Κατα Ιωαννην 16

1 ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε

یُشْماکَں یَتھا وادھا نَ جایَتے تَدَرْتھَں یُشْمانْ ایتانِ سَرْوَّواکْیانِ وْیاہَرَں۔

2 αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θεω

لوکا یُشْمانْ بھَجَنَگرِہیبھْیو دُورِیکَرِشْیَنْتِ تَتھا یَسْمِنْ سَمَیے یُشْمانْ ہَتْوا اِیشْوَرَسْیَ تُشْٹِ جَنَکَں کَرْمّاکُرْمَّ اِتِ مَںسْیَنْتے سَ سَمَیَ آگَچّھَنْتِ۔

3 και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πατερα ουδε εμε

تے پِتَرَں مانْچَ نَ جانَنْتِ، تَسْمادْ یُشْمانْ پْرَتِیدرِشَمْ آچَرِشْیَنْتِ۔

4 αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην

اَتو ہیتاح سَمَیے سَمُپَسْتھِتے یَتھا مَمَ کَتھا یُشْماکَں مَنَحسُح سَمُپَتِشْٹھَتِ تَدَرْتھَں یُشْمابھْیَمْ ایتاں کَتھاں کَتھَیامِ یُشْمابھِح سارْدّھَمْ اَہَں تِشْٹھَنْ پْرَتھَمَں تاں یُشْمَبھْیَں ناکَتھَیَں۔

5 νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις

سامْپْرَتَں سْوَسْیَ پْریرَیِتُح سَمِیپَں گَچّھامِ تَتھاپِ تْوَں کَّ گَچّھَسِ کَتھامیتاں یُشْماکَں کوپِ ماں نَ پرِچّھَتِ۔

6 αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν

کِنْتُ مَیوکْتابھِرابھِح کَتھابھِ رْیُوشْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِ دُحکھینَ پُورْنانْیَبھَوَنْ۔

7 αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας

تَتھاپْیَہَں یَتھارْتھَں کَتھَیامِ مَمَ گَمَنَں یُشْماکَں ہِتارْتھَمیوَ، یَتو ہیتو رْگَمَنے نَ کرِتے سَہایو یُشْماکَں سَمِیپَں ناگَمِشْیَتِ کِنْتُ یَدِ گَچّھامِ تَرْہِ یُشْماکَں سَمِیپے تَں پْریشَیِشْیامِ۔

8 και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως

تَتَح سَ آگَتْیَ پاپَپُنْیَدَنْڈیشُ جَگَتو لوکاناں پْرَبودھَں جَنَیِشْیَتِ۔

9 περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε

تے مَیِ نَ وِشْوَسَنْتِ تَسْمادّھیتوح پاپَپْرَبودھَں جَنَیِشْیَتِ۔

10 περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πατερα μου υπαγω και ουκετι θεωρειτε με

یُشْماکَمْ اَدرِشْیَح سَنَّہَں پِتُح سَمِیپَں گَچّھامِ تَسْمادْ پُنْیے پْرَبودھَں جَنَیِشْیَتِ۔

11 περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται

ایتَجَّگَتودھِپَتِ رْدَنْڈاجْناں پْراپْنوتِ تَسْمادْ دَنْڈے پْرَبودھَں جَنَیِشْیَتِ۔

12 ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι

یُشْمَبھْیَں کَتھَیِتُں مَمانیکاح کَتھا آسَتے، تاح کَتھا اِدانِیں یُویَں سوڈھُں نَ شَکْنُتھَ؛

13 οταν δε ελθη εκεινος το πνευμα της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν

کِنْتُ سَتْیَمَیَ آتْما یَدا سَماگَمِشْیَتِ تَدا سَرْوَّں سَتْیَں یُشْمانْ نیشْیَتِ، سَ سْوَتَح کِمَپِ نَ وَدِشْیَتِ کِنْتُ یَچّھروشْیَتِ تَدیوَ کَتھَیِتْوا بھاوِکارْیَّں یُشْمانْ جْناپَیِشْیَتِ۔

