Κατα Λουκαν 11
1 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν τοπω τινι προσευχομενον ως επαυσατο ειπεν τις των μαθητων αυτου προς αυτον κυριε διδαξον ημας προσευχεσθαι καθως και ιωαννης εδιδαξεν τους μαθητας αυτου
Il arriva que, comme il priait en un certain lieu, un de ses disciples lui dit, après qu’il eut fini: Seigneur, enseignez-nous à prier, comme Jean lui-même l’a enseigné à ses disciples.
2 ειπεν δε αυτοις οταν προσευχησθε λεγετε πατερ ημων ο εν τοις ουρανοις αγιασθητω το ονομα σου ελθετω η βασιλεια σου γενηθητω το θελημα σου ως εν ουρανω και επι της γης
Et il leur dit: Quand vous priez, dites: Père, que votre nom soit sanctifié. Que votre règne arrive.
3 τον αρτον ημων τον επιουσιον διδου ημιν το καθ ημεραν
Donnez-nous aujourd’hui notre pain de chaque jour.
4 και αφες ημιν τας αμαρτιας ημων και γαρ αυτοι αφιεμεν παντι οφειλοντι ημιν και μη εισενεγκης ημας εις πειρασμον αλλα ρυσαι ημας απο του πονηρου
Et remettez-nous nos péchés, puisque nous remettons nous-mêmes à tous ceux qui nous doivent; et ne nous induisez point en tentation.
5 και ειπεν προς αυτους τις εξ υμων εξει φιλον και πορευσεται προς αυτον μεσονυκτιου και ειπη αυτω φιλε χρησον μοι τρεις αρτους
Et il leur dit encore: Si quelqu’un de vous a mi ami, et qu’il aille le trouver pendant la nuit, et lui dise: Mon ami, prête-moi trois pains,
6 επειδη φιλος παρεγενετο εξ οδου προς με και ουκ εχω ο παραθησω αυτω
Parce qu’un de mes amis est arrivé chez moi de voyage, et que je n’ai rien à lui offrir;
7 κακεινος εσωθεν αποκριθεις ειπη μη μοι κοπους παρεχε ηδη η θυρα κεκλεισται και τα παιδια μου μετ εμου εις την κοιτην εισιν ου δυναμαι αναστας δουναι σοι
Et si celui-là, répondant de dedans sa maison, disait: Ne m’importune point; ma porte est déjà fermée, et mes enfants sont au lit avec moi; je ne puis me lever et t’en donner.
8 λεγω υμιν ει και ου δωσει αυτω αναστας δια το ειναι αυτου φιλον δια γε την αναιδειαν αυτου εγερθεις δωσει αυτω οσον χρηζει
Si cependant l’autre continue de frapper, je vous le dis, quand celui-ci ne se lèverait point pour lui en donner, parce qu’il est son ami; cependant à cause de son importunité, il se lèvera et lui en donnera autant qu’il en a besoin.
9 καγω υμιν λεγω αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανοιγησεται υμιν
Et moi je vous dis aussi: Demandez, et il vous sera donné; cherchez, et vous trouverez; frappez, et l’on vous ouvrira.
10 πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγησεται
Car quiconque demande, reçoit; et qui cherche, trouve; et l’on ouvrira à celui qui frappe.
11 τινα δε υμων τον πατερα αιτησει ο υιος αρτον μη λιθον επιδωσει αυτω η και ιχθυν μη αντι ιχθυος οφιν επιδωσει αυτω
Si quelqu’un d’entre vous demande du pain à son père, lui donnera-t-il une pierre? ou si un poisson, lui donnera-t-il au lieu du poisson, un serpent?
12 η και εαν αιτηση ωον μη επιδωσει αυτω σκορπιον
Ou s’il lui demande un œuf, lui présentera-t-il un scorpion?
13 ει ουν υμεις πονηροι υπαρχοντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ ο εξ ουρανου δωσει πνευμα αγιον τοις αιτουσιν αυτον
Si donc vous, qui êtes mauvais, vous savez donner à vos enfants des choses bonnes; combien, à plus forte raison, votre Père céleste donnera-t-il un esprit bon à ceux qui le lui demanderont?
