Πραξεις 23
1 ατενισας δε ο παυλος τω συνεδριω ειπεν ανδρες αδελφοι εγω παση συνειδησει αγαθη πεπολιτευμαι τω θεω αχρι ταυτης της ημερας
Павел с-а уйтат цинтэ ла собор ши а зис: „Фрацилор, еу ам вецуит ку тоатэ курэция куӂетулуй меу ынаинтя луй Думнезеу пынэ ын зиуа ачаста…”
2 ο δε αρχιερευς ανανιας επεταξεν τοις παρεστωσιν αυτω τυπτειν αυτου το στομα
Мареле преот Анания а порунчит челор че стэтяу лынгэ ел сэ-л ловяскэ песте гурэ.
3 τοτε ο παυλος προς αυτον ειπεν τυπτειν σε μελλει ο θεος τοιχε κεκονιαμενε και συ καθη κρινων με κατα τον νομον και παρανομων κελευεις με τυπτεσθαι
Атунч, Павел й-а зис: „Те ва бате Думнезеу, перете вэруит! Ту шезь сэ мэ жудечь дупэ Леӂе ши порунчешть сэ мэ ловяскэ, ымпотрива Леӂий!”
4 οι δε παρεστωτες ειπον τον αρχιερεα του θεου λοιδορεις
Чей че стэтяу лынгэ ел й-ау зис: „Ыць баць жок де мареле преот ал луй Думнезеу?”
5 εφη τε ο παυλος ουκ ηδειν αδελφοι οτι εστιν αρχιερευς γεγραπται γαρ αρχοντα του λαου σου ουκ ερεις κακως
Ши Павел а зис: „Н-ам штиут, фрацилор, кэ есте мареле преот, кэч есте скрис: ‘Пе май-мареле нородулуй тэу сэ ну-л грэешть де рэу.’”
6 γνους δε ο παυλος οτι το εν μερος εστιν σαδδουκαιων το δε ετερον φαρισαιων εκραξεν εν τω συνεδριω ανδρες αδελφοι εγω φαρισαιος ειμι υιος φαρισαιου περι ελπιδος και αναστασεως νεκρων εγω κρινομαι
Павел, ка унул каре штия кэ о парте дин адунаре ерау садукей, яр алта фарисей, а стригат ын плин собор: „Фрацилор, еу сунт фарисеу, фиу де фарисеу; дин причина нэдеждий ын ынвиеря морцилор сунт дат ын жудекатэ.”
7 τουτο δε αυτου λαλησαντος εγενετο στασις των φαρισαιων [και των σαδδουκαιων] και εσχισθη το πληθος
Кынд а зис ворбеле ачестя, с-а стырнит о неынцелеӂере ынтре фарисей ши садукей, ши адунаря с-а дезбинат.
8 σαδδουκαιοι μεν γαρ λεγουσιν μη ειναι αναστασιν μηδε αγγελον μητε πνευμα φαρισαιοι δε ομολογουσιν τα αμφοτερα
Кэч садукеий зик кэ ну есте ынвиере, нич ынӂер, нич дух, пе кынд фарисеий ле мэртурисеск пе амындоуэ.
9 εγενετο δε κραυγη μεγαλη και ανασταντες οι γραμματεις του μερους των φαρισαιων διεμαχοντο λεγοντες ουδεν κακον ευρισκομεν εν τω ανθρωπω τουτω ει δε πνευμα ελαλησεν αυτω η αγγελος μη θεομαχωμεν
С-а фэкут о маре зарвэ, ши кыцьва кэртурарь дин партида фарисеилор с-ау скулат ын пичоаре, ау ынчепут о чартэ апринсэ ши ау зис: „Ной ну гэсим ничо винэ ын омул ачеста; дар дакэ й-а ворбит ун дух сау ун ынӂер?”…
10 πολλης δε γενομενης στασεως ευλαβηθεις ο χιλιαρχος μη διασπασθη ο παυλος υπ αυτων εκελευσεν το στρατευμα καταβηναι και αρπασαι αυτον εκ μεσου αυτων αγειν τε εις την παρεμβολην
Фииндкэ гылчава крештя, кэпитанул се темя ка Павел сэ ну фие рупт ын букэць де ей. Де ачея а порунчит осташилор сэ се кобоаре, сэ-л смулгэ дин мижлокул лор ши сэ-л дукэ ын четэцуе.
11 τη δε επιουση νυκτι επιστας αυτω ο κυριος ειπεν θαρσει παυλε ως γαρ διεμαρτυρω τα περι εμου εις ιερουσαλημ ουτως σε δει και εις ρωμην μαρτυρησαι
Ын ноаптя урмэтоаре, Домнул С-а арэтат луй Павел ши й-а зис: „Ындрэзнеште, Павеле, кэч, дупэ кум ай мэртурисит деспре Мине ын Иерусалим, тот аша требуе сэ мэртурисешть ши ын Рома.”
