Πραξεις 17
1 διοδευσαντες δε την αμφιπολιν και απολλωνιαν ηλθον εις θεσσαλονικην οπου ην η συναγωγη των ιουδαιων
Ils traversèrent Amphipolis et Apollonie et arrivèrent à Thessalonique, où les Juifs avaient une synagogue.
2 κατα δε το ειωθος τω παυλω εισηλθεν προς αυτους και επι σαββατα τρια διελεξατο αυτοις απο των γραφων
Selon sa coutume, Paul s'y rendit et, durant trois sabbats, il discuta avec eux, expliquant et démontrant, d'après les Écritures,
3 διανοιγων και παρατιθεμενος οτι τον χριστον εδει παθειν και αναστηναι εκ νεκρων και οτι ουτος εστιν ο χριστος ιησους ον εγω καταγγελλω υμιν
que le Christ devait souffrir et ressusciter d'entre les morts, «et ce Christ, disait-il, c'est le Jésus que je vous annonce.»
4 και τινες εξ αυτων επεισθησαν και προσεκληρωθησαν τω παυλω και τω σιλα των τε σεβομενων ελληνων πολυ πληθος γυναικων τε των πρωτων ουκ ολιγαι
Paul et Silas gagnèrent quelques Juifs qui se rallièrent à eux, un grand nombre de Grecs «craignant Dieu» et beaucoup de femmes de la meilleure société.
5 προσλαβομενοι δε οι ιουδαιοι οι απειθουντες των αγοραιων τινας ανδρας πονηρους και οχλοποιησαντες εθορυβουν την πολιν επισταντες τε τη οικια ιασονος εζητουν αυτους αγαγειν εις τον δημον
Mais les Juifs, pleins de jalousie, recrutèrent une bande de vagabonds, de ces vauriens toujours prêts à faire du bruit, et mirent le trouble dans la ville. Ils assaillirent la maison de Jasons et y cherchèrent Paul et Silas pour les mener à l'assemblée populaire.
6 μη ευροντες δε αυτους εσυρον τον ιασονα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας βοωντες οτι οι την οικουμενην αναστατωσαντες ουτοι και ενθαδε παρεισιν
Ne les trouvant pas, ils traînèrent Jason et quelques frères devant les politarques, en criant: «Ceux qui ont bouleversé le monde entier sont dans la ville,
7 ους υποδεδεκται ιασων και ουτοι παντες απεναντι των δογματων καισαρος πρασσουσιν βασιλεα λεγοντες ετερον ειναι ιησουν
Jason les a reçus: tous ces gens-là sont en révolte contre les édits de l'Empereur; ils ont un autre roi qu'ils appellent Jésus.»
8 εταραξαν δε τον οχλον και τους πολιταρχας ακουοντας ταυτα
La foule et les politarques qui entendaient ces paroles en furent fort émus,
9 και λαβοντες το ικανον παρα του ιασονος και των λοιπων απελυσαν αυτους
et ils ne laissèrent aller Jason et les autres qu'après avoir exigé d'eux une caution.
10 οι δε αδελφοι ευθεως δια της νυκτος εξεπεμψαν τον τε παυλον και τον σιλαν εις βεροιαν οιτινες παραγενομενοι εις την συναγωγην απηεσαν των ιουδαιων
Sans tarder, la nuit suivante, les frères firent partir Paul et Silas pour Bérée; en y arrivant, ils se rendirent à la synagogue des Juifs.
11 ουτοι δε ησαν ευγενεστεροι των εν θεσσαλονικη οιτινες εδεξαντο τον λογον μετα πασης προθυμιας το καθ ημεραν ανακρινοντες τας γραφας ει εχοι ταυτα ουτως
Ceux-ci étaient mieux élevés que ceux de Thessalonique; ils accueillirent très volontiers la prédication de la Parole, et tous les jours ils étudiaient les Écritures pour y vérifier ce qu'on leur disait.
