Klagelieder 3

1 Ich bin der Mann, der tief gebeugt worden ist durch die Rute seines Zorns.

Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.

2 Mich hat er verjagt und in die Finsternis geführt und nicht ans Licht.

Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.

3 Nur gegen mich kehrt er immer wieder den ganzen Tag seine Hand.

Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.

4 Er hat mein Fleisch und meine Haut verschlungen und meine Knochen zermalmt.

Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.

5 Er hat rings um mich her Gift und Drangsal aufgebaut.

Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;

6 In dunkeln Höhlen läßt er mich wohnen wie längst Verstorbene.

Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.

7 Er hat mich eingemauert, daß ich nicht herauskommen kann; mit ehernen Ketten hat er mich beschwert.

Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.

8 Ob ich auch schreie und rufe, verstopft er doch die Ohren vor meinem Gebet.

A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.

9 Quadersteine legt er mir in den Weg, krümmt meine Pfade.

Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.

10 Er lauert mir auf wie ein Bär, wie ein Löwe im Dickicht.

Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.

11 Er hat mich auf Abwege gebracht, ist über mich hergefallen und hat mich arg zugerichtet.

Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.

12 Er hat seinen Bogen gespannt und mich dem Pfeile zum Ziel gesetzt.

Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.

13 Er hat mir seines Köchers Söhne in die Nieren gejagt.

Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.

14 Ich bin allem Volk zum Gelächter geworden, ihr Liedlein den ganzen Tag.

Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.

15 Er hat mich mit Bitterkeit gesättigt, mit Wermut getränkt.

Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.

16 Er ließ meine Zähne sich an Kies zerbeißen, er hat mich mit Asche bedeckt.

Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.

17 Und du hast meine Seele aus dem Frieden verstoßen, daß ich des Glückes vergaß.

Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.

18 Und ich sprach: Meine Lebenskraft ist dahin, meine Hoffnung auf den HERRN.

I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.

19 Sei eingedenk meines Elends, meiner Verfolgung, des Wermuts und des Gifts!

Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.

20 Beständig denkt meine Seele daran und ist tief gebeugt!

Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.

21 Dieses aber will ich meinem Herzen vorhalten, darum will ich Hoffnung fassen:

Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.

22 Gnadenbeweise des HERRN sind's, daß wir nicht gänzlich aufgerieben wurden, denn seine Barmherzigkeit ist nicht zu Ende;

To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.

23 sie ist alle Morgen neu, und deine Treue ist groß!

Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.

24 Der HERR ist mein Teil, spricht meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.

PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.

25 Der HERR ist gütig gegen die, welche auf ihn hoffen, gegen die Seele, die nach ihm fragt.

Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.

26 Gut ist's, schweigend zu warten auf das Heil des HERRN.

Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.

27 Es ist einem Manne gut, in seiner Jugend das Joch zu tragen.

Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.

28 Er sitze einsam und schweige, wenn man ihm eines auferlegt!

Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.

29 Er stecke seinen Mund in den Staub; vielleicht ist noch Hoffnung vorhanden!

Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.

30 Schlägt ihn jemand, so biete er ihm den Backen dar und lasse sich mit Schmach sättigen!

Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.

31 Denn der Herr wird nicht ewig verstoßen;

Pan bowiem nie odrzuca na wieki;

32 sondern wenn er betrübt hat, so erbarmt er sich auch nach der Größe seiner Gnade.

A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;

33 Denn nicht aus Lust plagt und betrübt ER die Menschenkinder.

Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.

34 Wenn alle Gefangenen eines Landes mit Füßen getreten,

Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;

35 wenn das Recht eines Mannes vor dem Angesicht des Höchsten gebeugt,

Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;

36 die Rechtssache eines Menschen verdreht wird, sollte der Herr es nicht beachten?

Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.

37 Wer hat je etwas gesagt und es ist geschehen, ohne daß der Herr es befahl?

Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?

38 Geht nicht aus dem Munde des Höchsten das Böse und das Gute hervor?

Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?

39 Was beklagt sich der Mensch? Es hätte sich wahrlich jeder über seine Sünde zu beklagen!

Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?

40 Lasset uns unsere Wege erforschen und durchsuchen und zum HERRN zurückkehren!

Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.

41 Lasset uns unsere Herzen samt den Händen zu Gott im Himmel erheben!

Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.

42 Wir sind abtrünnig und widerspenstig gewesen; das hast du nicht vergeben;

Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.

43 du hast dich im Zorn verborgen und uns verfolgt; du hast uns ohne Gnade erwürgt;

Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.

44 du hast dich in eine Wolke gehüllt, daß kein Gebet hindurchdrang;

Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.

45 du hast uns zu Kot und Abscheu gemacht unter den Völkern!

Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.

46 Alle unsere Feinde haben ihr Maul gegen uns aufgesperrt.

Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.

47 Grauen und Grube wurden uns beschieden, Verwüstung und Untergang.

Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.

48 Es rinnen Wasserbäche aus meinen Augen wegen des Untergangs der Tochter meines Volkes.

Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.

49 Mein Auge tränt unaufhörlich; denn da ist keine Ruhe,

Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;

50 bis der HERR vom Himmel herabschauen und dareinsehen wird.

Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.

51 Was ich sehen muß, tut meiner Seele weh ob aller Töchter meiner Stadt.

Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.

52 Die mich ohne Ursache hassen, stellten mir heftig nach wie einem Vogel;

Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.

53 sie wollten mich in der Grube ums Leben bringen und warfen Steine auf mich.

Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.

54 Die Wasser gingen über mein Haupt; ich sagte: Ich bin verloren!

Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!

55 Aber ich rief, HERR, deinen Namen an, tief unten aus der Grube.

Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.

56 Du hörtest meine Stimme: «Verschließe dein Ohr nicht vor meinem Seufzen, vor meinem Hilferuf!»

Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.

57 Du nahtest dich mir des Tages, als ich dich anrief, du sprachest: Fürchte dich nicht!

Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.

58 Du führtest, o Herr, die Sache meiner Seele, du rettetest mir das Leben!

Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.

59 Du hast, o HERR, meine Unterdrückung gesehen; schaffe du mir Recht!

PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.

60 Du hast all ihre Rachgier gesehen, alle ihre Anschläge wider mich;

Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.

61 du hast, o HERR, ihr Schmähen gehört, alle ihre Pläne gegen mich,

Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;

62 die Reden meiner Widersacher und ihr beständiges Murmeln über mich.

[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.

63 Siehe doch: ob sie niedersitzen oder aufstehen, so bin ich ihr Spottlied.

Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.

64 Vergilt ihnen, o HERR, nach dem Werk ihrer Hände!

Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.

65 Gib ihnen Verstockung ins Herz, dein Fluch komme über sie!

Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;

66 Verfolge sie in deinem Zorn und vertilge sie unter dem Himmel des HERRN hinweg!

Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!