Κατα Λουκαν 6
1 εγενετο δε εν σαββατω δευτεροπρωτω διαπορευεσθαι αυτον δια των σποριμων και ετιλλον οι μαθηται αυτου τους σταχυας και ησθιον ψωχοντες ταις χερσιν
అచరఞ్చ పర్వ్వణో ద్వితీయదినాత్ పరం ప్రథమవిశ్రామవారే శస్యక్షేత్రేణ యీశోర్గమనకాలే తస్య శిష్యాః కణిశం ఛిత్త్వా కరేషు మర్ద్దయిత్వా ఖాదితుమారేభిరే|
2 τινες δε των φαρισαιων ειπον αυτοις τι ποιειτε ο ουκ εξεστιν ποιειν εν τοις σαββασιν
తస్మాత్ కియన్తః ఫిరూశినస్తానవదన్ విశ్రామవారే యత్ కర్మ్మ న కర్త్తవ్యం తత్ కుతః కురుథ?
3 και αποκριθεις προς αυτους ειπεν ο ιησους ουδε τουτο ανεγνωτε ο εποιησεν δαυιδ οποτε επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου οντες
యీశుః ప్రత్యువాచ దాయూద్ తస్య సఙ్గినశ్చ క్షుధార్త్తాః కిం చక్రుః స కథమ్ ఈశ్వరస్య మన్దిరం ప్రవిశ్య
4 ως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεως ελαβεν και εφαγεν και εδωκεν και τοις μετ αυτου ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη μονους τους ιερεις
యే దర్శనీయాః పూపా యాజకాన్ వినాన్యస్య కస్యాప్యభోజనీయాస్తానానీయ స్వయం బుభజే సఙ్గిభ్యోపి దదౌ తత్ కిం యుష్మాభిః కదాపి నాపాఠి?
5 και ελεγεν αυτοις οτι κυριος εστιν ο υιος του ανθρωπου και του σαββατου
పశ్చాత్ స తానవదత్ మనుజసుతో విశ్రామవారస్యాపి ప్రభు ర్భవతి|
6 εγενετο δε και εν ετερω σαββατω εισελθειν αυτον εις την συναγωγην και διδασκειν και ην εκει ανθρωπος και η χειρ αυτου η δεξια ην ξηρα
అనన్తరమ్ అన్యవిశ్రామవారే స భజనగేహం ప్రవిశ్య సముపదిశతి| తదా తత్స్థానే శుష్కదక్షిణకర ఏకః పుమాన్ ఉపతస్థివాన్|
7 παρετηρουν δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι ει εν τω σαββατω θεραπευσει ινα ευρωσιν κατηγοριαν αυτου
తస్మాద్ అధ్యాపకాః ఫిరూశినశ్చ తస్మిన్ దోషమారోపయితుం స విశ్రామవారే తస్య స్వాస్థ్యం కరోతి నవేతి ప్రతీక్షితుమారేభిరే|
8 αυτος δε ηδει τους διαλογισμους αυτων και ειπεν τω ανθρωπω τω ξηραν εχοντι την χειρα εγειρε και στηθι εις το μεσον ο δε αναστας εστη
తదా యీశుస్తేషాం చిన్తాం విదిత్వా తం శుష్కకరం పుమాంసం ప్రోవాచ, త్వముత్థాయ మధ్యస్థానే తిష్ఠ|
9 ειπεν ουν ο ιησους προς αυτους επερωτησω υμας τι εξεστιν τοις σαββασιν αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι
తస్మాత్ తస్మిన్ ఉత్థితవతి యీశుస్తాన్ వ్యాజహార, యుష్మాన్ ఇమాం కథాం పృచ్ఛామి, విశ్రామవారే హితమ్ అహితం వా, ప్రాణరక్షణం ప్రాణనాశనం వా, ఏతేషాం కిం కర్మ్మకరణీయమ్?
