Lukas 6
1 Es geschah aber am zweitersten Sabbat, daß er durch die Saaten ging, und seine jünger pflückten Ähren, und aßen, indem sie sie mit den Händen zerrieben.
අචරඤ්ච පර්ව්වණෝ ද්විතීයදිනාත් පරං ප්‍රථමවිශ්‍රාමවාරේ ශස්‍යක්‍ෂේත්‍රේණ යීශෝර්ගමනකාලේ තස්‍ය ශිෂ්‍යාඃ කණිශං ඡිත්ත්වා කරේෂු මර්ද්දයිත්වා ඛාදිතුමාරේභිරේ|
2 Etliche aber der Pharisäer sprachen zu ihnen: Warum tut ihr, was nicht erlaubt ist zu tun an den Sabbaten?
තස්මාත් කියන්තඃ ඵිරූශිනස්තානවදන් විශ්‍රාමවාරේ යත් කර්ම්ම න කර්ත්තව්‍යං තත් කුතඃ කුරුථ?
3 Und Jesus antwortete ihnen, und sprach: Habt ihr nicht das gelesen, was David tat, als ihn hungerte und die mit ihm waren?
යීශුඃ ප්‍රත්‍යුවාච දායූද් තස්‍ය සඞ්ගිනශ්ච ක්‍ෂුධාර්ත්තාඃ කිං චක්‍රුඃ ස කථම් ඊශ්වරස්‍ය මන්දිරං ප්‍රවිශ්‍ය
4 Wie er in das Haus Gottes einging, und die Schaubrote nahm, und aß, und gab auch denen, die bei ihm waren, welche zu essen doch niemand erlaubt ist, außer den Priestern.
යේ දර්ශනීයාඃ පූපා යාජකාන් විනාන්‍යස්‍ය කස්‍යාප්‍යභෝජනීයාස්තානානීය ස්වයං බුභජේ සඞ්ගිභ්‍යෝපි දදෞ තත් කිං යුෂ්මාභිඃ කදාපි නාපාඨි?
5 Und er sprach zu ihnen: Der Menschensohn ist Herr auch des Sabbats.
පශ්චාත් ස තානවදත් මනුජසුතෝ විශ්‍රාමවාරස්‍යාපි ප්‍රභු ර්භවති|
6 Es geschah aber an einem andern Sabbat, daß er in die Synagoge ging, und lehrte. Und es war daselbst ein Mensch, dessen rechte Hand dürr war.
අනන්තරම් අන්‍යවිශ්‍රාමවාරේ ස භජනගේහං ප්‍රවිශ්‍ය සමුපදිශති| තදා තත්ස්ථානේ ශුෂ්කදක්‍ෂිණකර ඒකඃ පුමාන් උපතස්ථිවාන්|
7 Die Schriftgelehrten und Pharisäer aber hielten auf ihn, ob er am Sabbat heile, damit sie eine Anklage gegen ihn fänden.
තස්මාද් අධ්‍යාපකාඃ ඵිරූශිනශ්ච තස්මින් දෝෂමාරෝපයිතුං ස විශ්‍රාමවාරේ තස්‍ය ස්වාස්ථ්‍යං කරෝති නවේති ප්‍රතීක්‍ෂිතුමාරේභිරේ|
8 Er aber wußte ihre Gedanken, und sprach zu dem Menschen, der die dürre Hand hatte; Erhebe dich, und stehe in die Mitte. Er aber stand auf, und stellte sich hin.
තදා යීශුස්තේෂාං චින්තාං විදිත්වා තං ශුෂ්කකරං පුමාංසං ප්‍රෝවාච, ත්වමුත්ථාය මධ්‍යස්ථානේ තිෂ්ඨ|
9 Da sprach Jesus zu ihnen: Ich frage euch: Was ist erlaubt an den Sabbaten, Gutes zu tun, oder Böses zu tun? eine Seele zu retten, oder umkommen zu lassen?
