Psalm 90

1 Herr, Du warst unsere Wohnstätte in Geschlecht und Geschlecht.

Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.

2 Bevor die Berge geboren und die Erde und die Welt gestaltet wurden, bist Du Gott von Ewigkeit zu Ewigkeit.

Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.

3 Du läßt den Menschen zurückkehren zum Zermalmten und sprichst: Kehret zurück, ihr Menschensöhne!

Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.

4 Denn tausend Jahre sind in Deinen Augen, wie der Tag, der gestrige, wenn er vorübergegangen ist, und wie eine Wache in der Nacht.

Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.

5 Du schwemmst sie dahin, sie sind im Schlaf; am Morgen sind sie wie das Gras, das emporsproßt.

Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.

6 Am Morgen blüht und sproßt es empor, am Abend ist es abgeschnitten und vertrocknet.

Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.

7 Vor Deinem Zorn werden wir verzehrt, und vor Deinem Grimme werden wir bestürzt.

Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.

8 Du stellst vor Dich unsere Missetaten; was wir verborgen, in Deines Angesichtes Licht.

Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.

9 Denn alle unsere Tage schwinden vor Deinem Wüten, wie ein Sinnen vollenden wir unsere Jahre.

Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.

10 Die Tage unserer Jahre sind ihrer siebzig Jahre, und wenn es hoch kommt achtzig Jahre, und ihr Umfang ist Mühsal und Unrecht, denn es eilt schleunig dahin, als flögen wir davon.

Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.

11 Wer kennt die Stärke Deines Zorns, und Deiner Furcht gemäß Dein Wüten?

Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?

12 Unsere Tage zu berechnen tue uns recht kund, daß wir darbringen ein Herz der Weisheit.

Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.

13 Jehovah, kehre zurück! Wie lange? Und lasse Dich es gereuen über Deinen Knecht.

Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.

14 Sättige uns mit Deiner Barmherzigkeit am Morgen, daß wir jubeln und fröhlich sind alle unsere Tage.

Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.

15 Mache uns fröhlich gemäß den Tagen, da Du uns gedemütigt hast, gemäß den Jahren, da wir Böses sahen.

Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.

16 Dein Werk erscheine Deinen Knechten, und deine Ehre über ihren Söhnen!

Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.

17 Daß auf uns sei die Lieblichkeit Jehovahs, unseres Gottes. Und festige unserer Hände Werk bei uns, festige Du unserer Hände Werk.

Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!