Jakobus 4
1 Woher kommt Streit und Krieg unter euch? Kommt's nicht daher: aus euren Wollüsten, die da streiten in euren Gliedern?
ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ସମରା ରଣଶ୍ଚ କୁତ ଉତ୍ପଦ୍ୟନ୍ତେ? ଯୁଷ୍ମଦଙ୍ଗଶିବିରାଶ୍ରିତାଭ୍ୟଃ ସୁଖେଚ୍ଛାଭ୍ୟଃ କିଂ ନୋତ୍ପଦ୍ୟନ୍ତେ?
2 Ihr seid begierig, und erlanget's damit nicht; ihr hasset und neidet, und gewinnt damit nichts; ihr streitet und krieget. Ihr habt nicht, darum daß ihr nicht bittet;
ଯୂଯଂ ୱାଞ୍ଛଥ କିନ୍ତୁ ନାପ୍ନୁଥ, ଯୂଯଂ ନରହତ୍ୟାମ୍ ଈର୍ଷ୍ୟାଞ୍ଚ କୁରୁଥ କିନ୍ତୁ କୃତାର୍ଥା ଭୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁଥ, ଯୂଯଂ ଯୁଧ୍ୟଥ ରଣଂ କୁରୁଥ ଚ କିନ୍ତ୍ୱପ୍ରାପ୍ତାସ୍ତିଷ୍ଠଥ, ଯତୋ ହେତୋଃ ପ୍ରାର୍ଥନାଂ ନ କୁରୁଥ|
3 ihr bittet, und nehmet nicht, darum daß ihr übel bittet, nämlich dahin, daß ihr's mit euren Wollüsten verzehrt.
ଯୂଯଂ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱେ କିନ୍ତୁ ନ ଲଭଧ୍ୱେ ଯତୋ ହେତୋଃ ସ୍ୱସୁଖଭୋଗେଷୁ ୱ୍ୟଯାର୍ଥଂ କୁ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱେ|
4 Ihr Ehebrecher und Ehebrecherinnen, wisset ihr nicht, daß der Welt Freundschaft Gottes Feindschaft ist? Wer der Welt Freund sein will, der wird Gottes Feind sein.
ହେ ୱ୍ୟଭିଚାରିଣୋ ୱ୍ୟଭିଚାରିଣ୍ୟଶ୍ଚ, ସଂସାରସ୍ୟ ଯତ୍ ମୈତ୍ର୍ୟଂ ତଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଶାତ୍ରୱମିତି ଯୂଯଂ କିଂ ନ ଜାନୀଥ? ଅତ ଏୱ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ସଂସାରସ୍ୟ ମିତ୍ରଂ ଭୱିତୁମ୍ ଅଭିଲଷତି ସ ଏୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଶତ୍ରୁ ର୍ଭୱତି|
5 Oder lasset ihr euch dünken, die Schrift sage umsonst: Der Geist, der in euch wohnt, begehrt und eifert?
ଯୂଯଂ କିଂ ମନ୍ୟଧ୍ୱେ? ଶାସ୍ତ୍ରସ୍ୟ ୱାକ୍ୟଂ କିଂ ଫଲହୀନଂ ଭୱେତ୍? ଅସ୍ମଦନ୍ତର୍ୱାସୀ ଯ ଆତ୍ମା ସ ୱା କିମ୍ ଈର୍ଷ୍ୟାର୍ଥଂ ପ୍ରେମ କରୋତି?
6 Er gibt aber desto reichlicher Gnade. Darum sagt sie: “Gott widersteht den Hoffärtigen, aber den Demütigen gibt er Gnade.”
ତନ୍ନହି କିନ୍ତୁ ସ ପ୍ରତୁଲଂ ୱରଂ ୱିତରତି ତସ୍ମାଦ୍ ଉକ୍ତମାସ୍ତେ ଯଥା, ଆତ୍ମାଭିମାନଲୋକାନାଂ ୱିପକ୍ଷୋ ଭୱତୀଶ୍ୱରଃ| କିନ୍ତୁ ତେନୈୱ ନମ୍ରେଭ୍ୟଃ ପ୍ରସାଦାଦ୍ ଦୀଯତେ ୱରଃ||
7 So seid nun Gott untertänig. Widerstehet dem Teufel, so flieht er von euch;
ଅତଏୱ ଯୂଯମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱଶ୍ୟା ଭୱତ ଶଯତାନଂ ସଂରୁନ୍ଧ ତେନ ସ ଯୁଷ୍ମତ୍ତଃ ପଲାଯିଷ୍ୟତେ|
8 nahet euch zu Gott, so naht er sich zu euch. Reiniget die Hände, ihr Sünder, und macht eure Herzen keusch, ihr Wankelmütigen.
ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସମୀପୱର୍ତ୍ତିନୋ ଭୱତ ତେନ ସ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପୱର୍ତ୍ତୀ ଭୱିଷ୍ୟତି| ହେ ପାପିନଃ, ଯୂଯଂ ସ୍ୱକରାନ୍ ପରିଷ୍କୁରୁଧ୍ୱଂ| ହେ ଦ୍ୱିମନୋଲୋକାଃ, ଯୂଯଂ ସ୍ୱାନ୍ତଃକରଣାନି ଶୁଚୀନି କୁରୁଧ୍ୱଂ|
9 Seid elend und traget Leid und weinet; euer Lachen verkehre sich in Weinen und eure Freude in Traurigkeit.
ଯୂଯମ୍ ଉଦ୍ୱିଜଧ୍ୱଂ ଶୋଚତ ୱିଲପତ ଚ, ଯୁଷ୍ମାକଂ ହାସଃ ଶୋକାଯ, ଆନନ୍ଦଶ୍ଚ କାତରତାଯୈ ପରିୱର୍ତ୍ତେତାଂ|
10 Demütiget euch vor Gott, so wir er euch erhöhen.
ପ୍ରଭୋଃ ସମକ୍ଷଂ ନମ୍ରା ଭୱତ ତସ୍ମାତ୍ ସ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଉଚ୍ଚୀକରିଷ୍ୟତି|
11 Afterredet nicht untereinander, liebe Brüder. Wer seinem Bruder afterredet und richtet seinen Bruder, der afterredet dem Gesetz und richtet das Gesetz. Richtest du aber das Gesetz, so bist du nicht ein Täter des Gesetzes, sondern ein Richter.
ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଯୂଯଂ ପରସ୍ପରଂ ମା ଦୂଷଯତ| ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଭ୍ରାତରଂ ଦୂଷଯତି ଭ୍ରାତୁ ର୍ୱିଚାରଞ୍ଚ କରୋତି ସ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଂ ଦୂଷଯତି ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯାଶ୍ଚ ୱିଚାରଂ କରୋତି| ତ୍ୱଂ ଯଦି ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯା ୱିଚାରଂ କରୋଷି ତର୍ହି ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପାଲଯିତା ନ ଭୱସି କିନ୍ତୁ ୱିଚାରଯିତା ଭୱସି|
12 Es ist ein einiger Gesetzgeber, der kann selig machen und verdammen. Wer bist du, der du einen andern richtest?
ଅଦ୍ୱିତୀଯୋ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପକୋ ୱିଚାରଯିତା ଚ ସ ଏୱାସ୍ତେ ଯୋ ରକ୍ଷିତୁଂ ନାଶଯିତୁଞ୍ଚ ପାରଯତି| କିନ୍ତୁ କସ୍ତ୍ୱଂ ଯତ୍ ପରସ୍ୟ ୱିଚାରଂ କରୋଷି?
13 Wohlan nun, die ihr sagt: Heute oder morgen wollen wir gehen in die oder die Stadt und wollen ein Jahr da liegen und Handel treiben und gewinnen;
ଅଦ୍ୟ ଶ୍ୱୋ ୱା ୱଯମ୍ ଅମୁକନଗରଂ ଗତ୍ୱା ତତ୍ର ୱର୍ଷମେକଂ ଯାପଯନ୍ତୋ ୱାଣିଜ୍ୟଂ କରିଷ୍ୟାମଃ ଲାଭଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟାମଶ୍ଚେତି କଥାଂ ଭାଷମାଣା ଯୂଯମ୍ ଇଦାନୀଂ ଶୃଣୁତ|
14 die ihr nicht wisset, was morgen sein wird. Denn was ist euer Leben? Ein Dampf ist's, der eine kleine Zeit währt, danach aber verschwindet er.
ଶ୍ୱଃ କିଂ ଘଟିଷ୍ୟତେ ତଦ୍ ଯୂଯଂ ନ ଜାନୀଥ ଯତୋ ଜୀୱନଂ ୱୋ ଭୱେତ୍ କୀଦୃକ୍ ତତ୍ତୁ ବାଷ୍ପସ୍ୱରୂପକଂ, କ୍ଷଣମାତ୍ରଂ ଭୱେଦ୍ ଦୃଶ୍ୟଂ ଲୁପ୍ୟତେ ଚ ତତଃ ପରଂ|
15 Dafür ihr sagen solltet: So der HERR will und wir leben, wollen wir dies und das tun.
ତଦନୁକ୍ତ୍ୱା ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଇଦଂ କଥନୀଯଂ ପ୍ରଭୋରିଚ୍ଛାତୋ ୱଯଂ ଯଦି ଜୀୱାମସ୍ତର୍ହ୍ୟେତତ୍ କର୍ମ୍ମ ତତ୍ କର୍ମ୍ମ ୱା କରିଷ୍ୟାମ ଇତି|
16 Nun aber rühmet ihr euch in eurem Hochmut. Aller solcher Ruhm ist böse.
କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀଂ ଯୂଯଂ ଗର୍ୱ୍ୱୱାକ୍ୟୈଃ ଶ୍ଲାଘନଂ କୁରୁଧ୍ୱେ ତାଦୃଶଂ ସର୍ୱ୍ୱଂ ଶ୍ଲାଘନଂ କୁତ୍ସିତମେୱ|
17 Denn wer da weiß Gutes zu tun, und tut's nicht, dem ist's Sünde.
ଅତୋ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ସତ୍କର୍ମ୍ମ କର୍ତ୍ତଂ ୱିଦିତ୍ୱା ତନ୍ନ କରୋତି ତସ୍ୟ ପାପଂ ଜାଯତେ|
