< Πραξεις 17 >

1 διοδευσαντες δε την αμφιπολιν και απολλωνιαν ηλθον εις θεσσαλονικην οπου ην η συναγωγη των ιουδαιων
پَولَسِیلَو آمْپھِپَلْیاپَلّونِیانَگَرابھْیاں گَتْوا یَتْرَ یِہُودِییاناں بھَجَنَبھَوَنَمیکَمْ آسْتے تَتْرَ تھِشَلَنِیکِینَگَرَ اُپَسْتھِتَو۔
2 κατα δε το ειωθος τω παυλω εισηλθεν προς αυτους και επι σαββατα τρια διελεξατο αυτοις απο των γραφων
تَدا پَولَح سْواچارانُسارینَ تیشاں سَمِیپَں گَتْوا وِشْرامَوارَتْرَیے تَیح سارْدّھَں دھَرْمَّپُسْتَکِییَکَتھایا وِچارَں کرِتَوانْ۔
3 διανοιγων και παρατιθεμενος οτι τον χριστον εδει παθειν και αναστηναι εκ νεκρων και οτι ουτος εστιν ο χριστος ιησους ον εγω καταγγελλω υμιν
پھَلَتَح کھْرِیشْٹینَ دُحکھَبھوگَح کَرْتَّوْیَح شْمَشانَدُتّھانَنْچَ کَرْتَّوْیَں یُشْماکَں سَنِّدھَو یَسْیَ یِیشوح پْرَسْتاوَں کَرومِ سَ اِیشْوَرینابھِشِکْتَح سَ ایتاح کَتھاح پْرَکاشْیَ پْرَمانَں دَتْوا سْتھِرِیکرِتَوانْ۔
4 και τινες εξ αυτων επεισθησαν και προσεκληρωθησαν τω παυλω και τω σιλα των τε σεβομενων ελληνων πολυ πληθος γυναικων τε των πρωτων ουκ ολιγαι
تَسْماتْ تیشاں کَتِپَیَجَنا اَنْیَدیشِییا بَہَوو بھَکْتَلوکا بَہْیَح پْرَدھانَنارْیَّشْچَ وِشْوَسْیَ پَولَسِیلَیوح پَشْچادْگامِنو جاتاح۔
5 προσλαβομενοι δε οι ιουδαιοι οι απειθουντες των αγοραιων τινας ανδρας πονηρους και οχλοποιησαντες εθορυβουν την πολιν επισταντες τε τη οικια ιασονος εζητουν αυτους αγαγειν εις τον δημον
کِنْتُ وِشْواسَہِینا یِہُودِییَلوکا اِیرْشْیَیا پَرِپُورْناح سَنْتو ہَٹَٹْسْیَ کَتِنَیَلَمْپَٹَلوکانْ سَنْگِنَح کرِتْوا جَنَتَیا نَگَرَمَدھْیے مَہاکَلَہَں کرِتْوا یاسونو گرِہَمْ آکْرَمْیَ پْریرِتانْ دھرِتْوا لوکَنِوَہَسْیَ سَمِیپَمْ آنیتُں چیشْٹِتَوَنْتَح۔
6 μη ευροντες δε αυτους εσυρον τον ιασονα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας βοωντες οτι οι την οικουμενην αναστατωσαντες ουτοι και ενθαδε παρεισιν
تیشامُدّیشَمْ اَپْراپْیَ چَ یاسونَں کَتِپَیانْ بھْراترِںشْچَ دھرِتْوا نَگَرادھِپَتِیناں نِکَٹَمانِییَ پْروچَّیح کَتھِتَوَنْتو یے مَنُشْیا جَگَدُدْواٹِتَوَنْتَسْتے تْراپْیُپَسْتھِتاح سَنْتِ،
7 ους υποδεδεκται ιασων και ουτοι παντες απεναντι των δογματων καισαρος πρασσουσιν βασιλεα λεγοντες ετερον ειναι ιησουν
ایشَ یاسونْ آتِتھْیَں کرِتْوا تانْ گرِہِیتَوانْ۔ یِیشُنامَکَ ایکو راجَسْتِیتِ کَتھَیَنْتَسْتے کَیسَرَسْیاجْناوِرُدّھَں کَرْمَّ کُرْوَّتِ۔
8 εταραξαν δε τον οχλον και τους πολιταρχας ακουοντας ταυτα
تیشاں کَتھامِماں شْرُتْوا لوکَنِوَہو نَگَرادھِپَتَیَشْچَ سَمُدْوِگْنا اَبھَوَنْ۔