14 εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν

مَمَ مَہِمانَں پْرَکاشَیِشْیَتِ یَتو مَدِییاں کَتھاں گرِہِیتْوا یُشْمانْ بودھَیِشْیَتِ۔

15 παντα οσα εχει ο πατηρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν

پِتُ رْیَدْیَدْ آسْتے تَتْ سَرْوَّں مَمَ تَسْمادْ کارَنادْ اَوادِشَں سَ مَدِییاں کَتھاں گرِہِیتْوا یُشْمانْ بودھَیِشْیَتِ۔

16 μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι υπαγω προς τον πατερα

کِیَتْکالاتْ پَرَں یُویَں ماں دْرَشْٹُں نَ لَپْسْیَدھْوے کِنْتُ کِیَتْکالاتْ پَرَں پُنَ رْدْرَشْٹُں لَپْسْیَدھْوے یَتوہَں پِتُح سَمِیپَں گَچّھامِ۔

17 ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πατερα

تَتَح شِشْیاناں کِیَنْتو جَناح پَرَسْپَرَں وَدِتُمْ آرَبھَنْتَ، کِیَتْکالاتْ پَرَں ماں دْرَشْٹُں نَ لَپْسْیَدھْوے کِنْتُ کِیَتْکالاتْ پَرَں پُنَ رْدْرَشْٹُں لَپْسْیَدھْوے یَتوہَں پِتُح سَمِیپَں گَچّھامِ، اِتِ یَدْ واکْیَمْ اَیَں وَدَتِ تَتْ کِں؟

18 ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει

تَتَح کِیَتْکالاتْ پَرَمْ اِتِ تَسْیَ واکْیَں کِں؟ تَسْیَ واکْیَسْیابھِپْرایَں وَیَں بودّھُں نَ شَکْنُمَسْتَیرِتِ

19 εγνω ουν ο ιησους οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με

نِگَدِتے یِیشُسْتیشاں پْرَشْنیچّھاں جْناتْوا تیبھْیوکَتھَیَتْ کِیَتْکالاتْ پَرَں ماں دْرَشْٹُں نَ لَپْسْیَدھْوے، کِنْتُ کِیَتْکالاتْ پَرَں پُونَ رْدْرَشْٹُں لَپْسْیَدھْوے، یامِماں کَتھامَکَتھَیَں تَسْیا اَبھِپْرایَں کِں یُویَں پَرَسْپَرَں مرِگَیَدھْوے؟

20 αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται

یُشْمانَہَمْ اَتِیَتھارْتھَں وَدامِ یُویَں کْرَنْدِشْیَتھَ وِلَپِشْیَتھَ چَ، کِنْتُ جَگَتو لوکا آنَنْدِشْیَنْتِ؛ یُویَں شوکاکُلا بھَوِشْیَتھَ کِنْتُ شوکاتْ پَرَں آنَنْدَیُکْتا بھَوِشْیَتھَ۔

21 η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον

پْرَسَوَکالَ اُپَسْتھِتے نارِی یَتھا پْرَسَوَویدَنَیا وْیاکُلا بھَوَتِ کِنْتُ پُتْرے بھُومِشْٹھے سَتِ مَنُشْیَیکو جَنْمَنا نَرَلوکے پْرَوِشْٹَ اِتْیانَنْداتْ تَسْیاسْتَتْسَرْوَّں دُحکھَں مَنَسِ نَ تِشْٹھَتِ،

22 και υμεις ουν λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων

تَتھا یُویَمَپِ سامْپْرَتَں شوکاکُلا بھَوَتھَ کِنْتُ پُنَرَپِ یُشْمَبھْیَں دَرْشَنَں داسْیامِ تینَ یُشْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِ سانَنْدانِ بھَوِشْیَنْتِ، یُشْماکَں تَمْ آنَنْدَنْچَ کوپِ ہَرْتُّں نَ شَکْشْیَتِ۔