තස්මාත් තස්මින් උත්ථිතවති යීශුස්තාන් ව්‍යාජහාර, යුෂ්මාන් ඉමාං කථාං පෘච්ඡාමි, විශ්‍රාමවාරේ හිතම් අහිතං වා, ප්‍රාණරක්‍ෂණං ප්‍රාණනාශනං වා, ඒතේෂාං කිං කර්ම්මකරණීයම්?
10 Und er sah sie alle umher an, und sprach zu ihm: Strecke deine Hand aus! Er aber tat also, und seine Hand ward wieder hergestellt, wie die andere.
පශ්චාත් චතුර්දික්‍ෂු සර්ව්වාන් විලෝක්‍ය තං මානවං බභාෂේ, නිජකරං ප්‍රසාරය; තතස්තේන තථා කෘත ඉතරකරවත් තස්‍ය හස්තඃ ස්වස්ථෝභවත්|
11 Sie aber wurden ganz unsinnig, und beredeten sich untereinander, was sie Jesus tun wollten.
තස්මාත් තේ ප්‍රචණ්ඩකෝපාන්විතා යීශුං කිං කරිෂ්‍යන්තීති පරස්පරං ප්‍රමන්ත්‍රිතාඃ|
12 Es geschah aber in diesen Tagen, daß er auf einen Berg ging, zu beten. Und er blieb über Nacht im Gebet zu Gott.
තතඃ පරං ස පර්ව්වතමාරුහ්‍යේශ්වරමුද්දිශ්‍ය ප්‍රාර්ථයමානඃ කෘත්ස්නාං රාත්‍රිං යාපිතවාන්|
13 Und als es Tag ward, rief er seine Jünger herbei, und wählte von ihnen Zwölfe aus, welche er auch Apostel (Sendboten) nannte:
අථ දිනේ සති ස සර්ව්වාන් ශිෂ්‍යාන් ආහූතවාන් තේෂාං මධ්‍යේ
14 Simon, welchen er auch Petrus nannte, und Andreas, seinen Bruder; und Jakobus und Johannes; und Philippus und Bartholomäus;
පිතරනාම්නා ඛ්‍යාතඃ ශිමෝන් තස්‍ය භ්‍රාතා ආන්ද්‍රියශ්ච යාකූබ් යෝහන් ච ඵිලිප් බර්ථලමයශ්ච
15 Und Matthäus und Thomas; und Jakobus, Alphäi Sohn, und Simon, genannt der Zelot;
මථිඃ ථෝමා ආල්ඵීයස්‍ය පුත්‍රෝ යාකූබ් ජ්වලන්තනාම්නා ඛ්‍යාතඃ ශිමෝන්
16 Und Judas, Jakobi (Sohn), und Judas den Ischariot, der auch sein Verräter ward.
ච යාකූබෝ භ්‍රාතා යිහූදාශ්ච තං යඃ පරකරේෂු සමර්පයිෂ්‍යති ස ඊෂ්කරීයෝතීයයිහූදාශ්චෛතාන් ද්වාදශ ජනාන් මනෝනීතාන් කෘත්වා ස ජග්‍රාහ තථා ප්‍රේරිත ඉති තේෂාං නාම චකාර|
17 Und er stieg herab mit ihnen, und stellte sich auf einen ebenen Platz, und der Haufe seiner Jünger und eine große Menge Volkes von ganz Judäa und Jerusalem und von der Meeresküste bei Tyrus und Sidon kamen, ihn zu hören und von ihren Krankheiten geheilt zu werden.
තතඃ පරං ස තෛඃ සහ පර්ව්වතාදවරුහ්‍ය උපත්‍යකායාං තස්ථෞ තතස්තස්‍ය ශිෂ්‍යසඞ්ඝෝ යිහූදාදේශාද් යිරූශාලමශ්ච සෝරඃ සීදෝනශ්ච ජලධේ රෝධසෝ ජනනිහාශ්ච ඒත්‍ය තස්‍ය කථාශ්‍රවණාර්ථං රෝගමුක්ත්‍යර්ථඤ්ච තස්‍ය සමීපේ තස්ථුඃ|
