< Job 36 >

1 Elihu redet weiter und sprach:
OLELO hou aku la o Elihu, i aku la,
2 Harre mir noch ein wenig, ich will dir's zeigen; denn ich habe noch von Gottes wegen etwas zu sagen.
E ahonui iki mai ia'u, a e hoike aku au ia oe, No ka mea, he wahi olelo ka'u i koe no ke Akua.
3 Ich will mein Wissen weither holen und beweisen, daß mein Schöpfer recht habe.
E lawe mai no au i kuu ike mai kahi loihi mai, A e hoapono aku au i kuu mea nana i hana.
4 Meine Reden sollen ohne Zweifel nicht falsch sein; mein Verstand soll ohne Tadel vor dir sein.
No ka mea, aole e wahahee ka'u olelo; O ka mea hemolele i ka ike, oia me oe.
5 Siehe, Gott ist mächtig, und verachtet doch niemand; er ist mächtig von Kraft des Herzens.
Aia hoi, he mana ke Akua, aole ia e hoowahawaha: He mana kona, he ikaika ka naauao.
6 Den Gottlosen erhält er nicht, sondern hilft dem Elenden zum Recht.
Aole ia e hoopomaikai i ka aia: Aka, e haawi no ia i ka pono no na ilihune.
7 Er wendet seine Augen nicht von dem Gerechten; sondern mit Königen auf dem Thron läßt er sie sitzen immerdar, daß sie hoch bleiben.
Aole ia e lawe ae i kona mau maka mai ka poe pono aku; Aia no ia me na'lii maluna o ka nohoalii; A e hoonoho paa no oia ia lakou, i kiekie ai lakou.
8 Und wenn sie gefangen blieben in Stöcken und elend gebunden mit Stricken,
A ina e hoopaaia lakou i na kaulahao, A e hoopaaia lakou i ke kaula o ka popilikia;
9 so verkündigt er ihnen, was sie getan haben, und ihre Untugenden, daß sie sich überhoben,
Alaila hoike no ia ia lakou i ka lakou hana, A me ko lakou hewa, no ka mea, ua hana kiekie lakou.
10 und öffnet ihnen das Ohr zur Zucht und sagt ihnen, daß sie sich von dem Unrechten bekehren sollen.
Wehe ae no ia i ko lakou pepeiao no ke ao ana, A olelo aku e huli mai lakou mai ka hewa mai.
11 Gehorchen sie und dienen ihm, so werden sie bei guten Tagen alt werden und mit Lust leben.
Ina hoolohe lakou, a malama ia ia, E noho lakou i ko lakou mau la me ka pomaikai, A i ko lakou mau makahiki me ka oluolu.
12 Gehorchen sie nicht, so werden sie ins Schwert fallen und vergehen in Unverstand.
Aka, i hoolohe ole lakou, e make lakou i ka pahikaua, A e make lakou iloko o ka naaupo.
13 Die Heuchler werden voll Zorns; sie schreien nicht, wenn er sie gebunden hat.
A o ka poe aia ma ka naau, hoiliili lakou i ka inaina: Aole lakou e kahea aku, i ka wa e hoopaa aku ai oia ia lakou.
14 So wird ihre Seele in der Jugend sterben und ihr Leben unter den Hurern.
E make no lakou i ka wa ui, A ua pau ko lakou ola ana iwaena o ka poe haumia.
15 Aber den Elenden wird er in seinem Elend erretten und dem Armen das Ohr öffnen in der Trübsal.
Hoopakele no ia i ka mea hune i kona popilikia, A wehe ae ia i ko lakou pepeiao i ka wa kaumaha.
16 Und auch dich lockt er aus dem Rachen der Angst in weiten Raum, da keine Bedrängnis mehr ist; und an deinem Tische, voll des Guten, wirst du Ruhe haben.
A lawe auanei hoi oia ia oe mai kahi pilikia a kahi akea, Ma kahi aohe ona pilikia: A o ka mea e kauia ma kou papaaina, e piha ia i ka momona.
17 Du aber machst die Sache der Gottlosen gut, daß ihre Sache und ihr Recht erhalten wird.
Aka, i lawe paha oe i ka hewa o ka mea aia, O ka hoohewa, a me ka hoopai e hahai mai.
18 Siehe zu, daß nicht vielleicht Zorn dich verlocke zum Hohn, oder die Größe des Lösegelds dich verleite.
No ka mea, no ka huhu, [E ao, ] o lawe aku oia ia oe me ka hahau ana; Alaila aole e hiki i ka panai nui ke hoopakele ia oe.
19 Meinst du, daß er deine Gewalt achte oder Gold oder irgend eine Stärke oder Vermögen?
E manao anei oia i kou waiwai? Aole! aole ke gula, aole hoi na mea waiwai a pau.
20 Du darfst der Nacht nicht begehren, welche Völker wegnimmt von ihrer Stätte.
Mai iini oe i ka po, I ka wa i okiia'i na kanaka mai ko lakou wahi.
21 Hüte dich und kehre dich nicht zum Unrecht, wie du denn vor Elend angefangen hast.
E makaala, mai malama oe i ka hewa: No ka mea, ua koho aku oe i keia mamua o ka popilikia.
22 Siehe Gott ist zu hoch in seiner Kraft; wo ist ein Lehrer, wie er ist?
Aia hoi, o ke Akua ke hookiekie ma kona mana, Owai ke ao aku e like me ia?
23 Wer will ihm weisen seinen Weg, und wer will zu ihm sagen: “Du tust Unrecht?”
Owai la i kuhikuhi aku ia ia i kona aoao? Owai la ke olelo aku, Ua hana oe i ka hewa?
24 Gedenke daß du sein Werk erhebest, davon die Leute singen.
E hoomanao, e hoonui aku oe i kana hana, Ka mea a na kanaka i ike ai.
25 Denn alle Menschen sehen es; die Leute schauen's von ferne.
E ike na kanaka a pau ia; E nana ke kanaka mai kahi loihi.
26 Siehe Gott ist groß und unbekannt; seiner Jahre Zahl kann niemand erforschen.
Aia hoi, he nui ke Akua, aole kakou i ike, A o ka heluna o na makahiki ona, aole e huliia.
27 Er macht das Wasser zu kleinen Tropfen und treibt seine Wolken zusammen zum Regen,
No ka mea, ua hoopii aku ia i na kulu wai; Ninini iho lakou he ua, noloko o kona ohu,
28 daß die Wolken fließen und triefen sehr auf die Menschen.
Ka mea a na naulu i hookulukulu iho ai, A ninini nui maluna o ke kanaka.
29 Wenn er sich vornimmt die Wolken auszubreiten wie sein hoch Gezelt,
E hoomaopopo anei kekahi i ka hohola ana o na ao? A me ka halulu ana o kona halelewa?
30 siehe, so breitet er aus sein Licht über dieselben und bedeckt alle Enden des Meeres.
Aia hoi, hohola aku no ia i kona malamalama maluna ona, A uhi no ia i ka hohonu o ke kai.
31 Denn damit schreckt er die Leute und gibt doch Speise die Fülle.
No ka mea, ma o lakou la ke hooponopono nei ia i na kanaka; Ke haawi nei ia i ka ai a nui loa.
32 Er deckt den Blitz wie mit Händen und heißt ihn doch wieder kommen.
Me na poho lima ke uhi no ia i ka uila, A kauoha aku ia ia i kona wahi e kau ai:
33 Davon zeugt sein Geselle, des Donners Zorn in den Wolken.
I kuhikuhi aku ia ia ia i kona mau makamaka; Aia ka ahu ana o ka huhu maluna o ka mea hewa.

< Job 36 >