Lukas 21
1 Da er aber aufblickte, sah er die Reichen, wie sie ihre Gaben in den Schatzkasten warfen.
അഥ ധനിലോകാ ഭാണ്ഡാഗാരേ ധനം നിക്ഷിപന്തി സ തദേവ പശ്യതി,
2 Er sah aber auch eine dürftige Witwe, die warf zwei Scherflein hinein.
ഏതർഹി കാചിദ്ദീനാ വിധവാ പണദ്വയം നിക്ഷിപതി തദ് ദദർശ|
3 Und er sprach: Wahrhaftig, ich sage euch: Diese arme Witwe hat mehr als sie alle hineingeworfen.
തതോ യീശുരുവാച യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, ദരിദ്രേയം വിധവാ സർവ്വേഭ്യോധികം ന്യക്ഷേപ്സീത്,
4 Denn diese alle haben aus ihrem Überfluß hineingeworfen zu den Gottesgaben, diese aber aus ihrem Mangel hat hineingeworfen alles, was sie zu ihrem Lebensunterhalt hatte.
യതോന്യേ സ്വപ്രാജ്യധനേഭ്യ ഈശ്വരായ കിഞ്ചിത് ന്യക്ഷേപ്സുഃ, കിന്തു ദരിദ്രേയം വിധവാ ദിനയാപനാർഥം സ്വസ്യ യത് കിഞ്ചിത് സ്ഥിതം തത് സർവ്വം ന്യക്ഷേപ്സീത്|
5 Und als etliche sagten von dem Tempel, daß er mit schönen Steinen und Weihegeschenken geschmückt sei, sprach er:
അപരഞ്ച ഉത്തമപ്രസ്തരൈരുത്സൃഷ്ടവ്യൈശ്ച മന്ദിരം സുശോഭതേതരാം കൈശ്ചിദിത്യുക്തേ സ പ്രത്യുവാച
6 Es werden Tage kommen, in welchen von allem, was ihr sehet, nicht ein Stein auf dem andern gelassen wird, der nicht abgebrochen wird.
യൂയം യദിദം നിചയനം പശ്യഥ, അസ്യ പാഷാണൈകോപ്യന്യപാഷാണോപരി ന സ്ഥാസ്യതി, സർവ്വേ ഭൂസാദ്ഭവിഷ്യന്തി കാലോയമായാതി|
7 Sie frugen ihn aber, und sprachen: Lehrer, wann wird denn das sein? Und was ist das Zeichen, wann dieses geschehen soll?
തദാ തേ പപ്രച്ഛുഃ, ഹേ ഗുരോ ഘടനേദൃശീ കദാ ഭവിഷ്യതി? ഘടനായാ ഏതസ്യസശ്ചിഹ്നം വാ കിം ഭവിഷ്യതി?
8 Er aber sprach: Sehet zu, daß ihr nicht verführt werdet; denn viele werden kommen in meinem Namen, und sagen: Ich bin es, und die Zeit ist herbeigekommen. Gehet aber nicht hinter ihnen drein.
തദാ സ ജഗാദ, സാവധാനാ ഭവത യഥാ യുഷ്മാകം ഭ്രമം കോപി ന ജനയതി, ഖീഷ്ടോഹമിത്യുക്ത്വാ മമ നാമ്രാ ബഹവ ഉപസ്ഥാസ്യന്തി സ കാലഃ പ്രായേണോപസ്ഥിതഃ, തേഷാം പശ്ചാന്മാ ഗച്ഛത|
9 Wenn ihr aber hören werdet von Kriegen und Aufständen, so zaget nicht, denn das muß alles zuerst geschehen, aber das Ende ist noch so bald da.