18 Und die von unsaubern Geistern Geplagten wurden geheilt.
අමේධ්‍යභූතග්‍රස්තාශ්ච තන්නිකටමාගත්‍ය ස්වාස්ථ්‍යං ප්‍රාපුඃ|
19 Und alles Volk suchte ihn anzurühren, denn Kraft ging aus von ihm, und heilte sie.
සර්ව්වේෂාං ස්වාස්ථ්‍යකරණප්‍රභාවස්‍ය ප්‍රකාශිතත්වාත් සර්ව්වේ ලෝකා ඒත්‍ය තං ස්ප්‍රෂ්ටුං යේතිරේ|
20 Und er hob seine Augen auf gegen seine Jünger, und sprach: Selig seid ihr Armen, denn euer ist die Gottesherrschaft!
පශ්චාත් ස ශිෂ්‍යාන් ප්‍රති දෘෂ්ටිං කුත්වා ජගාද, හේ දරිද්‍රා යූයං ධන්‍යා යත ඊශ්වරීයේ රාජ්‍යේ වෝ(අ)ධිකාරෝස්ති|
21 Selig seid ihr, die ihr jetzt hungert, denn ihr sollt satt werden! Selig seid ihr, die ihr jetzt weinet, denn ihr werdet lachen!
හේ අධුනා ක්‍ෂුධිතලෝකා යූයං ධන්‍යා යතෝ යූයං තර්ප්ස්‍යථ; හේ ඉහ රෝදිනෝ ජනා යූයං ධන්‍යා යතෝ යූයං හසිෂ්‍යථ|
22 Selig seid ihr, wenn die Menschen euch hassen, und wenn sie euch absondern, und schmähen und euern Namen austun, als böse, um des Menschensohnes willen.
යදා ලෝකා මනුෂ්‍යසූනෝ ර්නාමහේතෝ ර‍්‍යුෂ්මාන් ඍතීයිෂ්‍යන්තේ පෘථක් කෘත්වා නින්දිෂ්‍යන්ති, අධමානිව යුෂ්මාන් ස්වසමීපාද් දූරීකරිෂ්‍යන්ති ච තදා යූයං ධන්‍යාඃ|
23 Freuet euch an jenem Tage, und frohlocket! Denn siehe, euer Lohn ist groß im Himmel, denn demgemäß taten ihre Väter den Propheten.
ස්වර්ගේ යුෂ්මාකං යථේෂ්ටං ඵලං භවිෂ්‍යති, ඒතදර්ථං තස්මින් දිනේ ප්‍රෝල්ලසත ආනන්දේන නෘත්‍යත ච, තේෂාං පූර්ව්වපුරුෂාශ්ච භවිෂ්‍යද්වාදිනඃ ප්‍රති තථෛව ව්‍යවාහරන්|
24 Aber wehe euch Reichen! denn ihr habt euern Trost dahin.
කින්තු හා හා ධනවන්තෝ යූයං සුඛං ප්‍රාප්නුත| හන්ත පරිතෘප්තා යූයං ක්‍ෂුධිතා භවිෂ්‍යථ;
25 Wehe euch, die ihr satt seid, denn ihr werdet hungern! Wehe euch, die ihr jetzt lachet, denn ihr werdet trauern und weinen!
ඉහ හසන්තෝ යූයං වත යුෂ්මාභිඃ ශෝචිතව්‍යං රෝදිතව්‍යඤ්ච|
26 Wehe euch, wenn alle Menschen von euch schön reden, denn demgemäß taten ihre Väter den falschen Propheten.
සර්ව්වෛලාකෛ ර‍්‍යුෂ්මාකං සුඛ්‍යාතෞ කෘතායාං යුෂ්මාකං දුර්ගති ර්භවිෂ්‍යති යුෂ්මාකං පූර්ව්වපුරුෂා මෘෂාභවිෂ්‍යද්වාදිනඃ ප්‍රති තද්වත් කෘතවන්තඃ|
