< Προς Φιλιππησιους 4 >

1 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι και επιποθητοι χαρα και στεφανος μου ουτως στηκετε εν κυριω αγαπητοι
ਹੇ ਮਦੀਯਾਨਨ੍ਦਮੁਕੁਟਸ੍ਵਰੂਪਾਃ ਪ੍ਰਿਯਤਮਾ ਅਭੀਸ਼਼੍ਟਤਮਾ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਹੇ ਮਮ ਸ੍ਨੇਹਪਾਤ੍ਰਾਃ, ਯੂਯਮ੍ ਇੱਥੰ ਪਭੌ ਸ੍ਥਿਰਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
2 ευοδιαν παρακαλω και συντυχην παρακαλω το αυτο φρονειν εν κυριω
ਹੇ ਇਵਦਿਯੇ ਹੇ ਸੁਨ੍ਤੁਖਿ ਯੁਵਾਂ ਪ੍ਰਭੌ ਏਕਭਾਵੇ ਭਵਤਮ੍ ਏਤਦ੍ ਅਹੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ|
3 ναι ερωτω και σε συζυγε γνησιε συλλαμβανου αυταις αιτινες εν τω ευαγγελιω συνηθλησαν μοι μετα και κλημεντος και των λοιπων συνεργων μου ων τα ονοματα εν βιβλω ζωης
ਹੇ ਮਮ ਸਤ੍ਯ ਸਹਕਾਰਿਨ੍ ਤ੍ਵਾਮਪਿ ਵਿਨੀਯ ਵਦਾਮਿ ਏਤਯੋਰੁਪਕਾਰਸ੍ਤ੍ਵਯਾ ਕ੍ਰਿਯਤਾਂ ਯਤਸ੍ਤੇ ਕ੍ਲੀਮਿਨਾਦਿਭਿਃ ਸਹਕਾਰਿਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਸੁਸੰਵਾਦਪ੍ਰਚਾਰਣਾਯ ਮਮ ਸਾਹਾੱਯਾਰ੍ਥੰ ਪਰਿਸ਼੍ਰਮਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਤਾਂ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਨਾਮਾਨਿ ਚ ਜੀਵਨਪੁਸ੍ਤਕੇ ਲਿਖਿਤਾਨਿ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ|
4 χαιρετε εν κυριω παντοτε παλιν ερω χαιρετε
ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਭੌ ਸਰ੍ੱਵਦਾਨਨ੍ਦਤ| ਪੁਨ ਰ੍ਵਦਾਮਿ ਯੂਯਮ੍ ਆਨਨ੍ਦਤ|
5 το επιεικες υμων γνωσθητω πασιν ανθρωποις ο κυριος εγγυς
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਨੀਤਤ੍ਵੰ ਸਰ੍ੱਵਮਾਨਵੈ ਰ੍ਜ੍ਞਾਯਤਾਂ, ਪ੍ਰਭੁਃ ਸੰਨਿਧੌ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
6 μηδεν μεριμνατε αλλ εν παντι τη προσευχη και τη δεησει μετα ευχαριστιας τα αιτηματα υμων γνωριζεσθω προς τον θεον
ਯੂਯੰ ਕਿਮਪਿ ਨ ਚਿਨ੍ਤਯਤ ਕਿਨ੍ਤੁ ਧਨ੍ਯਵਾਦਯੁਕ੍ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਯਾਞ੍ਚਾਭ੍ਯਾਂ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨੀਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਨਿਵੇਦਯਤ|
7 και η ειρηνη του θεου η υπερεχουσα παντα νουν φρουρησει τας καρδιας υμων και τα νοηματα υμων εν χριστω ιησου
ਤਥਾ ਕ੍ਰੁʼਤ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਾ ਯਾ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਃ ਸਰ੍ੱਵਾਂ ਬੁੱਧਿਮ੍ ਅਤਿਸ਼ੇਤੇ ਸਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਚਿੱਤਾਨਿ ਮਨਾਂਸਿ ਚ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਯੀਸ਼ੌ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
8 το λοιπον αδελφοι οσα εστιν αληθη οσα σεμνα οσα δικαια οσα αγνα οσα προσφιλη οσα ευφημα ει τις αρετη και ει τις επαινος ταυτα λογιζεσθε
