Psalm 103

1 Ein Psalm Davids. Lobe den HERRN, meine Seele, und was in mir ist, seinen heiligen Namen!

Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.

2 Lobe den HERRN, meine Seele, und vergiß nicht, was er dir Gutes getan hat:

Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.

3 der dir alle deine Sünden vergibt und heilet alle deine Gebrechen,

On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;

4 der dein Leben vom Verderben erlöst, der dich krönt mit Gnade und Barmherzigkeit,

On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.

5 der deinen Mund fröhlich macht, und du wieder jung wirst wie ein Adler.

On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.

6 Der HERR schafft Gerechtigkeit und Gericht allen, die Unrecht leiden.

PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.

7 Er hat seine Wege Mose wissen lassen, die Kinder Israel sein Tun.

Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.

8 Barmherzig und gnädig ist der HERR, geduldig und von großer Güte.

Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.

9 Er wird nicht immer hadern noch ewiglich Zorn halten.

Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.

10 Er handelt nicht mit uns nach unsern Sünden und vergilt uns nicht nach unsrer Missetat.

Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.

11 Denn so hoch der Himmel über der Erde ist, läßt er seine Gnade walten über die, so ihn fürchten.

Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.

12 So ferne der Morgen ist vom Abend, läßt er unsre Übertretungen von uns sein.

Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.

13 Wie sich ein Vater über Kinder erbarmt, so erbarmt sich der HERR über die, so ihn fürchten.

Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.

14 Denn er kennt, was für ein Gemächte wir sind; er gedenkt daran, daß wir Staub sind.

On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.

15 Ein Mensch ist in seinem Leben wie Gras, er blüht wie eine Blume auf dem Feld;

Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.

16 wenn der Wind darüber geht, so ist sie nimmer da, und ihre Stätte kennt sie nicht mehr.

Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.

17 Die Gnade aber des HERRN währet von Ewigkeit zu Ewigkeit über die, so ihn fürchten, und seine Gerechtigkeit auf Kindeskind

Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;

18 bei denen, die seinen Bund halten und gedenken an seine Gebote, daß sie darnach tun.

[Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.

19 Der HERR hat seinen Stuhl im Himmel bereitet, und sein Reich herrscht über alles.

PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.

20 Lobet den HERRN, ihr seine Engel, ihr starken Helden, die ihr seine Befehle ausrichtet, daß man höre auf die Stimme seines Wortes!

Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.

21 Lobet den HERRN, alle seine Heerscharen, seine Diener, die ihr seinen Willen tut!

Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.

22 Lobet den HERRN, alle seine Werke, an allen Orten seiner Herrschaft! Lobe den HERRN, meine Seele!

Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.