< Προς Τιμοθεον Β΄ 4 >

1 διαμαρτυρομαι ουν εγω ενωπιον του θεου και του κυριου ιησου χριστου του μελλοντος κρινειν ζωντας και νεκρους κατα την επιφανειαν αυτου και την βασιλειαν αυτου
อีศฺวรสฺย โคจเร ยศฺจ ยีศุ: ขฺรีษฺฏ: สฺวียาคมนกาเล สฺวราชเตฺวน ชีวตำ มฺฤตานาญฺจ โลกานำ วิจารํ กริษฺยติ ตสฺย โคจเร 'หํ ตฺวามฺ อิทํ ทฺฤฒมฺ อาชฺญาปยามิฯ
2 κηρυξον τον λογον επιστηθι ευκαιρως ακαιρως ελεγξον επιτιμησον παρακαλεσον εν παση μακροθυμια και διδαχη
ตฺวํ วากฺยํ โฆษย กาเล'กาเล โจตฺสุโก ภว ปูรฺณยา สหิษฺณุตยา ศิกฺษยา จ โลกานฺ ปฺรโพธย ภรฺตฺสย วินยสฺว จฯ
3 εσται γαρ καιρος οτε της υγιαινουσης διδασκαλιας ουκ ανεξονται αλλα κατα τας επιθυμιας τας ιδιας εαυτοις επισωρευσουσιν διδασκαλους κνηθομενοι την ακοην
ยต เอตาทฺฤศ: สมย อายาติ ยสฺมินฺ โลกา ยถารฺถมฺ อุปเทศมฺ อสหฺยมานา: กรฺณกณฺฑูยนวิศิษฺฏา ภูตฺวา นิชาภิลาษาตฺ ศิกฺษกานฺ สํคฺรหีษฺยนฺติ
4 και απο μεν της αληθειας την ακοην αποστρεψουσιν επι δε τους μυθους εκτραπησονται
สตฺยมตาจฺจ โศฺรตฺราณิ นิวรฺตฺตฺย วิปถคามิโน ภูโตฺวปาขฺยาเนษุ ปฺรวรฺตฺติษฺยนฺเต;
5 συ δε νηφε εν πασιν κακοπαθησον εργον ποιησον ευαγγελιστου την διακονιαν σου πληροφορησον
กินฺตุ ตฺวํ สรฺวฺววิษเย ปฺรพุทฺโธ ภว ทุ: ขโภคํ สฺวีกุรุ สุสํวาทปฺรจารกสฺย กรฺมฺม สาธย นิชปริจรฺยฺยำ ปูรฺณเตฺวน กุรุ จฯ
6 εγω γαρ ηδη σπενδομαι και ο καιρος της εμης αναλυσεως εφεστηκεν
มม ปฺราณานามฺ อุตฺสรฺโค ภวติ มม ปฺรสฺถานกาลศฺโจปาติษฺฐตฺฯ
7 τον αγωνα τον καλον ηγωνισμαι τον δρομον τετελεκα την πιστιν τετηρηκα
อหมฺ อุตฺตมยุทฺธํ กฺฤตวานฺ คนฺตวฺยมารฺคสฺยานฺตํ ยาวทฺ ธาวิตวานฺ วิศฺวาสญฺจ รกฺษิตวานฺฯ
8 λοιπον αποκειται μοι ο της δικαιοσυνης στεφανος ον αποδωσει μοι ο κυριος εν εκεινη τη ημερα ο δικαιος κριτης ου μονον δε εμοι αλλα και πασιν τοις ηγαπηκοσιν την επιφανειαν αυτου
เศษํ ปุณฺยมุกุฏํ มทรฺถํ รกฺษิตํ วิทฺยเต ตจฺจ ตสฺมินฺ มหาทิเน ยถารฺถวิจารเกณ ปฺรภุนา มหฺยํ ทายิษฺยเต เกวลํ มหฺยมฺ อิติ นหิ กินฺตุ ยาวนฺโต โลกาสฺตสฺยาคมนมฺ อากางฺกฺษนฺเต เตภฺย: สรฺเวฺวโภฺย 'ปิ ทายิษฺยเตฯ
9 σπουδασον ελθειν προς με ταχεως
ตฺวํ ตฺวรยา มตฺสมีปมฺ อาคนฺตุํ ยตสฺว,
10 δημας γαρ με εγκατελιπεν αγαπησας τον νυν αιωνα και επορευθη εις θεσσαλονικην κρησκης εις γαλατιαν τιτος εις δαλματιαν (aiōn g165)
ยโต ทีมา ไอหิกสํสารมฺ อีหมาโน มำ ปริตฺยชฺย ถิษลนีกีํ คตวานฺ ตถา กฺรีษฺกิ รฺคาลาติยำ คตวานฺ ตีตศฺจ ทาลฺมาติยำ คตวานฺฯ (aiōn g165)
11 λουκας εστιν μονος μετ εμου μαρκον αναλαβων αγε μετα σεαυτου εστιν γαρ μοι ευχρηστος εις διακονιαν
