω ως διασκορπιζων τα υπαρχοντα αυτου
اَپَرَنْچَ یِیشُح شِشْییبھْیونْیامیکاں کَتھاں کَتھَیاماسَ کَسْیَچِدْ دھَنَوَتو مَنُشْیَسْیَ گرِہَکارْیّادھِیشے سَمْپَتّیرَپَوْیَیےپَوادِتے سَتِ
2 και φωνησας αυτον ειπεν αυτω τι τουτο ακουω περι σου αποδος τον λογον της οικονομιας σου ου γαρ δυνηση ετι οικονομειν
تَسْیَ پْرَبھُسْتَمْ آہُویَ جَگادَ، تْوَیِ یامِماں کَتھاں شرِنومِ سا کِیدرِشِی؟ تْوَں گرِہَکارْیّادھِیشَکَرْمَّنو گَنَناں دَرْشَیَ گرِہَکارْیّادھِیشَپَدے تْوَں نَ سْتھاسْیَسِ۔
3 ειπεν δε εν εαυτω ο οικονομος τι ποιησω οτι ο κυριος μου αφαιρειται την οικονομιαν απ εμου σκαπτειν ουκ ισχυω επαιτειν αισχυνομαι
تَدا سَ گرِہَکارْیّادھِیشو مَنَسا چِنْتَیاماسَ، پْرَبھُ رْیَدِ ماں گرِہَکارْیّادھِیشَپَدادْ بھْرَںشَیَتِ تَرْہِ کِں کَرِشْیےہَں؟ مرِدَں کھَنِتُں مَمَ شَکْتِ رْناسْتِ بھِکْشِتُنْچَ لَجِّشْیےہَں۔
4 εγνων τι ποιησω ινα οταν μετασταθω της οικονομιας δεξωνται με εις τους οικους αυτων
اَتَایوَ مَیِ گرِہَکارْیّادھِیشَپَداتْ چْیُتے سَتِ یَتھا لوکا مَہْیَمْ آشْرَیَں داسْیَنْتِ تَدَرْتھَں یَتْکَرْمَّ مَیا کَرَنِییَں تَنْ نِرْنِییَتے۔
5 και προσκαλεσαμενος ενα εκαστον των χρεωφειλετων του κυριου εαυτου ελεγεν τω πρωτω ποσον οφειλεις τω κυριω μου
پَشْچاتْ سَ سْوَپْرَبھوریکَیکَمْ اَدھَمَرْنَمْ آہُویَ پْرَتھَمَں پَپْرَچّھَ، تْوَتّو مے پْرَبھُنا کَتِ پْراپْیَمْ؟
6 ο δε ειπεν εκατον βατους ελαιου και ειπεν αυτω δεξαι σου το γραμμα και καθισας ταχεως γραψον πεντηκοντα
تَتَح سَ اُواچَ، ایکَشَتاڈھَکَتَیلانِ؛ تَدا گرِہَکارْیّادھِیشَح پْروواچَ، تَوَ پَتْرَمانِییَ شِیگھْرَمُپَوِشْیَ تَتْرَ پَنْچاشَتَں لِکھَ۔
7 επειτα ετερω ειπεν συ δε ποσον οφειλεις ο δε ειπεν εκατον κορους σιτου και λεγει αυτω δεξαι σου το γραμμα και γραψον ογδοηκοντα
پَشْچادَنْیَمیکَں پَپْرَچّھَ، تْوَتّو مے پْرَبھُنا کَتِ پْراپْیَمْ؟ تَتَح سووادِیدْ ایکَشَتاڈھَکَگودھُوماح؛ تَدا سَ کَتھَیاماسَ، تَوَ پَتْرَمانِییَ اَشِیتِں لِکھَ۔
8 και επηνεσεν ο κυριος τον οικονομον της αδικιας οτι φρονιμως εποιησεν οτι οι υιοι του αιωνος τουτου φρονιμωτεροι υπερ τους υιους του φωτος εις την γενεαν την εαυτων εισιν (aiōn g165)