10 και περιβλεψαμενος παντας αυτους ειπεν αυτω εκτεινον την χειρα σου ο δε εποιησεν και αποκατεσταθη η χειρ αυτου ως η αλλη
పశ్చాత్ చతుర్దిక్షు సర్వ్వాన్ విలోక్య తం మానవం బభాషే, నిజకరం ప్రసారయ; తతస్తేన తథా కృత ఇతరకరవత్ తస్య హస్తః స్వస్థోభవత్|
11 αυτοι δε επλησθησαν ανοιας και διελαλουν προς αλληλους τι αν ποιησειαν τω ιησου
తస్మాత్ తే ప్రచణ్డకోపాన్వితా యీశుం కిం కరిష్యన్తీతి పరస్పరం ప్రమన్త్రితాః|
12 εγενετο δε εν ταις ημεραις ταυταις εξηλθεν εις το ορος προσευξασθαι και ην διανυκτερευων εν τη προσευχη του θεου
తతః పరం స పర్వ్వతమారుహ్యేశ్వరముద్దిశ్య ప్రార్థయమానః కృత్స్నాం రాత్రిం యాపితవాన్|
13 και οτε εγενετο ημερα προσεφωνησεν τους μαθητας αυτου και εκλεξαμενος απ αυτων δωδεκα ους και αποστολους ωνομασεν
అథ దినే సతి స సర్వ్వాన్ శిష్యాన్ ఆహూతవాన్ తేషాం మధ్యే
14 σιμωνα ον και ωνομασεν πετρον και ανδρεαν τον αδελφον αυτου ιακωβον και ιωαννην φιλιππον και βαρθολομαιον
పితరనామ్నా ఖ్యాతః శిమోన్ తస్య భ్రాతా ఆన్ద్రియశ్చ యాకూబ్ యోహన్ చ ఫిలిప్ బర్థలమయశ్చ
15 ματθαιον και θωμαν ιακωβον τον του αλφαιου και σιμωνα τον καλουμενον ζηλωτην
మథిః థోమా ఆల్ఫీయస్య పుత్రో యాకూబ్ జ్వలన్తనామ్నా ఖ్యాతః శిమోన్
16 ιουδαν ιακωβου και ιουδαν ισκαριωτην ος και εγενετο προδοτης
చ యాకూబో భ్రాతా యిహూదాశ్చ తం యః పరకరేషు సమర్పయిష్యతి స ఈష్కరీయోతీయయిహూదాశ్చైతాన్ ద్వాదశ జనాన్ మనోనీతాన్ కృత్వా స జగ్రాహ తథా ప్రేరిత ఇతి తేషాం నామ చకార|
17 και καταβας μετ αυτων εστη επι τοπου πεδινου και οχλος μαθητων αυτου και πληθος πολυ του λαου απο πασης της ιουδαιας και ιερουσαλημ και της παραλιου τυρου και σιδωνος οι ηλθον ακουσαι αυτου και ιαθηναι απο των νοσων αυτων
తతః పరం స తైః సహ పర్వ్వతాదవరుహ్య ఉపత్యకాయాం తస్థౌ తతస్తస్య శిష్యసఙ్ఘో యిహూదాదేశాద్ యిరూశాలమశ్చ సోరః సీదోనశ్చ జలధే రోధసో జననిహాశ్చ ఏత్య తస్య కథాశ్రవణార్థం రోగముక్త్యర్థఞ్చ తస్య సమీపే తస్థుః|
18 και οι οχλουμενοι απο πνευματων ακαθαρτων και εθεραπευοντο
అమేధ్యభూతగ్రస్తాశ్చ తన్నికటమాగత్య స్వాస్థ్యం ప్రాపుః|
19 και πας ο οχλος εζητει απτεσθαι αυτου οτι δυναμις παρ αυτου εξηρχετο και ιατο παντας
సర్వ్వేషాం స్వాస్థ్యకరణప్రభావస్య ప్రకాశితత్వాత్ సర్వ్వే లోకా ఏత్య తం స్ప్రష్టుం యేతిరే|
20 και αυτος επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τους μαθητας αυτου ελεγεν μακαριοι οι πτωχοι οτι υμετερα εστιν η βασιλεια του θεου
పశ్చాత్ స శిష్యాన్ ప్రతి దృష్టిం కుత్వా జగాద, హే దరిద్రా యూయం ధన్యా యత ఈశ్వరీయే రాజ్యే వోఽధికారోస్తి|
21 μακαριοι οι πεινωντες νυν οτι χορτασθησεσθε μακαριοι οι κλαιοντες νυν οτι γελασετε
