Psalm 25

1 Von David. Zu dir, o HERR, erheb’ ich meine Seele,

Psalm Dawida. Do ciebie, PANIE, wznoszę moją duszę.

2 mein Gott, auf dich vertraue ich:

Mój Boże, tobie ufam, niech nie doznam wstydu; niech moi wrogowie nie tryumfują nade mną.

3 Nein, keiner, der auf dich harrt, wird enttäuscht; enttäuscht wird nur, wer dich treulos verläßt. –

Zaprawdę nikt, kto ciebie oczekuje, nie dozna wstydu; zawstydzą się ci, którzy bez powodu popełniają nieprawość.

4 Tu mir kund, o HERR, deine Wege, deine Pfade lehre mich!

PANIE, daj mi poznać twe drogi, naucz mnie twoich ścieżek.

5 Laß mich wandeln in deiner Wahrheit und lehre mich, denn du bist der Gott meines Heils: deiner harre ich allezeit. –

Prowadź mnie w twojej prawdzie i pouczaj mnie, bo ty jesteś Bogiem mego zbawienia; ciebie co dzień oczekuję.

6 Gedenke der Erweise deines Erbarmens, o HERR, und daß deine Gnadenverheiße aus der Urzeit stammen;

Pamiętaj o swoim miłosierdziu, PANIE, i o twoich łaskach, które trwają od wieków.

7 gedenke nicht der Sünden meiner Jugend und meiner Vergehen: nein, nach deiner Gnade gedenke meiner um deiner Güte willen!

I nie wspominaj grzechów mojej młodości i moich występków; pamiętaj o mnie według twego miłosierdzia, ze względu na twą dobroć, PANIE.

8 Gütig und aufrichtig ist der HERR; darum weist er den Sündern den rechten Weg,

PAN [jest] dobry i prawy, dlatego grzeszników naucza drogi.

9 läßt Bedrückte wandeln in richtiger Weise und lehrt die Dulder seinen Weg.

Poprowadzi pokornych w sprawiedliwości, pokornych nauczy swojej drogi.

10 Alle Pfade des HERRN sind Gnade und Treue denen, die seinen Bund und seine Gebote halten.

Wszystkie ścieżki PANA [to] miłosierdzie i prawda dla tych, którzy strzegą jego przymierza i świadectwa.

11 Um deines Namens willen, o HERR, vergib mir meine Schuld, denn sie ist groß! –

PANIE, przez wzgląd na twoje imię przebacz moją nieprawość, bo jest wielka.

12 Wie steht’s mit dem Mann, der den HERRN fürchtet? Dem zeigt er den Weg, den er wählen soll.

Który to człowiek, co się boi PANA? Nauczy go drogi, którą ma wybrać.

13 Er selbst wird wohnen im Glück, und seine Kinder werden das Land besitzen.

Jego dusza będzie trwać w szczęściu i jego potomstwo odziedziczy ziemię.

14 Freundschaft hält der HERR mit denen, die ihn fürchten, und sein Bund will zur Erkenntnis sie führen. –

Tajemnica PANA jest objawiona tym, którzy się go boją, oznajmi im swoje przymierze.

15 Meine Augen sind stets auf den HERRN gerichtet, denn er wird meine Füße aus dem Netze ziehn.

Moje oczy nieustannie [patrzą] na PANA, bo on wyrwie z sidła moje nogi.

16 Wende dich mir zu und sei mir gnädig! Denn einsam bin ich und elend.

Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną, bo jestem nędzny i opuszczony.

17 Die Ängste meines Herzens sind schwer geworden: o führ’ mich heraus aus meinen Nöten!

Utrapienia mego serca rozmnożyły się, wyzwól mnie z moich udręczeń.

18 Sieh mein Elend an und mein Ungemach und vergib mir alle meine Sünden! –

Spójrz na moje utrapienie i trud i przebacz wszystkie moje grzechy.

19 Sieh meine Feinde an, wie viele ihrer sind und wie sie mich hassen mit frevlem Haß.

Popatrz, jak wielu jest moich wrogów i jak strasznie mnie nienawidzą.

20 Behüte meine Seele und rette mich, nicht enttäuscht laß mich werden: ich traue auf dich!

Strzeż mojej duszy i ocal mnie, abym nie doznał wstydu; w tobie bowiem pokładam nadzieję.

21 Unschuld und Redlichkeit mögen mich behüten, denn ich harre deiner, o HERR! –

Niech mnie strzegą uczciwość i prawość, bo ciebie oczekuję.

22 O Gott, erlöse Israel aus allen seinen Nöten!

Boże, wybaw Izraela ze wszystkich jego udręczeń.