12 πολλοι μεν ουν εξ αυτων επιστευσαν και των ελληνιδων γυναικων των ευσχημονων και ανδρων ουκ ολιγοι
Beaucoup devinrent croyants, ainsi que des femmes grecques du meilleur monde et un grand nombre d'hommes.
13 ως δε εγνωσαν οι απο της θεσσαλονικης ιουδαιοι οτι και εν τη βεροια κατηγγελη υπο του παυλου ο λογος του θεου ηλθον κακει σαλευοντες τους οχλους
Mais quand les Juifs de Thessalonique apprirent que Paul avait annoncé la Parole de Dieu à Bérée, ils y vinrent pour mettre le trouble dans le peuple.
14 ευθεως δε τοτε τον παυλον εξαπεστειλαν οι αδελφοι πορευεσθαι ως επι την θαλασσαν υπεμενον δε ο τε σιλας και ο τιμοθεος εκει
Alors les frères firent immédiatement partir Paul dans la direction de la mer: Silas et Timothée restèrent à Bérée.
15 οι δε καθιστωντες τον παυλον ηγαγον αυτον εως αθηνων και λαβοντες εντολην προς τον σιλαν και τιμοθεον ινα ως ταχιστα ελθωσιν προς αυτον εξηεσαν
Ceux qui accompagnèrent Paul le menèrent jusqu'à Athènes, et ils s'en retournèrent, chargés par lui de mander à Silas et à Timothée de venir le rejoindre le plus tôt possible.
16 εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλου παρωξυνετο το πνευμα αυτου εν αυτω θεωρουντι κατειδωλον ουσαν την πολιν
Paul, qui les attendait à Athènes, se sentait indigné jusqu'au fond de l'âme de voir la ville remplie d'idoles.
17 διελεγετο μεν ουν εν τη συναγωγη τοις ιουδαιοις και τοις σεβομενοις και εν τη αγορα κατα πασαν ημεραν προς τους παρατυγχανοντας
Cependant il s'entretenait dans la synagogue avec les Juifs et les prosélytes, et sur la place publique, tous les jours, avec les premiers venus.
18 τινες δε και των επικουρειων και των στοικων φιλοσοφων συνεβαλλον αυτω και τινες ελεγον τι αν θελοι ο σπερμολογος ουτος λεγειν οι δε ξενων δαιμονιων δοκει καταγγελευς ειναι οτι τον ιησουν και την αναστασιν ευηγγελιζετο
Entre autres, il fut entrepris par quelques philosophes épicuriens et stoïciens. «Que veut donc dire ce radoteur?» disaient les uns. «C'est, paraît-il, un prêcheur de nouveaux dieux», disaient les autres, parce que Paul leur annonçait l'Évangile de Jésus et la résurrection.
19 επιλαβομενοι τε αυτου επι τον αρειον παγον ηγαγον λεγοντες δυναμεθα γνωναι τις η καινη αυτη η υπο σου λαλουμενη διδαχη
Ils le prirent avec eux et le conduisirent à l'Aréopage, en lui disant: «Pouvons-nous savoir quelle est cette nouvelle doctrine que tu enseignes?
20 ξενιζοντα γαρ τινα εισφερεις εις τας ακοας ημων βουλομεθα ουν γνωναι τι αν θελοι ταυτα ειναι
car tu nous racontes là des choses étranges; nous désirons bien savoir ce que tout cela signifie.»
21 αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν ετερον ευκαιρουν η λεγειν τι και ακουειν καινοτερον
(Tous les Athéniens et les étrangers domiciliés dans la ville ne s'occupaient qu'à dire ou à apprendre des nouvelles).
22 σταθεις δε ο παυλος εν μεσω του αρειου παγου εφη ανδρες αθηναιοι κατα παντα ως δεισιδαιμονεστερους υμας θεωρω
Alors Paul, debout au milieu de l'Aréopage, s'exprima ainsi: «Athéniens, «En tout, je vous trouve le plus religieux des peuples.
