< Προς Φιλιππησιους 4 >

1 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι και επιποθητοι χαρα και στεφανος μου ουτως στηκετε εν κυριω αγαπητοι
he madIyAnandamukuTasvarUpAH priyatamA abhISTatamA bhrAtaraH, he mama snehapAtrAH, yUyam itthaM pabhau sthirAstiSThata|
2 ευοδιαν παρακαλω και συντυχην παρακαλω το αυτο φρονειν εν κυριω
he ivadiye he suntukhi yuvAM prabhau ekabhAve bhavatam etad ahaM prArthaye|
3 ναι ερωτω και σε συζυγε γνησιε συλλαμβανου αυταις αιτινες εν τω ευαγγελιω συνηθλησαν μοι μετα και κλημεντος και των λοιπων συνεργων μου ων τα ονοματα εν βιβλω ζωης
he mama satya sahakArin tvAmapi vinIya vadAmi etayorupakArastvayA kriyatAM yataste klIminAdibhiH sahakAribhiH sArddhaM susaMvAdapracAraNAya mama sAhAyyArthaM parizramam akurvvatAM teSAM sarvveSAM nAmAni ca jIvanapustake likhitAni vidyante|
4 χαιρετε εν κυριω παντοτε παλιν ερω χαιρετε
yUyaM prabhau sarvvadAnandata| puna rvadAmi yUyam Anandata|
5 το επιεικες υμων γνωσθητω πασιν ανθρωποις ο κυριος εγγυς
yuSmAkaM vinItatvaM sarvvamAnavai rjJAyatAM, prabhuH sannidhau vidyate|
6 μηδεν μεριμνατε αλλ εν παντι τη προσευχη και τη δεησει μετα ευχαριστιας τα αιτηματα υμων γνωριζεσθω προς τον θεον
yUyaM kimapi na cintayata kintu dhanyavAdayuktAbhyAM prArthanAyAJcAbhyAM sarvvaviSaye svaprArthanIyam IzvarAya nivedayata|
7 και η ειρηνη του θεου η υπερεχουσα παντα νουν φρουρησει τας καρδιας υμων και τα νοηματα υμων εν χριστω ιησου
tathA kRta IzvarIyA yA zAntiH sarvvAM buddhim atizete sA yuSmAkaM cittAni manAMsi ca khrISTe yIzau rakSiSyati|
8 το λοιπον αδελφοι οσα εστιν αληθη οσα σεμνα οσα δικαια οσα αγνα οσα προσφιλη οσα ευφημα ει τις αρετη και ει τις επαινος ταυτα λογιζεσθε
he bhrAtaraH, zeSe vadAmi yadyat satyam AdaraNIyaM nyAyyaM sAdhu priyaM sukhyAtam anyeNa yena kenacit prakAreNa vA guNayuktaM prazaMsanIyaM vA bhavati tatraiva manAMsi nidhadhvaM|
9 α και εμαθετε και παρελαβετε και ηκουσατε και ειδετε εν εμοι ταυτα πρασσετε και ο θεος της ειρηνης εσται μεθ υμων
yUyaM mAM dRSTvA zrutvA ca yadyat zikSitavanto gRhItavantazca tadevAcarata tasmAt zAntidAyaka Izvaro yuSmAbhiH sArddhaM sthAsyati|
10 εχαρην δε εν κυριω μεγαλως οτι ηδη ποτε ανεθαλετε το υπερ εμου φρονειν εφ ω και εφρονειτε ηκαιρεισθε δε
mamopakArAya yuSmAkaM yA cintA pUrvvam AsIt kintu karmmadvAraM na prApnot idAnIM sA punaraphalat ityasmin prabhau mama paramAhlAdo'jAyata|
11 ουχ οτι καθ υστερησιν λεγω εγω γαρ εμαθον εν οις ειμι αυταρκης ειναι
ahaM yad dainyakAraNAd idaM vadAmi tannahi yato mama yA kAcid avasthA bhavet tasyAM santoSTum azikSayaM|
12 οιδα και ταπεινουσθαι οιδα και περισσευειν εν παντι και εν πασιν μεμυημαι και χορταζεσθαι και πειναν και περισσευειν και υστερεισθαι
daridratAM bhoktuM zaknomi dhanADhyatAm api bhoktuM zaknomi sarvvathA sarvvaviSayeSu vinIto'haM pracuratAM kSudhAJca dhanaM dainyaJcAvagato'smi|
13 παντα ισχυω εν τω ενδυναμουντι με χριστω
mama zaktidAyakena khrISTena sarvvameva mayA zakyaM bhavati|
14 πλην καλως εποιησατε συγκοινωνησαντες μου τη θλιψει
kintu yuSmAbhi rdainyanivAraNAya mAm upakRtya satkarmmAkAri|
15 οιδατε δε και υμεις φιλιππησιοι οτι εν αρχη του ευαγγελιου οτε εξηλθον απο μακεδονιας ουδεμια μοι εκκλησια εκοινωνησεν εις λογον δοσεως και ληψεως ει μη υμεις μονοι
he philipIyalokAH, susaMvAdasyodayakAle yadAhaM mAkidaniyAdezAt pratiSThe tadA kevalAn yuSmAn vinAparayA kayApi samityA saha dAnAdAnayo rmama ko'pi sambandho nAsId iti yUyamapi jAnItha|
16 οτι και εν θεσσαλονικη και απαξ και δις εις την χρειαν μοι επεμψατε
yato yuSmAbhi rmama prayojanAya thiSalanIkInagaramapi mAM prati punaH punardAnaM preSitaM|
17 ουχ οτι επιζητω το δομα αλλ επιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εις λογον υμων
ahaM yad dAnaM mRgaye tannahi kintu yuSmAkaM lAbhavarddhakaM phalaM mRgaye|
18 απεχω δε παντα και περισσευω πεπληρωμαι δεξαμενος παρα επαφροδιτου τα παρ υμων οσμην ευωδιας θυσιαν δεκτην ευαρεστον τω θεω
kintu mama kasyApyabhAvo nAsti sarvvaM pracuram Aste yata Izvarasya grAhyaM tuSTijanakaM sugandhinaivedyasvarUpaM yuSmAkaM dAnaM ipAphraditAd gRhItvAhaM paritRpto'smi|
19 ο δε θεος μου πληρωσει πασαν χρειαν υμων κατα τον πλουτον αυτου εν δοξη εν χριστω ιησου
mamezvaro'pi khrISTena yIzunA svakIyavibhavanidhitaH prayojanIyaM sarvvaviSayaM pUrNarUpaM yuSmabhyaM deyAt|
20 τω δε θεω και πατρι ημων η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn g165)
asmAkaM piturIzvarasya dhanyavAdo'nantakAlaM yAvad bhavatu| Amen| (aiōn g165)
21 ασπασασθε παντα αγιον εν χριστω ιησου ασπαζονται υμας οι συν εμοι αδελφοι
yUyaM yIzukhrISTasyaikaikaM pavitrajanaM namaskuruta| mama saGgibhrAtaro yUSmAn namaskurvvate|
22 ασπαζονται υμας παντες οι αγιοι μαλιστα δε οι εκ της καισαρος οικιας
sarvve pavitralokA vizeSataH kaisarasya parijanA yuSmAn namaskurvvate|
23 η χαρις του κυριου ιησου χριστου μετα παντων υμων αμην
asmAkaM prabho ryIzukhrISTasya prasAdaH sarvvAn yuSmAn prati bhUyAt| Amen|

< Προς Φιλιππησιους 4 >