< Προς Κορινθιους Β΄ 11 >

1 οφελον ανειχεσθε μου μικρον τη αφροσυνη αλλα και ανεχεσθε μου
یُویَں مَماجْنانَتاں کْشَنَں یاوَتْ سوڈھُمْ اَرْہَتھَ، اَتَح سا یُشْمابھِح سَہْیَتاں۔
2 ζηλω γαρ υμας θεου ζηλω ηρμοσαμην γαρ υμας ενι ανδρι παρθενον αγνην παραστησαι τω χριστω
اِیشْوَرے مَماسَکْتَتْوادْ اَہَں یُشْمانَدھِ تَپے یَسْماتْ سَتِیں کَنْیامِوَ یُشْمانْ ایکَسْمِنْ وَرےرْتھَتَح کھْرِیشْٹے سَمَرْپَیِتُمْ اَہَں واگْدانَمْ اَکارْشَں۔
3 φοβουμαι δε μηπως ως ο οφις ευαν εξηπατησεν εν τη πανουργια αυτου ουτως φθαρη τα νοηματα υμων απο της απλοτητος της εις τον χριστον
کِنْتُ سَرْپینَ سْوَکھَلَتَیا یَدْوَدْ ہَوا وَنْچَیانْچَکے تَدْوَتْ کھْرِیشْٹَں پْرَتِ سَتِیتْوادْ یُشْماکَں بھْرَںشَح سَمْبھَوِشْیَتِیتِ بِبھیمِ۔
4 ει μεν γαρ ο ερχομενος αλλον ιησουν κηρυσσει ον ουκ εκηρυξαμεν η πνευμα ετερον λαμβανετε ο ουκ ελαβετε η ευαγγελιον ετερον ο ουκ εδεξασθε καλως ηνειχεσθε
اَسْمابھِرَناکھْیاپِتوپَرَح کَشْچِدْ یِیشُ رْیَدِ کینَچِدْ آگَنْتُکیناکھْیاپْیَتے یُشْمابھِح پْراگَلَبْدھَ آتْما وا یَدِ لَبھْیَتے پْراگَگرِہِیتَح سُسَںوادو وا یَدِ گرِہْیَتے تَرْہِ مَنْیے یُویَں سَمْیَکْ سَہِشْیَدھْوے۔
5 λογιζομαι γαρ μηδεν υστερηκεναι των υπερ λιαν αποστολων
کِنْتُ مُکھْییبھْیَح پْریرِتیبھْیوہَں کینَچِتْ پْرَکارینَ نْیُونو ناسْمِیتِ بُدھْیے۔
6 ει δε και ιδιωτης τω λογω αλλ ου τη γνωσει αλλ εν παντι φανερωθεντες εν πασιν εις υμας
مَمَ واکْپَٹُتایا نْیُونَتْوے سَتْیَپِ جْنانَسْیَ نْیُونَتْوَں ناسْتِ کِنْتُ سَرْوَّوِشَیے وَیَں یُشْمَدْگوچَرے پْرَکاشامَہے۔
7 η αμαρτιαν εποιησα εμαυτον ταπεινων ινα υμεις υψωθητε οτι δωρεαν το του θεου ευαγγελιον ευηγγελισαμην υμιν
یُشْماکَمْ اُنَّتْیَے مَیا نَمْرَتاں سْوِیکرِتْییشْوَرَسْیَ سُسَںوادو وِنا ویتَنَں یُشْماکَں مَدھْیے یَدْ اَگھوشْیَتَ تینَ مَیا کِں پاپَمْ اَکارِ؟
8 αλλας εκκλησιας εσυλησα λαβων οψωνιον προς την υμων διακονιαν
یُشْماکَں سیوَنایاہَمْ اَنْیَسَمِتِبھْیو بھرِتِ گرِہْلَنْ دھَنَمَپَہرِتَوانْ،
9 και παρων προς υμας και υστερηθεις ου κατεναρκησα ουδενος το γαρ υστερημα μου προσανεπληρωσαν οι αδελφοι ελθοντες απο μακεδονιας και εν παντι αβαρη υμιν εμαυτον ετηρησα και τηρησω
یَدا چَ یُشْمَنْمَدھْیےوَرْتّے تَدا مَمارْتھابھاوے جاتے یُشْماکَں کوپِ مَیا نَ پِیڈِتَح؛ یَتو مَمَ سورْتھابھاوو ماکِدَنِیادیشادْ آگَتَے بھْراترِبھِ نْیَوارْیَّتَ، اِتّھَمَہَں کّاپِ وِشَیے یَتھا یُشْماسُ بھارو نَ بھَوامِ تَتھا مَیاتْمَرَکْشا کرِتا کَرْتَّوْیا چَ۔
10 εστιν αληθεια χριστου εν εμοι οτι η καυχησις αυτη ου φραγησεται εις εμε εν τοις κλιμασιν της αχαιας
کھْرِیشْٹَسْیَ سَتْیَتا یَدِ مَیِ تِشْٹھَتِ تَرْہِ مَمَیشا شْلاگھا نِکھِلاکھایادیشے کیناپِ نَ روتْسْیَتے۔
11 δια τι οτι ουκ αγαπω υμας ο θεος οιδεν