27 Aber ich sage euch, die ihr zuhöret: Liebet eure Feinde! tut wohl denen, die euch hassen!
හේ ශ්‍රෝතාරෝ යුෂ්මභ්‍යමහං කථයාමි, යූයං ශත්‍රුෂු ප්‍රීයධ්වං යේ ච යුෂ්මාන් ද්විෂන්ති තේෂාමපි හිතං කුරුත|
28 Segnet, die euch fluchen! Betet für die, so euch mißhandeln!
යේ ච යුෂ්මාන් ශපන්ති තේභ්‍ය ආශිෂං දත්ත යේ ච යුෂ්මාන් අවමන්‍යන්තේ තේෂාං මඞ්ගලං ප්‍රාර්ථයධ්වං|
29 Dem, der dich auf den einen Backen schlägt, biete den andern auch dar; und dem, der deinen Mantel nimmt, wehre auch den Rock nicht!
යදි කශ්චිත් තව කපෝලේ චපේටාඝාතං කරෝති තර්හි තං ප්‍රති කපෝලම් අන්‍යං පරාවර්ත්ත්‍ය සම්මුඛීකුරු පුනශ්ච යදි කශ්චිත් තව ගාත්‍රීයවස්ත්‍රං හරති තර්හි තං පරිධේයවස්ත්‍රම් අපි ග්‍රහීතුං මා වාරය|
30 Jedem, der dich bittet, gibt! und von dem, der das Deine nimmt, fordere es nicht zurück!
යස්ත්වාං යාචතේ තස්මෛ දේහි, යශ්ච තව සම්පත්තිං හරති තං මා යාචස්ව|
31 Und wie ihr wollt, daß euch die Leute tun sollen, so tut auch ihr ihnen gleicherweise.
පරේභ්‍යඃ ස්වාන් ප්‍රති යථාචරණම් අපේක්‍ෂධ්වේ පරාන් ප්‍රති යූයමපි තථාචරත|
32 Und wenn ihr liebet, die euch lieben, was ist euer Dank? Denn auch die Sünder lieben die, welche sie lieben.
යේ ජනා යුෂ්මාසු ප්‍රීයන්තේ කේවලං තේෂු ප්‍රීයමාණේෂු යුෂ්මාකං කිං ඵලං? පාපිලෝකා අපි ස්වේෂු ප්‍රීයමාණේෂු ප්‍රීයන්තේ|
33 Und wenn ihr Gutes tut denen, die euch Gutes tun, was ist euer Dank? denn auch die Sünder tun dasselbe.
යදි හිතකාරිණ ඒව හිතං කුරුථ තර්හි යුෂ්මාකං කිං ඵලං? පාපිලෝකා අපි තථා කුර්ව්වන්ති|
34 Und wenn ihr leihet denen, von welchen ihr es zurückzuempfangen hoffet, was ist euer Dank? Denn auch die Sünder leihen Sündern, damit sie ebensoviel zurückempfangen.
යේභ්‍ය ඍණපරිශෝධස්‍ය ප්‍රාප්තිප්‍රත්‍යාශාස්තේ කේවලං තේෂු ඍණේ සමර්පිතේ යුෂ්මාකං කිං ඵලං? පුනඃ ප්‍රාප්ත්‍යාශයා පාපීලෝකා අපි පාපිජනේෂු ඍණම් අර්පයන්ති|
35 Aber liebet eure Feinde, tut Gutes, und leihet, wo ihr nichts zurückhoffet, und euer Lohn wird groß sein, und ihr werdet Söhne des Höchsten sein; denn er ist gütig über die Undankbaren und Bösen.