യുദ്ധസ്യോപപ്ലവസ്യ ച വാർത്താം ശ്രുത്വാ മാ ശങ്കധ്വം, യതഃ പ്രഥമമ് ഏതാ ഘടനാ അവശ്യം ഭവിഷ്യന്തി കിന്തു നാപാതേ യുഗാന്തോ ഭവിഷ്യതി|
10 Alsdann sprach er zu ihnen: Ein Volk wird sich erheben wider das andere, und ein Königreich wider das andere.
അപരഞ്ച കഥയാമാസ, തദാ ദേശസ്യ വിപക്ഷത്വേന ദേശോ രാജ്യസ്യ വിപക്ഷത്വേന രാജ്യമ് ഉത്ഥാസ്യതി,
11 Und es werden große Erdbeben allerorten, und Hungersnöte, und Seuchen sein, und Schreckensbilder und große Zeichen vom Himmel werden sein.
നാനാസ്ഥാനേഷു മഹാഭൂകമ്പോ ദുർഭിക്ഷം മാരീ ച ഭവിഷ്യന്തി, തഥാ വ്യോമമണ്ഡലസ്യ ഭയങ്കരദർശനാന്യശ്ചര്യ്യലക്ഷണാനി ച പ്രകാശയിഷ്യന്തേ|
12 Aber vor diesem allem werden sie ihre Hände an euch legen, und euch verfolgen und in Synagogen und Gefängnisse überliefern, und euch hinführen vor Könige und Landpfleger, um meines Namens willen.
കിന്തു സർവ്വാസാമേതാസാം ഘടനാനാം പൂർവ്വം ലോകാ യുഷ്മാൻ ധൃത്വാ താഡയിഷ്യന്തി, ഭജനാലയേ കാരായാഞ്ച സമർപയിഷ്യന്തി മമ നാമകാരണാദ് യുഷ്മാൻ ഭൂപാനാം ശാസകാനാഞ്ച സമ്മുഖം നേഷ്യന്തി ച|
13 Es wird euch aber geraten zu einem Zeugnis.
സാക്ഷ്യാർഥമ് ഏതാനി യുഷ്മാൻ പ്രതി ഘടിഷ്യന്തേ|
14 Nehmet es nun zu Herzen, daß ihr nicht vorher sorget, euch zu verteidigen.
തദാ കിമുത്തരം വക്തവ്യമ് ഏതത് ന ചിന്തയിഷ്യാമ ഇതി മനഃസു നിശ്ചിതനുത|
15 Denn ich will euch Mund und Weisheit geben, welcher nicht widerreden, noch widerstehen können euere Widersacher.
വിപക്ഷാ യസ്മാത് കിമപ്യുത്തരമ് ആപത്തിഞ്ച കർത്തും ന ശക്ഷ്യന്തി താദൃശം വാക്പടുത്വം ജ്ഞാനഞ്ച യുഷ്മഭ്യം ദാസ്യാമി|
16 Ihr werdet aber überliefert werden, selbst von Eltern, und Brüdern, und Verwandten, und Freunden; und sie werden von euch töten.
കിഞ്ച യൂയം പിത്രാ മാത്രാ ഭ്രാത്രാ ബന്ധുനാ ജ്ഞാത്യാ കുടുമ്ബേന ച പരകരേഷു സമർപയിഷ്യധ്വേ; തതസ്തേ യുഷ്മാകം കഞ്ചന കഞ്ചന ഘാതയിഷ്യന്തി|
