Hebraeer 13
1 Beharret in brüderlicher Liebe.
ഭ്രാതൃഷു പ്രേമ തിഷ്ഠതു| അതിഥിസേവാ യുഷ്മാഭി ർന വിസ്മര്യ്യതാം
2 Haltet auf Gastfreundschaft; durch sie haben ohne ihr Wissen manche schon Engel beherbergt.
യതസ്തയാ പ്രച്ഛന്നരൂപേണ ദിവ്യദൂതാഃ കേഷാഞ്ചിദ് അതിഥയോഽഭവൻ|
3 Nehmt euch der Gefangenen an, als wäret ihr mitgefangen, der Leidenden als solche, die selbst noch im Leibe wallen.
ബന്ദിനഃ സഹബന്ദിഭിരിവ ദുഃഖിനശ്ച ദേഹവാസിഭിരിവ യുഷ്മാഭിഃ സ്മര്യ്യന്താം|
4 Die Ehe soll durchaus in Ehren gehalten werden und das Ehebett unbefleckt; Hurer und Ehebrecher wird Gott richten.
വിവാഹഃ സർവ്വേഷാം സമീപേ സമ്മാനിതവ്യസ്തദീയശയ്യാ ച ശുചിഃ കിന്തു വേശ്യാഗാമിനഃ പാരദാരികാശ്ചേശ്വരേണ ദണ്ഡയിഷ്യന്തേ|
5 Euer Wandel sei ohne Geiz; lasset euch begnügen an dem, was da ist, denn Er Selbst hat gesagt: Ich will dich nicht verlassen, noch versäumen.
യൂയമ് ആചാരേ നിർലോഭാ ഭവത വിദ്യമാനവിഷയേ സന്തുഷ്യത ച യസ്മാദ് ഈശ്വര ഏവേദം കഥിതവാൻ, യഥാ, "ത്വാം ന ത്യക്ഷ്യാമി ന ത്വാം ഹാസ്യാമി| "
6 Darum dürfen wir getrost sagen: Der Herr ist mein Helfer, und ich will mich nicht fürchten. Was sollte mir ein Mensch tun?
അതഏവ വയമ് ഉത്സാഹേനേദം കഥയിതും ശക്നുമഃ, "മത്പക്ഷേ പരമേശോഽസ്തി ന ഭേഷ്യാമി കദാചന| യസ്മാത് മാം പ്രതി കിം കർത്തും മാനവഃ പാരയിഷ്യതി|| "
7 Gedenket an eure Vorsteher, die euch das Wort Gottes verkündigt haben. Schaut auf den Ausgang ihres Wandels und eifert ihrem Glauben nach!
യുഷ്മാകം യേ നായകാ യുഷ്മഭ്യമ് ഈശ്വരസ്യ വാക്യം കഥിതവന്തസ്തേ യുഷ്മാഭിഃ സ്മര്യ്യന്താം തേഷാമ് ആചാരസ്യ പരിണാമമ് ആലോച്യ യുഷ്മാഭിസ്തേഷാം വിശ്വാസോഽനുക്രിയതാം|
യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടഃ ശ്വോഽദ്യ സദാ ച സ ഏവാസ്തേ| (aiōn g165)
9 Lasset euch nicht durch die vielerlei fremdartigen Lehren irre machen; denn es ist ein köstlich Ding, das Herz durch die Gnade zu stärken, nicht durch Speisen, von denen keinen Nutzen hatten, die damit umgingen.
യൂയം നാനാവിധനൂതനശിക്ഷാഭി ർന പരിവർത്തധ്വം യതോഽനുഗ്രഹേണാന്തഃകരണസ്യ സുസ്ഥിരീഭവനം ക്ഷേമം ന ച ഖാദ്യദ്രവ്യൈഃ| യതസ്തദാചാരിണസ്തൈ ർനോപകൃതാഃ|
10 Wir haben einen Altar, von dem nicht essen dürfen, die dem Zelt dienen.
യേ ദഷ്യസ്യ സേവാം കുർവ്വന്തി തേ യസ്യാ ദ്രവ്യഭോജനസ്യാനധികാരിണസ്താദൃശീ യജ്ഞവേദിരസ്മാകമ് ആസ്തേ|
11 Denn welcher Tiere Blut als Sündopfer vom Hohenpriester in das Heiligtum hineingetragen wird, derselbigen Leiber werden außerhalb des Lagers verbrannt.
യതോ യേഷാം പശൂനാം ശോണിതം പാപനാശായ മഹായാജകേന മഹാപവിത്രസ്ഥാനസ്യാഭ്യന്തരം നീയതേ തേഷാം ശരീരാണി ശിബിരാദ് ബഹി ർദഹ്യന്തേ|
12 Darum hat auch Jesus, auf daß Er das Volk durch Sein eigen Blut heiligte, außerhalb des Tores gelitten.
തസ്മാദ് യീശുരപി യത് സ്വരുധിരേണ പ്രജാഃ പവിത്രീകുര്യ്യാത് തദർഥം നഗരദ്വാരസ്യ ബഹി ർമൃതിം ഭുക്തവാൻ|
13 So lasset uns denn zu Ihm hinaus vor das Lager gehen, und Seine Schmach tragen.
അതോ ഹേതോരസ്മാഭിരപി തസ്യാപമാനം സഹമാനൈഃ ശിബിരാദ് ബഹിസ്തസ്യ സമീപം ഗന്തവ്യം|
14 Denn wir haben hier keine bleibende Stadt, sondern die zukünftige suchen wir.
യതോ ഽത്രാസ്മാകം സ്ഥായി നഗരം ന വിദ്യതേ കിന്തു ഭാവി നഗരമ് അസ്മാഭിരന്വിഷ്യതേ|
15 So lasset uns nun durch Ihn Gott darbringen Lobopfer allezeit, das heißt: die Frucht der Lippen, die Seinen Namen bekennen.
