Psalm 139

1 Ein Psalm Davids, vorzusingen. HERR, Du erforschest mich und kennest mich.

Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. PANIE, przeniknąłeś [mnie] i znasz mnie.

2 Ich sitze oder stehe auf, so weißt du es; du verstehst meine Gedanken von ferne.

Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli.

3 Ich gehe oder liege, so bist du um mich und siehst alle meine Wege.

Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane.

4 Denn siehe, es ist kein Wort auf meiner Zunge, das du, HERR, nicht alles wissest.

Zanim na [moim] języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz.

5 Von allen Seiten umgibst du mich und hältst deine Hand über mir.

Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę.

6 Solche Erkenntnis ist mir zu wunderbar und zu hoch; ich kann sie nicht begreifen.

Zbyt cudowna jest dla mnie [twoja] wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.

7 Wo soll ich hin gehen vor deinem Geist, und wo soll ich hin fliehen vor deinem Angesicht?

Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?

8 Führe ich gen Himmel, so bist du da. Bettete ich mir in die Hölle, siehe, so bist du auch da. (Sheol h7585)

Jeśli wstąpię do nieba, [jesteś] tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś. (Sheol h7585)

9 Nähme ich Flügel der Morgenröte und bliebe am äußersten Meer,

Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;

10 so würde mich doch deine Hand daselbst führen und deine Rechte mich halten.

I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.

11 Spräche ich: Finsternis möge mich decken! so muß die Nacht auch Licht um mich sein.

Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc [będzie] dokoła mnie światłem.

12 Denn auch Finsternis ist nicht finster bei dir, und die Nacht leuchtet wie der Tag, Finsternis ist wie das Licht.

Nawet ciemność [nic] przed tobą nie skryje, dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.

13 Denn du hast meine Nieren bereitet und hast mich gebildet im Mutterleib.

Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.

14 Ich danke dir dafür, daß ich wunderbar gemacht bin; wunderbar sind deine Werke, und das erkennt meine Seele wohl.

Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna [je] bardzo dobrze.

15 Es war dir mein Gebein nicht verhohlen, da ich im Verborgenen gemacht ward, da ich gebildet ward unten in der Erde.

Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi.

16 Deine Augen sahen mich, da ich noch unbereitet war, und alle Tage waren auf dein Buch geschrieben, die noch werden sollten, als derselben keiner da war.

Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego [ciała]; w twojej księdze są zapisane wszystkie [moje] członki i dni, w [które] były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.

17 Aber wie köstlich sind vor mir, Gott, deine Gedanken! Wie ist ihrer so eine große Summe!

Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!

18 Sollte ich sie zählen, so würde ihrer mehr sein denn des Sandes. Wenn ich aufwache, bin ich noch bei dir.

Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdy się budzę, jeszcze jestem z tobą.

19 Ach Gott, daß du tötetest die Gottlosen, und die Blutgierigen von mir weichen müßten!

Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi;

20 Denn sie reden von dir lästerlich, und deine Feinde erheben sich ohne Ursache.

[Którzy] mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą [twoje imię].

21 Ich hasse ja, HERR, die dich hassen, und es verdrießt mich an ihnen, daß sie sich wider dich setzen.

Czy nie nienawidzę tych, PANIE, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają?

22 Ich hasse sie im rechten Ernst; sie sind mir zu Feinden geworden.

Nienawidzę ich pełnią nienawiści i mam [ich] za wrogów.

23 Erforsche mich, Gott, und erfahre mein Herz; prüfe mich und erfahre, wie ich's meine.

Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce; wypróbuj mnie i poznaj moje myśli;

24 Und siehe, ob ich auf bösem Wege bin, und leite mich auf ewigem Wege.

I zobacz, czy [jest] we mnie droga nieprawości, a prowadź mnie drogą wieczną.