تینَیوَ پْرَبھُسْتَمَیَتھارْتھَکرِتَمْ اَدھِیشَں تَدْبُدّھِنَیپُنْیاتْ پْرَشَشَںسَ؛ اِتّھَں دِیپْتِرُوپَسَنْتانیبھْیَ ایتَتْسَںسارَسْیَ سَنْتانا وَرْتَّمانَکالےدھِکَبُدّھِمَنْتو بھَوَنْتِ۔ (aiōn g165)
9 καγω υμιν λεγω ποιησατε εαυτοις φιλους εκ του μαμωνα της αδικιας ινα οταν εκλιπητε δεξωνται υμας εις τας αιωνιους σκηνας (aiōnios g166)
اَتو وَدامِ یُویَمَپْیَیَتھارْتھینَ دھَنینَ مِتْرانِ لَبھَدھْوَں تَتو یُشْماسُ پَدَبھْرَشْٹیشْوَپِ تانِ چِرَکالَمْ آشْرَیَں داسْیَنْتِ۔ (aiōnios g166)
10 ο πιστος εν ελαχιστω και εν πολλω πιστος εστιν και ο εν ελαχιστω αδικος και εν πολλω αδικος εστιν
یَح کَشْچِتْ کْشُدْرے کارْیّے وِشْواسْیو بھَوَتِ سَ مَہَتِ کارْیّیپِ وِشْواسْیو بھَوَتِ، کِنْتُ یَح کَشْچِتْ کْشُدْرے کارْیّےوِشْواسْیو بھَوَتِ سَ مَہَتِ کارْیّیپْیَوِشْواسْیو بھَوَتِ۔
11 ει ουν εν τω αδικω μαμωνα πιστοι ουκ εγενεσθε το αληθινον τις υμιν πιστευσει
اَتَایوَ اَیَتھارْتھینَ دھَنینَ یَدِ یُویَمَوِشْواسْیا جاتاسْتَرْہِ سَتْیَں دھَنَں یُشْماکَں کَریشُ کَح سَمَرْپَیِشْیَتِ؟
12 και ει εν τω αλλοτριω πιστοι ουκ εγενεσθε το υμετερον τις υμιν δωσει
یَدِ چَ پَرَدھَنینَ یُویَمْ اَوِشْواسْیا بھَوَتھَ تَرْہِ یُشْماکَں سْوَکِییَدھَنَں یُشْمَبھْیَں کو داسْیَتِ؟
13 ουδεις οικετης δυναται δυσιν κυριοις δουλευειν η γαρ τον ενα μισησει και τον ετερον αγαπησει η ενος ανθεξεται και του ετερου καταφρονησει ου δυνασθε θεω δουλευειν και μαμωνα
کوپِ داسَ اُبھَو پْرَبھُو سیوِتُں نَ شَکْنوتِ، یَتَ ایکَسْمِنْ پْرِییَمانونْیَسْمِنَّپْرِییَتے یَدْوا ایکَں جَنَں سَمادرِتْیَ تَدَنْیَں تُچّھِیکَروتِ تَدْوَدْ یُویَمَپِ دھَنیشْوَرَو سیوِتُں نَ شَکْنُتھَ۔
14 ηκουον δε ταυτα παντα και οι φαρισαιοι φιλαργυροι υπαρχοντες και εξεμυκτηριζον αυτον
تَدَیتاح سَرْوّاح کَتھاح شْرُتْوا لوبھِپھِرُوشِنَسْتَمُپَجَہَسُح۔
15 και ειπεν αυτοις υμεις εστε οι δικαιουντες εαυτους ενωπιον των ανθρωπων ο δε θεος γινωσκει τας καρδιας υμων οτι το εν ανθρωποις υψηλον βδελυγμα ενωπιον του θεου
تَتَح سَ اُواچَ، یُویَں مَنُشْیاناں نِکَٹے سْوانْ نِرْدوشانْ دَرْشَیَتھَ کِنْتُ یُشْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِیشْوَرو جاناتِ، یَتْ مَنُشْیانامْ اَتِ پْرَشَںسْیَں تَدْ اِیشْوَرَسْیَ گھرِنْیَں۔