12 γενομενης δε ημερας ποιησαντες τινες των ιουδαιων συστροφην ανεθεματισαν εαυτους λεγοντες μητε φαγειν μητε πιειν εως ου αποκτεινωσιν τον παυλον
Ла зиуэ, иудеий ау унелтит ши с-ау легат ку блестем кэ ну вор мынка, нич ну вор бя пынэ ну вор оморы пе Павел.
13 ησαν δε πλειους τεσσαρακοντα οι ταυτην την συνωμοσιαν πεποιηκοτες
Чей че фэкусерэ легэмынтул ачеста ерау май мулць де патрузечь.
14 οιτινες προσελθοντες τοις αρχιερευσιν και τοις πρεσβυτεροις ειπον αναθεματι ανεθεματισαμεν εαυτους μηδενος γευσασθαι εως ου αποκτεινωμεν τον παυλον
Ей с-ау дус ла преоций чей май де сямэ ши ла бэтрынь ши ле-ау зис: „Ной не-ам легат ку маре блестем сэ ну густэм нимик пынэ ну вом оморы пе Павел.
15 νυν ουν υμεις εμφανισατε τω χιλιαρχω συν τω συνεδριω οπως αυριον αυτον καταγαγη προς υμας ως μελλοντας διαγινωσκειν ακριβεστερον τα περι αυτου ημεις δε προ του εγγισαι αυτον ετοιμοι εσμεν του ανελειν αυτον
Акум дар, вой, ымпреунэ ку соборул, даць де штире кэпитанулуй ши ругаци-л сэ-л адукэ мыне жос, ынаинтя воастрэ, ка ши кум аць вря сэ-й черчетаць причина май ку де-амэнунтул, ши пынэ сэ ажунгэ ел, ной сунтем гата сэ-л оморым.”
16 ακουσας δε ο υιος της αδελφης παυλου το ενεδρον παραγενομενος και εισελθων εις την παρεμβολην απηγγειλεν τω παυλω
Фиул сурорий луй Павел а аузит де ачастэ курсэ, с-а дус ын четэцуе ши а спус луй Павел.
17 προσκαλεσαμενος δε ο παυλος ενα των εκατονταρχων εφη τον νεανιαν τουτον απαγαγε προς τον χιλιαρχον εχει γαρ τι απαγγειλαι αυτω
Павел а кемат пе унул дин суташь ши а зис: „Ду пе тинерелул ачеста ла кэпитан, кэч аре сэ-й спунэ чева.”
18 ο μεν ουν παραλαβων αυτον ηγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησιν ο δεσμιος παυλος προσκαλεσαμενος με ηρωτησεν τουτον τον νεανιαν αγαγειν προς σε εχοντα τι λαλησαι σοι
Суташул а луат пе тынэр ку ел, л-а дус ла кэпитан ши а зис: „Павел чел ынтемницат м-а кемат ши м-а ругат сэ адук ла тине пе ачест тинерел, каре аре сэ-ць спунэ чева.”
19 επιλαβομενος δε της χειρος αυτου ο χιλιαρχος και αναχωρησας κατ ιδιαν επυνθανετο τι εστιν ο εχεις απαγγειλαι μοι
Кэпитанул л-а апукат де мынэ, л-а луат деопарте ши л-а ынтребат: „Че ай сэ-мь спуй?”
20 ειπεν δε οτι οι ιουδαιοι συνεθεντο του ερωτησαι σε οπως αυριον εις το συνεδριον καταγαγης τον παυλον ως μελλοντα τι ακριβεστερον πυνθανεσθαι περι αυτου
Ел а рэспунс: „Иудеий с-ау сфэтуит сэ те роаӂе сэ адучь мыне пе Павел ынаинтя соборулуй, ка ши кум ай авя сэ-л черчетезь май ку де-амэнунтул.
21 συ ουν μη πεισθης αυτοις ενεδρευουσιν γαρ αυτον εξ αυτων ανδρες πλειους τεσσαρακοντα οιτινες ανεθεματισαν εαυτους μητε φαγειν μητε πιειν εως ου ανελωσιν αυτον και νυν ετοιμοι εισιν προσδεχομενοι την απο σου επαγγελιαν
Ту сэ ну-й аскулць, пентру кэ май мулць де патрузечь динтре ей ыл пындеск ши с-ау легат ку блестем сэ ну мэнынче ши сэ ну бя нимик пынэ ну-л вор оморы; акум стау гата ши н-аштяптэ декыт фэгэдуяла та.”
22 ο μεν ουν χιλιαρχος απελυσεν τον νεανιαν παραγγειλας μηδενι εκλαλησαι οτι ταυτα ενεφανισας προς με
Кэпитанул а лэсат пе тинерел сэ плече ши й-а порунчит сэ ну спунэ нимэнуй кэ й-а дескоперит ачесте лукрурь.
