Offenbarung 12
1 Und ein großes Zeichen erschien am Himmel: ein Weib, von der Sonne umkleidet, und der Mond unter ihren Füßen, und auf ihrem Haupte eine Krone von zwölf Sternen.
ज़ैखन तैन बीती जेव, त फिरी अम्बरे मां अक बड़ो आजीब निशान लेइहोव। मतलब अक कुआन्श ज़ै चाँदनी पुड़ खड़ी आए ते तैसां ज़ैना लिगड़ां लोरन तैना दिहाड़ेरे ज़ेरां लेइहोतन। ते तैसेरे अपने दोग्गे पुड़ ताज लोरू थियूं ज़ैस पुड़ 12 तारे थिये।
2 Und sie war schwanger, schrie in Wehen und quälte sich, zu gebären.
तै दोज़ींती भोइ, ते चिन्डां मारती थी; किजोकि तैस बच्चो ज़ांनेरी तकलीफ थी।
3 Und ein anderes Zeichen ward im Himmel gesehen, und siehe, ein großer, feuerroter Drache, der hatte sieben Häupter und zehn Hörner und auf seinen Häuptern sieben Diademe.
ते अक होरो निशान अम्बरे मां लेइहोव, ते हेरा; अक बड़ो लाल अजगर (यानी शैतान) थियो, तैसेरी सत क्रोड़ी ते दश शिन्गाँ थियां, ते तैसेरे दोगन पुड़ सत ताजां थियां।
4 Und sein Schwanz zog den dritten Teil der Sterne des Himmels nach sich und warf sie auf die Erde. Und der Drache stand vor dem Weib, da sie gebären wollte, um ihr Kind, wenn sie geboren hätte, aufzufressen.
ते तैसेरे पूछ़ड़ां अम्बरेरे तारां केरि अक तीहाई ज़मीनी पुड़ आनी, ते तै अजगर तैस कुआन्शरे सामने खड़ो भोव ज़ै दोज़ींती थी, कि ज़ैखन तै बच्चो ज़ाए त तै बच्चे तैस खाए।
5 Und sie gebar ein Männliches, einen Sohn, der alle die Völkerschaften mit eisernem Stabe weiden sollte; und ihr Kind ward entrückt zu Gott und Seinem Thron.
तैखन तैस कुआन्शां मट्ठू ज़ाऊं, तैन अजगरे न खेइ बटु किजोकि तैन अकदम परमेशरे ते तैसेरे तखते कां आनू जेव। तैन मट्ठू सारी कौमन पुड़ लोंहेरे डण्डे सेइं राज़ केरेलू।
6 Und das Weib floh in die Wüste, wo sie einen Ort hat, der von Gott bereitet worden, auf daß man sie allda tausendzweihundertsechzig Tage ernährete.
ते ई कुआन्श जंगले जो नश्शी, ज़ैड़ी परमेशरेरे तरफां तैसेरेलेइ अक ठार तियार कोयोरी थी, कि तैड़ी 1260 दिहाड़न तगर तैसेरी हेरगेश की गाए।
7 Und es ward Krieg in dem Himmel; Michael und seine Engel führten Krieg mit dem Drachen, und der Drache führte Krieg und seine Engel.
फिरी स्वर्गे पुड़ लड़ाई भोइ, मीकाईल ते तैसेरे स्वर्गदूत अजगरे सेइं लड़ने लेइ निस्से, ते अजगर ते तैसेरे दूतन सेइं लड़े।
8 Und sie vermochten es nicht, und ward ihre Stätte im Himmel nicht mehr gefunden.
अजगरे लड़ाई हारी, ते फिरी तैना स्वर्गे मां न रेइ बटे।
9 Und der große Drache, die alte Schlange, die da heißt Teufel und Satan, der den ganzen Erdkreis irreführte, wurde auf die Erde geworfen, und mit ihm wurden seine Engel ausgeworfen.
एल्हेरेलेइ तै त तैसेरे दूत धेरती पुड़ शारे, तैए बड्डो अजगर, ई तैए ज़ै बड़े पेइले सपेरे रूपे मां बांदो भोरो थियो, ज़ेसेरू नवं शैतान या दोष लानेबालोए। तैए आए ज़ै दुनियारे लोकन धोखे देने लोरोए।
10 Und ich hörte eine große Stimme im Himmel, die sagte: Nun ist das Heil und die Kraft und das Reich unseres Gottes und die Gewalt Seines Christus geworden. Denn hinabgeworfen ist der Verkläger unserer Brüder, der Tag und Nacht sie vor unserem Gott verklagte.
