< Job 26 >

1 Da antwortete Hiob folgendermaßen:
Jòb pran lapawòl ankò, li di l' konsa:
2 »Wie hast du doch dem Schwachen beigestanden und den kraftlosen Arm gestützt!
-Ou gen tan konn konsole moun ki nan lafliksyon! Ou gen tan konn lonje men bay moun ki san fòs!
3 Wie gut hast du doch den Unweisen beraten und tiefes Wissen in Fülle kundgetan!
Ala bon konsèy ou bay moun ki san konprann lan! Ou gen tan gen anpil konesans nan ou!
4 Wem hast du einen Lehrvortrag gehalten, und wessen Odem ist dir entströmt?«
Men, pou ki moun tout bèl diskou sa yo? Ki moun ki mete pawòl sa yo nan bouch ou?
5 »Die Schatten erzittern (vor Gott) tief unter den Wassern und deren Bewohnern;
Bildad pran lapawòl ankò li di: -Nanm moun mouri k'ap viv nan fon lanmè a ap tranble anba tè a.
6 nackt liegt das Totenreich vor ihm da und unverhüllt der Abgrund. (Sheol h7585)
Peyi kote mò yo ye a louvri aklè devan je Bondye. Pa gen anyen ki pou anpeche Bondye wè sa k'ap pase ladan l'. (Sheol h7585)
7 Er spannt den Norden (der Erde) über der Leere aus, hängt die Erde an dem Nichts auf.
Se li menm ki louvri syèl ki sou bò nò a anlè, san anyen pou soutni l'. Li pandye tè a ankò san anyen pou kenbe l'.
8 Er bindet die Wasser in seine Wolken ein, ohne daß das Gewölk unter ihrer Last zerplatzt.
Se li menm ki plen nwaj yo dlo. Se li menm ki pa kite pèz dlo a pete nwaj yo.
9 Er verhüllt den Anblick seines Thrones, indem er sein Gewölk über ihn ausbreitet.
Se li menm ki kache lalin plenn lan dèyè yon nwaj.
10 Eine Grenzlinie hat er über den weiten Wassern abgezirkelt bis zur äußersten Grenze, wo das Licht mit der Finsternis zusammentrifft.
Se li menm ki trase yon wonn sou lanmè a, li separe limyè ak fènwa.
11 Die Säulen des Himmels geraten ins Wanken und beben infolge seines Scheltens.
Lè li bay poto ki soutni syèl la yon prigad, yo sezi, yo pran tranble sitèlman yo pè.
12 Durch seine Kraft beruhigt er das Meer, und durch seine Klugheit hat er Rahab zerschmettert.
Avèk fòs ponyèt li, li fè lanmè a vin dou devan li. Avèk ladrès li, li kraze Raab, gwo bèt lèd la.
13 Durch seinen Hauch gewinnt der Himmel Heiterkeit; durchbohrt hat seine Hand den flüchtigen Drachen.
Avèk souf li, li fè syèl la vin klè. Avèk men li, li touye gwo koulèv ki t'ap kouri chape a.
14 Siehe, das sind nur die Säume seines Waltens, und welch ein leises Flüstern nur ist es, das wir von ihm vernehmen! Doch die Donnersprache seiner Machterweise – wer versteht diese?«
Sa se yon ti kal nan tou sa li fè. Se sa ase ki resi rive nan zòrèy nou! Men, ki moun ki ka konnen tou sa Bondye fè?

< Job 26 >