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਵਦਾਮਿ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਸਤ੍ਯਮ੍ ਆਦਰਣੀਯੰ ਨ੍ਯਾੱਯੰ ਸਾਧੁ ਪ੍ਰਿਯੰ ਸੁਖ੍ਯਾਤਮ੍ ਅਨ੍ਯੇਣ ਯੇਨ ਕੇਨਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਵਾ ਗੁਣਯੁਕ੍ਤੰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਨੀਯੰ ਵਾ ਭਵਤਿ ਤਤ੍ਰੈਵ ਮਨਾਂਸਿ ਨਿਧਧ੍ਵੰ|
9 α και εμαθετε και παρελαβετε και ηκουσατε και ειδετε εν εμοι ταυτα πρασσετε και ο θεος της ειρηνης εσται μεθ υμων
ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਚ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤੋ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚ ਤਦੇਵਾਚਰਤ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਦਾਯਕ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|
10 εχαρην δε εν κυριω μεγαλως οτι ηδη ποτε ανεθαλετε το υπερ εμου φρονειν εφ ω και εφρονειτε ηκαιρεισθε δε
ਮਮੋਪਕਾਰਾਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯਾ ਚਿਨ੍ਤਾ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਆਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਰ੍ੰਮਦ੍ਵਾਰੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਸਾ ਪੁਨਰਫਲਤ੍ ਇਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰਭੌ ਮਮ ਪਰਮਾਹ੍ਲਾਦੋ(ਅ)ਜਾਯਤ|
11 ουχ οτι καθ υστερησιν λεγω εγω γαρ εμαθον εν οις ειμι αυταρκης ειναι
ਅਹੰ ਯਦ੍ ਦੈਨ੍ਯਕਾਰਣਾਦ੍ ਇਦੰ ਵਦਾਮਿ ਤੰਨਹਿ ਯਤੋ ਮਮ ਯਾ ਕਾਚਿਦ੍ ਅਵਸ੍ਥਾ ਭਵੇਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਂ ਸਨ੍ਤੋਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਅਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯੰ|
12 οιδα και ταπεινουσθαι οιδα και περισσευειν εν παντι και εν πασιν μεμυημαι και χορταζεσθαι και πειναν και περισσευειν και υστερεισθαι
ਦਰਿਦ੍ਰਤਾਂ ਭੋਕ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ ਧਨਾਢ੍ਯਤਾਮ੍ ਅਪਿ ਭੋਕ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ ਸਰ੍ੱਵਥਾ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇਸ਼਼ੁ ਵਿਨੀਤੋ(ਅ)ਹੰ ਪ੍ਰਚੁਰਤਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਾਞ੍ਚ ਧਨੰ ਦੈਨ੍ਯਞ੍ਚਾਵਗਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ|
13 παντα ισχυω εν τω ενδυναμουντι με χριστω
ਮਮ ਸ਼ਕ੍ਤਿਦਾਯਕੇਨ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸਰ੍ੱਵਮੇਵ ਮਯਾ ਸ਼ਕ੍ਯੰ ਭਵਤਿ|
14 πλην καλως εποιησατε συγκοινωνησαντες μου τη θλιψει
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਦੈਨ੍ਯਨਿਵਾਰਣਾਯ ਮਾਮ੍ ਉਪਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮਾਕਾਰਿ|
15 οιδατε δε και υμεις φιλιππησιοι οτι εν αρχη του ευαγγελιου οτε εξηλθον απο μακεδονιας ουδεμια μοι εκκλησια εκοινωνησεν εις λογον δοσεως και ληψεως ει μη υμεις μονοι
ਹੇ ਫਿਲਿਪੀਯਲੋਕਾਃ, ਸੁਸੰਵਾਦਸ੍ਯੋਦਯਕਾਲੇ ਯਦਾਹੰ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਸ਼਼੍ਠੇ ਤਦਾ ਕੇਵਲਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਿਨਾਪਰਯਾ ਕਯਾਪਿ ਸਮਿਤ੍ਯਾ ਸਹ ਦਾਨਾਦਾਨਯੋ ਰ੍ਮਮ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੋ ਨਾਸੀਦ੍ ਇਤਿ ਯੂਯਮਪਿ ਜਾਨੀਥ|