హే అధునా క్షుధితలోకా యూయం ధన్యా యతో యూయం తర్ప్స్యథ; హే ఇహ రోదినో జనా యూయం ధన్యా యతో యూయం హసిష్యథ|
22 μακαριοι εστε οταν μισησωσιν υμας οι ανθρωποι και οταν αφορισωσιν υμας και ονειδισωσιν και εκβαλωσιν το ονομα υμων ως πονηρον ενεκα του υιου του ανθρωπου
యదా లోకా మనుష్యసూనో ర్నామహేతో ర్యుష్మాన్ ఋతీయిష్యన్తే పృథక్ కృత్వా నిన్దిష్యన్తి, అధమానివ యుష్మాన్ స్వసమీపాద్ దూరీకరిష్యన్తి చ తదా యూయం ధన్యాః|
23 χαρητε εν εκεινη τη ημερα και σκιρτησατε ιδου γαρ ο μισθος υμων πολυς εν τω ουρανω κατα τα αυτα γαρ εποιουν τοις προφηταις οι πατερες αυτων
స్వర్గే యుష్మాకం యథేష్టం ఫలం భవిష్యతి, ఏతదర్థం తస్మిన్ దినే ప్రోల్లసత ఆనన్దేన నృత్యత చ, తేషాం పూర్వ్వపురుషాశ్చ భవిష్యద్వాదినః ప్రతి తథైవ వ్యవాహరన్|
24 πλην ουαι υμιν τοις πλουσιοις οτι απεχετε την παρακλησιν υμων
కిన్తు హా హా ధనవన్తో యూయం సుఖం ప్రాప్నుత| హన్త పరితృప్తా యూయం క్షుధితా భవిష్యథ;
25 ουαι υμιν οι εμπεπλησμενοι οτι πεινασετε ουαι υμιν οι γελωντες νυν οτι πενθησετε και κλαυσετε
ఇహ హసన్తో యూయం వత యుష్మాభిః శోచితవ్యం రోదితవ్యఞ్చ|
26 ουαι οταν καλως υμας ειπωσιν παντες οι ανθρωποι κατα τα αυτα γαρ εποιουν τοις ψευδοπροφηταις οι πατερες αυτων
సర్వ్వైలాకై ర్యుష్మాకం సుఖ్యాతౌ కృతాయాం యుష్మాకం దుర్గతి ర్భవిష్యతి యుష్మాకం పూర్వ్వపురుషా మృషాభవిష్యద్వాదినః ప్రతి తద్వత్ కృతవన్తః|
27 αλλα υμιν λεγω τοις ακουουσιν αγαπατε τους εχθρους υμων καλως ποιειτε τοις μισουσιν υμας
హే శ్రోతారో యుష్మభ్యమహం కథయామి, యూయం శత్రుషు ప్రీయధ్వం యే చ యుష్మాన్ ద్విషన్తి తేషామపి హితం కురుత|
28 ευλογειτε τους καταρωμενους υμιν προσευχεσθε υπερ των επηρεαζοντων υμας
యే చ యుష్మాన్ శపన్తి తేభ్య ఆశిషం దత్త యే చ యుష్మాన్ అవమన్యన్తే తేషాం మఙ్గలం ప్రార్థయధ్వం|
29 τω τυπτοντι σε επι την σιαγονα παρεχε και την αλλην και απο του αιροντος σου το ιματιον και τον χιτωνα μη κωλυσης
యది కశ్చిత్ తవ కపోలే చపేటాఘాతం కరోతి తర్హి తం ప్రతి కపోలమ్ అన్యం పరావర్త్త్య సమ్ముఖీకురు పునశ్చ యది కశ్చిత్ తవ గాత్రీయవస్త్రం హరతి తర్హి తం పరిధేయవస్త్రమ్ అపి గ్రహీతుం మా వారయ|
30 παντι δε τω αιτουντι σε διδου και απο του αιροντος τα σα μη απαιτει
యస్త్వాం యాచతే తస్మై దేహి, యశ్చ తవ సమ్పత్తిం హరతి తం మా యాచస్వ|
31 και καθως θελετε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι και υμεις ποιειτε αυτοις ομοιως
పరేభ్యః స్వాన్ ప్రతి యథాచరణమ్ అపేక్షధ్వే పరాన్ ప్రతి యూయమపి తథాచరత|
32 και ει αγαπατε τους αγαπωντας υμας ποια υμιν χαρις εστιν και γαρ οι αμαρτωλοι τους αγαπωντας αυτους αγαπωσιν