9 και λαβοντες το ικανον παρα του ιασονος και των λοιπων απελυσαν αυτους
تَدا یاسونَسْتَدَنْییشانْچَ دھَنَدَنْڈَں گرِہِیتْوا تانْ پَرِتْیَکْتَوَنْتَح۔
10 οι δε αδελφοι ευθεως δια της νυκτος εξεπεμψαν τον τε παυλον και τον σιλαν εις βεροιαν οιτινες παραγενομενοι εις την συναγωγην απηεσαν των ιουδαιων
تَتَح پَرَں بھْراترِگَنو رَجَنْیاں پَولَسِیلَو شِیگھْرَں بِرَیانَگَرَں پْریشِتَوانْ تَو تَتْروپَسْتھایَ یِہُودِییاناں بھَجَنَبھَوَنَں گَتَوَنْتَو۔
11 ουτοι δε ησαν ευγενεστεροι των εν θεσσαλονικη οιτινες εδεξαντο τον λογον μετα πασης προθυμιας το καθ ημεραν ανακρινοντες τας γραφας ει εχοι ταυτα ουτως
تَتْرَسْتھا لوکاح تھِشَلَنِیکِیسْتھَلوکیبھْیو مَہاتْمانَ آسَنْ یَتَ اِتّھَں بھَوَتِ نَ ویتِ جْناتُں دِنے دِنے دھَرْمَّگْرَنْتھَسْیالوچَناں کرِتْوا سْوَیرَں کَتھامْ اَگرِہْلَنْ۔
12 πολλοι μεν ουν εξ αυτων επιστευσαν και των ελληνιδων γυναικων των ευσχημονων και ανδρων ουκ ολιγοι
تَسْمادْ اَنیکے یِہُودِییا اَنْیَدیشِییاناں مانْیا سْتْرِیَح پُرُشاشْچانیکے وْیَشْوَسَنْ۔
13 ως δε εγνωσαν οι απο της θεσσαλονικης ιουδαιοι οτι και εν τη βεροια κατηγγελη υπο του παυλου ο λογος του θεου ηλθον κακει σαλευοντες τους οχλους
کِنْتُ بِرَیانَگَرے پَولینیشْوَرِییا کَتھا پْرَچارْیَّتَ اِتِ تھِشَلَنِیکِیسْتھا یِہُودِییا جْناتْوا تَتْسْتھانَمَپْیاگَتْیَ لوکاناں کُپْرَورِتِّمْ اَجَنَیَنْ۔
14 ευθεως δε τοτε τον παυλον εξαπεστειλαν οι αδελφοι πορευεσθαι ως επι την θαλασσαν υπεμενον δε ο τε σιλας και ο τιμοθεος εκει
اَتَایوَ تَسْماتْ سْتھاناتْ سَمُدْرینَ یانْتِیتِ دَرْشَیِتْوا بھْراتَرَح کْشِپْرَں پَولَں پْراہِنْوَنْ کِنْتُ سِیلَتِیمَتھِیَو تَتْرَ سْتھِتَوَنْتَو۔
15 οι δε καθιστωντες τον παυλον ηγαγον αυτον εως αθηνων και λαβοντες εντολην προς τον σιλαν και τιμοθεον ινα ως ταχιστα ελθωσιν προς αυτον εξηεσαν
تَتَح پَرَں پَولَسْیَ مارْگَدَرْشَکاسْتَمْ آتھِینِینَگَرَ اُپَسْتھاپَیَنْ پَشْچادْ یُواں تُورْنَمْ ایتَتْ سْتھانَں آگَمِشْیَتھَح سِیلَتِیمَتھِیَو پْرَتِیمامْ آجْناں پْراپْیَ تے پْرَتْیاگَتاح۔
16 εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλου παρωξυνετο το πνευμα αυτου εν αυτω θεωρουντι κατειδωλον ουσαν την πολιν
پَولَ آتھِینِینَگَرے تاوَپیکْشْیَ تِشْٹھَنْ تَنَّگَرَں پْرَتِمابھِح پَرِپُورْنَں درِشْٹْوا سَنْتَپْتَہرِدَیو بھَوَتْ۔
17 διελεγετο μεν ουν εν τη συναγωγη τοις ιουδαιοις και τοις σεβομενοις και εν τη αγορα κατα πασαν ημεραν προς τους παρατυγχανοντας
تَتَح سَ بھَجَنَبھَوَنے یانْ یِہُودِییانْ بھَکْتَلوکاںشْچَ ہَٹّے چَ یانْ اَپَشْیَتْ تَیح سَہَ پْرَتِدِنَں وِچارِتَوانْ۔