14 και ην εκβαλλων δαιμονιον και αυτο ην κωφον εγενετο δε του δαιμονιου εξελθοντος ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασαν οι οχλοι
Or il chassait un démon, et ce démon était muet; et lorsqu’il eut chassé le démon, le muet parla, et le peuple fut dans l’admiration.
15 τινες δε εξ αυτων ειπον εν βεελζεβουλ αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια
Mais quelques-uns d’entre eux dirent: C’est par Béelzébub, prince des démons, qu’il chasse les démons.
16 ετεροι δε πειραζοντες σημειον παρ αυτου εζητουν εξ ουρανου
Et d’autres, pour le tenter, lui demandaient un prodige dans le ciel.
17 αυτος δε ειδως αυτων τα διανοηματα ειπεν αυτοις πασα βασιλεια εφ εαυτην διαμερισθεισα ερημουται και οικος επι οικον πιπτει
Mais Jésus ayant vu leurs pensées, leur dit: Tout royaume divisé contre lui-même sera désolé, et une maison tombera sur une autre maison.
18 ει δε και ο σατανας εφ εαυτον διεμερισθη πως σταθησεται η βασιλεια αυτου οτι λεγετε εν βεελζεβουλ εκβαλλειν με τα δαιμονια
Que si Satan est divisé contre lui-même, comment son royaume subsistera-t-il? car vous dites que c’est par Béelzébub que je chasse les démons.
19 ει δε εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο κριται υμων αυτοι εσονται
Et si moi, je chasse les démons par Béelzébub, vos fils, par qui les chassent-ils? C’est pourquoi ils seront eux-mêmes vos juges.
20 ει δε εν δακτυλω θεου εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμας η βασιλεια του θεου
Mais si c’est par le doigt de Dieu que je chasse les démons, c’est que le royaume de Dieu est arrivé jusqu’à vous.
21 οταν ο ισχυρος καθωπλισμενος φυλασση την εαυτου αυλην εν ειρηνη εστιν τα υπαρχοντα αυτου
Lorsque le fort armé garde l’entrée de sa maison, ce qu’il possède est en sûreté.
22 επαν δε ο ισχυροτερος αυτου επελθων νικηση αυτον την πανοπλιαν αυτου αιρει εφ η επεποιθει και τα σκυλα αυτου διαδιδωσιν
Mais si un plus fort que lui survenant, en triomphe, il emportera toutes ses armes dans lesquelles il se confiait, et il distribuera ses dépouilles.
23 ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμου σκορπιζει
Qui n’est pas pour moi est contre moi; et qui n’amasse pas avec moi, dissipe.
24 οταν το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και μη ευρισκον λεγει υποστρεψω εις τον οικον μου οθεν εξηλθον
Lorsque l’esprit impur sort de l’homme, il va par des lieux arides, cherchant du repos; et n’en trouvant point, il dit: Je retournerai dans ma maison d’où je suis sorti.
25 και ελθον ευρισκει σεσαρωμενον και κεκοσμημενον
Et revenant il la trouve nettoyée de ses ordures, et ornée.
26 τοτε πορευεται και παραλαμβανει επτα ετερα πνευματα πονηροτερα εαυτου και ελθοντα κατοικει εκει και γινεται τα εσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονα των πρωτων
Alors il s’en va, et prend avec lui sept autres esprits pires que lui, et, étant entrés dans cette maison, ils y demeurèrent. Et le dernier état de cet homme devient pire que le premier.
27 εγενετο δε εν τω λεγειν αυτον ταυτα επαρασα τις γυνη φωνην εκ του οχλου ειπεν αυτω μακαρια η κοιλια η βαστασασα σε και μαστοι ους εθηλασας
Or il arriva que, comme il disait ces choses, une femme, élevant la voix d’au milieu de la foule, lui dit: Heureux le sein qui vous a porté, et les mamelles que vous avez sucées!
28 αυτος δε ειπεν μενουνγε μακαριοι οι ακουοντες τον λογον του θεου και φυλασσοντες αυτον
Mais Jésus dit: Heureux plutôt ceux qui écoutent la parole de Dieu et qui la gardent!