ایتَسْیَ کارَنَں کِں؟ یُشْماسُ مَمَ پْریمَ ناسْتْییتَتْ کِں تَتْکارَنَں؟ تَدْ اِیشْوَرو ویتِّ۔
12 ο δε ποιω και ποιησω ινα εκκοψω την αφορμην των θελοντων αφορμην ινα εν ω καυχωνται ευρεθωσιν καθως και ημεις
یے چھِدْرَمَنْوِشْیَنْتِ تے یَتْ کِمَپِ چھِدْرَں نَ لَبھَنْتے تَدَرْتھَمیوَ تَتْ کَرْمَّ مَیا کْرِیَتے کارِشْیَتے چَ تَسْماتْ تے یینَ شْلاگھَنْتے تیناسْماکَں سَمانا بھَوِشْیَنْتِ۔
13 οι γαρ τοιουτοι ψευδαποστολοι εργαται δολιοι μετασχηματιζομενοι εις αποστολους χριστου
تادرِشا بھاکْتَپْریرِتاح پْرَوَنْچَکاح کارَوو بھُوتْوا کھْرِیشْٹَسْیَ پْریرِتاناں ویشَں دھارَیَنْتِ۔
14 και ου θαυμαστον αυτος γαρ ο σατανας μετασχηματιζεται εις αγγελον φωτος
تَچّاشْچَرْیَّں نَہِ؛ یَتَح سْوَیَں شَیَتانَپِ تیجَسْوِدُوتَسْیَ ویشَں دھارَیَتِ،
15 ου μεγα ουν ει και οι διακονοι αυτου μετασχηματιζονται ως διακονοι δικαιοσυνης ων το τελος εσται κατα τα εργα αυτων
تَتَسْتَسْیَ پَرِچارَکا اَپِ دھَرْمَّپَرِچارَکاناں ویشَں دھارَیَنْتِیتْیَدْبھُتَں نَہِ؛ کِنْتُ تیشاں کَرْمّانِ یادرِشانِ پھَلانْیَپِ تادرِشانِ بھَوِشْیَنْتِ۔
16 παλιν λεγω μη τις με δοξη αφρονα ειναι ει δε μηγε καν ως αφρονα δεξασθε με ινα καγω μικρον τι καυχησωμαι
اَہَں پُنَ رْوَدامِ کوپِ ماں نِرْبّودھَں نَ مَنْیَتاں کِنْچَ یَدْیَپِ نِرْبّودھو بھَوییَں تَتھاپِ یُویَں نِرْبّودھَمِوَ مامَنُگرِہْیَ کْشَنَیکَں یاوَتْ مَماتْمَشْلاگھامْ اَنُجانِیتَ۔
17 ο λαλω ου λαλω κατα κυριον αλλ ως εν αφροσυνη εν ταυτη τη υποστασει της καυχησεως
ایتَسْیاح شْلاگھایا نِمِتَّں مَیا یَتْ کَتھِتَوْیَں تَتْ پْرَبھُنادِشْٹینیوَ کَتھْیَتے تَنَّہِ کِنْتُ نِرْبّودھینیوَ۔
18 επει πολλοι καυχωνται κατα την σαρκα καγω καυχησομαι
اَپَرے بَہَوَح شارِیرِکَشْلاگھاں کُرْوَّتے تَسْمادْ اَہَمَپِ شْلاگھِشْیے۔
19 ηδεως γαρ ανεχεσθε των αφρονων φρονιμοι οντες
بُدّھِمَنْتو یُویَں سُکھینَ نِرْبّودھانامْ آچارَں سَہَدھْوے۔
20 ανεχεσθε γαρ ει τις υμας καταδουλοι ει τις κατεσθιει ει τις λαμβανει ει τις επαιρεται ει τις υμας εις προσωπον δερει
کوپِ یَدِ یُشْمانْ داسانْ کَروتِ یَدِ وا یُشْماکَں سَرْوَّسْوَں گْرَسَتِ یَدِ وا یُشْمانْ ہَرَتِ یَدِ واتْمابھِمانِی بھَوَتِ یَدِ وا یُشْماکَں کَپولَمْ آہَنْتِ تَرْہِ تَدَپِ یُویَں سَہَدھْوے۔
21 κατα ατιμιαν λεγω ως οτι ημεις ησθενησαμεν εν ω δ αν τις τολμα εν αφροσυνη λεγω τολμω καγω
دَورْبَّلْیادْ یُشْمابھِرَوَمانِتا اِوَ وَیَں بھاشامَہے، کِنْتْوَپَرَسْیَ کَسْیَچِدْ یینَ پْرَگَلْبھَتا جایَتے تینَ مَماپِ پْرَگَلْبھَتا جایَتَ اِتِ نِرْبّودھینیوَ مَیا وَکْتَوْیَں۔
22 εβραιοι εισιν καγω ισραηλιται εισιν καγω σπερμα αβρααμ εισιν καγω
تے کِمْ اِبْرِلوکاح؟ اَہَمَپِیبْرِی۔ تے کِمْ اِسْراییلِییاح؟ اَہَمَپِیسْراییلِییَح۔ تے کِمْ اِبْراہِیمو وَںشاح؟ اَہَمَپِیبْراہِیمو وَںشَح۔
