Προς Τιμοθεον Β΄ 4

1 διαμαρτυρομαι ουν εγω ενωπιον του θεου και του κυριου ιησου χριστου του μελλοντος κρινειν ζωντας και νεκρους κατα την επιφανειαν αυτου και την βασιλειαν αυτου

I charge thee therefore before God, and before the Lord Iesus Christ, which shall iudge the quicke and dead at that his appearing, and in his kingdome,

2 κηρυξον τον λογον επιστηθι ευκαιρως ακαιρως ελεγξον επιτιμησον παρακαλεσον εν παση μακροθυμια και διδαχη

Preach the worde: be instant, in season and out of season: improue, rebuke, exhort with all long suffering and doctrine.

3 εσται γαρ καιρος οτε της υγιαινουσης διδασκαλιας ουκ ανεξονται αλλα κατα τας επιθυμιας τας ιδιας εαυτοις επισωρευσουσιν διδασκαλους κνηθομενοι την ακοην

For the time will come, when they will not suffer wholesome doctrine: but hauing their eares itching, shall after their owne lustes get them an heape of teachers,

4 και απο μεν της αληθειας την ακοην αποστρεψουσιν επι δε τους μυθους εκτραπησονται

And shall turne their eares from the trueth, and shalbe giuen vnto fables.

5 συ δε νηφε εν πασιν κακοπαθησον εργον ποιησον ευαγγελιστου την διακονιαν σου πληροφορησον

But watch thou in all thinges: suffer aduersitie: doe the worke of an Euangelist: cause thy ministerie to be throughly liked of.

6 εγω γαρ ηδη σπενδομαι και ο καιρος της εμης αναλυσεως εφεστηκεν

For I am nowe readie to be offered, and the time of my departing is at hand.

7 τον αγωνα τον καλον ηγωνισμαι τον δρομον τετελεκα την πιστιν τετηρηκα

I haue fought a good fight, and haue finished my course: I haue kept the faith.

8 λοιπον αποκειται μοι ο της δικαιοσυνης στεφανος ον αποδωσει μοι ο κυριος εν εκεινη τη ημερα ο δικαιος κριτης ου μονον δε εμοι αλλα και πασιν τοις ηγαπηκοσιν την επιφανειαν αυτου

For hence foorth is laide vp for me the crowne of righteousnesse, which the Lord the righteous iudge shall giue me at that day: and not to me onely, but vnto all them also that loue that his appearing.

9 σπουδασον ελθειν προς με ταχεως

Make speede to come vnto me at once:

10 δημας γαρ με εγκατελιπεν αγαπησας τον νυν αιωνα και επορευθη εις θεσσαλονικην κρησκης εις γαλατιαν τιτος εις δαλματιαν (aiōn g165)

For Demas hath forsaken me, and hath embraced this present world, and is departed vnto Thessalonica. Crescens is gone to Galatia, Titus vnto Dalmatia. (aiōn g165)

11 λουκας εστιν μονος μετ εμου μαρκον αναλαβων αγε μετα σεαυτου εστιν γαρ μοι ευχρηστος εις διακονιαν

Onely Luke is with me. Take Marke and bring him with thee: for he is profitable vnto me to minister.

12 τυχικον δε απεστειλα εις εφεσον

And Tychicus haue I sent to Ephesus.

13 τον φελονην ον απελιπον εν τρωαδι παρα καρπω ερχομενος φερε και τα βιβλια μαλιστα τας μεμβρανας

The cloke that I left at Troas with Carpus, when thou commest, bring with thee, and the bookes, but specially the parchments.

14 αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα μοι κακα ενεδειξατο αποδωη αυτω ο κυριος κατα τα εργα αυτου

Alexander the coppersmith hath done me much euill: the Lord rewarde him according to his workes.

15 ον και συ φυλασσου λιαν γαρ ανθεστηκεν τοις ημετεροις λογοις

Of whome be thou ware also: for he withstoode our preaching sore.

16 εν τη πρωτη μου απολογια ουδεις μοι συμπαρεγενετο αλλα παντες με εγκατελιπον μη αυτοις λογισθειη

At my first answering no man assisted me, but all forsooke me: I pray God, that it may not be laide to their charge.

17 ο δε κυριος μοι παρεστη και ενεδυναμωσεν με ινα δι εμου το κηρυγμα πληροφορηθη και ακουση παντα τα εθνη και ερρυσθην εκ στοματος λεοντος

Notwithstanding the Lord assisted me, and strengthened me, that by me the preaching might be fully beleeued, and that al the Gentiles should heare: and I was deliuered out of the mouth of the lion.

18 και ρυσεται με ο κυριος απο παντος εργου πονηρου και σωσει εις την βασιλειαν αυτου την επουρανιον ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn g165)

And the Lord will deliuer me from euery euil worke, and will preserue me vnto his heauenly kingdome: to whome be praise for euer and euer, Amen. (aiōn g165)

19 ασπασαι πρισκαν και ακυλαν και τον ονησιφορου οικον

Salute Prisca and Aquila, and the householde of Onesiphorus.

20 εραστος εμεινεν εν κορινθω τροφιμον δε απελιπον εν μιλητω ασθενουντα

Erastus abode at Corinthus: Trophimus I left at Miletum sicke.

21 σπουδασον προ χειμωνος ελθειν ασπαζεται σε ευβουλος και πουδης και λινος και κλαυδια και οι αδελφοι παντες

Make speede to come before winter. Eubulus greeteth thee, and Pudens, and Linus, and Claudia, and all the brethren.

22 ο κυριος ιησους χριστος μετα του πνευματος σου η χαρις μεθ υμων αμην

The Lord Iesus Christ be with thy spirit. Grace be with you, Amen. ‘The second Epistle written from Rome vnto Timotheus, the first Bishop elected of the Church of Ephesus, when Paul was presented the second time before the Emperour Nero.’