Psalm 73

1 Nur gut gegen Israel ist Gott, gegen die, so lauteren Herzens sind.

Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.

2 Ich aber, um ein Kleines, so hätten sich meine Füße abgewendet, wie nichts, so wären ausgeglitten meine Tritte.

Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;

3 Denn ich eiferte gegen die sich Rühmenden, ich sah den Frieden der Ungerechten.

Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.

4 Sie sind nicht in Banden, bis zu ihrem Tode; und feist ist ihr Leib.

Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.

5 In der Mühsal des Menschen sind sie nicht, und sind nicht mit dem Menschen geplagt.

Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.

6 Darum ist Übermut ihr Halsband, Gewalttat hüllt sie als Putz.

Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.

7 Vor Fett tritt hervor ihr Auge; des Herzens Einbildungen gehen über.

Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.

8 Sie höhnen und reden im Bösen von Plackerei, sie reden aus der Höhe.

Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.

9 Sie setzen in den Himmel ihren Mund, und ihre Zunge geht auf der Erde.

Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.

10 Darum kehrt Sein Volk dahin zurück, und des Wassers Fülle wird ihnen ausgepreßt.

Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;

11 Und sie sprechen: Wie sollte Gott es wissen, und Kunde bei dem Höchsten sein?

Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?

12 Siehe, das sind die Ungerechten, sie sind sorglos im Zeitalter; sie vermehren das Vermögen.

Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.

13 Nur umsonst hielt lauter ich mein Herz, und wusch in Unschuld meine Hände.

A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.

14 Und ich werde jeden Tag geplagt und in den Morgen wird mir Rüge.

Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.

15 Spräche ich: Ich will wie jene reden, siehe, so werde ich treulos an dem Geschlechte Deiner Söhne.

Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.

16 Und ich dachte das zu wissen: Mühsal war es in meinen Augen.

Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;

17 Bis ich in Gottes Heiligtümer einging und merkte auf ihr Letztes.

Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.

18 Du stellst sie nur aufs Schlüpfrige und läßt sie in Verstörung fallen.

Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.

19 Wie sind sie doch im Augenblick verwüstet, dahingerafft und mit Bestürzung zunichte worden!

[Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.

20 Wie einen Traum nach dem Erwachen verachtest Du, Herr, beim Aufwachen ihr Bild.

Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.

21 Als es in meinem Herzen gor und mich in die Nieren stach;

Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;

22 Da ich noch tierisch war und nichts wußte, war ich wie das Vieh bei Dir.

Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.

23 Ich aber war bei Dir beständig, du ergriffst mich bei meiner Rechten,

A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.

24 Nach Deinem Ratschluß führst Du mich und nimmst mich nachher auf in Herrlichkeit.

Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.

25 Wen habe ich im Himmel? Und neben Dir habe keine Lust ich an der Erde.

Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.

26 Verzehrt ist mein Fleisch und mein Herz, Fels meines Herzens, und mein Teil ist Gott in Ewigkeit.

Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.

27 Denn siehe, die ferne sind von Dir, vergehen, Du vertilgst alle, die von Dir abbuhlen.

Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.

28 Mir aber ist die Nähe Gottes gut. In den Herrn Jehovah setze ich meine Zuversicht, daß alle Deine Werke ich erzähle.

Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.