29 των δε οχλων επαθροιζομενων ηρξατο λεγειν η γενεα αυτη πονηρα εστιν σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητου
Cependant le peuple s’amassant en foule, il commença à dire: Cette génération est une génération mauvaise; elle demande un prodige, et il ne lui sera point donné de prodige, si ce n’est le prodige du prophète Jonas.
30 καθως γαρ εγενετο ιωνας σημειον τοις νινευιταις ουτως εσται και ο υιος του ανθρωπου τη γενεα ταυτη
Car comme Jonas fut un prodige pour les Ninivites, ainsi sera le Fils de l’homme pour cette génération.
31 βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα των ανδρων της γενεας ταυτης και κατακρινει αυτους οτι ηλθεν εκ των περατων της γης ακουσαι την σοφιαν σολομωνος και ιδου πλειον σολομωνος ωδε
La reine du midi se lèvera au jugement avec les hommes de cette génération, et les condamnera; parce qu’elle vint des extrémités de la terre entendre la sagesse de Salomon; et il y a ici plus que Salomon.
32 ανδρες νινευι αναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε
Les Ninivites se lèveront au jugement avec cette génération, et la condamneront; parce qu’ils firent pénitence à la prédication de Jonas; et il y a ici plus que Jonas.
33 ουδεις δε λυχνον αψας εις κρυπτην τιθησιν ουδε υπο τον μοδιον αλλ επι την λυχνιαν ινα οι εισπορευομενοι το φεγγος βλεπωσιν
Personne n’allume une lampe pour la mettre en un lieu caché, ni sous le boisseau; mais on la pose sur le chandelier, afin que ceux qui entrent voient la lumière.
34 ο λυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος οταν ουν ο οφθαλμος σου απλους η και ολον το σωμα σου φωτεινον εστιν επαν δε πονηρος η και το σωμα σου σκοτεινον
La lampe de votre corps est votre œil. Si votre œil est simple, tout votre corps sera lumineux; mais s’il est mauvais, tout votre corps aussi sera ténébreux.
35 σκοπει ουν μη το φως το εν σοι σκοτος εστιν
Prenez donc garde que la lumière qui est en vous ne soit ténèbres.
36 ει ουν το σωμα σου ολον φωτεινον μη εχον τι μερος σκοτεινον εσται φωτεινον ολον ως οταν ο λυχνος τη αστραπη φωτιζη σε
Si donc votre corps est tout entier lumineux, n’ayant aucune partie ténébreuse, tout sera lumineux et vous serez éclairés comme par la lampe qui brille.
37 εν δε τω λαλησαι ηρωτα αυτον φαρισαιος τις οπως αριστηση παρ αυτω εισελθων δε ανεπεσεν
Pendant qu’il parlait, un pharisien le pria de dîner chez lui. Etant donc entré, il se mit à table.
38 ο δε φαρισαιος ιδων εθαυμασεν οτι ου πρωτον εβαπτισθη προ του αριστου
Or le pharisien, pensant en lui-même, commença à se demander pourquoi il ne s’était point lavé avant le repas.
39 ειπεν δε ο κυριος προς αυτον νυν υμεις οι φαρισαιοι το εξωθεν του ποτηριου και του πινακος καθαριζετε το δε εσωθεν υμων γεμει αρπαγης και πονηριας
Et le Seigneur lui dit: Vous autres, pharisiens, vous nettoyez le dehors de la coupe et du plat; mais ce qui est au dedans de vous est plein de rapine et d’iniquité.
40 αφρονες ουχ ο ποιησας το εξωθεν και το εσωθεν εποιησεν
Insensés! celui qui a lait le dehors n’a-t-il pas fait aussi le dedans?
41 πλην τα ενοντα δοτε ελεημοσυνην και ιδου παντα καθαρα υμιν εστιν
Toutefois, faites l’aumône de votre superflu, et tout sera pur pour vous.
42 αλλ ουαι υμιν τοις φαρισαιοις οτι αποδεκατουτε το ηδυοσμον και το πηγανον και παν λαχανον και παρερχεσθε την κρισιν και την αγαπην του θεου ταυτα εδει ποιησαι κακεινα μη αφιεναι
Mais malheur à vous, pharisiens, parce que vous payez la dîme de la menthe, de la rue, et de toutes les herbes, et que vous négligez la justice et l’amour de Dieu! il fallait faire ces choses et ne pas omettre les autres.
