Προς Τιμοθεον Β΄ 4

1 διαμαρτυρομαι ουν εγω ενωπιον του θεου και του κυριου ιησου χριστου του μελλοντος κρινειν ζωντας και νεκρους κατα την επιφανειαν αυτου και την βασιλειαν αυτου

I solemnly testify therefore before God and the Lord Jesus Christ, who is going to judge the living and the dead at his appearing and his kingdom,

2 κηρυξον τον λογον επιστηθι ευκαιρως ακαιρως ελεγξον επιτιμησον παρακαλεσον εν παση μακροθυμια και διδαχη

preach the word, stand ready in season, out of season, reprove, rebuke, exhort, with all longsuffering and teaching.

3 εσται γαρ καιρος οτε της υγιαινουσης διδασκαλιας ουκ ανεξονται αλλα κατα τας επιθυμιας τας ιδιας εαυτοις επισωρευσουσιν διδασκαλους κνηθομενοι την ακοην

For there will be time when they will not tolerate sound doctrine, but they will accumulate teachers to themselves according to their own desires, who tickle the ear,

4 και απο μεν της αληθειας την ακοην αποστρεψουσιν επι δε τους μυθους εκτραπησονται

and will indeed turn the ear away from the truth, and will be turned aside to myths.

5 συ δε νηφε εν πασιν κακοπαθησον εργον ποιησον ευαγγελιστου την διακονιαν σου πληροφορησον

But be thou sober in all things, endure afflictions, do the work of an evangelist, bring thy ministry to fullness.

6 εγω γαρ ηδη σπενδομαι και ο καιρος της εμης αναλυσεως εφεστηκεν

For I am already poured out a libation, and the time of my dissolution is imminent.

7 τον αγωνα τον καλον ηγωνισμαι τον δρομον τετελεκα την πιστιν τετηρηκα

I have fought the good fight, I have finished the course, I have kept the faith.

8 λοιπον αποκειται μοι ο της δικαιοσυνης στεφανος ον αποδωσει μοι ο κυριος εν εκεινη τη ημερα ο δικαιος κριτης ου μονον δε εμοι αλλα και πασιν τοις ηγαπηκοσιν την επιφανειαν αυτου

Henceforth there is laid up for me the crown of righteousness, which the Lord, the righteous judge, will award to me in that day, and not to me only, but also to all those who have loved his appearing.

9 σπουδασον ελθειν προς με ταχεως

Hurry to come to me quickly,

10 δημας γαρ με εγκατελιπεν αγαπησας τον νυν αιωνα και επορευθη εις θεσσαλονικην κρησκης εις γαλατιαν τιτος εις δαλματιαν (aiōn g165)

for Demas forsook me having loved the present age, and he went to Thessalonica, Crescens to Galatia, Titus to Dalmatia. (aiōn g165)

11 λουκας εστιν μονος μετ εμου μαρκον αναλαβων αγε μετα σεαυτου εστιν γαρ μοι ευχρηστος εις διακονιαν

Only Luke is with me. Having taken Mark, bring him with thee, for he is useful to me for service.

12 τυχικον δε απεστειλα εις εφεσον

But Tychicus I sent to Ephesus.

13 τον φελονην ον απελιπον εν τρωαδι παρα καρπω ερχομενος φερε και τα βιβλια μαλιστα τας μεμβρανας

Bring the cloak that I left behind at Troas with Carpus when thou come, and the books, especially the parchments.

14 αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα μοι κακα ενεδειξατο αποδωη αυτω ο κυριος κατα τα εργα αυτου

Alexander the coppersmith did many evil things to me. May the Lord repay him according to his works,

15 ον και συ φυλασσου λιαν γαρ ανθεστηκεν τοις ημετεροις λογοις

of whom thou also beware, for he extremely opposed our words.

16 εν τη πρωτη μου απολογια ουδεις μοι συμπαρεγενετο αλλα παντες με εγκατελιπον μη αυτοις λογισθειη

At my first defense no man came with me, but all forsook me. May it not be reckoned to them.

17 ο δε κυριος μοι παρεστη και ενεδυναμωσεν με ινα δι εμου το κηρυγμα πληροφορηθη και ακουση παντα τα εθνη και ερρυσθην εκ στοματος λεοντος

But the Lord stood by me and strengthened me, so that through me the sacred message might be brought to fullness, and all the Gentiles might hear. And I was rescued out of the mouth of the lion.

18 και ρυσεται με ο κυριος απο παντος εργου πονηρου και σωσει εις την βασιλειαν αυτου την επουρανιον ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn g165)

And the Lord will rescue me from every evil work, and will save me for his heavenly kingdom, to whom is the glory into the ages of the ages. Truly. (aiōn g165)

19 ασπασαι πρισκαν και ακυλαν και τον ονησιφορου οικον

Salute Prisca and Aquila, and the house of Onesiphorus.

20 εραστος εμεινεν εν κορινθω τροφιμον δε απελιπον εν μιλητω ασθενουντα

Erastus remained at Corinth, but Trophimus I left being sick at Miletus.

21 σπουδασον προ χειμωνος ελθειν ασπαζεται σε ευβουλος και πουδης και λινος και κλαυδια και οι αδελφοι παντες

Hurry to come before winter. Eubulus salutes thee, and Pudens, and Linus, and Claudia, and all the brothers.

22 ο κυριος ιησους χριστος μετα του πνευματος σου η χαρις μεθ υμων αμην

The Lord Jesus Christ is with thy spirit. Grace is with you. Truly.