അതഏവ യീശുനാസ്മാഭി ർനിത്യം പ്രശംസാരൂപോ ബലിരർഥതസ്തസ്യ നാമാങ്ഗീകുർവ്വതാമ് ഓഷ്ഠാധരാണാം ഫലമ് ഈശ്വരായ ദാതവ്യം|
16 Lasset nicht ab, wohlzutun und mitzuteilen; denn an solchen Opfern hat Gott Wohlgefallen.
അപരഞ്ച പരോപകാരോ ദാനഞ്ച യുഷ്മാഭി ർന വിസ്മര്യ്യതാം യതസ്താദൃശം ബലിദാനമ് ഈശ്വരായ രോചതേ|
17 Folget euren Vorstehern und gebt ihnen nach; denn sie wachen über eure Seelen, als die da Rechenschaft geben sollen, auf daß sie es mit Freuden tun und nicht mit Seufzen; denn das frommt euch nicht.
യൂയം സ്വനായകാനാമ് ആജ്ഞാഗ്രാഹിണോ വശ്യാശ്ച ഭവത യതോ യൈരുപനിധിഃ പ്രതിദാതവ്യസ്താദൃശാ ലോകാ ഇവ തേ യുഷ്മദീയാത്മനാം രക്ഷണാർഥം ജാഗ്രതി, അതസ്തേ യഥാ സാനന്ദാസ്തത് കുര്യ്യു ർന ച സാർത്തസ്വരാ അത്ര യതധ്വം യതസ്തേഷാമ് ആർത്തസ്വരോ യുഷ്മാകമ് ഇഷ്ടജനകോ ന ഭവേത്|
18 Betet für uns; denn wir sind guter Zuversicht, daß wir ein gut Gewissen haben, und fleißigen uns in allen Stücken, einen guten Wandel zu führen.
അപരഞ്ച യൂയമ് അസ്മന്നിമിത്തിം പ്രാർഥനാം കുരുത യതോ വയമ് ഉത്തമമനോവിശിഷ്ടാഃ സർവ്വത്ര സദാചാരം കർത്തുമ് ഇച്ഛുകാശ്ച ഭവാമ ഇതി നിശ്ചിതം ജാനീമഃ|
19 Ich bitte euch aber um so mehr, solches zu tun, auf daß ich desto eher wieder zu euch komme.
വിശേഷതോഽഹം യഥാ ത്വരയാ യുഷ്മഭ്യം പുന ർദീയേ തദർഥം പ്രാർഥനായൈ യുഷ്മാൻ അധികം വിനയേ|
20 Der Gott des Friedens aber, Der von den Toten heraufgeführt hat den großen Hirten der Schafe durch das Blut des ewigen Bundes, unseren Herrn Jesus, (aiōnios g166)
അനന്തനിയമസ്യ രുധിരേണ വിശിഷ്ടോ മഹാൻ മേഷപാലകോ യേന മൃതഗണമധ്യാത് പുനരാനായി സ ശാന്തിദായക ഈശ്വരോ (aiōnios g166)
21 Der mache euch fertig in jeglichem guten Werk, zu tun Seinen Willen, und schaffe in euch, was vor Ihm wohlgefällig ist, durch Jesus Christus, Welchem sei Ehre in alle Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
നിജാഭിമതസാധനായ സർവ്വസ്മിൻ സത്കർമ്മണി യുഷ്മാൻ സിദ്ധാൻ കരോതു, തസ്യ ദൃഷ്ടൗ ച യദ്യത് തുഷ്ടിജനകം തദേവ യുഷ്മാകം മധ്യേ യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന സാധയതു| തസ്മൈ മഹിമാ സർവ്വദാ ഭൂയാത്| ആമേൻ| (aiōn g165)
22 Ich ermahne euch aber, Brüder, lasset das Wort der Ermahnung an euch kommen; denn ich habe euch nur kurz geschrieben.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, വിനയേഽഹം യൂയമ് ഇദമ് ഉപദേശവാക്യം സഹധ്വം യതോഽഹം സംക്ഷേപേണ യുഷ്മാൻ പ്രതി ലിഖിതവാൻ|
23 Wisset, daß Bruder Timotheus freigegeben ist; mit ihm werde ich, wenn er bald kommt, euch sehen.
അസ്മാകം ഭ്രാതാ തീമഥിയോ മുക്തോഽഭവദ് ഇതി ജാനീത, സ ച യദി ത്വരയാ സമാഗച്ഛതി തർഹി തേന സാർദ്ധംമ് അഹം യുഷ്മാൻ സാക്ഷാത് കരിഷ്യാമി|
24 Grüßet alle eure Vorsteher und alle Heiligen, es grüßen euch die aus Italien.
യുഷ്മാകം സർവ്വാൻ നായകാൻ പവിത്രലോകാംശ്ച നമസ്കുരുത| അപരമ് ഇതാലിയാദേശീയാനാം നമസ്കാരം ജ്ഞാസ്യഥ|
25 Die Gnade sei mit euch allen! Amen.
അനുഗ്രഹോ യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം സഹായോ ഭൂയാത്| ആമേൻ|