17 Und ihr werdet gehaßt werden von allen, um meines Namens willen.
മമ നാമ്നഃ കാരണാത് സർവ്വൈ ർമനുഷ്യൈ ര്യൂയമ് ഋതീയിഷ്യധ്വേ|
18 Und kein Haar von euerm Haupte wird verloren gehen.
കിന്തു യുഷ്മാകം ശിരഃകേശൈകോപി ന വിനംക്ഷ്യതി,
19 Wenn ihr geduldig ausharret, so werdet ihr euere Seelen gewinnen.
തസ്മാദേവ ധൈര്യ്യമവലമ്ബ്യ സ്വസ്വപ്രാണാൻ രക്ഷത|
20 Wenn ihr aber sehen werdet Jerusalem von Herrlagern umzingelt, dann wisset, daß seine Verwüstung nahe ist.
അപരഞ്ച യിരൂശാലമ്പുരം സൈന്യവേഷ്ടിതം വിലോക്യ തസ്യോച്ഛിന്നതായാഃ സമയഃ സമീപ ഇത്യവഗമിഷ്യഥ|
21 Alsdann sollen, die in Judäa sind, ins Gebirge fliehen, und die in der Stadt sind, mögen entweichen, und die in den umliegenden Ländern sollen nicht in sie hineingehen,
തദാ യിഹൂദാദേശസ്ഥാ ലോകാഃ പർവ്വതം പലായന്താം, യേ ച നഗരേ തിഷ്ഠന്തി തേ ദേശാന്തരം പലായന്താ, യേ ച ഗ്രാമേ തിഷ്ഠന്തി തേ നഗരം ന പ്രവിശന്തു,
22 Denn das sind Tage der Vergeltung, daß erfüllt werde alles, was geschrieben ist.
യതസ്തദാ സമുചിതദണ്ഡനായ ധർമ്മപുസ്തകേ യാനി സർവ്വാണി ലിഖിതാനി താനി സഫലാനി ഭവിഷ്യന്തി|
23 Wehe aber den Schwangern und Säugenden in jenen Tagen, denn es wird eine große Not sein auf Erden und Zorn diesem Volk,
കിന്തു യാ യാസ്തദാ ഗർഭവത്യഃ സ്തന്യദാവ്യശ്ച താമാം ദുർഗതി ർഭവിഷ്യതി, യത ഏതാല്ലോകാൻ പ്രതി കോപോ ദേശേ ച വിഷമദുർഗതി ർഘടിഷ്യതേ|
24 Und sie werden fallen durch die Schärfe des Schwertes, und gefangen geführt werden unter alle Heiden, und Jerusalem wird von Heiden zertreten werden, bis Zeiten von Heiden(völkern) erfüllt sind.
വസ്തുതസ്തു തേ ഖങ്ഗധാരപരിവ്വങ്ഗം ലപ്സ്യന്തേ ബദ്ധാഃ സന്തഃ സർവ്വദേശേഷു നായിഷ്യന്തേ ച കിഞ്ചാന്യദേശീയാനാം സമയോപസ്ഥിതിപര്യ്യന്തം യിരൂശാലമ്പുരം തൈഃ പദതലൈ ർദലയിഷ്യതേ|
25 Und es werden Zeichen an Sonne, Mond und Sterne sein, und auf Erden Zusammendrängen von Völkern in Ratlosigkeit, bei brausendem Meer und Wogen,
സൂര്യ്യചന്ദ്രനക്ഷത്രേഷു ലക്ഷണാദി ഭവിഷ്യന്തി, ഭുവി സർവ്വദേശീയാനാം ദുഃഖം ചിന്താ ച സിന്ധൗ വീചീനാം തർജനം ഗർജനഞ്ച ഭവിഷ്യന്തി|
26 Während Menschen entseelt werden auf Frucht und Warten der Dinge, die da kommen sollen über den Erdkreis; denn die Kräfte der Himmel werden erschüttert werden.
ഭൂഭൗ ഭാവിഘടനാം ചിന്തയിത്വാ മനുജാ ഭിയാമൃതകൽപാ ഭവിഷ്യന്തി, യതോ വ്യോമമണ്ഡലേ തേജസ്വിനോ ദോലായമാനാ ഭവിഷ്യന്തി|
27 Und dann werden sie sehen den Menschensohn kommen auf einer Wolke mit viel Kraft und Herrlichkeit.
തദാ പരാക്രമേണാ മഹാതേജസാ ച മേഘാരൂഢം മനുഷ്യപുത്രമ് ആയാന്തം ദ്രക്ഷ്യന്തി|
28 Wenn aber dies anfängt zu geschehen, so richtet euch auf, und erhebet eure Häupter, darum, daß sich euere Erlösung naht.