18 τινες δε και των επικουρειων και των στοικων φιλοσοφων συνεβαλλον αυτω και τινες ελεγον τι αν θελοι ο σπερμολογος ουτος λεγειν οι δε ξενων δαιμονιων δοκει καταγγελευς ειναι οτι τον ιησουν και την αναστασιν ευηγγελιζετο
کِنْتْوِپِکُورِییَمَتَگْرَہِنَح سْتویِکِییَمَتَگْراہِنَشْچَ کِیَنْتو جَناسْتینَ سارْدّھَں وْیَوَدَنْتَ۔ تَتْرَ کیچِدْ اَکَتھَیَنْ ایشَ واچالَح کِں وَکْتُمْ اِچّھَتِ؟ اَپَرے کیچِدْ ایشَ جَنَح کیشانْچِدْ وِدیشِییَدیواناں پْرَچارَکَ اِتْیَنُمِییَتے یَتَح سَ یِیشُمْ اُتّھِتِنْچَ پْرَچارَیَتْ۔
19 επιλαβομενοι τε αυτου επι τον αρειον παγον ηγαγον λεγοντες δυναμεθα γνωναι τις η καινη αυτη η υπο σου λαλουμενη διδαχη
تے تَمْ اَرییَپاگَنامَ وِچارَسْتھانَمْ آنِییَ پْراووچَنْ اِدَں یَنَّوِینَں مَتَں تْوَں پْراچِیکَشَ اِدَں کِیدرِشَں ایتَدْ اَسْمانْ شْراوَیَ؛
20 ξενιζοντα γαρ τινα εισφερεις εις τας ακοας ημων βουλομεθα ουν γνωναι τι αν θελοι ταυτα ειναι
یامِمامْ اَسَمْبھَوَکَتھامْ اَسْماکَں کَرْنَگوچَرِیکرِتَوانْ اَسْیا بھاوارْتھَح کَ اِتِ وَیَں جْناتُمْ اِچّھامَح۔
21 αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν ετερον ευκαιρουν η λεγειν τι και ακουειν καινοτερον
تَداتھِینِینِواسِنَسْتَنَّگَرَپْرَواسِنَشْچَ کیوَلَں کَسْیاشْچَنَ نَوِینَکَتھایاح شْرَوَنینَ پْرَچارَنینَ چَ کالَمْ اَیاپَیَنْ۔
22 σταθεις δε ο παυλος εν μεσω του αρειου παγου εφη ανδρες αθηναιοι κατα παντα ως δεισιδαιμονεστερους υμας θεωρω
پَولورییَپاگَسْیَ مَدھْیے تِشْٹھَنْ ایتاں کَتھاں پْرَچارِتَوانْ، ہے آتھِینِییَلوکا یُویَں سَرْوَّتھا دیوَپُوجایامْ آسَکْتا اِتْیَہَ پْرَتْیَکْشَں پَشْیامِ۔
23 διερχομενος γαρ και αναθεωρων τα σεβασματα υμων ευρον και βωμον εν ω επεγεγραπτο αγνωστω θεω ον ουν αγνοουντες ευσεβειτε τουτον εγω καταγγελλω υμιν
یَتَح پَرْیَّٹَنَکالے یُشْماکَں پُوجَنِییانِ پَشْیَنْ ‘اَوِجْناتیشْوَرایَ’ ایتَلِّپِیُکْتاں یَجْنَویدِیمیکاں درِشْٹَوانْ؛ اَتو نَ وِدِتْوا یَں پُوجَیَدھْوے تَسْیَیوَ تَتْوَں یُشْمانْ پْرَتِ پْرَچارَیامِ۔
24 ο θεος ο ποιησας τον κοσμον και παντα τα εν αυτω ουτος ουρανου και γης κυριος υπαρχων ουκ εν χειροποιητοις ναοις κατοικει
جَگَتو جَگَتْسْتھاناں سَرْوَّوَسْتُونانْچَ سْرَشْٹا یَ اِیشْوَرَح سَ سْوَرْگَپرِتھِوْیوریکادھِپَتِح سَنْ کَرَنِرْمِّتَمَنْدِریشُ نَ نِوَسَتِ؛
25 ουδε υπο χειρων ανθρωπων θεραπευεται προσδεομενος τινος αυτος διδους πασιν ζωην και πνοην κατα παντα
سَ ایوَ سَرْوّیبھْیو جِیوَنَں پْرانانْ سَرْوَّسامَگْرِیشْچَ پْرَدَداتِ؛ اَتَایوَ سَ کَسْیاشْچِتْ سامَگْیْرا اَبھاوَہیتو رْمَنُشْیاناں ہَسْتَیح سیوِتو بھَوَتِیتِ نَ۔
