Ιουδα 1
1 ιουδας ιησου χριστου δουλος αδελφος δε ιακωβου τοις εν θεω πατρι ηγιασμενοις και ιησου χριστω τετηρημενοις κλητοις
Jude, serviteur de Jésus-Christ et frère de Jacques, à ceux qui sont aimés en Dieu le Père, qui sont gardés pour Jésus-Christ, qui sont élus.
2 ελεος υμιν και ειρηνη και αγαπη πληθυνθειη
Miséricorde, paix et amour vous soient de plus en plus donnés.
3 αγαπητοι πασαν σπουδην ποιουμενος γραφειν υμιν περι της κοινης σωτηριας αναγκην εσχον γραψαι υμιν παρακαλων επαγωνιζεσθαι τη απαξ παραδοθειση τοις αγιοις πιστει
Bien-aimés, je mettais beaucoup de soin à vous écrire concernant notre salut commun, quand je me suis trouvé forcé de vous adresser cette lettre pour vous prier de défendre la foi qui a été une fois pour toutes transmise aux fidèles.
4 παρεισεδυσαν γαρ τινες ανθρωποι οι παλαι προγεγραμμενοι εις τουτο το κριμα ασεβεις την του θεου ημων χαριν μετατιθεντες εις ασελγειαν και τον μονον δεσποτην θεον και κυριον ημων ιησουν χριστον αρνουμενοι
Car il s'est faufilé parmi nous certains personnages (des impies dont la sentence est déjà écrite et depuis longtemps) qui changent en orgie la grâce de notre Dieu, et qui renient notre seul maître et Seigneur Jésus-Christ.
5 υπομνησαι δε υμας βουλομαι ειδοτας υμας απαξ τουτο οτι ο κυριος λαον εκ γης αιγυπτου σωσας το δευτερον τους μη πιστευσαντας απωλεσεν
Je veux vous rappeler (et c'est inutile, car vous savez tout): que le Seigneur, ayant délivré le peuple du pays d'Égypte, fit périr la seconde fois ceux qui furent incrédules;
6 αγγελους τε τους μη τηρησαντας την εαυτων αρχην αλλα απολιποντας το ιδιον οικητηριον εις κρισιν μεγαλης ημερας δεσμοις αιδιοις υπο ζοφον τετηρηκεν (aïdios g126)
que les anges qui n'ont pas su conserver leur rang et ont déserté leurs propres demeures, ont été mis par lui en réserve pour le jugement du grand jour, dans les ténèbres et retenus par des chaînes éternelles; (aïdios g126)
7 ως σοδομα και γομορρα και αι περι αυτας πολεις τον ομοιον τουτοις τροπον εκπορνευσασαι και απελθουσαι οπισω σαρκος ετερας προκεινται δειγμα πυρος αιωνιου δικην υπεχουσαι (aiōnios g166)
que Sodome, Gomorrhe et les villes voisines qui se prostituèrent comme ceux dont je parle et coururent aux crimes contre nature, sont devant nous comme un exemple, subissant la peine du feu éternel. (aiōnios g166)
8 ομοιως μεντοι και ουτοι ενυπνιαζομενοι σαρκα μεν μιαινουσιν κυριοτητα δε αθετουσιν δοξας δε βλασφημουσιν
Malgré cela, ceux dont je parle font de même; dans leurs rêveries, ils souillent la chair, méprisent l'autorité, insultent les gloires!
9 ο δε μιχαηλ ο αρχαγγελος οτε τω διαβολω διακρινομενος διελεγετο περι του μωσεως σωματος ουκ ετολμησεν κρισιν επενεγκειν βλασφημιας αλλ ειπεν επιτιμησαι σοι κυριος
Or, même l'archange Michel, quand il discutait avec le Diable et lui disputait le corps de Moïse, n'osa pas l'insulter, en prononçant son jugement, il lui dit seulement: Que le Seigneur te punisse!»
10 ουτοι δε οσα μεν ουκ οιδασιν βλασφημουσιν οσα δε φυσικως ως τα αλογα ζωα επιστανται εν τουτοις φθειρονται
Eh bien, ceux dont il s'agit insultent tout ce qu'ils ne connaissent pas, et ce qu'ils savent naturellement comme des bêtes brutes, ils s'y perdent!
11 ουαι αυτοις οτι τη οδω του καιν επορευθησαν και τη πλανη του βαλααμ μισθου εξεχυθησαν και τη αντιλογια του κορε απωλοντο
Malheur à eux! car ils sont entrés dans la voie de Caïn! Ils se sont jetés, pour de l'argent, dans l'erreur de Balaam! Ils ont péri dans la révolte de Coré!
