< Psalm 147 >

1 Lobet den HERRN! denn unsern Gott loben, das ist ein köstlich Ding; solch Lob ist lieblich und schön.
Goocai Jehova. Kaĩ nĩ ũndũ mwega kũgooca Ngai witũ na rwĩmbo-ĩ, kaĩ nĩ ũndũ mwega na mwagĩrĩru kũmũgooca-ĩ!
2 Der HERR baut Jerusalem und bringt zusammen die Verjagten Israels.
Jehova nĩwe wakaga Jerusalemu; nĩwe ũcookagĩrĩria andũ a Isiraeli arĩa matahĩtwo.
3 Er heilt, die zerbrochnes Herzens sind, und verbindet ihre Schmerzen.
Nĩwe ũhonagia arĩa athuthĩku ngoro, na akamooha ironda ciao.
4 Er zählt die Sterne und nennt sie alle mit Namen.
Nĩwe ũmenyaga mũigana wa njata, na akahe njata o njata rĩĩtwa rĩayo.
5 Der HERR ist groß und von großer Kraft; und ist unbegreiflich, wie er regiert.
Mwathani witũ nĩwe mũnene na nĩ arĩ hinya mũingĩ; ũmenyo wake ndũrĩ mũthia.
6 Der Herr richtet auf die Elenden und stößt die Gottlosen zu Boden.
Jehova nĩwe ũtiiragĩrĩra andũ arĩa ahooreri, no arĩa aaganu amatungumanagia thĩ.
7 Singet umeinander dem HERRN mit Dank und lobet unsern Gott mit Harfen,
Inĩrai Jehova mũmũcookerie ngaatho; inĩrai Ngai witũ na kĩnanda kĩa mũgeeto.
8 der den Himmel mit Wolken verdeckt und gibt Regen auf Erden; der Gras auf Bergen wachsen läßt;
Nĩahumbagĩra igũrũ na matu; nĩwe uuragĩria thĩ mbura, na agatũma nyeki ĩmere tũrĩma-inĩ.
9 der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die ihn anrufen.
Nĩwe ũheaga ngʼombe irio, na akahe tũcui twa mahuru irio rĩrĩa twamũkaĩra.
10 Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses noch Gefallen an eines Mannes Schenkeln.
We ndakenagĩra hinya wa mbarathi, o na kana agakenera magũrũ ma mũndũ;
11 Der HERR hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, die auf seine Güte hoffen.
Jehova akenagio nĩ andũ arĩa mamwĩtigagĩra, o arĩa maigaga mwĩhoko wao harĩ wendo wake ũrĩa ũtathiraga.
12 Preise, Jerusalem, den HERRN; lobe Zion, deinen Gott!
Wee Jerusalemu, kumia Jehova; gooca Ngai waku, wee Zayuni,
13 Denn er macht fest die Riegel deiner Tore und segnet deine Kinder drinnen.
nĩgũkorwo nĩwe wĩkagĩra mĩgĩĩko ya ihingo ciaku hinya, na akarathima andũ aku arĩa marĩ thĩinĩ waku.
14 Er schafft deinen Grenzen Frieden und sättigt dich mit dem besten Weizen.
Nĩatũmĩte kũgĩe thayũ mĩhaka-inĩ yaku, na agakũhũũnia na ngano ĩrĩa njega mũno.
15 Er sendet seine Rede auf Erden; sein Wort läuft schnell.
Atũmaga wathani wake ũkinye gũkũ thĩ; kiugo gĩake kĩhanyũkaga narua mũno.
16 Er gibt Schnee wie Wolle, er streut Reif wie Asche.
Oiragia tharunji ĩhaana ta guoya mwerũ cua, nayo mbaa akamĩhurunja ta mũhu.
17 Er wirft seine Schloßen wie Bissen; wer kann bleiben vor seinem Frost?
Mbura ya mbembe amiuragia taarĩ kagoto karoira. Nũũ ũngĩhota gwĩtiiria heho ĩyo yake?
18 Er spricht, so zerschmilzt es; er läßt seinen Wind wehen, so taut es auf.
Atũmaga kiugo gĩake agatũma itwekũke; ahurutithanagia rũhuho, namo maaĩ magatherera.
19 Er zeigt Jakob sein Wort, Israel seine Sitten und Rechte.
Nĩaguũrĩtie kiugo gĩake harĩ Jakubu, akaguũrĩria Isiraeli mawatho make na kĩrĩra kĩa watho wake wa kũrũmĩrĩrwo.
20 So tut er keinen Heiden, noch läßt er sie wissen seine Rechte. Halleluja!
Ndarĩ ekĩra rũrĩrĩ rũngĩ ta ũguo, mawatho macio make ndũrĩrĩ itirĩ ciamamenya. Goocai Jehova.

< Psalm 147 >