Προς Τιμοθεον Β΄ 2

1 συ ουν τεκνον μου ενδυναμου εν τη χαριτι τη εν χριστω ιησου

ಹೇ ಮಮ ಪುತ್ರ, ಖ್ರೀಷ್ಟಯೀಶುತೋ ಯೋಽನುಗ್ರಹಸ್ತಸ್ಯ ಬಲೇನ ತ್ವಂ ಬಲವಾನ್ ಭವ|

2 και α ηκουσας παρ εμου δια πολλων μαρτυρων ταυτα παραθου πιστοις ανθρωποις οιτινες ικανοι εσονται και ετερους διδαξαι

ಅಪರಂ ಬಹುಭಿಃ ಸಾಕ್ಷಿಭಿಃ ಪ್ರಮಾಣೀಕೃತಾಂ ಯಾಂ ಶಿಕ್ಷಾಂ ಶ್ರುತವಾನಸಿ ತಾಂ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯೇಷು ಪರಸ್ಮೈ ಶಿಕ್ಷಾದಾನೇ ನಿಪುಣೇಷು ಚ ಲೋಕೇಷು ಸಮರ್ಪಯ|

3 συ ουν κακοπαθησον ως καλος στρατιωτης ιησου χριστου

ತ್ವಂ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯೋತ್ತಮೋ ಯೋದ್ಧೇವ ಕ್ಲೇಶಂ ಸಹಸ್ವ|

4 ουδεις στρατευομενος εμπλεκεται ταις του βιου πραγματειαις ινα τω στρατολογησαντι αρεση

ಯೋ ಯುದ್ಧಂ ಕರೋತಿ ಸ ಸಾಂಸಾರಿಕೇ ವ್ಯಾಪಾರೇ ಮಗ್ನೋ ನ ಭವತಿ ಕಿನ್ತು ಸ್ವನಿಯೋಜಯಿತ್ರೇ ರೋಚಿತುಂ ಚೇಷ್ಟತೇ|

5 εαν δε και αθλη τις ου στεφανουται εαν μη νομιμως αθληση

ಅಪರಂ ಯೋ ಮಲ್ಲೈ ರ್ಯುಧ್ಯತಿ ಸ ಯದಿ ನಿಯಮಾನುಸಾರೇಣ ನ ಯುದ್ಧ್ಯತಿ ತರ್ಹಿ ಕಿರೀಟಂ ನ ಲಪ್ಸ್ಯತೇ|

6 τον κοπιωντα γεωργον δει πρωτον των καρπων μεταλαμβανειν

ಅಪರಂ ಯಃ ಕೃಷೀವಲಃ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ ತೇನ ಪ್ರಥಮೇನ ಫಲಭಾಗಿನಾ ಭವಿತವ್ಯಂ|

7 νοει α λεγω δωη γαρ σοι ο κυριος συνεσιν εν πασιν

ಮಯಾ ಯದುಚ್ಯತೇ ತತ್ ತ್ವಯಾ ಬುಧ್ಯತಾಂ ಯತಃ ಪ್ರಭುಸ್ತುಭ್ಯಂ ಸರ್ವ್ವತ್ರ ಬುದ್ಧಿಂ ದಾಸ್ಯತಿ|

8 μνημονευε ιησουν χριστον εγηγερμενον εκ νεκρων εκ σπερματος δαυιδ κατα το ευαγγελιον μου

ಮಮ ಸುಸಂವಾದಸ್ಯ ವಚನಾನುಸಾರಾದ್ ದಾಯೂದ್ವಂಶೀಯಂ ಮೃತಗಣಮಧ್ಯಾದ್ ಉತ್ಥಾಪಿತಞ್ಚ ಯೀಶುಂ ಖ್ರೀಷ್ಟಂ ಸ್ಮರ|

9 εν ω κακοπαθω μεχρι δεσμων ως κακουργος αλλ ο λογος του θεου ου δεδεται

ತತ್ಸುಸಂವಾದಕಾರಣಾದ್ ಅಹಂ ದುಷ್ಕರ್ಮ್ಮೇವ ಬನ್ಧನದಶಾಪರ್ಯ್ಯನ್ತಂ ಕ್ಲೇಶಂ ಭುಞ್ಜೇ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಮ್ ಅಬದ್ಧಂ ತಿಷ್ಠತಿ|

10 δια τουτο παντα υπομενω δια τους εκλεκτους ινα και αυτοι σωτηριας τυχωσιν της εν χριστω ιησου μετα δοξης αιωνιου (aiōnios g166)

ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಯೀಶುನಾ ಯದ್ ಅನನ್ತಗೌರವಸಹಿತಂ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಜಾಯತೇ ತದಭಿರುಚಿತೈ ರ್ಲೋಕೈರಪಿ ಯತ್ ಲಭ್ಯೇತ ತದರ್ಥಮಹಂ ತೇಷಾಂ ನಿಮಿತ್ತಂ ಸರ್ವ್ವಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಸಹೇ| (aiōnios g166)