เกวโล ลูโก มยา สารฺทฺธํ วิทฺยเตฯ ตฺวํ มารฺกํ สงฺคินํ กฺฤตฺวาคจฺฉ ยต: ส ปริจรฺยฺยยา มโมปการี ภวิษฺยติ,
12 τυχικον δε απεστειλα εις εφεσον
ตุขิกญฺจาหมฺ อิผิษนครํ เปฺรษิตวานฺฯ
13 τον φελονην ον απελιπον εν τρωαδι παρα καρπω ερχομενος φερε και τα βιβλια μαλιστα τας μεμβρανας
ยทฺ อาจฺฉาทนวสฺตฺรํ โตฺรยานคเร การฺปสฺย สนฺนิเธา มยา นิกฺษิปฺตํ ตฺวมาคมนสมเย ตตฺ ปุสฺตกานิ จ วิเศษตศฺจรฺมฺมคฺรนฺถานฺ อานยฯ
14 αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα μοι κακα ενεδειξατο αποδωη αυτω ο κυριος κατα τα εργα αυτου
กำสฺยการ: สิกนฺทโร มม พหฺวนิษฺฏํ กฺฤตวานฺ ปฺรภุสฺตสฺย กรฺมฺมณำ สมุจิตผลํ ททาตุฯ
15 ον και συ φυλασσου λιαν γαρ ανθεστηκεν τοις ημετεροις λογοις
ตฺวมปิ ตสฺมาตฺ สาวธานาสฺติษฺฐ ยต: โส'สฺมากํ วากฺยานามฺ อตีว วิปกฺโษ ชาต: ฯ
16 εν τη πρωτη μου απολογια ουδεις μοι συμπαρεγενετο αλλα παντες με εγκατελιπον μη αυτοις λογισθειη
มม ปฺรถมปฺรตฺยุตฺตรสมเย โก'ปิ มม สหาโย นาภวตฺ สรฺเวฺว มำ ปรฺยฺยตฺยชนฺ ตานฺ ปฺรติ ตสฺย โทษสฺย คณนา น ภูยาตฺ;
17 ο δε κυριος μοι παρεστη και ενεδυναμωσεν με ινα δι εμου το κηρυγμα πληροφορηθη και ακουση παντα τα εθνη και ερρυσθην εκ στοματος λεοντος
กินฺตุ ปฺรภุ รฺมม สหาโย 'ภวตฺ ยถา จ มยา โฆษณา สาเธฺยต ภินฺนชาตียาศฺจ สรฺเวฺว สุสํวาทํ ศฺฤณุยุสฺตถา มหฺยํ ศกฺติมฺ อททาตฺ ตโต 'หํ สึหสฺย มุขาทฺ อุทฺธฺฤต: ฯ
18 και ρυσεται με ο κυριος απο παντος εργου πονηρου και σωσει εις την βασιλειαν αυτου την επουρανιον ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn g165)
อปรํ สรฺวฺวสฺมาทฺ ทุษฺกรฺมฺมต: ปฺรภุ รฺมามฺ อุทฺธริษฺยติ นิชสฺวรฺคียราชฺยํ เนตุํ มำ ตารยิษฺยติ จฯ ตสฺย ธนฺยวาท: สทากาลํ ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ (aiōn g165)
19 ασπασαι πρισκαν και ακυλαν και τον ονησιφορου οικον
ตฺวํ ปฺริษฺกามฺ อากฺกิลมฺ อนีษิผรสฺย ปริชนำศฺจ นมสฺกุรุฯ
20 εραστος εμεινεν εν κορινθω τροφιμον δε απελιπον εν μιλητω ασθενουντα
อิราสฺต: กรินฺถนคเร 'ติษฺฐตฺ ตฺรผิมศฺจ ปีฑิตตฺวาตฺ มิลีตนคเร มยา วฺยหียตฯ
21 σπουδασον προ χειμωνος ελθειν ασπαζεται σε ευβουλος και πουδης και λινος και κλαυδια και οι αδελφοι παντες
ตฺวํ เหมนฺตกาลาตฺ ปูรฺวฺวมฺ อาคนฺตุํ ยตสฺวฯ อุพูล: ปูทิ รฺลีน: เกฺลาทิยา สรฺเวฺว ภฺราตรศฺจ ตฺวำ นมสฺกุรฺวฺวเตฯ
22 ο κυριος ιησους χριστος μετα του πνευματος σου η χαρις μεθ υμων αμην
ปฺรภุ รฺยีศุ: ขฺรีษฺฏสฺตวาตฺมนา สห ภูยาตฺฯ ยุษฺมาสฺวนุคฺรโห ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ

< Προς Τιμοθεον Β΄ 4 >