16 οτι και εν θεσσαλονικη και απαξ και δις εις την χρειαν μοι επεμψατε
ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਮਮ ਪ੍ਰਯੋਜਨਾਯ ਥਿਸ਼਼ਲਨੀਕੀਨਗਰਮਪਿ ਮਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਪੁਨਃ ਪੁਨਰ੍ਦਾਨੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤੰ|
17 ουχ οτι επιζητω το δομα αλλ επιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εις λογον υμων
ਅਹੰ ਯਦ੍ ਦਾਨੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯੇ ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਲਾਭਵਰ੍ੱਧਕੰ ਫਲੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯੇ|
18 απεχω δε παντα και περισσευω πεπληρωμαι δεξαμενος παρα επαφροδιτου τα παρ υμων οσμην ευωδιας θυσιαν δεκτην ευαρεστον τω θεω
ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਮ ਕਸ੍ਯਾਪ੍ਯਭਾਵੋ ਨਾਸ੍ਤਿ ਸਰ੍ੱਵੰ ਪ੍ਰਚੁਰਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗ੍ਰਾਹ੍ਯੰ ਤੁਸ਼਼੍ਟਿਜਨਕੰ ਸੁਗਨ੍ਧਿਨੈਵੇਦ੍ਯਸ੍ਵਰੂਪੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਦਾਨੰ ਇਪਾਫ੍ਰਦਿਤਾਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾਹੰ ਪਰਿਤ੍ਰੁʼਪ੍ਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ|
19 ο δε θεος μου πληρωσει πασαν χρειαν υμων κατα τον πλουτον αυτου εν δοξη εν χριστω ιησου
ਮਮੇਸ਼੍ਵਰੋ(ਅ)ਪਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸ੍ਵਕੀਯਵਿਭਵਨਿਧਿਤਃ ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯੰ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੰ ਪੂਰ੍ਣਰੂਪੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦੇਯਾਤ੍|
20 τω δε θεω και πατρι ημων η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn g165)
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪਿਤੁਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੋ(ਅ)ਨਨ੍ਤਕਾਲੰ ਯਾਵਦ੍ ਭਵਤੁ| ਆਮੇਨ੍| (aiōn g165)
21 ασπασασθε παντα αγιον εν χριστω ιησου ασπαζονται υμας οι συν εμοι αδελφοι
ਯੂਯੰ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯੈਕੈਕੰ ਪਵਿਤ੍ਰਜਨੰ ਨਮਸ੍ਕੁਰੁਤ| ਮਮ ਸਙ੍ਗਿਭ੍ਰਾਤਰੋ ਯੂਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨਮਸ੍ਕੁਰ੍ੱਵਤੇ|
22 ασπαζονται υμας παντες οι αγιοι μαλιστα δε οι εκ της καισαρος οικιας
ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤਃ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਪਰਿਜਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨਮਸ੍ਕੁਰ੍ੱਵਤੇ|
23 η χαρις του κυριου ιησου χριστου μετα παντων υμων αμην
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸਾਦਃ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਭੂਯਾਤ੍| ਆਮੇਨ੍|

< Προς Φιλιππησιους 4 >