23 διακονοι χριστου εισιν παραφρονων λαλω υπερ εγω εν κοποις περισσοτερως εν πληγαις υπερβαλλοντως εν φυλακαις περισσοτερως εν θανατοις πολλακις
تے کِں کھْرِیشْٹَسْیَ پَرِچارَکاح؟ اَہَں تیبھْیوپِ تَسْیَ مَہاپَرِچارَکَح؛ کِنْتُ نِرْبّودھَ اِوَ بھاشے، تیبھْیوپْیَہَں بَہُپَرِشْرَمے بَہُپْرَہارے بَہُوارَں کارایاں بَہُوارَں پْرانَناشَسَںشَیے چَ پَتِتَوانْ۔
24 υπο ιουδαιων πεντακις τεσσαρακοντα παρα μιαν ελαβον
یِہُودِییَیرَہَں پَنْچَکرِتْوَ اُونَچَتْوارِںشَتْپْرَہارَیراہَتَسْتْرِرْویتْراگھاتَمْ ایکَکرِتْوَح پْرَسْتَراگھاتَنْچَ پْرَپْتَوانْ۔
25 τρις εραβδισθην απαξ ελιθασθην τρις εναυαγησα νυχθημερον εν τω βυθω πεποιηκα
وارَتْرَیَں پوتَبھَنْجَنینَ کْلِشْٹوہَمْ اَگادھَسَلِلے دِنَمیکَں راتْرِمیکانْچَ یاپِتَوانْ۔
26 οδοιποριαις πολλακις κινδυνοις ποταμων κινδυνοις ληστων κινδυνοις εκ γενους κινδυνοις εξ εθνων κινδυνοις εν πολει κινδυνοις εν ερημια κινδυνοις εν θαλασση κινδυνοις εν ψευδαδελφοις
بَہُوارَں یاتْرابھِ رْنَدِیناں سَنْکَٹَے رْدَسْیُوناں سَنْکَٹَیح سْوَجاتِییاناں سَنْکَٹَے رْبھِنَّجاتِییاناں سَنْکَٹَے رْنَگَرَسْیَ سَنْکَٹَے رْمَرُبھُومیح سَنْکَٹَے ساگَرَسْیَ سَنْکَٹَے رْبھاکْتَبھْراترِناں سَنْکَٹَیشْچَ
27 εν κοπω και μοχθω εν αγρυπνιαις πολλακις εν λιμω και διψει εν νηστειαις πολλακις εν ψυχει και γυμνοτητι
پَرِشْرَمَکْلیشابھْیاں وارَں وارَں جاگَرَنینَ کْشُدھاترِشْنابھْیاں بَہُوارَں نِراہارینَ شِیتَنَگْنَتابھْیانْچاہَں کالَں یاپِتَوانْ۔
28 χωρις των παρεκτος η επισυστασις μου η καθ ημεραν η μεριμνα πασων των εκκλησιων
تادرِشَں نَیمِتِّکَں دُحکھَں وِناہَں پْرَتِدِنَمْ آکُلو بھَوامِ سَرْوّاساں سَمِتِیناں چِنْتا چَ مَیِ وَرْتَّتے۔
29 τις ασθενει και ουκ ασθενω τις σκανδαλιζεται και ουκ εγω πυρουμαι
ییناہَں نَ دُرْبَّلِیبھَوامِ تادرِشَں دَورْبَّلْیَں کَح پاپْنوتِ؟
30 ει καυχασθαι δει τα της ασθενειας μου καυχησομαι
یَدِ مَیا شْلاگھِتَوْیَں تَرْہِ سْوَدُرْبَّلَتامَدھِ شْلاگھِشْیے۔
31 ο θεος και πατηρ του κυριου ιησου χριστου οιδεν ο ων ευλογητος εις τους αιωνας οτι ου ψευδομαι (aiōn g165)
مَیا مرِشاواکْیَں نَ کَتھْیَتَ اِتِ نِتْیَں پْرَشَںسَنِییوسْماکَں پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ تاتَ اِیشْوَرو جاناتِ۔ (aiōn g165)
32 εν δαμασκω ο εθναρχης αρετα του βασιλεως εφρουρει την δαμασκηνων πολιν πιασαι με θελων
دَمّیشَکَنَگَرےرِتاراجَسْیَ کارْیّادھْیَکْشو ماں دھَرْتُّمْ اِچّھَنْ یَدا سَینْیَیسْتَدْ دَمّیشَکَنَگَرَمْ اَرَکْشَیَتْ
33 και δια θυριδος εν σαργανη εχαλασθην δια του τειχους και εξεφυγον τας χειρας αυτου
تَداہَں لوکَیح پِٹَکَمَدھْیے پْراچِیرَگَواکْشیناوَروہِتَسْتَسْیَ کَراتْ تْرانَں پْراپَں۔

< Προς Κορινθιους Β΄ 11 >