43 ουαι υμιν τοις φαρισαιοις οτι αγαπατε την πρωτοκαθεδριαν εν ταις συναγωγαις και τους ασπασμους εν ταις αγοραις
Malheur à vous, pharisiens, parce que vous aimez les premiers sièges dans les synagogues et les salutations dans les places publiques!
44 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι εστε ως τα μνημεια τα αδηλα και οι ανθρωποι περιπατουντες επανω ουκ οιδασιν
Malheur à vous, parce que vous êtes comme les sépulcres qui ne paraissent point; les hommes marchent dessus sans le savoir!
45 αποκριθεις δε τις των νομικων λεγει αυτω διδασκαλε ταυτα λεγων και ημας υβριζεις
Alors un des docteurs de la loi prenant la parole, lui dit: Maître, en disant cela, vous nous faites injure à nous aussi.
46 ο δε ειπεν και υμιν τοις νομικοις ουαι οτι φορτιζετε τους ανθρωπους φορτια δυσβαστακτα και αυτοι ενι των δακτυλων υμων ου προσψαυετε τοις φορτιοις
Mais Jésus dit: Et à vous aussi, docteurs de la loi, malheur; parce que vous imposez aux hommes des charges qu’ils ne peuvent porter, et que vous-mêmes ne touchez pas les fardeaux du bout du doigt!
47 ουαι υμιν οτι οικοδομειτε τα μνημεια των προφητων οι δε πατερες υμων απεκτειναν αυτους
Malheur à vous, qui bâtissez des tombeaux aux prophètes, et vos pères les ont tués!
48 αρα μαρτυρειτε και συνευδοκειτε τοις εργοις των πατερων υμων οτι αυτοι μεν απεκτειναν αυτους υμεις δε οικοδομειτε αυτων τα μνημεια
Certes, vous témoignez bien que vous consentez aux œuvres de vos pères; car eux les ont tués, et vous, vous leur bâtissez des sépulcres.
49 δια τουτο και η σοφια του θεου ειπεν αποστελω εις αυτους προφητας και αποστολους και εξ αυτων αποκτενουσιν και εκδιωξουσιν
C’est pourquoi la sagesse même de Dieu a dit: Je leur enverrai des prophètes et des apôtres, et ils tueront les uns et persécuteront les autres;
50 ινα εκζητηθη το αιμα παντων των προφητων το εκχυνομενον απο καταβολης κοσμου απο της γενεας ταυτης
Afin qu’on redemande à cette génération le sang de tous les prophètes qui a été répandu depuis la fondation du monde;
51 απο του αιματος αβελ εως του αιματος ζαχαριου του απολομενου μεταξυ του θυσιαστηριου και του οικου ναι λεγω υμιν εκζητηθησεται απο της γενεας ταυτης
Depuis le sang d’Abel jusqu’au sang de Zacharie, qui périt entre l’autel et le temple. Oui, je vous le dis, il sera redemandé à cette génération.
52 ουαι υμιν τοις νομικοις οτι ηρατε την κλειδα της γνωσεως αυτοι ουκ εισηλθετε και τους εισερχομενους εκωλυσατε
Malheur à vous, docteurs de la loi, parce que vous avez pris la clef de la science; vous n’êtes pas entrés vous-mêmes, et ceux qui entraient, vous les en avez empêchés!
53 λεγοντος δε αυτου ταυτα προς αυτους ηρξαντο οι γραμματεις και οι φαρισαιοι δεινως ενεχειν και αποστοματιζειν αυτον περι πλειονων
Comme il leur disait ces choses, les pharisiens et les docteurs de la loi commencèrent à le presser, et à l’accabler d’une multitude de questions,
54 ενεδρευοντες αυτον ζητουντες θηρευσαι τι εκ του στοματος αυτου ινα κατηγορησωσιν αυτου
Lui tendant des pièges, et cherchant à surprendre quelque parole de sa bouche pour l’accuser.
