< Sprueche 26 >

1 Wie der Schnee im Sommer und Regen in der Ernte, also reimt sich dem Narren die Ehre nicht.
Jako sníh v létě, a jako déšť ve žni, tak nepřipadá na blázna čest.
2 Wie ein Vogel dahinfährt und eine Schwalbe fliegt, also ein unverdienter Fluch trifft nicht.
Jako vrabec přenáší se, a vlaštovice létá, tak zlořečení bez příčiny nedojde.
3 Dem Roß eine Geißel und dem Esel einen Zaum und dem Narren eine Rute auf den Rücken!
Bič na koně, uzda na osla, a kyj na hřbet blázna.
4 Antworte dem Narren nicht nach seiner Narrheit, daß du ihm nicht auch gleich werdest.
Neodpovídej bláznu podlé bláznovství jeho, abys i ty jemu nebyl podobný.
5 Antworte aber dem Narren nach seiner Narrheit, daß er sich nicht weise lasse dünken.
Odpověz bláznu podlé bláznovství jeho, aby sám u sebe nebyl moudrý.
6 Wer eine Sache durch einen törichten Boten ausrichtet, der ist wie ein Lahmer an den Füßen und nimmt Schaden.
Jako by nohy osekal, bezpráví se dopouští ten, kdož svěřuje poselství bláznu.
7 Wie einem Krüppel das Tanzen, also steht den Narren an, von Weisheit zu reden.
Jakož nejednostejní jsou hnátové kulhavého, tak řeč v ústech bláznů.
8 Wer einem Narren Ehre antut, das ist, als wenn einer einen edlen Stein auf den Rabenstein würfe.
Jako vložiti kámen do praku, tak jest, když kdo ctí blázna.
9 Ein Spruch in eines Narren Mund ist wie ein Dornzweig, der in eines Trunkenen Hand sticht.
Trn, kterýž se dostává do rukou opilého, jest přísloví v ústech bláznů.
10 Ein guter Meister macht ein Ding recht; aber wer einen Stümper dingt, dem wird's verderbt.
Veliký pán stvořil všecko, a dává odplatu bláznu, i odměnu přestupníkům.
11 Wie ein Hund sein Gespeites wieder frißt, also ist der Narr, der seine Narrheit wieder treibt.
Jakož pes navracuje se k vývratku svému, tak blázen opětuje bláznovství své.
12 Wenn du einen siehst, der sich weise dünkt, da ist an einem Narren mehr Hoffnung denn an ihm.
Spatřil-li bys člověka, an jest moudrý sám u sebe, naděje o bláznu lepší jest než o takovém.
13 Der Faule spricht: Es ist ein junger Löwe auf dem Wege und ein Löwe auf den Gassen.
Říká lenoch: Lev lítý jest na cestě, lev jest v ulici.
14 Ein Fauler wendet sich im Bette wie die Tür in der Angel.
Dvéře se obracejí na stežejích svých, a lenoch na lůži svém.
15 Der Faule verbirgt seine Hand in dem Topf, und wird ihm sauer, daß er sie zum Munde bringe.
Schovává lenivý ruku svou za ňadra; těžko mu vztáhnouti ji k ústům svým.
16 Ein Fauler dünkt sich weiser denn sieben, die da Sitten lehren.
Moudřejší jest lenivý u sebe sám, nežli sedm odpovídajících s soudem.
17 Wer vorgeht und sich mengt in fremden Hader, der ist wie einer, der den Hund bei den Ohren zwackt.
Psa za uši lapá, kdož odcházeje, hněvá se ne v své při.
18 Wie ein Unsinniger mit Geschoß und Pfeilen schießt und tötet,
Jako nesmyslný vypouští jiskry a šípy smrtelné,
19 also tut ein falscher Mensch mit seinem Nächsten und spricht danach: Ich habe gescherzt.
Tak jest každý, kdož oklamává bližního, a říká: Zdaž jsem nežertoval?
20 Wenn nimmer Holz da ist, so verlischt das Feuer; und wenn der Verleumder weg ist, so hört der Hader auf.
Když není drev, hasne oheň; tak když nebude klevetníka, utichne svár.
21 Wie die Kohlen eine Glut und Holz ein Feuer, also facht ein zänkischer Mann Hader an.
Uhel mrtvý k roznícení, a drva k ohni, tak člověk svárlivý k roznícení svady.
22 Die Worte des Verleumders sind wie Schläge, und sie gehen durchs Herz.
Slova utrhače jako ubitých, ale však sstupují do vnitřností života.
23 Brünstige Lippen und ein böses Herz ist wie eine Scherbe, mit Silberschaum überzogen.
Stříbrná trůska roztažená po střepě jsou rtové protivní a srdce zlé.
24 Der Feind verstellt sich mit seiner Rede, und im Herzen ist er falsch.
Rty svými za jiného se staví ten, jenž nenávidí, ale u vnitřnosti své skládá lest.
25 Wenn er seine Stimme holdselig macht, so glaube ihm nicht; denn es sind sieben Greuel in seinem Herzen.
Když se ochotný ukáže řečí svou, nevěř mu; nebo sedmera ohavnost jest v srdci jeho.
26 Wer den Haß heimlich hält, Schaden zu tun, des Bosheit wird vor der Gemeinde offenbar werden.
Přikrývána bývá nenávist chytře, ale zlost její zjevena bývá v shromáždění.
27 Wer eine Grube macht, der wird hineinfallen; und wer einen Stein wälzt, auf den wird er zurückkommen.
Kdo jámu kopá, do ní upadá, a kdo valí kámen, na něj se obrací.
28 Eine falsche Zunge haßt den, der sie straft; und ein Heuchelmaul richtet Verderben an.
Člověk jazyka ošemetného v nenávisti má ponížené, a ústy úlisnými způsobuje pád.

< Sprueche 26 >