Προς Γαλατας 2

1 επειτα δια δεκατεσσαρων ετων παλιν ανεβην εις ιεροσολυμα μετα βαρναβα συμπαραλαβων και τιτον

Дупэ пайспрезече ань, м-ам суит дин ноу ла Иерусалим ымпреунэ ку Барнаба ши ам луат ку мине ши пе Тит.

2 ανεβην δε κατα αποκαλυψιν και ανεθεμην αυτοις το ευαγγελιον ο κηρυσσω εν τοις εθνεσιν κατ ιδιαν δε τοις δοκουσιν μηπως εις κενον τρεχω η εδραμον

М-ам суит, ын урма уней дескоперирь, ши ле-ам арэтат Евангелия пе каре о проповэдуеск еу ынтре нямурь, ындеосебь челор май ку вазэ, ка ну кумва сэ алерг сау сэ фи алергат ын задар.

3 αλλ ουδε τιτος ο συν εμοι ελλην ων ηναγκασθη περιτμηθηναι

Нич кяр Тит, каре ера ку мине, мэкар кэ ера грек, н-а фост силит сэ се тае ымпрежур

4 δια δε τους παρεισακτους ψευδαδελφους οιτινες παρεισηλθον κατασκοπησαι την ελευθεριαν ημων ην εχομεν εν χριστω ιησου ινα ημας καταδουλωσωνται

дин причина фрацилор минчиношь, фуришаць ши стрекураць принтре ной ка сэ пындяскэ слобозения пе каре о авем ын Христос Исус, ку гынд сэ не адукэ ла робие;

5 οις ουδε προς ωραν ειξαμεν τη υποταγη ινα η αληθεια του ευαγγελιου διαμεινη προς υμας

ной ну не-ам супус ши ну не-ам потривит лор ничо клипэ мэкар, пентру ка адевэрул Евангелией сэ рэмынэ ку вой.

6 απο δε των δοκουντων ειναι τι οποιοι ποτε ησαν ουδεν μοι διαφερει προσωπον θεος ανθρωπου ου λαμβανει εμοι γαρ οι δοκουντες ουδεν προσανεθεντο

Чей че сунт сокотиць ка фиинд чева – орьче ар фи фост ей, ну-мь пасэ: Думнезеу ну каутэ ла фаца оаменилор – ачештя, зик, ей, чей ку вазэ, ну мь-ау адэугат нимик.

7 αλλα τουναντιον ιδοντες οτι πεπιστευμαι το ευαγγελιον της ακροβυστιας καθως πετρος της περιτομης

Ба димпотривэ, кынд ау вэзут кэ мие ымь фусесе ынкрединцатэ Евангелия пентру чей нетэяць ымпрежур, дупэ кум луй Петру ый фусесе ынкрединцатэ Евангелия пентру чей тэяць ымпрежур –

8 ο γαρ ενεργησας πετρω εις αποστολην της περιτομης ενηργησεν και εμοι εις τα εθνη

кэч Чел че фэкусе дин Петру апостолул челор тэяць ымпрежур, фэкусе ши дин мине апостолул нямурилор –

9 και γνοντες την χαριν την δοθεισαν μοι ιακωβος και κηφας και ιωαννης οι δοκουντες στυλοι ειναι δεξιας εδωκαν εμοι και βαρναβα κοινωνιας ινα ημεις [μεν] εις τα εθνη αυτοι δε εις την περιτομην

ши кынд ау куноскут харул каре-мь фусесе дат, Иаков, Кифа ши Иоан, каре сунт привиць ка стылпь, мь-ау дат мие ши луй Барнаба мына дряптэ де ынсоцире, ка сэ мерӂем сэ проповэдуим: ной ла нямурь, яр ей ла чей тэяць ымпрежур.

10 μονον των πτωχων ινα μνημονευωμεν ο και εσπουδασα αυτο τουτο ποιησαι

Не-ау спус нумай сэ не адучем аминте де чей сэрачь, ши кяр аша ам ши кэутат сэ фак.

11 οτε δε ηλθεν πετρος εις αντιοχειαν κατα προσωπον αυτω αντεστην οτι κατεγνωσμενος ην

Дар кынд а венит Кифа ын Антиохия, й-ам стат ымпотривэ ын фацэ, кэч ера де осындит.

12 προ του γαρ ελθειν τινας απο ιακωβου μετα των εθνων συνησθιεν οτε δε ηλθον υπεστελλεν και αφωριζεν εαυτον φοβουμενος τους εκ περιτομης

Ын адевэр, ынаинте де вениря унора де ла Иаков, ел мынка ымпреунэ ку нямуриле, дар кынд ау венит ей, с-а ферит ши а стат деопарте де тяма челор тэяць ымпрежур.

13 και συνυπεκριθησαν αυτω και οι λοιποι ιουδαιοι ωστε και βαρναβας συναπηχθη αυτων τη υποκρισει

Ымпреунэ ку ел ау ынчепут сэ се префакэ ши чейлалць иудей, аша кэ пынэ ши Барнаба а фост принс ын лацул фэцэрничией лор.

14 αλλ οτε ειδον οτι ουκ ορθοποδουσιν προς την αληθειαν του ευαγγελιου ειπον τω πετρω εμπροσθεν παντων ει συ ιουδαιος υπαρχων εθνικως ζης και ουκ ιουδαικως τι τα εθνη αναγκαζεις ιουδαιζειν

Кынд й-ам вэзут еу кэ ну умблэ дрепт дупэ адевэрул Евангелией, ам спус луй Кифа ын фаца тутурор: „Дакэ ту, каре ешть иудеу, трэешть ка нямуриле, ши ну ка иудеий, кум силешть пе нямурь сэ трэяскэ ын фелул иудеилор?”

15 ημεις φυσει ιουδαιοι και ουκ εξ εθνων αμαρτωλοι

Ной сунтем иудей дин фире, яр ну пэкэтошь динтре нямурь.

16 ειδοτες οτι ου δικαιουται ανθρωπος εξ εργων νομου εαν μη δια πιστεως ιησου χριστου και ημεις εις χριστον ιησουν επιστευσαμεν ινα δικαιωθωμεν εκ πιστεως χριστου και ουκ εξ εργων νομου διοτι ου δικαιωθησεται εξ εργων νομου πασα σαρξ

Тотушь, фииндкэ штим кэ омул ну есте сокотит неприхэнит прин фаптеле Леӂий, чи нумай прин крединца ын Исус Христос, ам крезут ши ной ын Христос Исус, ка сэ фим сокотиць неприхэниць прин крединца ын Христос, яр ну прин фаптеле Леӂий; пентру кэ нимень ну ва фи сокотит неприхэнит прин фаптеле Леӂий.

17 ει δε ζητουντες δικαιωθηναι εν χριστω ευρεθημεν και αυτοι αμαρτωλοι αρα χριστος αμαρτιας διακονος μη γενοιτο

Дар, дакэ, ын тимп че кэутэм сэ фим сокотиць неприхэниць ын Христос, ши ной ыншине ам фи гэсиць ка пэкэтошь, есте оаре Христос ун служитор ал пэкатулуй? Ничдекум!

18 ει γαρ α κατελυσα ταυτα παλιν οικοδομω παραβατην εμαυτον συνιστημι

Кэч, дакэ зидеск ярэшь лукруриле пе каре ле-ам стрикат, мэ арэт ка ун кэлкэтор де леӂе.

19 εγω γαρ δια νομου νομω απεθανον ινα θεω ζησω

Кэч еу, прин Леӂе, ам мурит фацэ де Леӂе, ка сэ трэеск пентру Думнезеу.

20 χριστω συνεσταυρωμαι ζω δε ουκετι εγω ζη δε εν εμοι χριστος ο δε νυν ζω εν σαρκι εν πιστει ζω τη του υιου του θεου του αγαπησαντος με και παραδοντος εαυτον υπερ εμου

Ам фост рэстигнит ымпреунэ ку Христос ши трэеск…, дар ну май трэеск еу, чи Христос трэеште ын мине. Ши вяца пе каре о трэеск акум ын труп, о трэеск ын крединца ын Фиул луй Думнезеу, каре м-а юбит ши С-а дат пе Сине Ынсушь пентру мине.

21 ουκ αθετω την χαριν του θεου ει γαρ δια νομου δικαιοσυνη αρα χριστος δωρεαν απεθανεν

Ну вряу сэ фак задарник харул луй Думнезеу; кэч дакэ неприхэниря се капэтэ прин Леӂе, деӂяба а мурит Христос.