കിന്ത്വേതാസാം ഘടനാനാമാരമ്ഭേ സതി യൂയം മസ്തകാന്യുത്തോല്യ ഊർദധ്വം ദ്രക്ഷ്യഥ, യതോ യുഷ്മാകം മുക്തേഃ കാലഃ സവിധോ ഭവിഷ്യതി|
29 Und er sagte ihnen ein Gleichnis: Sehet den Feigenbaum an, und alle Bäume;
തതസ്തേനൈതദൃഷ്ടാന്തകഥാ കഥിതാ, പശ്യത ഉഡുമ്ബരാദിവൃക്ഷാണാം
30 Wenn sie schon ausschlagen, und ihr es sehet, so wisset ihr von selber, daß der Sommer schon nahe ist.
നവീനപത്രാണി ജാതാനീതി ദൃഷ്ട്വാ നിദാവകാല ഉപസ്ഥിത ഇതി യഥാ യൂയം ജ്ഞാതും ശക്നുഥ,
31 Also auch ihr, wenn ihr sehet dies alles geschehen, so wisset, daß die Gottesherrschaft nahe ist.
തഥാ സർവ്വാസാമാസാം ഘടനാനാമ് ആരമ്ഭേ ദൃഷ്ടേ സതീശ്വരസ്യ രാജത്വം നികടമ് ഇത്യപി ജ്ഞാസ്യഥ|
32 Wahrlich, ich sage euch, daß dieses Geschlecht nicht vergehen wird, bis daß alles geschehe.
യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, വിദ്യമാനലോകാനാമേഷാം ഗമനാത് പൂർവ്വമ് ഏതാനി ഘടിഷ്യന്തേ|
33 Der Himmel und die Erde werden vergehen, aber meine Worte werden nicht vergehen.
നഭോഭുവോർലോപോ ഭവിഷ്യതി മമ വാക് തു കദാപി ലുപ്താ ന ഭവിഷ്യതി|
34 Hütet euch aber, daß euere Herzen nicht beschwert werden mit Rausch und Trunkenheit und Nahrungssorgen, und komme jener Tag unerwartet über euch.
അതഏവ വിഷമാശനേന പാനേന ച സാംമാരികചിന്താഭിശ്ച യുഷ്മാകം ചിത്തേഷു മത്തേഷു തദ്ദിനമ് അകസ്മാദ് യുഷ്മാൻ പ്രതി യഥാ നോപതിഷ്ഠതി തദർഥം സ്വേഷു സാവധാനാസ്തിഷ്ഠത|
35 Denn wie ein Fallstrick wird er kommen über alle, die auf der ganzen Erde wohnen.
പൃഥിവീസ്ഥസർവ്വലോകാൻ പ്രതി തദ്ദിനമ് ഉന്മാഥ ഇവ ഉപസ്ഥാസ്യതി|
36 So machet nun zu jeglicher Zeit, und bittet, daß ihr gewürdigt werdet, zu entfliehen diesem allem, das geschehen soll, und zu stehen vor dem Menschensohn.
യഥാ യൂയമ് ഏതദ്ഭാവിഘടനാ ഉത്തർത്തും മനുജസുതസ്യ സമ്മുഖേ സംസ്ഥാതുഞ്ച യോഗ്യാ ഭവഥ കാരണാദസ്മാത് സാവധാനാഃ സന്തോ നിരന്തരം പ്രാർഥയധ്വം|
37 Des Tages aber lehrte er im Tempel, und des Nachts ging er hinaus, und übernachtete auf dem sogenannten Ölberg.
അപരഞ്ച സ ദിവാ മന്ദിര ഉപദിശ്യ രാചൈ ജൈതുനാദ്രിം ഗത്വാതിഷ്ഠത്|
38 Und das ganze Volk machte sich frühe zu ihm, ihn im Tempel zu hören.
തതഃ പ്രത്യൂഷേ ലാകാസ്തത്കഥാം ശ്രോതും മന്ദിരേ തദന്തികമ് ആഗച്ഛൻ|