11 πιστος ο λογος ει γαρ συναπεθανομεν και συζησομεν

ಅಪರಮ್ ಏಷಾ ಭಾರತೀ ಸತ್ಯಾ ಯದಿ ವಯಂ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಮ್ರಿಯಾಮಹೇ ತರ್ಹಿ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಜೀವಿವ್ಯಾಮಃ, ಯದಿ ಚ ಕ್ಲೇಶಂ ಸಹಾಮಹೇ ತರ್ಹಿ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ರಾಜತ್ವಮಪಿ ಕರಿಷ್ಯಾಮಹೇ|

12 ει υπομενομεν και συμβασιλευσομεν ει αρνουμεθα κακεινος αρνησεται ημας

ಯದಿ ವಯಂ ತಮ್ ಅನಙ್ಗೀಕುರ್ಮ್ಮಸ್ತರ್ಹಿ ಸೋ ಽಸ್ಮಾನಪ್ಯನಙ್ಗೀಕರಿಷ್ಯತಿ|

13 ει απιστουμεν εκεινος πιστος μενει αρνησασθαι εαυτον ου δυναται

ಯದಿ ವಯಂ ನ ವಿಶ್ವಾಸಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ಸ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ಯತಃ ಸ್ವಮ್ ಅಪಹ್ನೋತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|

14 ταυτα υπομιμνησκε διαμαρτυρομενος ενωπιον του κυριου μη λογομαχειν εις ουδεν χρησιμον επι καταστροφη των ακουοντων

ತ್ವಮೇತಾನಿ ಸ್ಮಾರಯನ್ ತೇ ಯಥಾ ನಿಷ್ಫಲಂ ಶ್ರೋತೃಣಾಂ ಭ್ರಂಶಜನಕಂ ವಾಗ್ಯುದ್ಧಂ ನ ಕುರ್ಯ್ಯಸ್ತಥಾ ಪ್ರಭೋಃ ಸಮಕ್ಷಂ ದೃಢಂ ವಿನೀಯಾದಿಶ|

15 σπουδασον σεαυτον δοκιμον παραστησαι τω θεω εργατην ανεπαισχυντον ορθοτομουντα τον λογον της αληθειας

ಅಪರಂ ತ್ವಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಸ್ವಂ ಪರೀಕ್ಷಿತಮ್ ಅನಿನ್ದನೀಯಕರ್ಮ್ಮಕಾರಿಣಞ್ಚ ಸತ್ಯಮತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಾನಾಂ ಸದ್ವಿಭಜನೇ ನಿಪುಣಞ್ಚ ದರ್ಶಯಿತುಂ ಯತಸ್ವ|

16 τας δε βεβηλους κενοφωνιας περιιστασο επι πλειον γαρ προκοψουσιν ασεβειας

ಕಿನ್ತ್ವಪವಿತ್ರಾ ಅನರ್ಥಕಕಥಾ ದೂರೀಕುರು ಯತಸ್ತದಾಲಮ್ಬಿನ ಉತ್ತರೋತ್ತರಮ್ ಅಧರ್ಮ್ಮೇ ವರ್ದ್ಧಿಷ್ಯನ್ತೇ,

17 και ο λογος αυτων ως γαγγραινα νομην εξει ων εστιν υμεναιος και φιλητος

ತೇಷಾಞ್ಚ ವಾಕ್ಯಂ ಗಲಿತಕ್ಷತವತ್ ಕ್ಷಯವರ್ದ್ಧಕೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಹುಮಿನಾಯಃ ಫಿಲೀತಶ್ಚೇತಿನಾಮಾನೌ ದ್ವೌ ಜನೌ ಸತ್ಯಮತಾದ್ ಭ್ರಷ್ಟೌ ಜಾತೌ,

18 οιτινες περι την αληθειαν ηστοχησαν λεγοντες την αναστασιν ηδη γεγονεναι και ανατρεπουσιν την τινων πιστιν

ಮೃತಾನಾಂ ಪುನರುತ್ಥಿತಿ ರ್ವ್ಯತೀತೇತಿ ವದನ್ತೌ ಕೇಷಾಞ್ಚಿದ್ ವಿಶ್ವಾಸಮ್ ಉತ್ಪಾಟಯತಶ್ಚ|

19 ο μεντοι στερεος θεμελιος του θεου εστηκεν εχων την σφραγιδα ταυτην εγνω κυριος τους οντας αυτου και αποστητω απο αδικιας πας ο ονομαζων το ονομα κυριου

ತಥಾಪೀಶ್ವರಸ್ಯ ಭಿತ್ತಿಮೂಲಮ್ ಅಚಲಂ ತಿಷ್ಠತಿ ತಸ್ಮಿಂಶ್ಚೇಯಂ ಲಿಪಿ ರ್ಮುದ್ರಾಙ್ಕಿತಾ ವಿದ್ಯತೇ| ಯಥಾ, ಜಾನಾತಿ ಪರಮೇಶಸ್ತು ಸ್ವಕೀಯಾನ್ ಸರ್ವ್ವಮಾನವಾನ್| ಅಪಗಚ್ಛೇದ್ ಅಧರ್ಮ್ಮಾಚ್ಚ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಖ್ರೀಷ್ಟನಾಮಕೃತ್||