12 ουτοι εισιν εν ταις αγαπαις υμων σπιλαδες συνευωχουμενοι αφοβως εαυτους ποιμαινοντες νεφελαι ανυδροι υπο ανεμων παραφερομεναι δενδρα φθινοπωρινα ακαρπα δις αποθανοντα εκριζωθεντα
Ces gens-là sont un écueil dans vos agapes; ils s'y gorgent sans pudeur; ils ne pensent qu'à se repaître! Nuages sans eau emportés çà et là par les vents! Arbres de fin d'automne sans fruits! deux fois morts! déracinés!
13 κυματα αγρια θαλασσης επαφριζοντα τας εαυτων αισχυνας αστερες πλανηται οις ο ζοφος του σκοτους εις αιωνα τετηρηται (aiōn g165)
Flots sauvages de la mer, jetant l'écume de leurs turpitudes! Astres errants, auxquels le gouffre des ténèbres est réservé pour l'éternité! (aiōn g165)
14 προεφητευσεν δε και τουτοις εβδομος απο αδαμ ενωχ λεγων ιδου ηλθεν κυριος εν αγιαις μυριασιν αυτου
C'est d'eux qu'a prophétisé Hénoch, le septième patriarche depuis Adam, quand il a dit: «Voilà que le Seigneur vient avec ses saintes myriades,
15 ποιησαι κρισιν κατα παντων και ελεγξαι παντας τους ασεβεις αυτων περι παντων των εργων ασεβειας αυτων ων ησεβησαν και περι παντων των σκληρων ων ελαλησαν κατ αυτου αμαρτωλοι ασεβεις
pour prononcer un jugement contre tous, et pour convaincre tous les impies de toutes les oeuvres d'impiété qu'ils ont commises et de toutes les dures paroles qu'ils ont prononcées contre lui, eux, ces pécheurs impies.»
16 ουτοι εισιν γογγυσται μεμψιμοιροι κατα τας επιθυμιας αυτων πορευομενοι και το στομα αυτων λαλει υπερογκα θαυμαζοντες προσωπα ωφελειας χαριν
Ce sont des mécontents, toujours à gronder, guidés par leurs passions, dont la bouche est pleine d'emphase, qui flattent les gens par intérêt!
17 υμεις δε αγαπητοι μνησθητε των ρηματων των προειρημενων υπο των αποστολων του κυριου ημων ιησου χριστου
Mais vous, bien-aimés, rappelez-vous les paroles prononcées, par les apôtres de notre Seigneur Jésus-Christ.
18 οτι ελεγον υμιν οτι εν εσχατω χρονω εσονται εμπαικται κατα τας εαυτων επιθυμιας πορευομενοι των ασεβειων
Ils vous disaient qu'aux derniers temps paraîtraient des railleurs, guidés par leurs passions impies.
19 ουτοι εισιν οι αποδιοριζοντες ψυχικοι πνευμα μη εχοντες
Eh bien, il s'agit de ceux-là, de ces auteurs de schismes, de ces êtres sensuels, n'ayant pas l'Esprit.
20 υμεις δε αγαπητοι τη αγιωτατη υμων πιστει εποικοδομουντες εαυτους εν πνευματι αγιω προσευχομενοι
Mais vous, bien-aimés, édifiez-vous vous-mêmes sur le fondement de votre très sainte foi; priez, dirigés par l'Esprit saint;
21 εαυτους εν αγαπη θεου τηρησατε προσδεχομενοι το ελεος του κυριου ημων ιησου χριστου εις ζωην αιωνιον (aiōnios g166)
maintenez-vous vous-mêmes dans l'amour de Dieu; attendez que la miséricorde de notre Seigneur Jésus-Christ vous donne la vie éternelle. (aiōnios g166)
22 και ους μεν ελεειτε διακρινομενοι
De ceux qui hésitent, réprimandez les uns,
23 ους δε εν φοβω σωζετε εκ πυρος αρπαζοντες μισουντες και τον απο της σαρκος εσπιλωμενον χιτωνα
sauvez les autres en les arrachant du feu; ayez des autres une pitié mêlée de crainte, haïssant jusqu'au vêtement souillé par la chair.
24 τω δε δυναμενω φυλαξαι αυτους απταιστους και στησαι κατενωπιον της δοξης αυτου αμωμους εν αγαλλιασει
A celui qui peut vous préserver de toute chute et vous faire comparaître devant sa gloire irréprochables et joyeux,
25 μονω σοφω θεω σωτηρι ημων δοξα και μεγαλωσυνη κρατος και εξουσια και νυν και εις παντας τους αιωνας αμην (aiōn g165)
au Dieu unique, notre Sauveur par Jésus-Christ notre Seigneur, appartiennent la gloire, la grandeur, la force et la puissance de toute éternité, maintenant et dans tous les siècles! Amen. (aiōn g165)
