Psalm 138

1 Davids. Ich danke dir von ganzem Herzen; vor den Göttern will ich dir lobsingen.

Psalm Dawida. Będę cię wysławiał, [PANIE], z całego mego serca; będę ci śpiewał wobec bogów.

2 Ich will anbeten zu deinem heiligen Tempel und deinem Namen danken für deine Güte und Treue; denn du hast deinen Namen über alles herrlich gemacht durch dein Wort.

Oddam ci pokłon ku twej świętej świątyni i będę wysławiał twoje imię za miłosierdzie twoje i prawdę; bo wywyższyłeś twoje imię i słowo ponad wszystko.

3 Wenn ich dich anrufe, so erhörst du mich und gibst meiner Seele große Kraft.

W dniu, gdy [cię] wzywałem, wysłuchałeś mnie i mocą posiliłeś moją duszę.

4 Es danken dir, HERR, alle Könige auf Erden, daß sie hören das Wort deines Mundes,

Wszyscy królowie będą cię wysławiali, PANIE, gdy usłyszą słowa twoich ust.

5 und singen auf den Wegen des HERRN, daß die Ehre des HERRN groß sei.

I będą śpiewali o drogach PANA, że wielka jest chwała PANA.

6 Denn der HERR ist hoch und sieht auf das Niedrige und kennt die Stolzen von ferne.

A [choć] wywyższony jest PAN, jednak ma wzgląd na pokornego, a wyniosłego poznaje z daleka.

7 Wenn ich mitten in der Angst wandle, so erquickst du mich und streckst deine Hand über den Zorn meiner Feinde und hilfst mir mit deiner Rechten.

Choćbym chodził pośród utrapienia, ożywisz mnie; wyciągniesz swoją rękę przeciw gniewowi moich nieprzyjaciół, a twoja prawica mnie wybawi.

8 Der HERR wird's für mich vollführen. HERR, deine Güte ist ewig. Das Werk deiner Hände wollest du nicht lassen.

PAN dokona [wszystkiego] za mnie. PANIE, twoje miłosierdzie [trwa] na wieki; nie opuszczaj dzieł twoich rąk.