Psalm 73

1 Nur gut gegen Israel ist Gott, gegen die, so lauteren Herzens sind.

Psalmo de Asaf. Jes, bona estas Dio por Izrael, Por tiuj, kiuj havas puran koron.

2 Ich aber, um ein Kleines, so hätten sich meine Füße abgewendet, wie nichts, so wären ausgeglitten meine Tritte.

Sed mi — apenaŭ ne falŝanceliĝis miaj piedoj, Preskaŭ elglitis miaj paŝoj.

3 Denn ich eiferte gegen die sich Rühmenden, ich sah den Frieden der Ungerechten.

Ĉar mi ĉagreniĝis pro la fanfaronuloj, Vidante la bonstaton de la malvirtuloj.

4 Sie sind nicht in Banden, bis zu ihrem Tode; und feist ist ihr Leib.

Ĉar ili ne havas suferojn de morto, Kaj iliaj fortoj estas fortikaj.

5 In der Mühsal des Menschen sind sie nicht, und sind nicht mit dem Menschen geplagt.

Ili ne partoprenas en la zorgoj de homoj, Kaj ili ne suferas kun aliaj homoj.

6 Darum ist Übermut ihr Halsband, Gewalttat hüllt sie als Putz.

Tial ilian kolon ĉirkaŭvolvis fiereco, Kaj perforteco ilin vestas kiel ornamo.

7 Vor Fett tritt hervor ihr Auge; des Herzens Einbildungen gehen über.

Pro graso elmetiĝis iliaj okuloj, Superbordiĝis en ilia koro la intencoj.

8 Sie höhnen und reden im Bösen von Plackerei, sie reden aus der Höhe.

Ili mokas, ili parolas malbonintence pri premado; Ili parolas de alte.

9 Sie setzen in den Himmel ihren Mund, und ihre Zunge geht auf der Erde.

Kontraŭ la ĉielon ili levas sian buŝon, Kaj ilia lango promenas sur la tero.

10 Darum kehrt Sein Volk dahin zurück, und des Wassers Fülle wird ihnen ausgepreßt.

Tial tien ankaŭ iras Lia popolo, Kaj ili akvon ĉerpas abunde.

11 Und sie sprechen: Wie sollte Gott es wissen, und Kunde bei dem Höchsten sein?

Kaj ili diras: Kiel Dio scias? Kaj ĉu la Plejaltulo komprenas?

12 Siehe, das sind die Ungerechten, sie sind sorglos im Zeitalter; sie vermehren das Vermögen.

Jen tiuj estas malvirtuloj, Kaj ili estas feliĉuloj de la mondo kaj atingis riĉecon!

13 Nur umsonst hielt lauter ich mein Herz, und wusch in Unschuld meine Hände.

Nur vane mi purigis mian koron Kaj lavis per senkulpeco miajn manojn,

14 Und ich werde jeden Tag geplagt und in den Morgen wird mir Rüge.

Kaj mi turmentiĝas ĉiutage Kaj mi suferas punon ĉiumatene!

15 Spräche ich: Ich will wie jene reden, siehe, so werde ich treulos an dem Geschlechte Deiner Söhne.

Se mi intencus paroli kiel ili, Tiam mi fariĝus perfida al la generacio de Viaj filoj.

16 Und ich dachte das zu wissen: Mühsal war es in meinen Augen.

Mi meditis, por kompreni ĉi tion; Sed ĝi estis malfacila en miaj okuloj,

17 Bis ich in Gottes Heiligtümer einging und merkte auf ihr Letztes.

Ĝis mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.

18 Du stellst sie nur aufs Schlüpfrige und läßt sie in Verstörung fallen.

Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi ĵetas ilin en pereon.

19 Wie sind sie doch im Augenblick verwüstet, dahingerafft und mit Bestürzung zunichte worden!

Kiel momente ili ruiniĝis! Pereis, malaperis de subita teruro!

20 Wie einen Traum nach dem Erwachen verachtest Du, Herr, beim Aufwachen ihr Bild.

Simile al sonĝo post la vekiĝo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.

21 Als es in meinem Herzen gor und mich in die Nieren stach;

Kiam bolis mia koro Kaj turmentiĝis mia internaĵo,

22 Da ich noch tierisch war und nichts wußte, war ich wie das Vieh bei Dir.

Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaŭ Vi.

23 Ich aber war bei Dir beständig, du ergriffst mich bei meiner Rechten,

Sed mi ĉiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.

24 Nach Deinem Ratschluß führst Du mich und nimmst mich nachher auf in Herrlichkeit.

Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.

25 Wen habe ich im Himmel? Und neben Dir habe keine Lust ich an der Erde.

Kiu estas por mi en la ĉielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.

26 Verzehrt ist mein Fleisch und mein Herz, Fels meines Herzens, und mein Teil ist Gott in Ewigkeit.

Konsumiĝas mia karno kaj mia koro; Sed la fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.

27 Denn siehe, die ferne sind von Dir, vergehen, Du vertilgst alle, die von Dir abbuhlen.

Jen tiuj, kiuj malproksimiĝas de Vi, pereas; Vi ekstermas ĉiun, kiu perfidiĝis al Vi.

28 Mir aber ist die Nähe Gottes gut. In den Herrn Jehovah setze ich meine Zuversicht, daß alle Deine Werke ich erzähle.

Sed al mi estas bone, ke mi estas proksima al Dio; Sur mian Sinjoron, sur la Eternulon, mi metis mian fidon, Por rakonti ĉiujn Viajn farojn.