యే జనా యుష్మాసు ప్రీయన్తే కేవలం తేషు ప్రీయమాణేషు యుష్మాకం కిం ఫలం? పాపిలోకా అపి స్వేషు ప్రీయమాణేషు ప్రీయన్తే|
33 και εαν αγαθοποιητε τους αγαθοποιουντας υμας ποια υμιν χαρις εστιν και γαρ οι αμαρτωλοι το αυτο ποιουσιν
యది హితకారిణ ఏవ హితం కురుథ తర్హి యుష్మాకం కిం ఫలం? పాపిలోకా అపి తథా కుర్వ్వన్తి|
34 και εαν δανειζητε παρ ων ελπιζετε απολαβειν ποια υμιν χαρις εστιν και γαρ αμαρτωλοι αμαρτωλοις δανειζουσιν ινα απολαβωσιν τα ισα
యేభ్య ఋణపరిశోధస్య ప్రాప్తిప్రత్యాశాస్తే కేవలం తేషు ఋణే సమర్పితే యుష్మాకం కిం ఫలం? పునః ప్రాప్త్యాశయా పాపీలోకా అపి పాపిజనేషు ఋణమ్ అర్పయన్తి|
35 πλην αγαπατε τους εχθρους υμων και αγαθοποιειτε και δανειζετε μηδεν απελπιζοντες και εσται ο μισθος υμων πολυς και εσεσθε υιοι υψιστου οτι αυτος χρηστος εστιν επι τους αχαριστους και πονηρους
అతో యూయం రిపుష్వపి ప్రీయధ్వం, పరహితం కురుత చ; పునః ప్రాప్త్యాశాం త్యక్త్వా ఋణమర్పయత, తథా కృతే యుష్మాకం మహాఫలం భవిష్యతి, యూయఞ్చ సర్వ్వప్రధానస్య సన్తానా ఇతి ఖ్యాతిం ప్రాప్స్యథ, యతో యుష్మాకం పితా కృతఘ్నానాం దుర్వ్టత్తానాఞ్చ హితమాచరతి|
36 γινεσθε ουν οικτιρμονες καθως και ο πατηρ υμων οικτιρμων εστιν
అత ఏవ స యథా దయాలు ర్యూయమపి తాదృశా దయాలవో భవత|
37 και μη κρινετε και ου μη κριθητε μη καταδικαζετε και ου μη καταδικασθητε απολυετε και απολυθησεσθε
అపరఞ్చ పరాన్ దోషిణో మా కురుత తస్మాద్ యూయం దోషీకృతా న భవిష్యథ; అదణ్డ్యాన్ మా దణ్డయత తస్మాద్ యూయమపి దణ్డం న ప్రాప్స్యథ; పరేషాం దోషాన్ క్షమధ్వం తస్మాద్ యుష్మాకమపి దోషాః క్షమిష్యన్తే|
38 διδοτε και δοθησεται υμιν μετρον καλον πεπιεσμενον και σεσαλευμενον και υπερεκχυνομενον δωσουσιν εις τον κολπον υμων τω γαρ αυτω μετρω ω μετρειτε αντιμετρηθησεται υμιν
దానానిదత్త తస్మాద్ యూయం దానాని ప్రాప్స్యథ, వరఞ్చ లోకాః పరిమాణపాత్రం ప్రదలయ్య సఞ్చాల్య ప్రోఞ్చాల్య పరిపూర్య్య యుష్మాకం క్రోడేషు సమర్పయిష్యన్తి; యూయం యేన పరిమాణేన పరిమాథ తేనైవ పరిమాణేన యుష్మత్కృతే పరిమాస్యతే|
39 ειπεν δε παραβολην αυτοις μητι δυναται τυφλος τυφλον οδηγειν ουχι αμφοτεροι εις βοθυνον πεσουνται
అథ స తేభ్యో దృష్టాన్తకథామకథయత్, అన్ధో జనః కిమన్ధం పన్థానం దర్శయితుం శక్నోతి? తస్మాద్ ఉభావపి కిం గర్త్తే న పతిష్యతః?
40 ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον αυτου κατηρτισμενος δε πας εσται ως ο διδασκαλος αυτου
గురోః శిష్యో న శ్రేష్ఠః కిన్తు శిష్యే సిద్ధే సతి స గురుతుల్యో భవితుం శక్నోతి|
41 τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε δοκον την εν τω ιδιω οφθαλμω ου κατανοεις
అపరఞ్చ త్వం స్వచక్షుషి నాసామ్ అదృష్ట్వా తవ భ్రాతుశ్చక్షుషి యత్తృణమస్తి తదేవ కుతః పశ్యమి?
