Psalm 105
1 Preiset den HERRN, ruft seinen Namen an, macht seine Taten unter den Völkern bekannt!
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
2 Singt ihm, spielet ihm, redet von all seinen Wundern!
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
3 Rühmt euch seines heiligen Namens! Es mögen herzlich sich freun, die da suchen den HERRN!
Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
4 Fragt nach dem HERRN und seiner Stärke, suchet sein Angesicht allezeit!
Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
5 Gedenkt seiner Wunder, die er getan, seiner Zeichen und der Urteilssprüche seines Mundes,
Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
6 ihr Kinder Abrahams, seines Knechtes, ihr Söhne Jakobs, seine Erwählten!
[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
7 Er, der HERR, ist unser Gott, über die ganze Erde ergehen seine Gerichte.
On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
8 Er gedenkt seines Bundes auf ewig, des Wortes, das er geboten auf tausend Geschlechter,
Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
9 (des Bundes) den er mit Abraham geschlossen, und des Eides, den er Isaak geschworen,
[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
10 den für Jakob er als Satzung bestätigt und für Israel als ewigen Bund,
Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
11 da er sprach: »Dir will ich Kanaan geben, das Land, das ich euch als Erbbesitztum zugeteilt!«
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
12 Damals waren sie noch ein kleines Häuflein, gar wenige und nur Gäste im Lande;
Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
13 sie mußten wandern von Volk zu Volk, von einem Reich zur andern Völkerschaft;
I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
14 doch keinem gestattete er, sie zu bedrücken, ja Könige strafte er ihretwillen:
Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
15 »Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten nichts zuleide!«
Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
16 Dann, als er Hunger ins Land ließ kommen und jegliche Stütze des Brotes zerbrach,
Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
17 da hatte er schon einen Mann vor ihnen her gesandt: Joseph, der als Sklave verkauft war.
Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
18 Man hatte seine Füße gezwängt in den Stock, in Eisen(-fesseln) war er gelegt,
Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
19 bis zu der Zeit, wo seine Weissagung eintraf und der Ausspruch des HERRN ihn als echt erwies.
Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
20 Da sandte der König und ließ ihn entfesseln, der Völkergebieter, und machte ihn frei;
Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
21 er bestellte ihn über sein Haus zum Herrn, zum Gebieter über sein ganzes Besitztum;
Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
22 er sollte über seine Fürsten schalten nach Belieben und seine höchsten Beamten Weisheit lehren.
Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
23 So kam denn Israel nach Ägypten, und Jakob weilte als Gast im Lande Hams.
Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
24 Da machte Gott sein Volk gar fruchtbar und ließ es stärker werden als seine Bedränger;
Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
25 er wandelte ihren Sinn, sein Volk zu hassen und Arglist an seinen Knechten zu üben.
Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
26 Dann sandte er Mose, seinen Knecht, und Aaron, den er erkoren;
Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
27 die richteten seine Zeichen unter ihnen aus und die Wunder im Lande Hams:
Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
28 Er sandte Finsternis und ließ es dunkel werden; doch sie achteten nicht auf seine Worte;
Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
29 er verwandelte ihre Gewässer in Blut und ließ ihre Fische sterben;
Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
30 es wimmelte ihr Land von Fröschen bis hinein in ihre Königsgemächer;
Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
31 er gebot, da kamen Bremsenschwärme, Stechfliegen über ihr ganzes Gebiet;
Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
32 er gab ihnen Hagelschauer als Regen, sandte flammendes Feuer in ihr Land;
Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
33 er schlug ihre Reben und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihrem Gebiet;
Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
34 er gebot, da kamen die Heuschrecken und die Grillen in zahlloser Menge,
Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
35 die verzehrten alle Gewächse im Land und fraßen die Früchte ihrer Felder.
I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
36 Dann schlug er alle Erstgeburt im Lande, die Erstlinge all ihrer Manneskraft.
Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
37 Nun ließ er sie ausziehn mit Silber und Gold, und kein Strauchelnder war in seinen Stämmen;
Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
38 Ägypten war ihres Auszugs froh, denn Angst vor ihnen hatte sie befallen.
Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
39 Er breitete Gewölk aus als Decke und Feuer, um ihnen die Nacht zu erhellen;
Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
40 auf Moses Bitte ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot;
Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
41 er spaltete einen Felsen: da rannen Wasser und flossen durch die Steppen als Strom;
Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
42 denn er gedachte seines heiligen Wortes, dachte an Abraham, seinen Knecht.
Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
43 So ließ er sein Volk in Freuden ausziehn, unter Jubel seine Erwählten;
Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
44 dann gab er ihnen die Länder der Heiden, und was die Völker erworben, das nahmen sie in Besitz,
I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
45 auf daß sie seine Gebote halten möchten und seine Gesetze bewahrten. Halleluja!
Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
