Προς Εβραιους 10
1 σκιαν γαρ εχων ο νομος των μελλοντων αγαθων ουκ αυτην την εικονα των πραγματων κατ ενιαυτον ταις αυταις θυσιαις ας προσφερουσιν εις το διηνεκες ουδεποτε δυνανται τους προσερχομενους τελειωσαι
En effet, la Loi, ne contenant que l'ombre des biens à venir, et non l'image réelle des choses, ne peut jamais par ses sacrifices, toujours les mêmes et offerts sans cesse chaque année donner la parfaite pureté à ceux qui y prennent part.
2 επει ουκ αν επαυσαντο προσφερομεναι δια το μηδεμιαν εχειν ετι συνειδησιν αμαρτιων τους λατρευοντας απαξ κεκαθαρμενους
Autrement n'aurait-on pas cessé de les offrir, car ceux qui les offraient, une fois purifiés, n'auraient plus eu conscience de leurs péchés?
3 αλλ εν αυταις αναμνησις αμαρτιων κατ ενιαυτον
Mais, au contraire, ces sacrifices eux-mêmes ravivaient chaque année le souvenir des péchés.
4 αδυνατον γαρ αιμα ταυρων και τραγων αφαιρειν αμαρτιας
Car il est impossible que du sang de taureaux et de boucs effacent des péchés.
5 διο εισερχομενος εις τον κοσμον λεγει θυσιαν και προσφοραν ουκ ηθελησας σωμα δε κατηρτισω μοι
Voilà pourquoi le Christ dit en entrant dans le monde: «Tu n'as pas voulu de sacrifice, ni d'offrande, Tu m'as formé un corps;
6 ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ευδοκησας
les holocaustes, ni les offrandes pour le péché ne t'ont fait plaisir. »
7 τοτε ειπον ιδου ηκω εν κεφαλιδι βιβλιου γεγραπται περι εμου του ποιησαι ο θεος το θελημα σου
J'ai dit alors: «Voici je viens (Dans le volume il est question de moi) Pour faire, Dieu, ta volonté.»
8 ανωτερον λεγων οτι θυσιαν και προσφοραν και ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ηθελησας ουδε ευδοκησας αιτινες κατα τον νομον προσφερονται
Après avoir commencé par dire: «Tu n'as voulu ni sacrifices, ni oblations, ni holocaustes, ni offrandes pour le péché, et tu n'y as pas pris plaisir, » (Tout cela cependant est offert d'après la Loi, )
9 τοτε ειρηκεν ιδου ηκω του ποιησαι ο θεος το θελημα σου αναιρει το πρωτον ινα το δευτερον στηση
il ajoute: «Voici je viens pour faire ta volonté.» Il supprime le premier point pour établir le second,
10 εν ω θεληματι ηγιασμενοι εσμεν οι δια της προσφορας του σωματος ιησου χριστου εφαπαξ
et c'est grâce à cette volonté que nous sommes sanctifiés une fois pour toutes, nous qui le sommes par le sacrifice du corps de Jésus-Christ.
11 και πας μεν ιερευς εστηκεν καθ ημεραν λειτουργων και τας αυτας πολλακις προσφερων θυσιας αιτινες ουδεποτε δυνανται περιελειν αμαρτιας
De plus, chaque prêtre se présente tous les jours et officie, offrant des sacrifices, souvent les mêmes et qui ne peuvent pas effacer les péchés.
12 αυτος δε μιαν υπερ αμαρτιων προσενεγκας θυσιαν εις το διηνεκες εκαθισεν εν δεξια του θεου
Lui, au contraire, n'a offert qu'un seul sacrifice pour les péchés, puis «S'est assis» pour toujours «à la droite de Dieu»;
13 το λοιπον εκδεχομενος εως τεθωσιν οι εχθροι αυτου υποποδιον των ποδων αυτου
et désormais il attend «Que ses ennemis soient renversés, soient sous ses pieds, comme un marchepied».
14 μια γαρ προσφορα τετελειωκεν εις το διηνεκες τους αγιαζομενους
C'est par une offrande unique qu'il a donné pour toujours la parfaite pureté à ceux qu'il sanctifie. D'ailleurs,
15 μαρτυρει δε ημιν και το πνευμα το αγιον μετα γαρ το προειρηκεναι
l'Esprit saint nous l'atteste, car, après avoir dit:
16 αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι προς αυτους μετα τας ημερας εκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου επι καρδιας αυτων και επι των διανοιων αυτων επιγραψω αυτους
«Voici l'alliance que je contracterai avec eux Quand le moment sera venu, dit le Seigneur, Je mettrai mes lois dans leur coeur, Je les graverai dans leur esprit...» ajoute:
17 και των αμαρτιων αυτων και των ανομιων αυτων ου μη μνησθω ετι
«Je n'aurai plus aucun souvenir de leurs péchés et de leurs iniquités.»
18 οπου δε αφεσις τουτων ουκετι προσφορα περι αμαρτιας
Or, là où il y a pardon, il n'est plus question de sacrifice pour le péché.