42 η πως δυνασαι λεγειν τω αδελφω σου αδελφε αφες εκβαλω το καρφος το εν τω οφθαλμω σου αυτος την εν τω οφθαλμω σου δοκον ου βλεπων υποκριτα εκβαλε πρωτον την δοκον εκ του οφθαλμου σου και τοτε διαβλεψεις εκβαλειν το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου
స్వచక్షుషి యా నాసా విద్యతే తామ్ అజ్ఞాత్వా, భ్రాతస్తవ నేత్రాత్ తృణం బహిః కరోమీతి వాక్యం భ్రాతరం కథం వక్తుం శక్నోషి? హే కపటిన్ పూర్వ్వం స్వనయనాత్ నాసాం బహిః కురు తతో భ్రాతుశ్చక్షుషస్తృణం బహిః కర్త్తుం సుదృష్టిం ప్రాప్స్యసి|
43 ου γαρ εστιν δενδρον καλον ποιουν καρπον σαπρον ουδε δενδρον σαπρον ποιουν καρπον καλον
అన్యఞ్చ ఉత్తమస్తరుః కదాపి ఫలమనుత్తమం న ఫలతి, అనుత్తమతరుశ్చ ఫలముత్తమం న ఫలతి కారణాదతః ఫలైస్తరవో జ్ఞాయన్తే|
44 εκαστον γαρ δενδρον εκ του ιδιου καρπου γινωσκεται ου γαρ εξ ακανθων συλλεγουσιν συκα ουδε εκ βατου τρυγωσιν σταφυλην
కణ్టకిపాదపాత్ కోపి ఉడుమ్బరఫలాని న పాతయతి తథా శృగాలకోలివృక్షాదపి కోపి ద్రాక్షాఫలం న పాతయతి|
45 ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου της καρδιας αυτου προφερει το αγαθον και ο πονηρος ανθρωπος εκ του πονηρου θησαυρου της καρδιας αυτου προφερει το πονηρον εκ γαρ του περισσευματος της καρδιας λαλει το στομα αυτου
తద్వత్ సాధులోకోఽన్తఃకరణరూపాత్ సుభాణ్డాగారాద్ ఉత్తమాని ద్రవ్యాణి బహిః కరోతి, దుష్టో లోకశ్చాన్తఃకరణరూపాత్ కుభాణ్డాగారాత్ కుత్సితాని ద్రవ్యాణి నిర్గమయతి యతోఽన్తఃకరణానాం పూర్ణభావానురూపాణి వచాంసి ముఖాన్నిర్గచ్ఛన్తి|
46 τι δε με καλειτε κυριε κυριε και ου ποιειτε α λεγω
అపరఞ్చ మమాజ్ఞానురూపం నాచరిత్వా కుతో మాం ప్రభో ప్రభో ఇతి వదథ?
47 πας ο ερχομενος προς με και ακουων μου των λογων και ποιων αυτους υποδειξω υμιν τινι εστιν ομοιος
యః కశ్చిన్ మమ నికటమ్ ఆగత్య మమ కథా నిశమ్య తదనురూపం కర్మ్మ కరోతి స కస్య సదృశో భవతి తదహం యుష్మాన్ జ్ఞాపయామి|
48 ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομουντι οικιαν ος και εσκαψεν και εβαθυνεν και εθηκεν θεμελιον επι την πετραν πλημμυρας δε γενομενης προσερρηξεν ο ποταμος τη οικια εκεινη και ουκ ισχυσεν σαλευσαι αυτην τεθεμελιωτο γαρ επι την πετραν
యో జనో గభీరం ఖనిత్వా పాషాణస్థలే భిత్తిం నిర్మ్మాయ స్వగృహం రచయతి తేన సహ తస్యోపమా భవతి; యత ఆప్లావిజలమేత్య తస్య మూలే వేగేన వహదపి తద్గేహం లాడయితుం న శక్నోతి యతస్తస్య భిత్తిః పాషాణోపరి తిష్ఠతి|
49 ο δε ακουσας και μη ποιησας ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομησαντι οικιαν επι την γην χωρις θεμελιου η προσερρηξεν ο ποταμος και ευθυς επεσεν και εγενετο το ρηγμα της οικιας εκεινης μεγα
కిన్తు యః కశ్చిన్ మమ కథాః శ్రుత్వా తదనురూపం నాచరతి స భిత్తిం వినా మృదుపరి గృహనిర్మ్మాత్రా సమానో భవతి; యత ఆప్లావిజలమాగత్య వేగేన యదా వహతి తదా తద్గృహం పతతి తస్య మహత్ పతనం జాయతే|