23 και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου δωσει υμιν

تَسْمِنْ دِوَسے کامَپِ کَتھاں ماں نَ پْرَکْشْیَتھَ۔ یُشْمانَہَمْ اَتِیَتھارْتھَں وَدامِ، مَمَ نامْنا یَتْ کِنْچِدْ پِتَرَں یاچِشْیَدھْوے تَدیوَ سَ داسْیَتِ۔

24 εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη

پُورْوّے مَمَ نامْنا کِمَپِ نایاچَدھْوَں، یاچَدھْوَں تَتَح پْراپْسْیَتھَ تَسْمادْ یُشْماکَں سَمْپُورْنانَنْدو جَنِشْیَتے۔

25 ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πατρος αναγγελω υμιν

اُپَماکَتھابھِح سَرْوّانْییتانِ یُشْمانْ جْناپِتَوانْ کِنْتُ یَسْمِنْ سَمَیے اُپَمَیا نوکْتْوا پِتُح کَتھاں سْپَشْٹَں جْناپَیِشْیامِ سَمَیَ ایتادرِشَ آگَچّھَتِ۔

26 εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πατερα περι υμων

تَدا مَمَ نامْنا پْرارْتھَیِشْیَدھْوے ہَں یُشْمَنِّمِتَّں پِتَرَں وِنیشْیے کَتھامِماں نَ وَدامِ؛

27 αυτος γαρ ο πατηρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θεου εξηλθον

یَتو یُویَں مَیِ پْریمَ کُرُتھَ، تَتھاہَمْ اِیشْوَرَسْیَ سَمِیپادْ آگَتَوانْ اِتْیَپِ پْرَتِیتھَ، تَسْمادْ کارَناتْ کارَناتْ پِتا سْوَیَں یُشْماسُ پْرِییَتے۔

28 εξηλθον παρα του πατρος και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα

پِتُح سَمِیپاجَّجَدْ آگَتوسْمِ جَگَتْ پَرِتْیَجْیَ چَ پُنَرَپِ پِتُح سَمِیپَں گَچّھامِ۔

29 λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις

تَدا شِشْیا اَوَدَنْ، ہے پْرَبھو بھَوانْ اُپَمَیا نوکْتْوادھُنا سْپَشْٹَں وَدَتِ۔

30 νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θεου εξηλθες

بھَوانْ سَرْوَّجْنَح کینَچِتْ پرِشْٹو بھَوِتُمَپِ بھَوَتَح پْرَیوجَنَں ناسْتِیتْیَدھُناسْماکَں سْتھِرَجْنانَں جاتَں تَسْمادْ بھَوانْ اِیشْوَرَسْیَ سَمِیپادْ آگَتَوانْ اِتْیَتْرَ وَیَں وِشْوَسِمَح۔

31 απεκριθη αυτοις ο ιησους αρτι πιστευετε

تَتو یِیشُح پْرَتْیَوادِیدْ اِدانِیں کِں یُویَں وِشْوَسِتھَ؟

32 ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πατηρ μετ εμου εστιν

پَشْیَتَ سَرْوّے یُویَں وِکِیرْناح سَنْتو مامْ ایکاکِنَں پِیرَتْیَجْیَ سْوَں سْوَں سْتھانَں گَمِشْیَتھَ، ایتادرِشَح سَمَیَ آگَچّھَتِ وَرَں پْرایینوپَسْتھِتَوانْ؛ تَتھاپْیَہَں نَیکاکِی بھَوامِ یَتَح پِتا مَیا سارْدّھَمْ آسْتے۔

33 ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον

یَتھا مَیا یُشْماکَں شانْتِ رْجایَتے تَدَرْتھَمْ ایتاح کَتھا یُشْمَبھْیَمْ اَچَکَتھَں؛ اَسْمِنْ جَگَتِ یُشْماکَں کْلیشو گھَٹِشْیَتے کِنْتْوَکْشوبھا بھَوَتَ یَتو مَیا جَگَجِّتَں۔