16 ο νομος και οι προφηται εως ιωαννου απο τοτε η βασιλεια του θεου ευαγγελιζεται και πας εις αυτην βιαζεται
یوہَنَ آگَمَنَپَرْیَّنَتَں یُشْماکَں سَمِیپے وْیَوَسْتھابھَوِشْیَدْوادِناں لیکھَنانِ چاسَنْ تَتَح پْرَبھرِتِ اِیشْوَرَراجْیَسْیَ سُسَںوادَح پْرَچَرَتِ، ایکَیکو لوکَسْتَنْمَدھْیَں یَتْنینَ پْرَوِشَتِ چَ۔
17 ευκοπωτερον δε εστιν τον ουρανον και την γην παρελθειν η του νομου μιαν κεραιαν πεσειν
وَرَں نَبھَسَح پرِتھِوْیاشْچَ لوپو بھَوِشْیَتِ تَتھاپِ وْیَوَسْتھایا ایکَبِنْدورَپِ لوپو نَ بھَوِشْیَتِ۔
18 πας ο απολυων την γυναικα αυτου και γαμων ετεραν μοιχευει και πας ο απολελυμενην απο ανδρος γαμων μοιχευει
یَح کَشْچِتْ سْوِییاں بھارْیّاں وِہایَ سْتْرِیَمَنْیاں وِوَہَتِ سَ پَرَدارانْ گَچّھَتِ، یَشْچَ تا تْیَکْتاں نارِیں وِوَہَتِ سوپِ پَرَدارانَ گَچّھَتِ۔
19 ανθρωπος δε τις ην πλουσιος και ενεδιδυσκετο πορφυραν και βυσσον ευφραινομενος καθ ημεραν λαμπρως
ایکو دھَنِی مَنُشْیَح شُکْلانِ سُوکْشْمانِ وَسْتْرانِ پَرْیَّدَدھاتْ پْرَتِدِنَں پَرِتوشَرُوپینابھُںکْتاپِوَچَّ۔
20 πτωχος δε τις ην ονοματι λαζαρος ος εβεβλητο προς τον πυλωνα αυτου ηλκωμενος
سَرْوّانْگے کْشَتَیُکْتَ اِلِیاسَرَناما کَشْچِدْ دَرِدْرَسْتَسْیَ دھَنَوَتو بھوجَنَپاتْراتْ پَتِتَمْ اُچّھِشْٹَں بھوکْتُں وانْچھَنْ تَسْیَ دْوارے پَتِتْواتِشْٹھَتْ؛
21 και επιθυμων χορτασθηναι απο των ψιχιων των πιπτοντων απο της τραπεζης του πλουσιου αλλα και οι κυνες ερχομενοι απελειχον τα ελκη αυτου
اَتھَ شْوانَ آگَتْیَ تَسْیَ کْشَتانْیَلِہَنْ۔
22 εγενετο δε αποθανειν τον πτωχον και απενεχθηναι αυτον υπο των αγγελων εις τον κολπον αβρααμ απεθανεν δε και ο πλουσιος και εταφη
کِیَتْکالاتْپَرَں سَ دَرِدْرَح پْرانانْ جَہَو؛ تَتَح سْوَرْگِییَدُوتاسْتَں نِیتْوا اِبْراہِیمَح کْروڈَ اُپَویشَیاماسُح۔
23 και εν τω αδη επαρας τους οφθαλμους αυτου υπαρχων εν βασανοις ορα τον αβρααμ απο μακροθεν και λαζαρον εν τοις κολποις αυτου (Hadēs g86)
پَشْچاتْ سَ دھَنَوانَپِ مَمارَ، تَں شْمَشانے سْتھاپَیاماسُشْچَ؛ کِنْتُ پَرَلوکے سَ ویدَناکُلَح سَنْ اُورْدّھواں نِرِیکْشْیَ بَہُدُورادْ اِبْراہِیمَں تَتْکْروڈَ اِلِیاسَرَنْچَ وِلوکْیَ رُوَنُّواچَ؛ (Hadēs g86)