26 εποιησεν τε εξ ενος αιματος παν εθνος ανθρωπων κατοικειν επι παν το προσωπον της γης ορισας προστεταγμενους καιρους και τας οροθεσιας της κατοικιας αυτων
سَ بھُومَنْڈَلے نِواسارْتھَمْ ایکَسْماتْ شونِتاتْ سَرْوّانْ مَنُشْیانْ سرِشْٹْوا تیشاں پُورْوَّنِرُوپِتَسَمَیَں وَسَتِسِیمانْچَ نِرَچِنوتْ؛
27 ζητειν τον κυριον ει αρα γε ψηλαφησειαν αυτον και ευροιεν καιγε ου μακραν απο ενος εκαστου ημων υπαρχοντα
تَسْماتْ لوکَیح کیناپِ پْرَکارینَ مرِگَیِتْوا پَرَمیشْوَرَسْیَ تَتْوَں پْراپْتُں تَسْیَ گَویشَنَں کَرَنِییَمْ۔
28 εν αυτω γαρ ζωμεν και κινουμεθα και εσμεν ως και τινες των καθ υμας ποιητων ειρηκασιν του γαρ και γενος εσμεν
کِنْتُ سوسْماکَں کَسْماچِّدَپِ دُورے تِشْٹھَتِیتِ نَہِ، وَیَں تینَ نِشْوَسَنَپْرَشْوَسَنَگَمَناگَمَنَپْرانَدھارَنانِ کُرْمَّح، پُنَشْچَ یُشْماکَمیوَ کَتِپَیاح کَوَیَح کَتھَیَنْتِ ‘تَسْیَ وَںشا وَیَں سْمو ہِ’ اِتِ۔
29 γενος ουν υπαρχοντες του θεου ουκ οφειλομεν νομιζειν χρυσω η αργυρω η λιθω χαραγματι τεχνης και ενθυμησεως ανθρωπου το θειον ειναι ομοιον
اَتَایوَ یَدِ وَیَمْ اِیشْوَرَسْیَ وَںشا بھَوامَسْتَرْہِ مَنُشْیَے رْوِدْیَیا کَوشَلینَ چَ تَکْشِتَں سْوَرْنَں رُوپْیَں درِشَدْ وَیتیشامِیشْوَرَتْوَمْ اَسْمابھِ رْنَ جْناتَوْیَں۔
30 τους μεν ουν χρονους της αγνοιας υπεριδων ο θεος τα νυν παραγγελλει τοις ανθρωποις πασιν πανταχου μετανοειν
تیشاں پُورْوِّییَلوکانامْ اَجْنانَتاں پْرَتِیشْوَرو یَدْیَپِ ناوادھَتَّ تَتھاپِیدانِیں سَرْوَّتْرَ سَرْوّانْ مَنَح پَرِوَرْتَّیِتُمْ آجْناپَیَتِ،
31 διοτι εστησεν ημεραν εν η μελλει κρινειν την οικουμενην εν δικαιοσυνη εν ανδρι ω ωρισεν πιστιν παρασχων πασιν αναστησας αυτον εκ νεκρων
یَتَح سْوَنِیُکْتینَ پُرُشینَ یَدا سَ پرِتھِوِیسْتھاناں سَرْوَّلوکاناں وِچارَں کَرِشْیَتِ تَدِّنَں نْیَرُوپَیَتْ؛ تَسْیَ شْمَشانوتّھاپَنینَ تَسْمِنْ سَرْوّیبھْیَح پْرَمانَں پْراداتْ۔
32 ακουσαντες δε αναστασιν νεκρων οι μεν εχλευαζον οι δε ειπον ακουσομεθα σου παλιν περι τουτου
تَدا شْمَشانادْ اُتّھانَسْیَ کَتھاں شْرُتْوا کیچِدْ اُپاہَمَنْ، کیچِدَوَدَنْ ایناں کَتھاں پُنَرَپِ تْوَتَّح شْروشْیامَح۔
33 και ουτως ο παυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων
تَتَح پَولَسْتیشاں سَمِیپاتْ پْرَسْتھِتَوانْ۔
34 τινες δε ανδρες κολληθεντες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιος ο αρεοπαγιτης και γυνη ονοματι δαμαρις και ετεροι συν αυτοις
تَتھاپِ کیچِلّوکاسْتینَ سارْدّھَں مِلِتْوا وْیَشْوَسَنْ تیشاں مَدھْیے رییَپاگِییَدِیَنُسِیو دامارِیناما کاچِنّارِی کِیَنْتو نَراشْچاسَنْ۔

< Πραξεις 17 >