Jakobus 4
1 Woher kommt Streit und Krieg unter euch? Kommt's nicht daher: aus euren Wollüsten, die da streiten in euren Gliedern?
ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ତର୍ଡମ୍ ଇନିବା ଏଲ୍ଜୁଜ୍ଜେତେ, ଏଗୋଡ଼େତନ୍? ଉଗର୍ଲୋଙ୍ବେନ୍ ଡଅଙ୍ଡାଗୋ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଆସନ୍ ଅନିଃୟମ୍ଲୋଙନ୍ ସିଲଡ୍ କେନ୍ଆତେ ଡୁଙ୍ତନାୟ୍ ।
2 Ihr seid begierig, und erlanget's damit nicht; ihr hasset und neidet, und gewinnt damit nichts; ihr streitet und krieget. Ihr habt nicht, darum daß ihr nicht bittet;
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆମ୍ୱେନ୍ ଇନିଜି ଏସାୟ୍ତେ, ତିଆତେ ଏଃଞାଙେ, ତିଆସନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ସନମ୍ୱବନ୍ ଏସାୟ୍ତେ, ଆରି ଇସ୍କତ୍ତାନ୍ ଡୁଙ୍ତନାୟ୍; ଅଙ୍ଗାଆତେ ଆମ୍ୱେନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ ଲଡୟ୍ତବେନ୍, ତିଆତେ ଞାଙ୍ଲେ ଏଃର୍ରପ୍ତିଲୋ ଡେନ୍, ତର୍ଡମ୍ ଏଲ୍ବାଡ୍ଡେତେ, ଏଲ୍ଜୁଜ୍ଜେତେ; ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ଏଃବ୍ବେଡେ, ତିଆସନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଃଞାଙେ ।
3 ihr bittet, und nehmet nicht, darum daß ihr übel bittet, nämlich dahin, daß ihr's mit euren Wollüsten verzehrt.
ଆରି, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏବେଡେନ୍ ଜନଙ୍ଡେନ୍ ଏଃଞାଙେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅନିଃୟମ୍ବେନ୍ ପରାନ୍ସାତ୍ତିନ୍, ଆରି ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଡଅଙ୍ଡାଗୋ ଆ ସୁକ୍କ ଆସନ୍ ଏବେଡ୍ତେ ।
4 Ihr Ehebrecher und Ehebrecherinnen, wisset ihr nicht, daß der Welt Freundschaft Gottes Feindschaft ist? Wer der Welt Freund sein will, der wird Gottes Feind sein.
ଏ ଜୋଣ୍ତଡ଼ିବୟ୍ଜି, ପୁର୍ତିନ୍ ବୟନ୍ ସାଙ୍ଗଲନ୍ବୋ ଡେନ୍, ଇସ୍ୱରନ୍ ବୟନ୍ ବନେରା ଡେଡେଲଙ୍ତନ୍, କେନ୍ଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅଃଜ୍ଜନାବେନ୍ ପଙ୍? ତିଆସନ୍, ଆନା ପୁର୍ତିନ୍ ବୟନ୍ ସାଙ୍ଗନେନ୍ ଆସନ୍ ଲଡୟ୍ତେ, ଆନିନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବନେରାମର୍ ଗାମ୍ଲେ ଜନାଏତୋ ।
5 Oder lasset ihr euch dünken, die Schrift sage umsonst: Der Geist, der in euch wohnt, begehrt und eifert?
ଅଡ଼େ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଆଇଡିଡନ୍ କେନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି କାଜ୍ଜାନ୍ ଗାମ୍ଲେ ଏବ୍ଡିସୟ୍ତେ ପଙ୍? “ଅଙ୍ଗା ପୁରାଡ଼ା ଇସ୍ୱରନ୍ ଅମଙ୍ଲେନ୍ ଡକୋନେନ୍ ଆସନ୍ ତିୟ୍ତିୟ୍ଲଙ୍ଲନ୍, ଆନିନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ଆଡଙ୍ ସମ୍ପରାନ୍ ଡକୋନେନ୍ ଆସନ୍ ଲଡୟ୍ତେ ।”
6 Er gibt aber desto reichlicher Gnade. Darum sagt sie: “Gott widersteht den Hoffärtigen, aber den Demütigen gibt er Gnade.”
ଇସ୍ୱରନ୍ ଅଙ୍ଗା ସନାୟୁମ୍ ତିୟ୍ତିୟ୍ଲଙ୍ତନ୍, ତିଆତେ ବୋର୍ସାଡମ୍, ତିଆସନ୍ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଆଇଡିଡ୍, “ଇସ୍ୱରନ୍ କଙ୍କ୍ରିମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଡଙ୍ଡଙ୍ତଜି, ବନ୍ଡ ଲବଡ୍ଡିମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ସନାୟୁମନ୍ ତିୟ୍ତଜି ।”
7 So seid nun Gott untertänig. Widerstehet dem Teufel, so flieht er von euch;
ତିଆସନ୍, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ତିୟ୍ଡମ୍ନାବା, ସନୁମନ୍ଆଡଙ୍ ଗଙ୍ବା, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଅମଙ୍ବେନ୍ ସିଲଡ୍ ସଙାୟ୍ତେ ।
8 nahet euch zu Gott, so naht er sich zu euch. Reiniget die Hände, ihr Sünder, und macht eure Herzen keusch, ihr Wankelmütigen.
ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ଅବ୍ତୁୟାୟ୍ନାବା, ଆରି ଆନିନ୍ ଅମଙ୍ବେନ୍ ଅବ୍ତୁୟାୟ୍ତନେ, ଏ ଇର୍ସେମର୍ଜି, ଅସିବେନ୍ ଗିୟ୍ଡାବା, ଏ ବାଗୁ ମନ୍ନାମର୍ଜି, ଉଗର୍ବେନ୍ ମଡ଼ିର୍ ଅମ୍ମେବା ।
9 Seid elend und traget Leid und weinet; euer Lachen verkehre sich in Weinen und eure Freude in Traurigkeit.
ଇୟମ୍ ଇୟମ୍ଲେ ୟେବା, ୟେୟେଡାନାବା, ଆମଡ୍ଡାବେନ୍ ଜବ୍ରଡ୍ଲେ ୟେବା, କନିୟ୍ବେନ୍ ୟେୟେଡାନ୍ ଗଡେଲେତୋ, ଆରି ସନର୍ଡାବେନ୍ ସନିନ୍ତାନ୍ ଗଡେଲେତୋ ।
10 Demütiget euch vor Gott, so wir er euch erhöhen.
ପ୍ରବୁନ୍ ଆ ମୁକ୍କାବା ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅବ୍ସନ୍ନାଡମ୍ନାବା, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଆମ୍ୱେନ୍ଆଡଙ୍ ତୋଣ୍ଡୋନ୍ ଅମ୍ଡାୟ୍ତବେନ୍ ।
11 Afterredet nicht untereinander, liebe Brüder. Wer seinem Bruder afterredet und richtet seinen Bruder, der afterredet dem Gesetz und richtet das Gesetz. Richtest du aber das Gesetz, so bist du nicht ein Täter des Gesetzes, sondern ein Richter.
ଏ ବୋଞାଙ୍ଜି, ତନାନ୍ଜି, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଲ୍ନିଣ୍ଡୟ୍ଡଙ୍, ଆନା ବୋଞାଙନ୍ ଆ ଡୋସା ଞମ୍ଲେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ନିଣ୍ଡୟ୍ତେ, ଆନିନ୍ ମୋସାନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ଆ ଡୋସା ଞମ୍ଲେ, ତିଆତେ ନିଣ୍ଡୟ୍ତେ, ତିଆସନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏତ୍ତେଲେ ଏଲ୍ନିଣ୍ଡୟେନ୍ ଡେନ୍, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆରି ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଏଃଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ନେ, ଆର୍ପାୟ୍ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଆ ଡୋସା ଞମ୍ଲେ, ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଆ ନିଣ୍ଡୟ୍ମର୍ ଡେତବେନ୍ ।
12 Es ist ein einiger Gesetzgeber, der kann selig machen und verdammen. Wer bist du, der du einen andern richtest?
ଇସ୍ୱରନ୍ ତୁମ୍ ଅବୟ୍ନେ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ବିସାରତେ, ଆନିନ୍ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ତିୟ୍ତିୟ୍ଲଙ୍ଲନ୍, ଆନିନ୍ ଡୋବ୍ଲେ ରପ୍ତିତେ, ଅବ୍ସେଡ୍ଲେ ରପ୍ତିତେ; ତୟ୍ଲିସିଂମର୍ବେନ୍ ଆ ଡୋସା ଞମ୍ଞମନ୍ ଆସନ୍ ଆମ୍ୱେନ୍ ଆନା?
13 Wohlan nun, die ihr sagt: Heute oder morgen wollen wir gehen in die oder die Stadt und wollen ein Jahr da liegen und Handel treiben und gewinnen;
ନମି ଗିୟ୍ବା, ଆନାଜି “ଲଙେ ଇଜ୍ଜାନ୍ଡେନ୍ ବିଅଡ଼େଃ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଅବୟ୍ ଗଡ଼ାନ୍ ଏଇୟ୍ତେ ଆରି ତେତ୍ତେ ବବର୍ସେଙ୍ ଡକୋଲନ୍ ବେପାରଲନ୍ ଏଲାବତନାୟ୍” ଏଗାମ୍ତେ ।
14 die ihr nicht wisset, was morgen sein wird. Denn was ist euer Leben? Ein Dampf ist's, der eine kleine Zeit währt, danach aber verschwindet er.
ବନ୍ଡ ବିଅଡ଼େଃ ଇନି ଡେତେ, ତିଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଜନାଜି ତଡ୍; ଅନମେଙ୍ବେନ୍ ଇନି? ତିଆତେ ପୋୟ୍ଡାନ୍ ଅନ୍ତମ୍, ବସନ୍ନେଃ ଗିୟ୍ତାତେ, ଆରି ବସନ୍ନେଃ ମାୟାତେ ।
15 Dafür ihr sagen solltet: So der HERR will und wir leben, wollen wir dies und das tun.
ତିଆସନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏନ୍ନେଲେ ବର୍ନାବା, “ପ୍ରବୁନ୍ ଆ ଇସ୍ସୁମ୍ ଡେଏନ୍ ଡେନ୍, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆମେଙ୍ ଡକୋଲନ୍ କେନ୍ଆତେ ଏଲୁମ୍ବା ଇଜ୍ଜାନ୍ଡେନ୍ ତିଆତେ ଏଲୁମ୍ବା ।”
16 Nun aber rühmet ihr euch in eurem Hochmut. Aller solcher Ruhm ist böse.
ବନ୍ଡ ନମି ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି କଙ୍କ୍ରିଡାଲନ୍ ଏଦର୍ପତନେ, କେନ୍ ଏନ୍ନେଲେ ଆ ଦର୍ପନେ ମନଙ୍ ତଡ୍ ।
17 Denn wer da weiß Gutes zu tun, und tut's nicht, dem ist's Sünde.
ତିଆସନ୍, ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ମନଙ୍ଲୁମନ୍ ଜନାଏନ୍ ଜନଙ୍ଡେନ୍ ତିଆତେ ଅଃଲ୍ଲୁମେ, ଆନିନ୍ ଇର୍ସେନ୍ ଲୁମ୍ତେ ।