19 εχοντες ουν αδελφοι παρρησιαν εις την εισοδον των αγιων εν τω αιματι ιησου
Ainsi, mes frères, puisque nous avons la ferme assurance que nous entrerons dans le sanctuaire, grâce au sang de Jésus —
20 ην ενεκαινισεν ημιν οδον προσφατον και ζωσαν δια του καταπετασματος τουτ εστιν της σαρκος αυτου
(car il a inauguré pour nous un chemin nouveau et réel à travers le rideau, c'est-à-dire par son corps)
21 και ιερεα μεγαν επι τον οικον του θεου
— puisque nous avons un grand-prêtre préposé à la maison de Dieu,
22 προσερχωμεθα μετα αληθινης καρδιας εν πληροφορια πιστεως ερραντισμενοι τας καρδιας απο συνειδησεως πονηρας και λελουμενοι το σωμα υδατι καθαρω
approchons-nous avec un coeur sincère, avec une foi pleine et entière, le coeur et la conscience purifiés de tout mal, et le corps lavé d'une eau pure;
23 κατεχωμεν την ομολογιαν της ελπιδος ακλινη πιστος γαρ ο επαγγειλαμενος
continuons, sans fléchir, à confesser notre espérance (car il est, fidèle, Celui qui a fait la promesse!).
24 και κατανοωμεν αλληλους εις παροξυσμον αγαπης και καλων εργων
Ayons l'oeil les uns sur les autres pour nous exciter à l'amour et aux bonnes oeuvres;
25 μη εγκαταλειποντες την επισυναγωγην εαυτων καθως εθος τισιν αλλα παρακαλουντες και τοσουτω μαλλον οσω βλεπετε εγγιζουσαν την ημεραν
ne désertons pas nos réunions, comme quelques-uns en ont pris l'habitude, mais fortifions-nous-y, et cela d'autant plus que vous voyez approcher le grand jour.
26 εκουσιως γαρ αμαρτανοντων ημων μετα το λαβειν την επιγνωσιν της αληθειας ουκετι περι αμαρτιων απολειπεται θυσια
Si, après avoir fait connaissance avec la vérité, nous péchons exprès, il ne reste plus de sacrifice pour les péchés;
27 φοβερα δε τις εκδοχη κρισεως και πυρος ζηλος εσθιειν μελλοντος τους υπεναντιους
il ne reste que la terrible attente du jugement et un feu dévorant qui doit consumer les rebelles.
28 αθετησας τις νομον μωυσεως χωρις οικτιρμων επι δυσιν η τρισιν μαρτυσιν αποθνησκει
Celui qui a violé la Loi de Moïse meurt sans miséricorde «sur la déposition de deux ou trois témoins».
29 ποσω δοκειτε χειρονος αξιωθησεται τιμωριας ο τον υιον του θεου καταπατησας και το αιμα της διαθηκης κοινον ηγησαμενος εν ω ηγιασθη και το πνευμα της χαριτος ενυβρισας
Combien sera plus terrible le châtiment dont sera jugé digne celui qui aura foulé aux pieds le Fils de Dieu et regardé comme vil «le sang de l'Alliance», — ce sang qui l'a sanctifié, — qui aura outragé l'Esprit de la grâce?
30 οιδαμεν γαρ τον ειποντα εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος και παλιν κυριος κρινει τον λαον αυτου
Nous connaissons celui qui a dit: «A moi la vengeance, moi je rendrai à mon tour», et ailleurs: «Le Seigneur jugera son peuple.»
31 φοβερον το εμπεσειν εις χειρας θεου ζωντος
Il est terrible de tomber entre les mains du Dieu vivant!
32 αναμιμνησκεσθε δε τας προτερον ημερας εν αις φωτισθεντες πολλην αθλησιν υπεμεινατε παθηματων
Souvenez-vous des premiers temps où, après avoir été éclairés, vous avez dû soutenir de nombreuses et douloureuses luttes;
33 τουτο μεν ονειδισμοις τε και θλιψεσιν θεατριζομενοι τουτο δε κοινωνοι των ουτως αναστρεφομενων γενηθεντες
ici, exposés publiquement aux insultes et aux afflictions, là, sympathisant avec ceux que l'on traitait ainsi.
34 και γαρ τοις δεσμοις μου συνεπαθησατε και την αρπαγην των υπαρχοντων υμων μετα χαρας προσεδεξασθε γινωσκοντες εχειν εαυτοις κρειττονα υπαρξιν εν ουρανοις και μενουσαν
Vous avez eu compassion des prisonniers, vous vous êtes résignés avec joie à la confiscation de vos biens, sachant que vous possédez ailleurs une fortune qui vaut mieux et vous restera toujours.
35 μη αποβαλητε ουν την παρρησιαν υμων ητις εχει μισθαποδοσιαν μεγαλην
Ne perdez donc rien de votre confiance; une récompense immense y est attachée.
36 υπομονης γαρ εχετε χρειαν ινα το θελημα του θεου ποιησαντες κομισησθε την επαγγελιαν
Ce qu'il vous faut, c'est de la patience, pour qu'après avoir fait la volonté de Dieu, vous remportiez ce qui vous est promis.
37 ετι γαρ μικρον οσον οσον ο ερχομενος ηξει και ου χρονιει
Encore «Un bien, un bien petit espace de temps. Celui qui doit venir arrivera et ne tardera point,
38 ο δε δικαιος εκ πιστεως ζησεται και εαν υποστειληται ουκ ευδοκει η ψυχη μου εν αυτω
Et mon juste vivra par la foi; Mais s'il recule, mon âme ne trouve pas en lui de plaisirs.»
39 ημεις δε ουκ εσμεν υποστολης εις απωλειαν αλλα πιστεως εις περιποιησιν ψυχης
Quant à nous, nous ne sommes pas de ceux qui reculent pour se perdre, mais de ceux qui ont la foi pour sauver leurs âmes!
