Psalm 50

1 Ein Psalm von Asaph. Der Gott, der Gott Jehovah, redet und ruft der Erde von der Sonne Aufgang bis zu ihrem Untergang.

Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.

2 Aus Zion strahlt der Schönheit Vollendung, Gott.

Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.

3 Unser Gott kommt und schweigt nicht stille; Feuer frißt vor Ihm, und rings um Ihn stürmt es sehr.

Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.

4 Er wird rufen den Himmeln droben und der Erde, auf daß Er Seinem Volke Recht spreche.

Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:

5 Versammelt Mir Meine Heiligen, die über dem Opfer den Bund mit Mir geschlossen.

Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.

6 Und die Himmel sagen an Seine Gerechtigkeit, denn Gott Selbst ist Richter. (Selah)

Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)

7 Höre, mein Volk, und Ich will reden; Israel, Ich will gegen dich zeugen, Gott, dein Gott, bin Ich.

Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.

8 Nicht rüge Ich dich ob deiner Opfer und deine Brandopfer sind beständig vor Mir.

Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.

9 Ich will nicht Farren nehmen aus deinem Haus, Böcke aus deinen Hürden.

Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.

10 Denn Mein ist alles Wild des Waldes, das Vieh auf Tausenden der Berge.

Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.

11 Ich kenne alles Gevögel der Berge, und das Gewild des Feldes ist bei Mir.

Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.

12 Sollte Ich hungern, Ich sagte es dir nicht; denn Mein ist die Welt und was sie füllt.

Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.

13 Soll Ich der Gewaltigen Fleisch essen und das Blut der Böcke trinken?

Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?

14 Opfere Gott Bekennen, und erstatte dem Allerhöchsten deine Gelübde.

Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;

15 Und rufe Mich an am Tage der Drangsal, so reiße Ich dich heraus, und du sollst Mich verherrlichen.

I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.

16 Und zu dem Ungerechten spricht Gott: Was ist es mit dir, daß du Meine Satzungen erzählst, und Meinen Bund in deinem Munde trägst?

Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;

17 Und du hassest Zucht und wirfst Meine Worte hinter dich?

Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?

18 Ersiehst du einen Dieb, so läufst du mit ihm, und mit den Ehebrechern ist dein Teil.

Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.

19 Du entsendest deinen Mund zum Bösen, und Trug flicht deine Zunge.

Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.

20 Du sitzest, redest wider deinen Bruder und wider deiner Mutter Sohn gibst du Verleumdung aus.

Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.

21 Das tatest du, und Ich habe still geschwiegen, da meintest du, Ich sei wie du; doch Ich rüge dich und lege es zurecht vor deinen Augen.

To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.

22 Betrachtet doch das, ihr, die ihr Gott vergesset, daß Ich euch nicht zerfleische und keiner errette.

Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.

23 Wer Bekenntnis opfert, der verherrlicht Mich, und wer den Weg zurichtet, den lasse Ich sehen das Heil Gottes.

Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.