< Job 35 >

1 Elihu hob dann wieder an und sagte:
Eliyou pran lapawòl ankò, li di:
2 »Hältst du das für recht, nennst du das ›meine Gerechtigkeit vor Gott‹,
-Pa konprann ou gen rezon lè w'ap di ou inonsan devan Bondye,
3 daß du fragst: ›Was nützt sie mir?‹ und: ›Was habe ich mehr davon, als wenn ich sündigte?‹
lè w'ap di Bondye: Ki mele ou sa? M' te mèt peche, sa pa fè ou anyen.
4 Ich will dir darauf die Antwort geben, dir und zugleich deinen Freunden neben dir.
Enben. Mwen pral reponn ou, ni ou ni zanmi ou yo.
5 Blicke zum Himmel empor und sieh ihn an und schaue zu den Wolken hinauf, die hoch über dir sind:
Gade syèl la! Ou wè jan nwaj yo wo anwo tèt ou!
6 wenn du sündigst, was tust du ihm damit zuleide? Und sind deine Übertretungen zahlreich, welchen Schaden fügst du ihm damit zu?
Si ou fè peche, sa pa fè Bondye anyen! Ou te mèt fè peche sou peche, sa pa di l' anyen?
7 Und so auch: wenn du gerecht bist, welches Geschenk machst du ihm damit, oder was empfängt er aus deiner Hand?
Si ou mache dwat, ki avantaj Bondye jwenn nan sa? Kisa ou ba li la a?
8 Nur den Menschen, wie du einer bist, geht dein Freveln an, und nur dir, dem Menschensohn, kommt dein Gerechtsein zugute.«
Se moun parèy ou ki soufri lè ou fè sa ki mal. Se yo ki pwofite tou lè ou fè sa ki dwat.
9 »Man schreit wohl über die Menge der Bedrückungen, klagt laut über die Gewalttätigkeit der Großen,
Lè moun ap sibi anba ponyèt lòt moun, yo plenyen. Lè se chèf k'ap peze yo, yo rele.
10 doch keiner sagt: ›Wo ist Gott, mein Schöpfer, der Lobgesänge schenkt in der Nacht,
Men, yo pa vire kote Bondye ki kreye yo a. Yo te mèt nan nenpòt gwo lapenn, se li menm k'ap ba yo kouraj.
11 der uns Belehrung verleiht wie keinem Tiere des Feldes und uns höhere Weisheit gewinnen läßt als die Vögel des Himmels?‹
Yo pa vire kote Bondye ki ba yo plis lespri pase bèt nan bwa, plis bon konprann pase zwezo nan syèl la.
12 Da schreit man denn, ohne Erhörung bei ihm zu finden, wegen des Übermuts der Bösen.
Yo rele kont rele yo, Bondye pa reponn yo, paske mechan yo gen lògèy.
13 Jawohl: auf eitles Klagen hört Gott nicht, sondern der Allmächtige läßt es unbeachtet.
Se pou gremesi y'ap plede rele konsa. Bondye pa tande, li pa wè.
14 Nun sagst du aber gar, du sehest ihn nicht; deine Sache liege ihm vor, du wartest aber vergeblich auf seine Entscheidung!
Jòb monchè, ou di ou pa ka wè Bondye. Men, ou mete ka ou devan li.
15 Und nun, da sein Zorn noch nicht gestraft und er sich um Torheit nicht sonderlich gekümmert hat,
Ou di ankò: Bondye pa nan pini. Mwen te mèt peche, sa pa di l' anyen.
16 da reißt Hiob seinen Mund zu leerem Gerede auf und ergeht sich ohne Einsicht in vermessenen Worten!«
Jòb monchè, w'ap louvri bouch ou pou ou pa di anyen. W'ap fè tout pale anpil sa a paske ou pa konn sa w'ap di.

< Job 35 >