23 και προσκαλεσαμενος δυο τινας των εκατονταρχων ειπεν ετοιμασατε στρατιωτας διακοσιους οπως πορευθωσιν εως καισαρειας και ιππεις εβδομηκοντα και δεξιολαβους διακοσιους απο τριτης ωρας της νυκτος
Ын урмэ, а кемат пе дой суташь ши ле-а зис: „Ла часул ал трейля дин ноапте, сэ авець гата доуэ суте де осташь, шаптезечь де кэлэрець ши доуэ суте де сулицарь, ка сэ мяргэ пынэ ла Чезарея.”
24 κτηνη τε παραστησαι ινα επιβιβασαντες τον παυλον διασωσωσιν προς φηλικα τον ηγεμονα
Ле-а порунчит сэ адукэ ши добитоаче пентру Павел, ка сэ-л пунэ кэларе ши сэ-л дукэ сэнэтос ши тяфэр ла дрегэторул Феликс.
25 γραψας επιστολην περιεχουσαν τον τυπον τουτον
Луй Феликс, й-а скрис о скрисоаре ку урмэторул купринс:
26 κλαυδιος λυσιας τω κρατιστω ηγεμονι φηλικι χαιρειν
„Клаудиус Лисиас кэтре пряалесул дрегэтор Феликс: плекэчуне!
27 τον ανδρα τουτον συλληφθεντα υπο των ιουδαιων και μελλοντα αναιρεισθαι υπ αυτων επιστας συν τω στρατευματι εξειλομην αυτον μαθων οτι ρωμαιος εστιν
Ачест ом, пе каре л-ау принс иудеий, ера сэ фие оморыт де ей, ши еу м-ам дус репеде ку осташь ши л-ам скос дин мына лор, кэч ам афлат кэ есте роман.
28 βουλομενος δε γνωναι την αιτιαν δι ην ενεκαλουν αυτω κατηγαγον αυτον εις το συνεδριον αυτων
Ам врут сэ афлу причина пентру каре-л пырау ши л-ам адус ынаинтя соборулуй лор.
29 ον ευρον εγκαλουμενον περι ζητηματων του νομου αυτων μηδεν αξιον θανατου η δεσμων εγκλημα εχοντα
Ам гэсит кэ ера пырыт пентру лукрурь привитоаре ла Леӂя лор, дар кэ ну сэвыршисе ничо нелеӂюире каре сэ фие вредникэ де моарте сау де ланцурь.
30 μηνυθεισης δε μοι επιβουλης εις τον ανδρα μελλειν εσεσθαι υπο των ιουδαιων εξαυτης επεμψα προς σε παραγγειλας και τοις κατηγοροις λεγειν τα προς αυτον επι σου ερρωσο
Ми с-а дат ынсэ де штире кэ иудеий ыл пындеск ка сэ-л омоаре; л-ам тримис ындатэ ла тине ши ам фэкут куноскут ши челор че-л ынвинуеск сэ-ць спунэ цие че ау ымпотрива луй. Фий сэнэтос.”
31 οι μεν ουν στρατιωται κατα το διατεταγμενον αυτοις αναλαβοντες τον παυλον ηγαγον δια της νυκτος εις την αντιπατριδα
Осташий, дупэ порунка пе каре о примисерэ, ау луат пе Павел ши л-ау дус ноаптя пынэ ла Антипатрида.
32 τη δε επαυριον εασαντες τους ιππεις πορευεσθαι συν αυτω υπεστρεψαν εις την παρεμβολην
А доуа зи, ау лэсат пе кэлэрець сэ-шь урмезе друмул ынаинте ку ел, яр ей с-ау ынторс ын четэцуе.
33 οιτινες εισελθοντες εις την καισαρειαν και αναδοντες την επιστολην τω ηγεμονι παρεστησαν και τον παυλον αυτω
Ажуншь ын Чезарея, кэлэреций ау дат скрисоаря ын мына дрегэторулуй ши ау адус пе Павел ынаинтя луй.
34 αναγνους δε ο ηγεμων και επερωτησας εκ ποιας επαρχιας εστιν και πυθομενος οτι απο κιλικιας
Дрегэторул, дупэ че а читит скрисоаря, а ынтребат дин че цинут есте Павел. Кынд а афлат кэ есте дин Чиличия,
35 διακουσομαι σου εφη οταν και οι κατηγοροι σου παραγενωνται εκελευσεν τε αυτον εν τω πραιτωριω ηρωδου φυλασσεσθαι
„те вой аскулта”, а зис ел, „кынд вор вени пырыший тэй”. Ши а порунчит сэ фие пэзит ын палатул луй Ирод.