23 διερχομενος γαρ και αναθεωρων τα σεβασματα υμων ευρον και βωμον εν ω επεγεγραπτο αγνωστω θεω ον ουν αγνοουντες ευσεβειτε τουτον εγω καταγγελλω υμιν
Comme, en effet, je regardais, en passant, vos objets sacrés, j'ai trouvé un autel sur lequel était écrit: A UN DIEU INCONNU. Ce que vous honorez sans le connaître, moi, je viens vous le révéler.»
24 ο θεος ο ποιησας τον κοσμον και παντα τα εν αυτω ουτος ουρανου και γης κυριος υπαρχων ουκ εν χειροποιητοις ναοις κατοικει
«Le Dieu qui a fait le monde et tout ce qu'il renferme, étant maître du ciel et de la terre, n'habite point dans des temples faits de main d'homme,
25 ουδε υπο χειρων ανθρωπων θεραπευεται προσδεομενος τινος αυτος διδους πασιν ζωην και πνοην κατα παντα
et il ne saurait être servi par des mains humaines comme s'il avait besoin de rien, lui qui donne à tous la vie, le souffle et toutes choses.
26 εποιησεν τε εξ ενος αιματος παν εθνος ανθρωπων κατοικειν επι παν το προσωπον της γης ορισας προστεταγμενους καιρους και τας οροθεσιας της κατοικιας αυτων
C'est lui qui a fait naître d'un seul homme toutes les nations, et les a fait habiter sur la surface de la terre, fixant à chacune la durée de son existence et les limites de son domaine.
27 ζητειν τον κυριον ει αρα γε ψηλαφησειαν αυτον και ευροιεν καιγε ου μακραν απο ενος εκαστου ημων υπαρχοντα
C'est lui qui leur a donné de le chercher pour voir si elles parviendraient à le trouver et à le toucher quoiqu'il ne soit pas loin de chacun de nous.
28 εν αυτω γαρ ζωμεν και κινουμεθα και εσμεν ως και τινες των καθ υμας ποιητων ειρηκασιν του γαρ και γενος εσμεν
Car c'est en lui que nous vivons, que nous nous mouvons, que nous existons, comme l'ont dit quelques-uns de vos poètes: «De sa race nous sommes!»
29 γενος ουν υπαρχοντες του θεου ουκ οφειλομεν νομιζειν χρυσω η αργυρω η λιθω χαραγματι τεχνης και ενθυμησεως ανθρωπου το θειον ειναι ομοιον
«Étant de la race de Dieu nous ne devons pas croire que la Divinité ressemble à l'or, à l'argent, à la pierre sculptés par l'art et le génie de l'homme.
30 τους μεν ουν χρονους της αγνοιας υπεριδων ο θεος τα νυν παραγγελλει τοις ανθρωποις πασιν πανταχου μετανοειν
Oubliant donc des siècles d'ignorance, Dieu maintenant invite partout tous les hommes à se repentir,
31 διοτι εστησεν ημεραν εν η μελλει κρινειν την οικουμενην εν δικαιοσυνη εν ανδρι ω ωρισεν πιστιν παρασχων πασιν αναστησας αυτον εκ νεκρων
car il a fixé un jour où il doit juger le monde avec justice, par un homme qu'il a désigné pour cela, et qu'il a accrédité auprès de tous en le ressuscitant d'entre les morts.»
32 ακουσαντες δε αναστασιν νεκρων οι μεν εχλευαζον οι δε ειπον ακουσομεθα σου παλιν περι τουτου
Quand ils entendirent parler de «résurrection des morts», les uns se mirent à plaisanter, les autres dirent: «Nous t'écouterons là-dessus une autre fois.»
33 και ουτως ο παυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων
C'est ainsi que Paul sortit de leur assemblée.
34 τινες δε ανδρες κολληθεντες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιος ο αρεοπαγιτης και γυνη ονοματι δαμαρις και ετεροι συν αυτοις
Quelques hommes cependant se joignirent à lui et devinrent croyants, entre autres Denys, membre de l'Aréopage; il y eut aussi une femme du nom de Damaris et d'autres avec eux.