අතෝ යූයං රිපුෂ්වපි ප්‍රීයධ්වං, පරහිතං කුරුත ච; පුනඃ ප්‍රාප්ත්‍යාශාං ත්‍යක්ත්වා ඍණමර්පයත, තථා කෘතේ යුෂ්මාකං මහාඵලං භවිෂ්‍යති, යූයඤ්ච සර්ව්වප්‍රධානස්‍ය සන්තානා ඉති ඛ්‍යාතිං ප්‍රාප්ස්‍යථ, යතෝ යුෂ්මාකං පිතා කෘතඝ්නානාං දුර්ව්ටත්තානාඤ්ච හිතමාචරති|
36 So werdet denn barmherzig, gleichwie auch euer Vater barmherzig ist!
අත ඒව ස යථා දයාලු ර‍්‍යූයමපි තාදෘශා දයාලවෝ භවත|
37 Und richtet nicht, so werdet ihr auch nicht gerichtet! verurteilet nicht, so werdet ihr auch nicht verurteilt; lasset los, so werdet ihr losgelassen!
අපරඤ්ච පරාන් දෝෂිණෝ මා කුරුත තස්මාද් යූයං දෝෂීකෘතා න භවිෂ්‍යථ; අදණ්ඩ්‍යාන් මා දණ්ඩයත තස්මාද් යූයමපි දණ්ඩං න ප්‍රාප්ස්‍යථ; පරේෂාං දෝෂාන් ක්‍ෂමධ්වං තස්මාද් යුෂ්මාකමපි දෝෂාඃ ක්‍ෂමිෂ්‍යන්තේ|
38 Gebet, so wird euch gegeben! Ein gutes, gedrücktes, gerütteltes und aufgehäuftes Maß wird man in euern Schoß geben, denn mit demselben Maß, mit welchem ihr messet, wird euch wieder gemessen werden.
දානානිදත්ත තස්මාද් යූයං දානානි ප්‍රාප්ස්‍යථ, වරඤ්ච ලෝකාඃ පරිමාණපාත්‍රං ප්‍රදලය්‍ය සඤ්චාල්‍ය ප්‍රෝඤ්චාල්‍ය පරිපූර‍්‍ය්‍ය යුෂ්මාකං ක්‍රෝඩේෂු සමර්පයිෂ්‍යන්ති; යූයං යේන පරිමාණේන පරිමාථ තේනෛව පරිමාණේන යුෂ්මත්කෘතේ පරිමාස්‍යතේ|
39 Er sprach aber auch ein Gleichnis zu ihnen: Kann auch ein Blinder einem Blinden den Weg weisen? Werden nicht beide in die Grube fallen?
අථ ස තේභ්‍යෝ දෘෂ්ටාන්තකථාමකථයත්, අන්ධෝ ජනඃ කිමන්ධං පන්ථානං දර්ශයිතුං ශක්නෝති? තස්මාද් උභාවපි කිං ගර්ත්තේ න පතිෂ්‍යතඃ?
40 Der Jünger ist nicht über seinen Lehrer, sondern jeder wird so gebildet sein, wie sein Lehrer.
ගුරෝඃ ශිෂ්‍යෝ න ශ්‍රේෂ්ඨඃ කින්තු ශිෂ්‍යේ සිද්ධේ සති ස ගුරුතුල්‍යෝ භවිතුං ශක්නෝති|
41 Was siehest du aber den Splitter in deines Bruders Auge, den Balken aber in deinem Auge wirst du nicht gewahr?
අපරඤ්ච ත්වං ස්වචක්‍ෂුෂි නාසාම් අදෘෂ්ට්වා තව භ්‍රාතුශ්චක්‍ෂුෂි යත්තෘණමස්ති තදේව කුතඃ පශ්‍යමි?
42 Oder wie kannst du sagen zu deinem Bruder: Bruder, halt, ich will den Splitter, der in deinem Auge ist, ausziehen! und siehest selbst nicht den Balken in deinem Auge? Heuchler! ziehe zuerst den Balken aus deinem Auge, und dann siehe zu, den Splitter aus deines Bruders Auge zu ziehen.