फिरी मीं स्वर्गेरां ई बड़ी आवाज़ एइती शुनी, “कि हुनी परमेशर अपने लोकन बच़ालो! हुनी तै अपनि शक्ति इस्तेमाल केरेलो ते राज़ेरू ज़ेरू राज़ केरेलो! हुनी तैसेरो मसीह दुनियाई पुड़ अधिकार रखेलो! किजोकि हुनी शैतान इश्शे परमेशरेरे हज़ूरी मां खड़ो न रेइ बटेले कि इश्शे साथी सेवकन पुड़ रात दिहाड़ी दोष लाए। तै स्वर्गे मरां शारो जोरोए।
11 Und sie haben ihn überwunden durch das Blut des Lammes, und durch das Wort ihres Zeugnisses, und ihre Seele nicht geliebt bis in den Tod.
ते तैनेईं गबड़ेरे खूनेरे वजाई सेइं ते अपने गवाहेरे वचनेरे वजाई सेइं, तैस पुड़ ज़ींत हासिल की, ते तैनेईं अपने प्राण ट्लारे न समझ़े, इड़ी तगर की मौतरी भी परवाह न की।
12 Darum seid fröhlich, ihr Himmel und die darin wohnen. Wehe den Bewohnern der Erde und des Meeres, daß zu euch hinabstieg der Teufel, und hat einen großen Grimm, da er weiß, daß er wenig Zeit hat.
‘एल्हेरेलेइ तुस सब ज़ैना इड़ी स्वर्गे मां रहने बालेथ खुश भोथ। पन हे धेरतली ते कने समुन्द्रे मां रानेबालव तुसन पुड़ अफ़सोस! किजोकि शैतान बड़े क्रोधे सेइं तुसन कां एजनेबालोए, किजोकि तै ज़ानते कि तैसेरो आखरी वक्त एजनेबालो।’”
13 Und da der Drache sah, daß er auf die Erde geworfen war, verfolgte er das Weib, das den Sohn geboren hatte.
ते ज़ैखन अजगरे समझ़ू, कि अवं ज़मीनी पुड़ जो शारोरो, त तैस कुआन्शी पत्ती दौड़ो ज़ैसां मट्ठू ज़ावरू थियूं।
14 Und dem Weibe wurden zwei Flügel des großen Adlers gegeben, auf daß sie in die Wüste flöge an ihren Ort, um daselbst ernährt zu werden vor dem Angesicht der Schlange eine Zeit und Zeiten und eine halbe Zeit.
पन परमेशरे तैस कुआन्शी उकाबेरां दूई बड्डां फंगां दित्तां, कि अजगरे करां उडरतां जंगले मां तैस ठैरी पुज़े, ज़ैड़ी सड़े ट्लाई सालन तगर तैसेरी हेरगेश भोरी थी, ताके तैड़ी अजगर न पुज़ी बटे।
15 Und die Schlange warf aus hinter dem Weibe her Wasser aus ihrem Munde, wie einen Strom, um sie im Strome fortzuschwemmen.
फिरी अजगरे तैस कुआन्शी पत्ती अपने ऐशी सेइं दरियारू ज़ेरू पानी शारू, कि तैस इस दरियाए सेइं रूड़ए।
16 Und die Erde half dem Weibe; und die Erde tat ihren Mund auf und verschlang den Strom, den der Drache aus seinem Munde auswarf.
तैस कुआन्शरी मद्दत केरनेरे लेइ ज़मीना तैन पानी पियूं ज़ैन तैस अजगरेरे ऐशी मरां निसोरू थियूं।
17 Und der Drache ward zornig über das Weib, und ging hin, Krieg zu führen mit den übrigen von ihrem Samen, welche die Gebote Gottes halten und das Zeugnis von Jesus Christus haben.
ते अजगर कुआन्शी जो सेरकोव। एल्हेरेलेइ तैने कुआन्शरे औलादी सेइं लड़ाई केरनेरू एलान कियूं। तैना लोक ज़ैन परमेशरे हुक्मन मन्तन, ते यीशुएरी दित्तोरी शिक्षाई पुड़ च़लतन।
