< Προς Κορινθιους Β΄ 13 >

1 τριτον τουτο ερχομαι προς υμας επι στοματος δυο μαρτυρων και τριων σταθησεται παν ρημα
Вин ла вой пентру а трея оарэ. „Орьче ворбэ сэ фие сприжинитэ пе мэртурия а дой сау трей марторь.”
2 προειρηκα και προλεγω ως παρων το δευτερον και απων νυν γραφω τοις προημαρτηκοσιν και τοις λοιποις πασιν οτι εαν ελθω εις το παλιν ου φεισομαι
Кум ам спус кынд ам фост де фацэ а доуа оарэ, тот аша ши азь, кынд ну сунт де фацэ, спун ярэшь май динаинте челор че ау пэкэтуит май ынаинте ши тутурор челорлалць кэ, дакэ мэ вой ынтоарче ла вой, н-ам сэ круц делок,
3 επει δοκιμην ζητειτε του εν εμοι λαλουντος χριστου ος εις υμας ουκ ασθενει αλλα δυνατει εν υμιν
кэч кэутаць о довадэ кэ Христос ворбеште ын мине: Ел каре ну есте слаб фацэ де вой, чи есте плин де путере ынтре вой.
4 και γαρ ει εσταυρωθη εξ ασθενειας αλλα ζη εκ δυναμεως θεου και γαρ ημεις ασθενουμεν εν αυτω αλλα ζησομεθα συν αυτω εκ δυναμεως θεου εις υμας
Ын адевэр, Ел а фост рэстигнит прин слэбичуне, дар трэеште прин путеря луй Думнезеу. Тот астфел, ши ной сунтем слабь ын Ел, дар, прин путеря луй Думнезеу, вом фи плинь де вяцэ ку Ел фацэ де вой.
5 εαυτους πειραζετε ει εστε εν τη πιστει εαυτους δοκιμαζετε η ουκ επιγινωσκετε εαυτους οτι ιησους χριστος εν υμιν εστιν ει μη τι αδοκιμοι εστε
Пе вой ыншивэ ынчеркаци-вэ дакэ сунтець ын крединцэ. Пе вой ыншивэ черкаци-вэ. Ну рекуноаштець вой кэ Исус Христос есте ын вой? Афарэ нумай дакэ сунтець лепэдаць.
6 ελπιζω δε οτι γνωσεσθε οτι ημεις ουκ εσμεν αδοκιμοι
Дар траг нэдежде кэ вець рекуноаште кэ ной ну сунтем лепэдаць.
7 ευχομαι δε προς τον θεον μη ποιησαι υμας κακον μηδεν ουχ ινα ημεις δοκιμοι φανωμεν αλλ ινα υμεις το καλον ποιητε ημεις δε ως αδοκιμοι ωμεν
Тотушь не ругэм луй Думнезеу сэ ну фачець нимик рэу; ну пентру ка сэ не путем арэта ной ыншине примиць, чи ка сэ фачець че есте бине, кяр дакэ ной ам трече дрепт лепэдаць.
8 ου γαρ δυναμεθα τι κατα της αληθειας αλλ υπερ της αληθειας
Кэч н-авем ничо путере ымпотрива адевэрулуй, чи пентру адевэр.
9 χαιρομεν γαρ οταν ημεις ασθενωμεν υμεις δε δυνατοι ητε τουτο δε και ευχομεθα την υμων καταρτισιν
Ын адевэр, не букурэм кынд ной сунтем слабь, яр вой сунтець тарь ши не ругэм пентру десэвырширя воастрэ.
10 δια τουτο ταυτα απων γραφω ινα παρων μη αποτομως χρησωμαι κατα την εξουσιαν ην εδωκεν μοι ο κυριος εις οικοδομην και ουκ εις καθαιρεσιν
Токмай де ачея вэ скриу ачесте лукрурь кынд ну сунт де фацэ, пентру ка, атунч кынд вой фи де фацэ, сэ ну мэ порт ку асприме, потривит ку путеря пе каре мь-а дат-о Домнул пентру зидире, яр ну пентру дэрымаре.
11 λοιπον αδελφοι χαιρετε καταρτιζεσθε παρακαλεισθε το αυτο φρονειτε ειρηνευετε και ο θεος της αγαπης και ειρηνης εσται μεθ υμων
Ынколо, фрацилор, фиць сэнэтошь, десэвыршици-вэ, ымбэрбэтаци-вэ, фиць ку ун куӂет, трэиць ын паче ши Думнезеул драгостей ши ал пэчий ва фи ку вой.
12 ασπασασθε αλληλους εν αγιω φιληματι
Спунеци-вэ уний алтора сэнэтате, ку о сэрутаре сфынтэ.
13 ασπαζονται υμας οι αγιοι παντες
Тоць сфинций вэ тримит сэнэтате.
14 η χαρις του κυριου ιησου χριστου και η αγαπη του θεου και η κοινωνια του αγιου πνευματος μετα παντων υμων αμην
Харул Домнулуй Исус Христос ши драгостя луй Думнезеу ши ымпэртэширя Сфынтулуй Дух сэ фие ку вой ку тоць! Амин.

< Προς Κορινθιους Β΄ 13 >