Πραξεις 9
1 ο δε σαυλος ετι εμπνεων απειλης και φονου εις τους μαθητας του κυριου προσελθων τω αρχιερει
Saul, ne respirant toujours que menaces et carnage contre les disciples du Seigneur, s'adressa au grand-prêtre
2 ητησατο παρ αυτου επιστολας εις δαμασκον προς τας συναγωγας οπως εαν τινας ευρη της οδου οντας ανδρας τε και γυναικας δεδεμενους αγαγη εις ιερουσαλημ
et lui demanda des lettres pour les synagogues de Damas, afin de pouvoir, s'il y trouvait des membres de la secte, hommes et femmes, les amener garrottés à Jérusalem.
3 εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμασκω και εξαιφνης περιηστραψεν αυτον φως απο του ουρανου
Pendant ce voyage, comme il approchait de Damas, tout à coup, autour de lui, brilla une lumière venue du ciel;
4 και πεσων επι την γην ηκουσεν φωνην λεγουσαν αυτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις
il tomba par terre et entendit une voix, lui disant: «Saul! Saul! pourquoi me persécutes-tu?»
5 ειπεν δε τις ει κυριε ο δε κυριος ειπεν εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις
— «Qui es-tu, Seigneur?» répondit-il, et lui: «Je suis Jésus que tu persécutes,
6 αλλα αναστηθι και εισελθε εις την πολιν και λαληθησεται σοι τι σε δει ποιειν
mais relève-toi, entre dans la ville, et on te dira ce que tu dois faire.»
7 οι δε ανδρες οι συνοδευοντες αυτω ειστηκεισαν ενεοι ακουοντες μεν της φωνης μηδενα δε θεωρουντες
Ses compagnons de voyage restaient là, stupéfaits, entendant bien la voir, mais ne voyant personne.
8 ηγερθη δε ο σαυλος απο της γης ανεωγμενων τε των οφθαλμων αυτου ουδενα εβλεπεν χειραγωγουντες δε αυτον εισηγαγον εις δαμασκον
Saul se releva de terre, rouvrit les yeux, mais ne vit rien. On dut le tenir par la main pour le mener à Damas,
9 και ην ημερας τρεις μη βλεπων και ουκ εφαγεν ουδε επιεν
et, pendant trois jours, il resta aveugle et ne prit aucune nourriture.
10 ην δε τις μαθητης εν δαμασκω ονοματι ανανιας και ειπεν προς αυτον ο κυριος εν οραματι ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κυριε
Or il y avait à Damas un disciple du nom d'Hananias, à qui le Seigneur dit en vision: «Hananias!» — «Me voici, Seigneur», répondit-il.
11 ο δε κυριος προς αυτον αναστας πορευθητι επι την ρυμην την καλουμενην ευθειαν και ζητησον εν οικια ιουδα σαυλον ονοματι ταρσεα ιδου γαρ προσευχεται
— «Lève-toi, lui dit le Seigneur, va dans la rue dite la rue Droite, et cherche dans la maison de Juda un nommé Saul de Tarse, car il est en prières,
12 και ειδεν εν οραματι ανδρα ονοματι ανανιαν εισελθοντα και επιθεντα αυτω χειρα οπως αναβλεψη
et il a vu un homme du nom d'Hananias entrer auprès de lui et lui imposer les mains pour lui rendre la vue.»
13 απεκριθη δε ανανιας κυριε ακηκοα απο πολλων περι του ανδρος τουτου οσα κακα εποιησεν τοις αγιοις σου εν ιερουσαλημ
Hananias répondit: «Seigneur, j'ai entendu dire à bien des personnes quel mal cet homme a fait à tes fidèles à Jérusalem,
14 και ωδε εχει εξουσιαν παρα των αρχιερεων δησαι παντας τους επικαλουμενους το ονομα σου
et il vient ici avec pleins pouvoirs, reçus des chefs des prêtres, d'enchainer tous ceux qui invoquent ton nom.»
15 ειπεν δε προς αυτον ο κυριος πορευου οτι σκευος εκλογης μοι εστιν ουτος του βαστασαι το ονομα μου ενωπιον εθνων και βασιλεων υιων τε ισραηλ
Mais le Seigneur lui dit: «Va, car cet homme est un instrument que je me suis choisi pour porter mon nom devant les païens, les rois et les enfants d'Israël.
16 εγω γαρ υποδειξω αυτω οσα δει αυτον υπερ του ονοματος μου παθειν
Je lui ferai connaître tout ce qu'il devra souffrir pour mon nom.»
17 απηλθεν δε ανανιας και εισηλθεν εις την οικιαν και επιθεις επ αυτον τας χειρας ειπεν σαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκεν με ο οφθεις σοι εν τη οδω η ηρχου οπως αναβλεψης και πλησθης πνευματος αγιου
Alors Hananias alla; il entra dans la maison et, imposant les mains à Saul, il lui dit: «Saul, mon frère, le Seigneur m'a envoyé, Jésus, qui t'est apparu sur le chemin par lequel tu es venu, pour que tu recouvres la vue et que tu sois rempli d'Esprit saint.»
18 και ευθεως απεπεσον απο των οφθαλμων αυτου ωσει λεπιδες ανεβλεψεν τε [παραχρημα] και αναστας εβαπτισθη
Aussitôt il tomba de ses yeux des sortes d'écailles; il recouvra la vue,
19 και λαβων τροφην ενισχυσεν εγενετο δε ο σαυλος μετα των εν δαμασκω μαθητων ημερας τινας
se leva et fut baptisé, puis il mangea, et il reprit des forces. Il passa quelques jours avec les disciples de Damas,
20 και ευθεως εν ταις συναγωγαις εκηρυσσεν τον χριστον οτι ουτος εστιν ο υιος του θεου
et il prêcha immédiatement dans les synagogues, disant que Jésus est le Fils de Dieu.
21 εξισταντο δε παντες οι ακουοντες και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο πορθησας εν ιερουσαλημ τους επικαλουμενους το ονομα τουτο και ωδε εις τουτο εληλυθεν ινα δεδεμενους αυτους αγαγη επι τους αρχιερεις
Tous ses auditeurs étaient confondus. «N'est-ce pas, disaient-ils, l'homme qui persécutait à Jérusalem ceux qui invoquaient ce nom et qui est venu ici pour les conduire garrottés aux chefs des prêtres?»
22 σαυλος δε μαλλον ενεδυναμουτο και συνεχυνεν τους ιουδαιους τους κατοικουντας εν δαμασκω συμβιβαζων οτι ουτος εστιν ο χριστος
Quant à Saul, il mettait chaque jour plus de force à confondre les Juifs résidant à Damas, et à prouver que Jésus est le Christ.
23 ως δε επληρουντο ημεραι ικαναι συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι ανελειν αυτον
Il se passa plusieurs jours, au bout desquels les Juifs s'entendirent entre eux pour le mettre à mort.
24 εγνωσθη δε τω σαυλω η επιβουλη αυτων παρετηρουν τε τας πυλας ημερας τε και νυκτος οπως αυτον ανελωσιν
Saul eut connaissance de ce complot; on gardait les portes jour et nuit pour parvenir à le tuer.
25 λαβοντες δε αυτον οι μαθηται νυκτος καθηκαν δια του τειχους χαλασαντες εν σπυριδι
Alors les disciples, le prenant une nuit, le descendirent par-dessus le mur dans un panier.
26 παραγενομενος δε ο σαυλος εν ιερουσαλημ επειρατο κολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστιν μαθητης
Arrivé à Jérusalem, il essaya d'entrer en rapport avec les disciples; mais tous le craignaient, ne croyant pas qu'il fût lui-même un disciple.
27 βαρναβας δε επιλαβομενος αυτον ηγαγεν προς τους αποστολους και διηγησατο αυτοις πως εν τη οδω ειδεν τον κυριον και οτι ελαλησεν αυτω και πως εν δαμασκω επαρρησιασατο εν τω ονοματι του ιησου
Ce fut Barnabas qui le prit avec lui, le mena aux apôtres et leur raconta comment, dans le chemin, il avait vu le Seigneur, que celui-ci lui avait parlé, et enfin comment, à Damas, il avait franchement prêché au nom de Jésus.
28 και ην μετ αυτων εισπορευομενος [και εκπορευομενος] εις ιερουσαλημ και παρρησιαζομενος εν τω ονοματι του κυριου ιησου
Dès lors il allait et venait avec eux dans Jérusalem
29 ελαλει τε και συνεζητει προς τους ελληνιστας οι δε επεχειρουν αυτον ανελειν
et parlait avec assurance au nom du Seigneur. Il avait aussi des entretiens et des discussions avec les Hellénistes; mais ceux-ci cherchaient à lui ôter la vie.
30 επιγνοντες δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτον εις καισαρειαν και εξαπεστειλαν αυτον εις ταρσον
Les frères, l'apprenant, le conduisirent à Césarée et le firent partir pour Tarse.
31 αι μεν ουν εκκλησιαι καθ ολης της ιουδαιας και γαλιλαιας και σαμαρειας ειχον ειρηνην οικοδομουμεναι και πορευομεναι τω φοβω του κυριου και τη παρακλησει του αγιου πνευματος επληθυνοντο
L'Église, dans toute la Judée, toute la Galilée, toute la Samarie, était en paix, s'édifiait, marchait dans la crainte du Seigneur et, par l'assistance du saint Esprit, le nombre de ses membres augmentait.
32 εγενετο δε πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν και προς τους αγιους τους κατοικουντας λυδδαν
Il arriva que Pierre, dans une visite à tous les fidèles, se rendit aussi auprès de ceux qui habitaient Lydda.
33 ευρεν δε εκει ανθρωπον τινα αινεαν ονοματι εξ ετων οκτω κατακειμενον επι κραββατω ος ην παραλελυμενος
Il y trouva un homme nommé Enée, qui depuis huit ans n'avait pas quitté son lit; il était paralysé.
34 και ειπεν αυτω ο πετρος αινεα ιαται σε ιησους ο χριστος αναστηθι και στρωσον σεαυτω και ευθεως ανεστη
«Enée, lui dit Pierre, Jésus-Christ te guérit; lève-toi et arrange ton lit toi-même», et immédiatement il se leva.
35 και ειδον αυτον παντες οι κατοικουντες λυδδαν και τον ασσαρωνα οιτινες επεστρεψαν επι τον κυριον
Tous les habitants de Lydda et de la plaine de Saron le virent, et ils se convertirent au Seigneur.
36 εν ιοππη δε τις ην μαθητρια ονοματι ταβηθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκας αυτη ην πληρης αγαθων εργων και ελεημοσυνων ων εποιει
A Joppé, il y avait parmi les disciples une femme nommée Tabitha (mot qui signifie Dorcas). Elle se consacrait aux bonnes oeuvres et faisait beaucoup d'aumônes;
37 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις ασθενησασαν αυτην αποθανειν λουσαντες δε αυτην εθηκαν εν υπερωω
et il arriva, ces jours-là, qu'elle tomba malade et mourut. On fit sur elle les ablutions d'usage, puis on la déposa dans la chambre haute.
38 εγγυς δε ουσης λυδδης τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτι πετρος εστιν εν αυτη απεστειλαν προς αυτον παρακαλουντες μη οκνησαι διελθειν εως αυτων
Les disciples, ayant appris que Pierre était à Lydda, Lydda est dans le voisinage de Joppé, — lui envoyèrent deux hommes pour le prier de se rendre auprès d'eux sans tarder.
39 αναστας δε πετρος συνηλθεν αυτοις ον παραγενομενον ανηγαγον εις το υπερωον και παρεστησαν αυτω πασαι αι χηραι κλαιουσαι και επιδεικνυμεναι χιτωνας και ιματια οσα εποιει μετ αυτων ουσα η δορκας
Pierre se mit en route et partit avec eux. Quand il arriva, on le conduisit à la chambre haute; là toutes les veuves l'entourèrent et lui montrèrent en pleurant des vêtements et des manteaux que faisait Dorcas quand elle était encore avec elles.
40 εκβαλων δε εξω παντας ο πετρος θεις τα γονατα προσηυξατο και επιστρεψας προς το σωμα ειπεν ταβηθα αναστηθι η δε ηνοιξεν τους οφθαλμους αυτης και ιδουσα τον πετρον ανεκαθισεν
Pierre fit sortir tout le monde, se mit à genoux et pria; puis, se tournant vers le corps, il dit: «Tabitha, lève-toi!» Celle-ci ouvrit les yeux et, voyant Pierre, elle s'assit.
41 δους δε αυτη χειρα ανεστησεν αυτην φωνησας δε τους αγιους και τας χηρας παρεστησεν αυτην ζωσαν
Il lui tendit alors la main et la fit lever; puis il appela les fidèles et les veuves et la leur rendit vivante.
42 γνωστον δε εγενετο καθ ολης της ιοππης και πολλοι επιστευσαν επι τον κυριον
Ce fait fut connu dans toute la ville de Joppé et plusieurs personnes crurent au Seigneur.
43 εγενετο δε ημερας ικανας μειναι αυτον εν ιοππη παρα τινι σιμωνι βυρσει
Quant à Pierre, il resta plusieurs jours à Joppé chez un tanneur nommé Simon.