24 και αυτος φωνησας ειπεν πατερ αβρααμ ελεησον με και πεμψον λαζαρον ινα βαψη το ακρον του δακτυλου αυτου υδατος και καταψυξη την γλωσσαν μου οτι οδυνωμαι εν τη φλογι ταυτη
ہے پِتَرْ اِبْراہِیمْ اَنُگرِہْیَ اَنْگُلْیَگْرَبھاگَں جَلے مَجَّیِتْوا مَمَ جِہْواں شِیتَلاں کَرْتُّمْ اِلِیاسَرَں پْریرَیَ، یَتو وَہْنِشِکھاتوہَں وْیَتھِتوسْمِ۔
25 ειπεν δε αβρααμ τεκνον μνησθητι οτι απελαβες συ τα αγαθα σου εν τη ζωη σου και λαζαρος ομοιως τα κακα νυν δε ωδε παρακαλειται συ δε οδυνασαι
تَدا اِبْراہِیمْ بَبھاشے، ہے پُتْرَ تْوَں جِیوَنْ سَمْپَدَں پْراپْتَوانْ اِلِیاسَرَسْتُ وِپَدَں پْراپْتَوانْ ایتَتْ سْمَرَ، کِنْتُ سَمْپْرَتِ تَسْیَ سُکھَں تَوَ چَ دُحکھَں بھَوَتِ۔
26 και επι πασιν τουτοις μεταξυ ημων και υμων χασμα μεγα εστηρικται οπως οι θελοντες διαβηναι ενθεν προς υμας μη δυνωνται μηδε οι εκειθεν προς ημας διαπερωσιν
اَپَرَمَپِ یُشْماکَمْ اَسْماکَنْچَ سْتھانَیو رْمَدھْیے مَہَدْوِچّھیدوسْتِ تَتَ ایتَتْسْتھانَسْیَ لوکاسْتَتْ سْتھانَں یاتُں یَدْوا تَتْسْتھانَسْیَ لوکا ایتَتْ سْتھانَمایاتُں نَ شَکْنُوَنْتِ۔
27 ειπεν δε ερωτω ουν σε πατερ ινα πεμψης αυτον εις τον οικον του πατρος μου
تَدا سَ اُکْتَوانْ، ہے پِتَسْتَرْہِ تْواں نِویدَیامِ مَمَ پِتُ رْگیہے یے مَمَ پَنْچَ بھْراتَرَح سَنْتِ
28 εχω γαρ πεντε αδελφους οπως διαμαρτυρηται αυτοις ινα μη και αυτοι ελθωσιν εις τον τοπον τουτον της βασανου
تے یَتھَیتَدْ یاتَناسْتھانَں نایاسْیَنْتِ تَتھا مَنْتْرَناں داتُں تیشاں سَمِیپَمْ اِلِیاسَرَں پْریرَیَ۔
29 λεγει αυτω αβρααμ εχουσιν μωσεα και τους προφητας ακουσατωσαν αυτων
تَتَ اِبْراہِیمْ اُواچَ، مُوسابھَوِشْیَدْوادِنانْچَ پُسْتَکانِ تیشاں نِکَٹے سَنْتِ تے تَدْوَچَنانِ مَنْیَنْتاں۔
30 ο δε ειπεν ουχι πατερ αβρααμ αλλ εαν τις απο νεκρων πορευθη προς αυτους μετανοησουσιν
تَدا سَ نِویدَیاماسَ، ہے پِتَرْ اِبْراہِیمْ نَ تَتھا، کِنْتُ یَدِ مرِتَلوکاناں کَشْچِتْ تیشاں سَمِیپَں یاتِ تَرْہِ تے مَناںسِ وْیاگھوٹَیِشْیَنْتِ۔
31 ειπεν δε αυτω ει μωσεως και των προφητων ουκ ακουουσιν ουδε εαν τις εκ νεκρων αναστη πεισθησονται
تَتَ اِبْراہِیمْ جَگادَ، تے یَدِ مُوسابھَوِشْیَدْوادِنانْچَ وَچَنانِ نَ مَنْیَنْتے تَرْہِ مرِتَلوکاناں کَسْمِںشْچِدْ اُتّھِتیپِ تے تَسْیَ مَنْتْرَناں نَ مَںسْیَنْتے۔

< Κατα Λουκαν 16 >