Psalm 73

1 Ein Psalm Asaphs. Nur gut ist Gott gegen Israel, gegen die, welche reinen Herzens sind.

Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.

2 Ich aber hätte schier gestrauchelt mit meinen Füßen, wie leicht hätte ich einen Mißtritt getan!

Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;

3 Denn ich beneidete die Übermütigen, als ich den Frieden der Gottlosen sah.

Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.

4 Denn sie leiden keine Qual bis zu ihrem Tod, und ihr Leib ist wohlgenährt.

Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.

5 Sie werden nicht bemüht wie andere Leute und nicht geschlagen wie andere Menschen.

Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.

6 Darum schmücken sie sich stolz und kleiden sich frech.

Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.

7 Ihr Gesicht strotzt von Fett, sie bilden sich sehr viel ein.

Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.

8 Sie reden höhnisch und boshaft, drohen mit höherer Gewalt.

Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.

9 Sie reden, als käme es vom Himmel; ihre Worte haben Geltung auf Erden.

Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.

10 Darum wendet sich auch das Volk ihnen zu, und es wird von ihnen viel Wasser aufgesogen.

Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;

11 Und sie sagen: «Was merkt Gott? Weiß der Höchste überhaupt etwas?»

Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?

12 Siehe, das sind die Gottlosen; denen geht es immer gut, und sie werden reich!

Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.

13 Ganz umsonst habe ich mein Herz rein erhalten und meine Hände in Unschuld gewaschen;

A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.

14 denn ich bin doch täglich geschlagen worden, und meine Strafe ist alle Morgen da!

Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.

15 Wollte ich auch so rechnen, siehe, so würde ich das Geschlecht deiner Kinder verraten.

Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.

16 So sann ich denn nach, um dies zu verstehen; aber es schien mir vergebliche Mühe zu sein,

Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;

17 bis ich in das Heiligtum Gottes ging und auf ihr Ende merkte.

Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.

18 Nur auf schlüpfrigen Boden setzest du sie; du lässest sie fallen, daß sie in Trümmer sinken.

Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.

19 Wie geschah das so plötzlich und entsetzlich! Sie gingen unter und nahmen ein Ende mit Schrecken.

[Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.

20 Wie einen Traum nach dem Erwachen, so wirst du, o Herr, wenn du dich aufmachst, ihr Bild verächtlich machen.

Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.

21 Als mein Herz verbittert war und es mir in den Nieren wehe tat,

Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;

22 da war ich dumm und verstand nichts; ich benahm mich wie ein Vieh gegen dich.

Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.

23 Und doch bleibe ich stets bei dir; du hältst mich bei meiner rechten Hand.

A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.

24 Leite mich auch ferner nach deinem Rat und nimm mich hernach mit Ehren auf!

Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.

25 Wen habe ich im Himmel? Und dir ziehe ich gar nichts auf Erden vor!

Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.

26 Schwinden auch mein Fleisch und mein Herz dahin, so bleibt doch Gott ewiglich meines Herzens Fels und mein Teil.

Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.

27 Denn siehe, die fern von dir sind, kommen um; du vertilgst alle, die dir untreu werden.

Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.

28 Mir aber ist die Nähe Gottes köstlich; ich habe Gott, den HERRN, zu meiner Zuflucht gemacht, um zu erzählen alle deine Werke.

Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.