ස්වචක්‍ෂුෂි යා නාසා විද්‍යතේ තාම් අඥාත්වා, භ්‍රාතස්තව නේත්‍රාත් තෘණං බහිඃ කරෝමීති වාක්‍යං භ්‍රාතරං කථං වක්තුං ශක්නෝෂි? හේ කපටින් පූර්ව්වං ස්වනයනාත් නාසාං බහිඃ කුරු තතෝ භ්‍රාතුශ්චක්‍ෂුෂස්තෘණං බහිඃ කර්ත්තුං සුදෘෂ්ටිං ප්‍රාප්ස්‍යසි|
43 Denn es ist kein guter Baum, der arge Frucht bringt, und kein arger Baum, der gute Frucht bringt.
අන්‍යඤ්ච උත්තමස්තරුඃ කදාපි ඵලමනුත්තමං න ඵලති, අනුත්තමතරුශ්ච ඵලමුත්තමං න ඵලති කාරණාදතඃ ඵලෛස්තරවෝ ඥායන්තේ|
44 Denn jeder Baum wird an seiner Frucht erkannt; denn von den Dornen liest man nicht Feigen, noch herbstet man von der Hecke Trauben.
කණ්ටකිපාදපාත් කෝපි උඩුම්බරඵලානි න පාතයති තථා ශෘගාලකෝලිවෘක්‍ෂාදපි කෝපි ද්‍රාක්‍ෂාඵලං න පාතයති|
45 Der gute Mensch bringt aus dem guten Schatz seines Herzens das Gute hervor, und der schlechte Mensch bringt aus dem schlechten Schatz seines Herzens das Schlechte hervor; denn wess´ das Herz ist, dess´ geht der Mund über.
තද්වත් සාධුලෝකෝ(අ)න්තඃකරණරූපාත් සුභාණ්ඩාගාරාද් උත්තමානි ද්‍රව්‍යාණි බහිඃ කරෝති, දුෂ්ටෝ ලෝකශ්චාන්තඃකරණරූපාත් කුභාණ්ඩාගාරාත් කුත්සිතානි ද්‍රව්‍යාණි නිර්ගමයති යතෝ(අ)න්තඃකරණානාං පූර්ණභාවානුරූපාණි වචාංසි මුඛාන්නිර්ගච්ඡන්ති|
46 Warum aber nennt ihr mich Herr! Herr! und tut nicht, was ich sage?
අපරඤ්ච මමාඥානුරූපං නාචරිත්වා කුතෝ මාං ප්‍රභෝ ප්‍රභෝ ඉති වදථ?
47 Jeder, der zu mir kommt, und höret meine Worte, und tut sie, den will ich euch zeigen, wem er gleich ist.
යඃ කශ්චින් මම නිකටම් ආගත්‍ය මම කථා නිශම්‍ය තදනුරූපං කර්ම්ම කරෝති ස කස්‍ය සදෘශෝ භවති තදහං යුෂ්මාන් ඥාපයාමි|
48 Er ist gleich einem Menschen, der ein Haus baute, und grub tief und legte den Grund auf den Felsen. Da aber eine Wasserflut kam, und der Strom an jenes Haus stieß, da vermochte er nicht, es zu erschüttern, denn es war auf den Felsen gegründet.
යෝ ජනෝ ගභීරං ඛනිත්වා පාෂාණස්ථලේ භිත්තිං නිර්ම්මාය ස්වගෘහං රචයති තේන සහ තස්‍යෝපමා භවති; යත ආප්ලාවිජලමේත්‍ය තස්‍ය මූලේ වේගේන වහදපි තද්ගේහං ලාඩයිතුං න ශක්නෝති යතස්තස්‍ය භිත්තිඃ පාෂාණෝපරි තිෂ්ඨති|
49 Wer aber hört, und nicht tut; der ist gleich einem Menschen, der auf die Erde baute, ohne Grund. Als der Strom an es stieß, da fiel es alsbald, und der Einsturz jenes Hauses war groß.
කින්තු යඃ කශ්චින් මම කථාඃ ශ්‍රුත්වා තදනුරූපං නාචරති ස භිත්තිං විනා මෘදුපරි ගෘහනිර්ම්මාත්‍රා සමානෝ භවති; යත ආප්ලාවිජලමාගත්‍ය වේගේන යදා වහති තදා තද්ගෘහං පතති තස්‍ය මහත් පතනං ජායතේ|
