Psalm 38

1 Ein Psalm Davids, zum Gedächtnis. HERR, strafe mich nicht in deinem Zorn und züchtige mich nicht in deinem Grimm.

Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.

2 Denn deine Pfeile stecken in mir, und deine Hand drückt mich.

Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.

3 Es ist nichts Gesundes an meinem Leibe vor deinem Drohen und ist kein Friede in meinen Gebeinen vor meiner Sünde.

Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.

4 Denn meine Sünden gehen über mein Haupt; wie eine schwere Last sind sie mir zu schwer geworden.

Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.

5 Meine Wunden stinken und eitern vor meiner Torheit.

Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.

6 Ich gehe krumm und sehr gebückt; den ganzen Tag gehe ich traurig.

Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.

7 Denn meine Lenden verdorren ganz, und ist nichts Gesundes an meinem Leibe.

Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.

8 Es ist mir gar anders denn zuvor, und ich bin sehr zerstoßen. Ich heule vor Unruhe meines Herzens.

Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.

9 Herr, vor dir ist alle meine Begierde, und mein Seufzen ist dir nicht verborgen.

Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.

10 Mein Herz bebt, meine Kraft hat mich verlassen, und das Licht meiner Augen ist nicht bei mir.

Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.

11 Meine Lieben und Freunde treten zurück und scheuen meine Plage, und meine Nächsten stehen ferne.

Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.

12 Und die mir nach dem Leben trachten, stellen mir nach; und die mir übelwollen, reden, wie sie Schaden tun wollen, und gehen mit eitel Listen um.

Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.

13 Ich aber muß sein wie ein Tauber und nicht hören, und wie ein Stummer, der seinen Mund nicht auftut,

Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.

14 und muß sein wie einer, der nicht hört und der keine Widerrede in seinem Munde hat.

I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.

15 Aber ich harre, HERR, auf dich; du, Herr, mein Gott, wirst erhören.

Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.

16 Denn ich denke: Daß sie sich ja nicht über mich freuen! Wenn mein Fuß wankte, würden sie sich hoch rühmen wider mich.

Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.

17 Denn ich bin zu Leiden gemacht, und mein Schmerz ist immer vor mir.

Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.

18 Denn ich zeige meine Missetat an und sorge wegen meiner Sünde.

Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.

19 Aber meine Feinde leben und sind mächtig; die mich unbillig hassen, derer ist viel.

Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.

20 Und die mir Arges tun um Gutes, setzen sich wider mich, darum daß ich an dem Guten halte.

Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.

21 Verlaß mich nicht, HERR! Mein Gott, sei nicht ferne von mir!

Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.

22 Eile, mir beizustehen, Herr, meine Hilfe.

Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.