Κατα Ιωαννην 21
1 μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ιησους τοις μαθηταις [αυτου] επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως
Après cela, sur le bord de la mer de Tibériade, Jésus se manifesta encore aux disciples. Voici comment:
2 ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο
Simon Pierre, Thomas appelé Didyme, Nathanaël de Cana en Galilée, les fils de Zébédée et deux autres disciples étaient ensemble.
3 λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον ευθυς και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν
«Je vais pêcher», leur dit Simon Pierre. «Nous y allons avec toi» répondirent les autres. Ils partirent et montèrent dans la barque. Cette nuit-là ils ne prirent rien.
4 πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ιησους εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ιησους εστιν
Le matin venu, Jésus était là debout sur le rivage. Les disciples cependant ne savaient pas que c'était Jésus.
5 λεγει ουν αυτοις ο ιησους παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου
«Enfants, leur dit-il, n'avez-vous rien à manger?» — Ils lui répondirent: «Non.» —
6 ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο του πληθους των ιχθυων
«Jetez le filet, dit Jésus, à droite de la barque, vous trouverez.» Ils le jetèrent et ils n'avaient plus la force de le retirer tellement il était plein de poissons.
7 λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ιησους τω πετρω ο κυριος εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κυριος εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν
Alors le disciple que Jésus aimait dit à Pierre: «C'est le Seigneur!» A cette parole: «C'est le Seigneur», Simon Pierre qui n'était pas vêtu remit sa tunique et se jeta à l'eau.
8 οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων
Quant aux autres disciples ils vinrent avec la barque, et comme ils étaient peu éloignés de terre, — environ de deux cents coudées, — ils traînaient le filet plein de poissons.
9 ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον
Une fois descendus à terre, ils voient du charbon préparé, du, poisson dessus et du pain.
10 λεγει αυτοις ο ιησους ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν
Jésus leur dit: «Apportez quelques-uns des poissons que vous venez de prendre.»
11 ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσεν το δικτυον επι της γης μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντα τριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον
Simon Pierre monta alors dans la barque et tira à terre le filet. Il était plein de gros poissons; il y en avait cent cinquante-trois et malgré ce grand nombre le filet ne se déchira pas.
12 λεγει αυτοις ο ιησους δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κυριος εστιν
«Venez manger», dit Jésus aux disciples. Aucun d'eux n'osait lui poser cette question: «Qui es-tu?» Ils savaient que c'était le Seigneur.
13 ερχεται ουν ο ιησους και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως
Jésus s'approche; prend le pain et le leur donne, ainsi que le poisson.
14 τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ιησους τοις μαθηταις αυτου εγερθεις εκ νεκρων
C'était la troisième fois, depuis sa résurrection d'entre les morts, que Jésus se manifestait à ses disciples.
15 οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ιησους σιμων ιωνα αγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου
Quand ils eurent mangé, Jésus dit à Simon Pierre: «Simon, fils de Jean, m'aimes-tu plus que ceux-ci?» —Il lui répondit: «Oui, Seigneur, tu sais que je t'aime.» Jésus lui dit: «Fais paître mes agneaux.»
16 λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου
Il lui dit une seconde fois: «Simon, fils de Jean, m'aimes-tu?» Il lui répondit: «Oui, Seigneur, tu sais que je t'aime.» Jésus lui dit: «Sois le pasteur de mes brebis.»
17 λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κυριε συ παντα οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ιησους βοσκε τα προβατα μου
Il lui dit pour la troisième fois: «Simon, fils de Jean, M'aimes-tu?» Pierre fut attristé de ce qu'il lui disait pour la troisième fois: «M'aimes-tu?» et lui répondit: «Seigneur, tu sais tout; tu sais que je t'aime. Jésus lui dit: «Fais paître mes brebis.
18 αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις
En vérité, en vérité, je te le dis, lorsque tu étais plus jeune, tu te ceignais toi-même et tu allais où tu voulais; mais quand tu seras vieux, tu étendras les mains, un autre te ceindra, et te mènera où tu ne voudras pas.
19 τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θεον και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι
(Il dit cela pour indiquer par quel genre de mort Pierre devait glorifier Dieu); et après avoir ainsi parlé, il ajouta: «Suis-moi.»
20 επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ιησους ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κυριε τις εστιν ο παραδιδους σε
Pierre, se retournant, voit le suivre le disciple que Jésus aimait, celui qui, pendant le repas, s'était penché sur sa poitrine et lui avait dit: «Seigneur qui est celui qui te livrera?»
21 τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιησου κυριε ουτος δε τι
Le voyant, Pierre dit à Jésus: «Seigneur, et celui-ci, que lui arrivera-t-il?»
22 λεγει αυτω ο ιησους εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ ακολουθει μοι
Jésus lui répond: «Si je veux qu'il attende jusqu'à ce que je vienne, que t'importe? Toi, suis-moi.»
23 εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ιησους οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε
Alors le bruit se répandit parmi les frères que ce disciple-là ne mourrait pas. Cependant Jésus n'a pas dit à Pierre: «Il ne mourra pas; » mais: «Si je veux qu'il attende jusqu'à ce que je vienne, que t'importe.»
24 ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου
C'est ce disciple-là même qui atteste ces choses et qui les a écrites, et nous savons que son témoignage est véridique.
25 εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ιησους ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομενα βιβλια αμην
Il y a encore beaucoup d'autres choses que Jésus a faites. Si on les écrivait l'une après l'autre, je crois que le monde entier ne pourrait contenir les livres qu'on écrirait.