20 εν μεγαλη δε οικια ουκ εστιν μονον σκευη χρυσα και αργυρα αλλα και ξυλινα και οστρακινα και α μεν εις τιμην α δε εις ατιμιαν

ಕಿನ್ತು ಬೃಹನ್ನಿಕೇತನೇ ಕೇವಲ ಸುವರ್ಣಮಯಾನಿ ರೌಪ್ಯಮಯಾಣಿ ಚ ಭಾಜನಾನಿ ವಿದ್ಯನ್ತ ಇತಿ ತರ್ಹಿ ಕಾಷ್ಠಮಯಾನಿ ಮೃಣ್ಮಯಾನ್ಯಪಿ ವಿದ್ಯನ್ತೇ ತೇಷಾಞ್ಚ ಕಿಯನ್ತಿ ಸಮ್ಮಾನಾಯ ಕಿಯನ್ತಪಮಾನಾಯ ಚ ಭವನ್ತಿ|

21 εαν ουν τις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων εσται σκευος εις τιμην ηγιασμενον και ευχρηστον τω δεσποτη εις παν εργον αγαθον ητοιμασμενον

ಅತೋ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿದ್ ಏತಾದೃಶೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಂ ಪರಿಷ್ಕರೋತಿ ತರ್ಹಿ ಸ ಪಾವಿತಂ ಪ್ರಭೋಃ ಕಾರ್ಯ್ಯಯೋಗ್ಯಂ ಸರ್ವ್ವಸತ್ಕಾರ್ಯ್ಯಾಯೋಪಯುಕ್ತಂ ಸಮ್ಮಾನಾರ್ಥಕಞ್ಚ ಭಾಜನಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|

22 τας δε νεωτερικας επιθυμιας φευγε διωκε δε δικαιοσυνην πιστιν αγαπην ειρηνην μετα των επικαλουμενων τον κυριον εκ καθαρας καρδιας

ಯೌವನಾವಸ್ಥಾಯಾ ಅಭಿಲಾಷಾಸ್ತ್ವಯಾ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯನ್ತಾಂ ಧರ್ಮ್ಮೋ ವಿಶ್ವಾಸಃ ಪ್ರೇಮ ಯೇ ಚ ಶುಚಿಮನೋಭಿಃ ಪ್ರಭುಮ್ ಉದ್ದಿಶ್ಯ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಂ ಕುರ್ವ್ವತೇ ತೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಐಕ್ಯಭಾವಶ್ಚೈತೇಷು ತ್ವಯಾ ಯತ್ನೋ ವಿಧೀಯತಾಂ|

23 τας δε μωρας και απαιδευτους ζητησεις παραιτου ειδως οτι γεννωσιν μαχας

ಅಪರಂ ತ್ವಮ್ ಅನರ್ಥಕಾನ್ ಅಜ್ಞಾನಾಂಶ್ಚ ಪ್ರಶ್ನಾನ್ ವಾಗ್ಯುದ್ಧೋತ್ಪಾದಕಾನ್ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ದೂರೀಕುರು|

24 δουλον δε κυριου ου δει μαχεσθαι αλλ ηπιον ειναι προς παντας διδακτικον ανεξικακον

ಯತಃ ಪ್ರಭೋ ರ್ದಾಸೇನ ಯುದ್ಧಮ್ ಅಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಪ್ರತಿ ಶಾನ್ತೇನ ಶಿಕ್ಷಾದಾನೇಚ್ಛುಕೇನ ಸಹಿಷ್ಣುನಾ ಚ ಭವಿತವ್ಯಂ, ವಿಪಕ್ಷಾಶ್ಚ ತೇನ ನಮ್ರತ್ವೇನ ಚೇತಿತವ್ಯಾಃ|

25 εν πραοτητι παιδευοντα τους αντιδιατιθεμενους μηποτε δω αυτοις ο θεος μετανοιαν εις επιγνωσιν αληθειας

ತಥಾ ಕೃತೇ ಯದೀಶ್ವರಃ ಸತ್ಯಮತಸ್ಯ ಜ್ಞಾನಾರ್ಥಂ ತೇಭ್ಯೋ ಮನಃಪರಿವರ್ತ್ತನರೂಪಂ ವರಂ ದದ್ಯಾತ್,

26 και ανανηψωσιν εκ της του διαβολου παγιδος εζωγρημενοι υπ αυτου εις το εκεινου θελημα

ತರ್ಹಿ ತೇ ಯೇನ ಶಯತಾನೇನ ನಿಜಾಭಿಲಾಷಸಾಧನಾಯ ಧೃತಾಸ್ತಸ್ಯ ಜಾಲಾತ್ ಚೇತನಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯೋದ್ಧಾರಂ ಲಬ್ಧುಂ ಶಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ|